Lögberg - 07.02.1935, Blaðsíða 1

Lögberg - 07.02.1935, Blaðsíða 1
PHONE 86 311 Seven Lines A 0- _ 9or Better Dry Cleaning and Laundr^ 48. ARGANGUR WINNIPEG, MAN., FIM.TUDAGINN 7. FEBRÚAR 1935 NÚMER6 Blikmynd — Eftir Nicholas Morant Er eg, alveg nýverið, var staddur í Árborg, var eg kyntur þeirn Mr. og Mrs. Harry Gourd; starfsemi þeirra og afrek höfðu slík áhrif á mig, a8 mér fanst eg vera knúður til þess a<5 láta aðra fá vitneskju um þetta líka. Gourds hjónin eru í tölu tólf fjölskyldna, eða svo, af enskum stofni, er á svæði þessu eiga heima. Mr. Gourd, stöðvarstjóri Canadian Pacific járn- brautarfélagsins, fann snemma til þess, hve óhægt honum varð um vik málsins vegna; leiddi þetta til þess, að þau hjónin tóku að læra íslenzku að næturlagi við olíulampa, með því að rafljós voru ekki á staðnum; en íslenzkan var aðalmálið á þessum stað. Mæltist þetta, eins og gefur að skilja, vel fyrir hjá bygðarbúum ; dró það heldur ekki úr athyglinni á þessum hjónum, er það vitnaðist, að Mr. Gourd hefði allgóða baritone rödd. Á myndinni getur að líta Mr. og Mrs. Gourd við stjórn íslenzks söngflokks i lútersku kirkjunni í Árhorg. Mrs. Arthur Sigurðsson, organisti safnaðarins er við hljóðfærið. — Wi nnipeg Free Press, laugardaginn 2. febrúar. RÍKISSTJÓRA HRUNBIÐ AF STÓLl Þau tíðindi gerðust siðastliðinn laugardag, að samkvæmt úrskurði hæztaréttar North Dakotaríkis, varð hinn nýkjörni ríkisstjóri, Thomas H. Moodie, aS láta af embætti; hafði hann gegnt því aðeins tæpan mánaðartíma. Úrskurður hæztarétt- ar er bygður á þvi, að Mr. Moodie hafi ekki fullnægt þeim húsetuskil- yrðum, er grundvallarlög ríkisins geri kröfu til, með því að sannað sé að hann hafi greitt atkvæði í Minne- sotaríki 1930, og með því lagt grund- völl að heimilisfangi þar. Mr. Moodie er af canadiskum ættum; fæddur í Huron sýslu í Ontario. Mr. Moodie var kjörinn til ríkisstjóra af hálfu Demokrata-flokksins; hefir hann stundað blaðamensku í mörg ár og vakið á sér athygli og traust fyrir ágæta hæfileika til ritmensku. Sá, er við tekur ríkisstjóra-emhætti 1 North Dákota, Walter H. Wel- f°rd, telst til þess stjórnmálaflokks e^a félagsskapar, er nefnir sig Non- Partizan League. MacMILLAN- RROWNLEE MALIÐ Gang máls þessa er óþarft að rekja; svo mikla athygli vakti það frá öndverðu, að um fátt var um eitt skeið tíðræddara. Frá úrslitum þess í undirrétti var á sínum tíma greini- lega skýrt. Þau Vivian MacMillan og faðir hennar, áfrýjuðu til hæzta réttar Albertafylkis, úrskurði Mr. Ives dómara, og kröfðust á ný 5»°oo skaðabóta af fyrrum for- sætisráðgjafa Brownlee, eða sömu upphæðar ög kviðdómur undirrétt- ar hafði ákveðið þeim. Þann 2. þ. m-> hvað hæstiréttur Alberta-fylkis upp dóm í málinu, er synjaði á- frýjendum um f járbótakröfu þeirra. ðómari í iiæztarétti Samkvæmt símfregn frá Ot- tawa þann 31. janúar síðastliðinn, hefir Henry Hague Davis, dómari við yfirréttinn í Ontario, verið skip. aður dómari í hæztarétti Canada. KOMST TIL ARA SINNA Þann 1. þessa mánaðar lézt að heimili sínu við Old High Bluff hér í fylkinu, Mrs. Joseph Gladu, 108 ára að aldri; var það álitið að hún myndi vera elzta kona fylkisins; hún var tvígift, og lætur eftir sig fimrn börn af fyrra hjónabandi. Barnabörn hennar eru fimtíu og þrjú talsins. ÞINGMA NNSEFNI J AFNAÐARMANN A Flokkur jafnaðarmanna í Mið- Winnipeg kjordæminu hinu syðra, hefir valið sér að þingmannsefni, Stanley H. Knowles, ungan prest hér i borginni. Er hann að sögn lærdómsmaður mikill og mælskur vel. BEZTA SKEMTUNIN í þessari viku er sjónleikurinn “Maður og kona.” Hann verður líklega aðeins leikinn tvisvar sinn- um. Óefað situr enginn sig úr færi að sjá leik, sem sýndur var í Reykjavík 42 kvöld. Bæði persón- urnar í leiknum og leikendurnir eru að góðu kunnir. Útbúnaður allur er í bezta lagi, tjöldin máluð af Frið- riki Sveinssyni. Einu kvarnarstein- arnir, sem til munu vera í Vestur- heimi, eru notaðir í leiknum. Tala aðgöngumiða er takmörkuð og sýn- ingin byrjar stundvíslega klukkan 8, svo að hyggilegt er að tryggja sér sæti í tæka tíð.. Viðleitni leikfélagsins til þess, að sýna góða islenzka sjónleiki hefir ávalt verið vel metin af Vestur-ls- lendingum og er þess vænst að svo verði í þetta sinn, þegar það hefir tekist á hendur að sýna á leiksviði meginefnið úr skáldsögu eftir braut- ryðjanda í íslenzkri sagnalist. Emil Thoroddsen hefir samið sjónleik- inn upp úr sögu afa síns, Jóns Thor- oddsen sýslumanns, svo sem kunn- ugt er. íslendingar! Fjölmennið og njót- ið góðrar kvöldskemtunar með Leik- félagi Sambandssafnaðar. J. J. KREFST GERBREYTINGA A OTTAWA SAMNINGUNUM Á föstudaginn þann 31. janúar siðastliðinn, flutti Rt. Hon. W. L. Maskenzie King, leiðtogi frjáls- lynda flokksins, ræðu í sambands- þinginu, er einkum og sérílagf f jall- aði um afstöðu flokksins gagnvart samningum þeim, sem kendir eru við samveldis fjárhagsstefnuna, er báð var i Ottawa. Taldi Mr. King ýms, eða jafnvel flest ákvæði þeirra samninga með öllu óviðeigandi í því formi, sem þau nú væri; þessvegna væri óhjákvæmilegt að breyta þeim til muna, og yrði slíkt að sjálfsögðu gert jafnskjótt og frjálslyndi flokk. urinn kæmist á ný til v.alda. Ekki kvað Mr. King það svo að skilja, sem hann væri mótfallinn viðskifta- samningum við Bretland og hinar brezku sjálfstjórnar nýlendur, held- ur þvert á móti. En hitt taldi hann engum vafa bundið, að tollmúrar Mr. Bennetts frá 1930 og 1931 gagnvart brezkum varningi, væri hvorttveggja í senn, bæði óeðlilegir og skaðvænlegir, og hefðu þar af leiðandi á engan hátt náð tilgangi sínum, hversu góður sem hann ann- ars hafi kunnað að vera. Mikið kvað Mr. King núverandi stjórn hafa gert að þvi að telja almenningi trú um þá margvíslegu blessun, er af samningum þessum hefði leitt; við nákvæma yfirvegun væri það þó ljóslega sannað, að þrátt fyrir allan fagurgalann. hefðu viðskifti þjóð- arinnar fremur þorrið en hitt, frá þeim tíma er samningar þessir gengu í gildi; ef um hagnað hefði orðið að ræða í einhverri vissri grein, þá hefði það venjulegast ver- ið á kostnað einhverra annara marg- falt þýðingarmeiri tegunda. Með tilliti til þingsályktunartil- lögu frá Mr. J. H. Harris, íhalds- flokks þingmanni frá Toronto, er blessa átti yfir þessa samninga af nýju, lýsti Mr. King yfir því, að flokksmenn sínir myndu undantekn- ingarlaust greiða atkvæði á móti henni; enda hefði fimm ára reynsla þjóðarinnar vegið þessa margum- ræddu samninga og fundið þá létt- væga. Sveinn Thorvaldsson Þín sæmd er þjóðar signr og sól í hverri þraut, t í vorri framsókn vigur á veruleikans braut. Þig hyllir heiðurs orðan, en hærri er þín dáð, sem fært oss hefir forðan með festu, táp og ráð. Þú komst sem ýmsir aðrir með árdags vonar glóð, af feðra grund með fjaðrir til flugs á nýrri slóð. Með þinnar ættar þrótti og þor, sem 'engu kveið, og andans sjón er sótti mót sól á þroska leið. Vér lítum liðna daga með landnemanna þor, þar er vor sigur saga, er sýnir gengin spor. T’ar ungur byrði barstuv í bræðra þinna sveit, og snemma vaskur varstu á vegi í frama leit. Með hlýjum þakkarhljómum þig heiðrar íslenzk sveit, því fáir fleiri blómum hér fáðu okkar reit. Þú megir lengi lifa, er ljós og okkar von, og skörpum dráttum skrifa á skjöldinn Thorvaldsson. M. Markússon. Ofangreint kvæði var ort fyrir heiðurssamsætið, sem herra Sveini Thorvaldssyni var haldið í Winnipeg þann 24. janúar siðastliðinn, en af vangá gleymdist að kalla nafn höfundarins á meðan prógram samsætisins stóð yfir; þarafleiðandi var kvæðið ekki lesiS upp við áminst tækifæri.—Höfundurinn. Hermann Hjálmarsson Hermann látinn Síðastliðinn þriðjudagsmorgun lézt á heimili sinu 885 Garfield Street hér í borginni, Hermann Hjálmarsson Hermann, frekra átta- tíu og sjö ára að aldri, fæddur á Reykjum i Mjóafirði í Súður-Múla- þingi þann 20. dag desember mán- aðar árið 1847; voru foreldrar hans lin alkunnu sæmdarhjón þau Hjálm- ar Hermannsson og María Jóns- dóttir. Hermann var settur til menta og útskrifaðist úr Latinuskólanum 1873; að loknu prófi sigldi hann til Kaupmannahafnar og stundaði nám við háskólann þar árlangt. Upp úr því gekk hann á verzlunarskóla, og lauk þar námi. Þann 27. apríl 1876 kvæntist Hermann í Kaupmanna- höfn Magneu Guðjohnsen, dóttur Péturs dómkirkju-organista. og fluttu ungu hjónin þá til Jslands og settust að á Raufarhöfn; gegndi Hermann þar verzlunarstjóra sýslan um þriggja ára skeið; næstu þrjú árin á eftir bjuggu þau á Harðbak á Melrakkasléttu. Árið 1881 flutti Hermann með fjölskyldu sína til Húsavíkur og gekk í þjónustu þeirrar verzlunar, er Þórður tengdabróðir hans stýrði þar í þorpinu. En árið 1890 flutt- ist f jölskyldan vestur um haf og tók sér bólfestu í Pembina sýslu í North Dak. Stundaði Hermann þar jöfn- um höndum að heita mátti búskap og verzlun og lét hvorttveggja vel. Næsti áningarstaður var í Árborg, þar setn Hermann tók heimilisréttar- land; hingað til borgarinnar f luttist svo fjölskyldan árið 1914. Gekk Hermann þá í þjónustu Columbia Press, Ltd. sem bókhaldari og gegndi þeim starfa fram á árið 1926; féll honum það verk á marga lund vel; var hann framúrskarandi vandvirkur bókhaldari og skrifaði flestum mönnum fegurri rithönd. Konu sína, ágæta og glæsilega, misti Herman 3. febrúar 1920, eftir langa og ástúðlega sambúð. Börn þeirra Hermanns og frú Magneu eru, sem hér greinir frá; Kirstín (Mrs. J. K. Ólafsson), Gardar, N. Dak.; Hjálmar, búsett- ur í Chicago; Pétur, að Mountain, N. Dak.; María, hjúkrunarkona í Winnipeg, er stjórnaði heimili fyrir föður sinn; Theodora, hjúkrunar- kona í Winnipeg; Þórhallur, verk- fræðingur í British Columbia; Hall- dóra (Mrs. M. Magnusson), Lon- don, Ont.; Rósa (Mrs. Campbell), Castleton, N. Dak., fósturdóttir. Hermann Hjálmarsson Hermann var margþættur hæfileikamaður og fróðleiksgjarn; hann var fríður maður og hetjulegur, er sameinaði í sér marga höfuðkosti íslendinga að fornu og nýju ; hann var örlynd- ur maður og harður í horn að taka, ef á hann var leitað, en i aðra rönd bljúggeðja sem barn. Þrátt fyrir óvenju háan aldur, réði Hermann sér ekki fyrir fjöri fram til síðustu stunda. íslenzk mannfélagsgleði hefir mikils mist við fráfall hans; hann var einn þeirra manna, er með heilsteyptu lundarfari lengja daginn í lífi sam- ferðamannanna, en draga að jöfn- um hlutföllum úr dapurleik húm- kveldanna. Útför Hermanns fer fram í dag (fimtudag) frá heimilinu kl. 1.30, en frá Fyrstu lútersku kirkju kl. 2. íslenzk hjúkrunarkona MISS GUÐRON BÖÐVARSON Því er eins varið með hjúkrunar- kvenna stéttina og flestar aðrar stéttir, sem útheimta nám eða sér- þekkingu, að þar keppa fleiri fram en fastar stöður geti fengið. Nú sem stendur eru allmargar hjúkrunarkonur atvinnulausar eða atvinnulitlar, bæði í Winnipeg og öðrum borgum, þrátt fyrir það, þótt þeirra sé brýn þörf. Kringumstæð- ur almennings eru svo þröngar, að margir verða að vera án þess konar hjúkrunar, þótt hún sé nauðsynleg. Þegar læknar hafa Iokið námi gera þeir sér grein fyrir því, að ekki geta allir stundað störf sín í stórborginni; þeir Ieita því fyrir sér úti í bygðum og bjargast þar ein og bezt gengur. Þessu hefir verið öðru vísi varið með hjúkrunarkonurnar. Þær sýn- ast veigra sér við því að setja sig niður og stunda störf sín annars- staðar en í bæjum og borgum. Er þeirra þó sannarlega víða þörf úti á landinu. Ástæðan fyrir landfælninni er auðskilin; hjúkrunarkonurnar vita það, að fjöldi fólks hefir úr litlu að spila að því er peninga snertir, og á erfitt með að bæta sæmilegum hjúkrunarkonulaunum ofan á alt annað. Þær eru því bókstaflega— og eðlilega—hræddar um atvinnu- leysi eða hræddar um að störf þeirra veiti ekki nægilegt í aðra hönd, til þess að þær geti lifað sómasamlega. —En eg held fyrir mitt leyti, a& duglegar, heilsuhraustar og kjark- góðar hjúkrunarkonur, sem létu kylfu ráða kasti og settust að í bæri- legri sveit, gætu eftir nokkurn tíma unnið sig þannig áfram að fólkið teldi þær nauðsynlegar—að því bók- staflega fyndist það verða að hafa hjúkrunarkonu sin á meðal; gæti alls ekki verið án þeirra, fremur en það gæti verið án læknis. Mér datt í hug að skrifa þessar fáu linur í sambandi við það, að íslenzk hj úkrunarkona hefir nýlega lokið námi og mun ætla sér að reyna gæfuna í sínu heimahéraði. Er það einkar vel til fallið. Þessi stúlka er Guðrún Böðvar- son. Hún er fædd 21. janúar 1914, að Geysi í Nýja íslandi. Hún stundaði alþýðuskólanám við Lauf- ásskóla í Geysir-bygð og miðskóla- nám að Riverton. Hún byrjaði hjúkrunarnám 2. janúar 1932 við Grace-spítalann í Winnipeg og lauk þar fullnaðar- i prófi um síðastliðin áramót, eftir þriggja ára nám, með fyrirtaks vitnisburði að öllu leyti. Ungfrú Böðvarsson er dóttir þeirra hjóna Tímóteusar Böðvar- sonar og Sésselju konu hans. En Sesselja er systurdóttir hins valin- kunna manns Jónasar Jónassonar kaupmanns í Fort Rouge, en hann og Guðmundur Björnsson fyrver- andi landlæknir á Islandi eru syst- kinasynir. Trúi eg því staðfastlega að Guðrún Böðvarsson hafi erft talsvert þeirra sömu hæfileika, er bezt komu Guðmundi Björnssyni að haldi í hans langa og gæfurika starfi. Sig. Júl. Jóhannesson. I

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.