Lögberg - 28.05.1936, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 28. MAÍ, 1936
5
WERE ALL NUTTY
HERE AND THERE
.By P. N. Britt_
He was saying good-bye to a gal
* at the train,
And he gave her a hug for dear life;
Then he dug in and did it all over
again,
And it seems that the dame was his
wife.
* « *
COME features of housekeeping are
plum cantankerous, keeping the
family domicile in perpetual or per-
iodical “hot water.”
Walter Winchell or Clem Mc-»
Carthy don’t use language in any
louder key than what is frequently
used in kitchen talks over washing
dishes.
Dish-washing is maybe enemy
number one in the art or profession
of house-keeping. I never could
understand why, because I have al-
ways had a liking for washing dish-
es, and particularly for drying and
polishing dishes—and glasses, and
putting them back in their places
just glittering—no greasy wiping
marks or fingerprints.
* * *
TVf Y mother taught me how to wash
-*-*-*• dishes. She was not very robust,
and when she had prepared a meal
and served it, it used to make her
pretty tired.
I always wanted to help her to
wash the dishes. She said washing
dishes was a woman’s job, and didn’t
encourage me much, probably be-
cause I was more of a rough-neck
than a sissy.
Mother was my best friend and
still holds the place as the best friend
I ever had. It’s just about sixty
years ago that I was trying to get a
chance to help mother wash dishes.
She showed me how to wash dishes,
hot water and soap, then into hotter
water for rinsing, and vigorous rub-
bing and polishing with clean Irish
linen towels. I still wash dishes as
she washed them, and I like it.
* * »
T’VE noticed kitchen rackets, the
-*■ echoes of which carried to the
attic, over washing dishes; talk that
could be heard on the other side of
the back lane, and two lots away
on either side.
Dish-washing has started lots of
things, and there’s no telling how
many crates of dishes have been
smashed over the washing of dishes.
Countless sets are sadly incomplete
as a result of anger and wrangling
over washing the dishes.
* * *
W/'ASHING the dishes is only a
™ matter of ten or twenty min-
utes three times a day. It’s simply
a breathing spell for meditation, off
and on, and who isn’t due to do a
little meditating?
« * *
rPHE champion house pest is the
*- person who, at the end of a meal,
glibly says: “I’ll wash the dishes!”
Having no intention or desire to
wash the dishes, and expecting and
hoping for someone else to say, “Oh
no, I’ll wash the dishes.”
This goes on in ten thousand homes
every day, and lots of times the
dishes are left unwashed on the table
or in the kitchen sink, until the dish-
washing is the last thing at night.
* * i *
'T' HIS is the story of an old crony
-*- who came across from his ver-
andah, mad as a hatter. He had
wanted to wash the dishes after sup-
per, but the family “all wanted to
do the dishes.” He went off down
town on business. When he came
back at eleven the family and a
couple of neighbors were laughing
and chatting on the verandah. The
dishes were all over the kitchen
table and sink. He turned in and
cleaned everything up. The laugh-
ing was still going on on the ver-
andah when he walked in to have
a little visit with me. He’s a nice,
quiet, friendly chap, but he looked
as angry as a lady after being splash-
ed by an ignorant driver, or another
lady who lost her ticket on a horse
that came “show.”
* * *
TT E needed sympathy. I could see
that. So Riedle came into the
picture, and when neighbor got the
dish-washing story off his chest he
felt better and hopped off home at
midnight full of good cheer.
* * *
T told him what we did about the
-*- dishes. There are just three of
us—momma and daughter and me.
Momma washes the breakfast dishes,
daughter does the noon job, and I
polish up after dinner or supper.
Nobody ever pulls that offensive re-
mark: “I’ll wash the dishes!” This
amicable arrangement has been
going on for years, and whoever’s on
the job has the freedom of the kit-
chen. Nobody standing around. He
thought that was ideal, and he’s
going to start that system. They,
too, are only three.
« « «
T can see no reason why men should
not wash dishes. If the cook is a
good cook, I don’t think she should
be expected or allowed to wash
dishes. She ought to have a chance
to read the evening paper, just then.
One of our neighbors, a widow,
has a nephew living with her, a
smart young university graduate. He
does most of the dish-washing, to
save his aunt the work, and can do
the week’s washing and hang it on
the line in first-class style. Some
boy! He is one of the thousands of
“U” boys who haven’t been able to
get jobs. But I think there must be
a good job some time soon for such
a boy.
* * *
'T'HIS dish-washing story recalls a
-*- good one of many years ago: A
very nice couple lived in a very nice
block, on Hargrave street. The lady
was going away for a month. He
asked me to come and stay with
him for the month, and she was anx-
ious that I should come, to take care
of him, she said. With just one
grip, I moved in, and we hadn’t
hardly got going when dish-washing
troubles started. We didn’t get up
early enough in the morning to wash
the breakfast dishes, we had lunch
down town, and we were too tired
or too late to wash the evening
dishes. It seemed impossible to wash
any dishes. The day before the lady
arrived home we were from seven
o’clock in the evening until four
o’clock the next morning washing all
the four or five sets of dishes which
had gone unwashed during the four
weeks.
* * *
T OTS of folks while washing dish-
^ es get to wishing a practical jun-
ior dish-washer could be procured.
That wouldn’t be good because one
wouldn’t have time to think while
washing dishes. And, if dishes are
well washed, there’s got to be a lot
of good thinking done, else the
dishes will have finger-marks and
such.
* * *
I guess we’ll just have to keep on
washing dishes.
eru þaÖ einlæg tilmæli vor, að þið
takið höndum saman viÖ þessa menn
sem nú hafa isvo drengilega hlaupið
undir bagga, og borgið af þessa
skuld. Ef margir taka þátt, þá dug-
ir lítið frá hverjum. En sæmd vor
allra liggur við a'S þaS verSi gjört
og gjört í tíma.
SendiS tillög ykkar til S. W.
Melsted/, ,673 I’annatyne Avenue,
Winnipeg, féhirSis skólans, og fyrir
þau verSur kvittaS jafnóSum í ís-
lenzku blöSunumi. Skólanefndin.
Fiðlusnillingurinn bar-
óninn á Hvítárvöllum
Hvað varð um knéfiðlu hans?
Hans er minst í fyrsta blaSi Les-
hókar MorgunblaSsins á þessu ári
og er þaS vel fariS.
MeSal annars er þess þar getiS,
aS hann hafi kunnaS aS leika vel á
hljóSfæri- sérstaklega á “Cello” og
aS hann hafi tvisvar leikiS á hljómt-
leikum hér í bænum, en ekki er þe^s
getiS hvort hann hafi leikiS betur
né ver en aSrir menn er handleika
“Cello” eSa önnur hljóSfæri.
ÞaS má þó fullyrSa aS enginn
maSur mun til íslands hafa komiS
ennþá, er staSiS hafi honum jafn-
fætis í því aS leika á hnéfiSlu, og
■miyndu þeir bezt hafa getaS lýst því,
eSa þeirri list hans, skáldiS Einar
Benediktsson og tónfræSingurinn
Björn Kristjánsson, kaupmaSur, því
þeir voru honum manna kunnugast-
ir.
Á öSrum þeim hljómleik sem get-
iS er um aS hann hafi leikiS á, og
haldinn var til þess aS styrkja veika,
fátæka stúlku, var eg einn af áheyr-
endumi.
Get eg eigi meS orSum lýst þeirri
dásamlegu fegurS tónanna sem þessi
virkilegi ”Virtuos” framleiddi meS
liSlu sinni, eSa þeirri áhrifamiklu
hrifni tilheyrendanna, *sem virtust
eins og vera komnir með hugann
yfir til annars æSra heims. Mjög
marga varS mér litiS á er tárfeldu-
menn og konur, og var eg sjálfur
einn á meSal þeirra og kynoka mér
ekki viS aS kannast viS þaS.
ÞaS var svo áhrifarík tilbeiSsla í
andliti snillingsins og tónum fiSl-
unnar aS það mun seint gleymast
þeim er sáu og heyrSu og sátu meS
innileik og undrun aS hlusta á hinn
dásamlega leik barónsins.
Eg hefi fariS víSa um lönd og
mjög oft hefi eg hlustaS á fagra
hljómleika- en aldrei hefi eg orSiS
var annara eins áhrifa af hljómleik
nokkurs manns.
Baron Boilleau átti tvær kné-
fiðlur og strengdi hann venjulega
hina betri þá er hann hafSi meira
viS enda var hún kostagripur hans.
Eitt sinn var eg samferSa musik-
direktör frá Kgl. leikhúsinu í Kaup-
mannahöfn frá Kiel til Katipmanna-
hafnar. MösuSum viS um eitt og
annaS meS því aS viS vorumi einir í
vagni. SpurSi hann mig hvort aS eg
hefSi þekt barón Boilleau og hvort
aS eg hefSi heyrt hann spila og
kvaS eg svo vera. SpurSi hann mig
þá ítarlega um þaS, hvort eg vissi
hvaS um fiSlu hans hefSi orSiS, eftir
dauSa barónsins, og hvort aS eg
vildi spyrjast fyrir um þaS er eg
kæmi heim, hvort hægt væri aS fá
fiSluna senda til Landmandsbank-
ans í Höfn, gegn því aS þar væru
lagSar inn kr. 6,000.00, til trygging-
ar því aS hún yrSi keypt því verSi,
eSa máske hærra verSi, ef hann
mætti skoSa hana þar og “banka”
og findi aS hún væri óskemd. Á
eftir bætti hann þessu viS: Eg kaupi
ekki fiSluna fyrir sjálfan mig og
hefi ekki ráS á því, en bróSir minn,
sem búsettur er í Ameriku, og þekti
bæSi eigandann og hljóSfæri hans,
hefir beSiS mig um þetta, hann vissi
aS fiSlan var óvenju góS og eigand-
inn fullkominn “Virtuos.” — FiSl-
an var horfin áSur en eg kom heim.
Annars atriSis má geta um barón
Boilleau. Hann hafSi legiS meiri
part vetrar, af erfiSu fótameini.
Undir voriS fór honum aS batna.
GerSi hann þá boS eftir manni, er
hann þekti, og bað hann aS lána sér
rúmar sjö hundruS krónur. MaS-
ur þessi, sem var góSkunnitigi rninn,
var mijög fastheldinn á peninga og
var aS auki kunnugt um aS I)arón-
inn væri skuldugur og aS hann
myndi því eiga erfitt meS aS standa
í skilum. Hann þverneitaSi því aS
lána þessa upphæS, kvaSst ekki hafa
peninga aflögu og kvaddi húsráS-
anda. Þá er baróninn fylgdi gesti
sínum til dyra, spurSi hann hvort
aS hann ekki mætti spila fyrir hann
eitt lag á fiSlu sína fyrir þaS ónæSi
er hann hefSi gert honum og þáði
kunningi minn þaS, meS því aS hann
sjálfur var rnjög músík elskur maS-
ur. Þeir fóru því inn aftur og sett-
ust.
Húsbóndinn tók fiSlu sína og spil-
aði. AS því búnu stóS gesturinn
upp, rétt húsbónda höndina og
kvaSst koma meS peningana morg-
uninn eftir. Og viS mig sagSi
kunningi minn aS aldrei á lífsleiS
sinni hefSi hann látiS af hendi pen-
inga er hann hefSi minna séS eftir.
P. H.
—Lesb. Mbl.
ST. IIELENU-LINDIN VIÐ
TISVILDE
Það var um sumarkvöld síSla aS
einhver einkennileg fleyta stefndi
inn á víkina viS Tisvilde. Hópur
sjómanna, sem stóS á malarkambin.
um upp af fjörunni, sáu fleytuna
nálgast, en gátu hinsvegar ekki ráS-
ið frami úr á hvern hátt henni þok-
aði áfram. Engin segl voru uppi og
engin ár úti, en samt nálgaSist hún
meS jöfnum hraSa, og stefndi á
land.
Eftir þröngum og krókóttum
götuskorningi skunduSu sjómenn-
irnir niður kambinn til aS taka á
móti bátnumi, er nú tók niðri í f jöru-
steinunum.
En þegar þangaS kom var bátur-
inn á bak og burt, en eftir yar lik
af ungri konu, sem sjórinn hafði
skolaS upp á stóran blágrýtisstein i
sjávarmálinu.
Ef einhver sjómannanna efaSist
um, aS hér væri um yfirnáttúrlega
hluti að ræða, þá sannfærSust þeir
áreiðanlega þegar þeir lyftu líkinu
og sáu fariS eftir þaS í steininum.
Jafnvel hár konunnar, semi hékk út
af steinbrúninnni. hafði megnaS aS
grópa smágerðar rendur í hinn svell-
hála glerung steinsins.
Sjómennirnir ráðguðust nú hver
viS annan góSa stund.
ÞaS var reyndar ekki venja aS
flytja sjórekin lík í vigða mold, en
þar sem svo sérstaklega stóS á, fanst
þeim rétt aS gerði yrði undantekn-
ing frá þeirri venju, og ákváSu aS
flytja líkiS til greftrunar í Tibirke
kirkjugarSi.
En þaS leiS ekki á löngu þangað
til aS ný, yfirnáttúrleg teikn birtust
sjómpnnunum. Þegar þeir höfðu
náS meS líkiS upp á malarkambinn,
sótti þá svefn, svo þeir lögðu sig
fyrir — en þegar þeir vöknuðu,
seitlaði krystaltær lind viS fætur
þeirra og malarkamburinn hafSi
klofnaS í tvo háa hóla meS djúpri
lá á milli. Frá þessum degi hefir
veriS auðvelt aS fara niður í fjör-
una viS Tisvilde.
Sjómennirnir héldu nú áleiðis
meS líkiS, eins og ekkert hefSi í
skorist. En í því, sem eftir þeim
llllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllll!lll!!!llllllllllllllllllllllll!l!llllllllllllllllllllllllll!!!llllllllllllllllll!lllllllllllllllll]lllll!lllllllllllll!!lll!lllll>lll!llllllllllllllllllll!ill
llllllllllllllllllllllllllMlllllffl
i THOSE WHOM WE SERYE I
IN THE FIELD OF COMMERCIAL PRINTING
AND PUBLISHING BECOME LASTING FRIENDS
BECA USE—
OVER THIRTY YEARS EXPERIENCE IN ENGRAV-
ING, PRINTING AND PUBLISHING IS PART OF
THE SERVICE WE SELL WITH EVERY ORDER
WE DELIVER.
j COLUMBIA PRESS LIMITED
= 695 fcÁRGENT AVENl® - WINNIPEG - PHONE 86 327
£ 'o )qj< , (i'
"^lllllllllllllllllllllllllllllt'llllllltlllllllllllllllllllllllllUtMlllllllllillllllllllllllllllllllllllllllíililllllllliiillllilllllllJllllUI
UIIIIUIIIIIII!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIinil!llllllllll
111111111111 F
er haft, kom þaS fyrir á leiSinni, aS
einhverjum þeirra hraut blótsyrSi
af vörum, en í sama mund varð lík-
iS svo þungt, aS þeir mistu það niS-
ur, og hvernig, sem þeir reyndu á
sig, gátu þeir ekki hafiS þaS aftur
frá jörðu. ÞaS voru þvi ekki önn-
ur ráS en aS grafa líkið þar, sem
þeir voru komnir.
SíSan var reist þar varSa, er minn-
ir vegfarendur á, aS hér hvílir
verndarvættur þessa lands — hin
heilaga Helena.
og hr. kaupm. IJaraldur BöSvars-
Son, Akrartési, ásamt hr. útgerSar-
manni Lofti Loftssyni, Rvik, gefiS
KauSa Krossi íslands eitt þúsund
fermetra lóð undir sjúkraskýlis- og
baðhúsbygging i SandgerSi. — Eig.
endur SandgerSis hafa frá upphafi
sýnt næman skilning á sjómanna-
hjúkrun RauSa Krossins, þar sySra,
enda hefir félagiS á margvislegan
hátt notið greiðsemii þeirra á und-
anförnum árum. — SjúkraskýliS
verSur reist á þessu ári.—Vísir 30.
april.
EitthvaS á þessa leiS er hin al-
menna sögusögn um hina heilögu
lind og hiS heilaga leiSi,, sem öld
fram af öld hefir veriS eftirsóttur
áfangastaður sjúkra og lamaSra.
AS vísu eru til fleiri útgáfur af sög-
unni, en þaS eru aðeins breytingar,
sem gerSar hafa veriS til aS hún
félli betur inn í tiSarandann, á
hverjum tíma.
1 Tisvilde og sveitunumi þar í
kring, gleymist hvíta mærin aldrei,
þvi svo blítt og hjartnæmt fléttast
tilbeiðsla hennar saman viS friS-
helgi hinnar björtu vornátta. Og
þó hún hafi tapaS gildi sínu sem
kraftaverkadís, þá lifir hún æ sem
ógleymanlegt skáldverk. Því hafa
stráin á leiSi hinnar hvitu meyjar
spáS — og þann boðskap hafa
stormarnir flutt út yfir bygðir og
ból, og þeir munu halda því áfram
unz lygnir alla storma og allir foss-
ar hljóðna. Á svo traustum grunni
er minningin um Helenu-vörSuna,
lindina og leiSiS reist.—Lausl. þýtt.
—SunnudagsblaS Vísis.
Frá Islandi
SauSárkróki 30. apríl.
Feiknamikil áta er nú kringum
Drangey. BjargiS, er alsetiS fugli
og búast menn við mákilli fugla-
tekju í sumar.
# # #
Akureyri.
Fasteignaeigendafélag Akureyrar
var stofnað 27. þ. m., með rúmlega
20 fasteignaeigendum. ASaltilgang-
ur félagsins er aS stuðla að því, aS
fasteignir i Akureyrarlögsagnarum-
dæmi séu sem tryggust eign. Stjórn
félagsins skipa: Jón Sveinsson, lög-
fræðingur; SigurSur E. HliSar,
dýralæknir og Sveinn Bjarnason,
fátækrafulltrúi.
# # *
ArnarfirSi 24. apríl.
Fréttaritari útv. aS Hrafnseyri viS
ArnarfjörS skrifar 24. þ. m.: Nú
hefir kvatt oss ArnfirSinga einn sá
mildasti vetur, sem hér hefir komiS.
Hafa verið hér sífeldar stillur mest-
allan veturinn og sézt nú varla snjór
í bygS. Nokkrir róðrar höfSu ver-
iS farnir út úr firðinum, er bréfið
var ritað, og fiskast ágætlega, eink-
um þó síðustu dagana.
# # *
PRA RAUÐA KROSSI
ISLANDS
MeS gjafabréfi dags. 4. apríl hafa
þau hjónin frú Ingunn Sveinsdóttir
Þegar þér farið til Islands
þá skuluð þér ferðast með
CUNARD WHITE STAR
eða
DONALDSON ATLANTIC FELAGINU
ÞaS eru engar ferðir hentugri
Yfir 96 ára reynsla i förum yfir Atlantshaf, skarar fram úr aS
öryggi, þægindum og ánægju.
í viðbót viS þetta bjóðast yður meS þessum stærsta Atlantshafs
flota hentugustu leiðir, siglingar og viSeigandi fargjöld.
Regluhundnar og tíðar siglingar frá
MONTREAL - BOSTON og NEW YORK
til aSal
BREZKRA HAFNA, HAVRE OG CHERBOURG
Þægilegustu sambönd, sem hugsast getur viS Scandinaviu og
Island
Frekari upplýsingar veitir
CUNflRD WHITE STAR LIMITED
DONALDSON ATLANTIG LINE
270 MAIN STREET
WINNIPEG, MAN.
HaLeaG00DGARDEN
PlentucfEwut
tcEat-Fn
amdfcrL,
NMÍmJ&c!
Big Oversize Packefs
MFAYDENSEEDS
on"i 3-4'
PER PACKFT
P4v 5*AN*>|0t
McFAYDEN FRÆ KOSTAR DlTÍÐ
EN FRAMEEIÐIR MIKIÐ
Stærri en venjulegir pakkar af Me-
Fayden fræi—aðeins 3c—4c hver
pvi að borga 5c og lOc?
Mestu hlunnindin við McFayden
fræ liggja ekki I lágu verði, heldur
hinu, að hver tegund um sig af
reyndu fyrsta flokks útsæði, tryggir
mesta og bezta uppskeru, og sendast
beint heim til yðar en koma ekki frá
umboðssölu hylkjunum I búðunum.
Fræ er lifandi vera. p\-I fyr er
það kemur þangað, sem þvl skal sáð,
þess betra fyrir það sjálft, og þann
er sáir.
KREFJIST DAGSETTRA PAKKA
Hverjum manni ber réttur til að
vita að fræ það, sem hann kaupir
sé lífrænt og nýtt. Með nýttzku á-
höldum kostar það ekkert meira, að
setja dagsetningu á pakkana, þegar
frá þeim er gengið.
pví A EKKI DAGSETNINGIN AÐ
STANDA?
Hin nýja breyting á útsæðislög-
unum krefst ekki dagsetnlngar á
pökkunum, en við höfum samt enga
breytingu gert.
KYNNIST ÚTSÆÐI YÐAR
Hver pakki og hver únza af Mc-
Fayden fræi, er dagsett með skýru
letri. McFayden fræ er vlsindalega
rannsakað og fult af llfi; alt prðfað
tvisvar. Fyrst rétt eftir kornslátt,
og svo aftur I Dominion Seed Testing
Laboratory.
Væri McFayden Seeds sent I búðir
I umboðssölu pökkum myndum vér
eiga mikið ðselt I lok hverrar árs-
tíðar. Ef afganginum væri fleygt,
yrði þar um sltkt tap að ræða, er
hlyti að hafa I för með sér hækkað
verð á útsæðl. Ef vér gerðum það
ekki, og sendum það út I pökkum
aftur, værum við að selja gamalt
fræ. pessvegna seljum vér aðeins
beint til yðar, og notum ekki um-
boðssöluhvlkin: fræ vort er ávalt
nýtt og með þvl að kaupa það, eruð
þér að tryggja árangur og spara.
Tíu pakkar af fullrl
stærð, frá 5 til 10 centa
virði, fást fyrir 25 cents,
og þér fáið 25 centin til baka með
fyrstu pöntun gegn "refund cou-
pon,” sem hægt er að borga með
næstu pöntun, hún sendist með þessu
safni. Sendið peninga, þó má senda
frlmerki. Safn þetta er falleg gjöf;
kostar lltið, en gefur mikla uppskeru.
Pantið garðfræ yðar strax; þér
þurfið þeirra raeð hvort sem er.
McFayden hefir verið bezta félagið
síðan 1910.
NEW-TESTED SEED
Every, Packet Dated
BEETS—Detroit Dark Red. The best
all round Red Beet. Sufficient
seed for 20 ft. of row.
CARROTS—Half Long Chantenay.
The best all round Carrot.
Enough Seed for 40 to 50 ft.
of row.
CUCUMBER--Early Fortune. Pickles
sweet or sour add zest to any
meal. This packet will sow 10
to 12 hills.
LETTUCE—Grand Rapids, Loose
Leaf variety. Cool, crisp, green
lettuce. This packet will sow 20
to 25 ft. of row.
ONION—Yellow Globe Danvers. A
splendid winter keeper.
ONION—White Portugal. A popular
white onion for cooking or
pickles. Packet will sow 15 or
20 ft. of drill.
PARSNIP-—Half Long Guernsey.
Sufficient to sow 4 0 to 50 ft. of
drill.
RADISH—French Breakfast. Cool,
crisp, quick-growing variety.
This packet will sow 25 to SO
ft. of drill.
TURNIP—White Summer Table.
Early, quick-growing. Packet
will sow 25 to 30 ft. of drill.
SWEDE TTJRNIP—Canadian Gem.
Ounce sows 75 ft. of row.
$200°.°Cash P. izes$2002?
I hvelti áætlunar samkepni vorri, er
viðskiftavinir vorir geta tekið þátt 1.
Upplýsingar I McFavden Seed List,
sem sendur er með ofangreindu fræ-
safni. eða gegn pöntun.
ÓKEYPIS—Klippið úr þessa aug-
lýsingu og fáið ókeypis stóran pakka
af fögrum hlómum.
Mlkill afxUttur til félaqa og er
frá þvi ekýrt i fræskránni.
McFayden Seed Co., Winnipejf