Lögberg - 21.05.1942, Síða 2

2
LÖGBERG. FIMTUDAGINN 21. MAÍ, 1942
Drekaprófessorinn
(Fágæt þjófnaðarsaga)
Frá “Ncmo” ú Gimli.
Gjörið svo vel, herra minn, og
komið mjð mér hérna uj)p a
húsþakið, eg skal þá sýna yðui
“fuglabúrin” og segja yður alt
sem eg veit uni prófessorinn, en
áður en við höldum lengra, ætla
eg að láta yður vita, að eg trúi
ekki einu orði af þvi, sem blöð-
in hafa sagt um hann. Nei,
herra minn! Mér er ómögulegt
að trúa því að jafn vandaður
maður og prófessorinn er hafi
ætlað \sér að ra*na stjórnina
15,000 dölum. Það er skammar-
legt að trúa slíku, en það er nú
eftir blöðunum að tarna.
Við skulum halda áfrani,
herra minn, þessa leið. Lítið nú
á. Virðist yður flata húsþakið,
herra minn, líta út eins og ræn-
ingjabæli? Það er þó hlægilegt'
En eftir því sem blöðin segja
frá, mætti a*tla að hjá okkui
greiðasölukonunum væri athvarf
fyrir alla þjófa og bófa. Við
höfum þó sannarlega nóg á okk-
ar könnum, þó blöðin ekki gjöri
ilt verra.
Já, berra minn, og svo eru
íuglabúrin hérna, sem prófessor-
inn geymdi í þrjá ernina sina;
og nú ætla eg að segia yður
hvernig það atvikaðist, að hann
settist að hjá mér. Takið nú v*el
SELKIRK LUMBER
Company
Verzla með
Húsavið op allar tegunuir af
byggingarefni
Kostnaðaráætlanir veittar ókeypis
Sími 254 P.O. Box 362
SELKIRK, MAN.
eftir: Eg var einmitt nýbúinn
að taka hús á leigu, og hafði
látið af hendi síðasta pening til
þess að gjöra skjólstæðingum
mínum sem ánægjulegast að hægL
var. Daginn eftir kom prófess-
orinn, og það veit sá er alt veit,
að þá lá vel á mér, því eg sá
undir eins að hann var val-
menni og vel efnum búinn, og
svo leigði hann herbergið, sem
snéri fram að strætinu, og ann-
að herbergi til er hann geymdi
í föt sín og ferðaskrínur.
Nú, nú, herra minn ! Sem sagt,
sá eg frá byrjun að þetta var
maður sem ekki þurfti að minna
á húsaleiguna, en áður en hann
réði sig, spurði hann mig hvorí
hann ekki gæti fengið að sjá
þakið á húsinu, því ef honum
litist vel á það til fyrirtækja
sinna, ætlaði hann að renta það
líka. Að vísu furðaði inig á
þvi að hann vildi renta það, en
með þvi mér flaug i hug að
hann kynni að skemta sér með
að taka myndir, eður annað því
um likt, fór eg með honum hérna-
upp á þakið, og leist honum
mjög vel á sig. Við urðum vel
ásátt um rentuna, og þá sagði
hann mér hvað hann ætlaði sér
að gjöra með það. Hann sem
sé var Drekaprófessor og léti
dreka stiga upp í loftið til að
rannsaka vindhraðann og loft-
straumana í afar mikilli hæð,
hann væri ekki gjörður út af
stjórninni, heldur á eigin kostn-
að og i þarfir vísindanna; fram-
vegis ætlaði hann ekki að hafa
vanalega dreka, eins og þá er
drengir leika sér að, heldur þrjá
tifandi erni, er hann hefði keypt
í þvi augnamiði, hann festi
sterka taug utan um annan fót-
Life, Sickness, Accident, Fire
Automobile Liability, Burglary and Hold-up, etc.
B. DALMAN
AIl Branches of Insurancc
Board and Non-Board Companies
SELKIRK. MAN.
Hæsta verð fyrir húðir. Fugla og dýra veiðileyfi seld.
EI jstein’s Lúnited
l General Merchants
SELKIRK. MANITOBA Sími 21
(Stlfetrl’s iFttnera .mnr
•
Stofnun þessi hefir nú keypt hið stóra og rúmgóða Comber House á Eveline Street, og er að endurfegra það og breyta því í stóra og fagra útfararstofu.
Gilbart’s var stofnað 1935, og hefir lagt sig fram um að veita samúðarríka þjónustu á öllum tímum árs.
•
(Htlbarl’s línnrral 11 omt
SELKIRK. MANITOBA
inn á hverjum erni, og léti þá
fljúga upp með loftþyngdarmæli,
hitamæli, eður önnur vísinda-
leg verkfæri. Svo þegar ernirnir
væru komnir svo hátt sem hon-
um líkaði, drægi hann þá hægt
niður aftur.
Já, herra minn! Þér megið
taka það sem ábyggilegt, að það
var sönn unun að heyra hann
segja frá þessu öllu. Hann þekti
út í yztu æsar drekana, ernina,
hiniingeiminn og alt er það þvi
laut, og svo sagðist eg ekkert
geta haft á móti því að hann
Iflytti ernina upp á húsþakið,
með því eg sagðist ekki sjá að
húseigendunum mætti ekki vera
sama, eins og Hka reyndist. Svo
flutti prófessorinn til mín dag-
inn eftir, og kom örnunum fyrir
í þessum þremur búrum, sem
standa þarna. Það var undar-
legt, hvað hann var elskur að
fuglunum og hvað hann kendí
þeim margar íþróttir.
Herra trúr! Hvað ernirnir voru
sterkir. Eg held sá minsti hefði
getað flogið með barn í klónum.
Prófessorinn sagði að þeir þyftu
að vera svo sterkir til þess að
geta lyft verkfærunum jafn hátt
sem þeir gerðu. Jæja þá! Svo
leið vika, áður hann færi að æfa
ernina. Hann vildi sum sé láta
þá spekjast og venjast þessu
nýja heimili sínu, svo þeir kæmu
aftur ef taugarnar yrðu fyrir
einhverjum slysum og biluðu, og
þá — kom þetta dæmalausa ó-
happ fyrir, sem blöðin hafa gjört
að svo miklu umtalsefni. Hann
var ekki einu sinni byrjaður á
tilraununum, og örnunum hafði
aldrei verið slept lausum, þegar
þetta kom fyrir.
Eg ímynda mér að prófessor-
inn, sem var mjög tilfinninga-
næmur, eins og allir lærðir
menn eru — hafi orðið danð-
hræddur við þetta heimskulega
“slúður” um þjófnaðinn frá rík-
isbankanum, er blöðin sögðu frá,
og hafi því flúið á burt.
Lítið þér nú á. Hérna beint
á móti er ríkisbankinn, og oftast
skeður það i hverri viku, að við
sjáum að þangað er ekið hverju
ækinu eftir annað, með gull og
silfur er á að fara inn í bank-
ann. Nú, nú! Svo var það a
þriðjudaginn, einmitt um það
leyti sem eg var að lúka við
dálítinn þvott, og brá mér í
burtu til þess að fá gert við
handfang á strokjárni er hafði
brotnað, að þá sá eg hvar einn
bankavagninn kom og nam stað-
ar fyrir framan bankadyrnar.
Bankaþjónarnir komu og fóru
að bera inn peningapokana. Það
get eg sagt með sönnu, að eg er
ekkert ágjörn, en eg nam þó
staðar og horfði á þjónana sem
báru gullpokana, og þá varð mér
á að óska, að eg ætti einn pok-
ann, og þá þyrfti eg ekki að
þræla það sem eftir væri æfinn-
ar. Það er sagt að 5000 dalir
séu í hverjum, og eg skal ábyrgj-
ast að þeir voru svo tugum skifti
þessir pokar, þegar eg svo stend
þarna, var því líkast að skýi
brigði fyrir sólina. Eg leit upp
og — getið þér nú hvað eg sá?
Jú, hvorki meira né minna, en
alla þrjá ernina prófessorsins,
sem höfðu sloppið út úr búrun-
um, og tók mig það sárt hans
vegna. Ernirnir svifu fyrst í
Lake Winnipeg Excursion, 1942
J
S.S. KEENORA
Hið eina farþegaskip úr stáli, sem heldur uppi reglubundnum vikulegum ferðum um
Winnipegvatn. Farþegarými fyrir 100 skemtigesti; ágætir gestaklefar, fyrsta flokks
aðbúð og þægindi.
The Selkirk Navigation Co. Ltd.
Winnipeg, Man. - Sími 55 100
hring í loftinu, en svo settust
þeir alt í einu á vagninn. Eg
vsifaði svuntunni til að styggja
þá burtu, en -— hugsið þér yður
aðeins — úrþvættis fuglarnir
stungu sér ofan í gullpoka hrúg-
una, og hremdi sinn pokann
hver með klónum, öldungis eins
og eg hafði séð þá gera uppi á
húsþakinu, og þeir kræktu
klónum í poka með dauðum
kanínum, og áður en bankaþjón-
arnir gátu áttað sig á þessu,
flugu þeir í loft upp með pok-
ana og rendu sér svo niður á
húsþakið. Eg ber ekki á móti
því, að það gekk öldungis fram
af mér, en bankaþjónarnir
gláptu steinþegjandi í söinu
sporum, það var heldur ekki
undarlegt, því ef ernirnir mistu
gullið, eður flýgur í burtu með
það, yrðu þeir vesalingarnir, ef
til vill, að hæta tjónið með
kaupi sínu. Þeir eru heldui'
ekki svo vel launaðir af ríkinu,
að sagt er. Og svo, herra minn!
Þegar eg var búinn að ná mér
dálítið eftir þetta, ætlaði eg inn
í hús til þess að gera prófessor-
inn varan þess er eg hafði orðið
vör, og þegar eg fann hann ekki
á húsþakinu, hélt eg hann væri
í herfierginu sínu Bankavörður-
inn með öðrum til hafði komið
á eftir mér, en er við ekki heldr
ur fundum prófessorinn í her-
berginu, flýttum við okkur öll
þrjú hingað upp, þar sem við nú
stöndum. Ernirnir voru horfnir,
og prófessorinn fanst hvergi. Eg
tók eftir að ernirnir hö'fðu fyrir
litlu síðan verið bundnir við
langar taugar á öðrum fætinum,
og gat eg ekki annað séð en ait
væri eðlilegt, en bankaþjónarnir
létu eins og vitstola menn og
bölvuðu sér upp á að örnunum
hefði verið kent að stela pen-
ingapokunum, og þegar þeir
komust að því, að þakið á hús-
inu, náði fast að þaki á næsta
húsi, sögðu þeir að prófessorinn
hefði orðið að skríða inn um
opinn glugga á þakinu, og horf-
ið svo leið sína með þessa 15,000
dali.
Eg skildi undir eins að allar
líkur voru á móti aumingja pró-
fessornum, og féll mér það svo
þungt að eg fór að gráta. A
meðan þessu fór fram, höfðu
nokkrir lögreglumenn komið, og
er þeir vissu að eg var húsráð-
andi, og gæti vitað eitthvað um
emina, lögðu þeir fyrir mig svo
margar spurningar, að eg vissi
ekki mitt ljúkandi ráð. Þar næst
drógu þeir mig á lögreglustöðina
eins og glæpamann, og þar voru
svo aftur lagðar fyrir mig spurn-
ingar þvert og endilangt.
Síðan hefi eg ekkert frétt af
aumingja prófessornum, ekki
það allra minsta. Hann hefir að
líkuni fengið fregnir af óhappi
því er ernirnir ollu, og hefir svo
skotið sér undan illu umtali, og
get eg öldungis ekki láð honuni
það.
Ernirnir flugu auðskilið burtu
með gullpokana. Þeir voru líka
að hagnýta sér frelsið, en þeir
einnig hafa orðið fyrir von-
brigðum, ræflarnir, þegar þeir
urðir varir við málminn í pok-
unum í staðinn fyrir dauðar
kanínur, er þeir höfðu búist við.
Þýtt af E. G.
Um kommúnisma
Eg hefi oftsinhis furðað mig
á því hve mikla andstygð og
jafnvel hatur menn hafa borið
til kommúnismans, — meiri ó-
vild heldur en til sósíalismans,
sem er þó náskyld kenning, —
báðar jafnaðarstefnur. Mér hefir
fundist eitthvað öfugt við þessa
afstöðu í þessu voru kristna
landi, þvi eg lít svo á að komm-
úismi sé kristileg dygð. Jesús
frá Nazaret gekk mjög til rifja
misskifting auðsins, og böl fá-
tæktarinnar, um það ber vott
dæmisagan af rika manninum og
Lasarusi og einnig af húsráðand-
anum, er leigði verkamenn í vín-
garð sinn og borgaði öllum jafnt.
hvprt sem þeir komu að morgni,
þriðju eða elleftu stundar. Saina
hugsjónin virðist ríkja í þessum
kenningum og hjá Karl Marx,
spámanni sósíalismans, er þoldi
ekki að horfa upp á ójöfnuð og
ranglæti í viðskiftalifi mannanna
án þess að hefjast handa. Eyddí
hann æfi sinni í látlausri bar-
áttu fyrir hag þeirra, sem eru
afskiftir í lífsbaráttunni. Þessi
gáfaði Gyðingur lagði svo grund-
völlinn með hinu merka riti sínu
Biblía sósíalismans, er Lenin,
Stailin o. ifl. bolsjevikar, er unnu
þessum jafnaðarmensku hug-
sjónum, síðar bygðu sin ráð-
SINCLAIR’S
TEA ROOMS
Staðurinn þar sem alUr vinir
mœtast.
SELKIRK, MAN.
“HALTU ÁFRAM !”
1 ant’s
CThe Merchant’s Hotel
SELKIRK. MAN.
JIMMIE DOYLE, framkvæmdarstjóri
ARN AÐARÓSKIR
til íslenzkra viðskiftavina I
Booth Fisheries Canadian
Company Limil
804 TRUST AND LOAN BUILDING
Winnipeg, Maniloba
Innilegar árnaðaróskir
til íslenzka mannfélagsins í Selkirk,
sem lagt Kefir um langt áraskeið
fram gifturíkan menningarskerf til
uppbyggingar bœjarfélaginu.
Virðingarfylzt,
Boejarstjóri og bœjarstjórn Selkirkbæjar