Lögberg - 19.02.1947, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 19. FEBRÚAR, 1947
7
minningarorð
ÞORBJöRG johnson
Fædd 21. október 1878
Dáin 22. oktober 1946
í litla búsinu sínu að Garðar,
N. Dakota, hafði þessi kona all-
*en§i legið þreytt og róleg, bíð-
andi þess, sem hún sjálf vissi að
Var bezt, lausn frá baráttu þessa
lífs. Mörg undanfarin ár eftir að
úörn hennar voru komin upp,
hafði hún verið sjálf, sú sem
færði öðrum frið og hjúkrun, ef
þeir áttu bágt. Þar til kraftarnir
s|itnuðu og í skjóli heimila barna
sinna var öðru hvoru staðnæmst,
um lengri eða skemri tíma. En
þegar henni leið betur, var svo
gaman að búa í litla húsinu og
vera drotning í sínu eigin ríki.
Lífið hafði verið fult af reynslu,
Ijúfri eða þungri eftir ástæðum.
Fædd var hún að Torfastöðum í
Miðfirði í Húnavatnssýsíu á Is-
landi 21. október 1878, dóttir
Lárusar Gunnarssonar og konu
hans Önnu Helgadóttur. Þegar
hún var aðeins hálfs árs dó pabbi
hennar. Var hún þá .tekinð af
Þuríði föðursystu'r sinni og
manni hennar, Jóbanni Bjama-
syni að Skeggjastöðum. Þessara
ára næstu mintist hún sem sól-
skinkára sinna, svo var ástríki
fósturforeldra hennar. En Jó-
hann dó þegar hún var 7 ára.
hennar yfir til hins nýja lands,
Ameríku, og vildi hún þangað fá
dóttur sína Þorbjörgu. I hópi
útflytjenda ferðaðist svo litla
Þorbjörg milli heimsálfanna og
komst alla 'ieið til mömmu sinn-
ar, sem þá ’hafði heimilið í Ey-
ford-bygð, N. Dakota. Hér liðu
svo unglingsárin. En 14. júní 1898
giftist hún elskhuga sínum, Jóni,
syni Odds Jónssonar og Inveldar
Samúelsdóttur. Heimili þeirra
var á búgarði Jóns austur aí
Garðar þar til 1904 er þau hugðu
á landnám í Mozart-bygð í Sas-
katehewan. Skammt var það
norðaustur af Mozart, og var þar
nefndur “Garðar” skóli og séra
Haraldur Sigmar var þar kenn-
ari. Við landnámsannir og lífs-
bjargarstörf liðu árin fljótt, en
aðeins fjögur af þeim þar tii 4.
desember 1908, að Jón maður
hennar deyr, og hún sténdur ein,
nei, efcki ein, fimm böm eru
umhverfis hana, eiga hana eina
að. Hún hafði verið krafin mik-
illar fórnar við landnámsstarfið.
Það var nóg, hún hverfur því til
baka til Garðar, N. Dakota, bygg-
ir sér lítið 'hús og dvelur þar unz
börnin stæfcka og hún aftur get-
ur búið á landi sínu, með syni
sínum. Árið 1929 tekur sonur
hennar við búinu. Og aftur er
lítið hús á Garðar hennar ríki.
Frá þeim tírna var hún svo oft
hjúkrandi, hlúandi að þeim, sem
hjálpar og hjúkrandi hönd þurftu
með, að spurt var oft: “Getum
við efcki fengið Þorbjörgu til þess
að hjálpa, þá mun alt fara vel.”
Hún var orðin þe'kt sem líknar-
hönd í sinni sveit og víðar. En
einnig hennar þrek hlaut að
enda. í marz 1945 fór að bera á
sjúfcieik þeim, sem að síðustu
varð henni ofurefli. Hvíldar og
bata reyndi hún að njöta í hvíld
á iheimiluim dætra sinna, á spítala
í St. aPul, og styrktist hún um
tíma, og fór aftur í litla húsið.
Og hér liðu seinustu mánuðirnir.
Tveir þeir seinustu voru erfiðir,
en það var líka seinasta raunin,
og hún tók líka enda. Þegar
fyrstu geislar hennar sextugasta
og níunda árs rufu skugga næt-
urinnar, rofaði einnig fyrir nýj-
um degi lífs hennar á eilífðar-
landinu, þar sem eiginmaður og
tveir synir hennar, Kristján Frið-
rifc, er dó í æsku og Jón Wilfred,
dáinn 5. marz 1946, gátu boðið
hana velfcomna. Það getur líka
verið lífct heimkomu, að skilja
við þetta líf. Hjartabilun var
kalljð síðasta. Eftirlifandi börn
hennar eru: Oddur Lárus, bú-
andi á gamla búgarðinum; Ing-
veldur Margrét (Mrs. E. Jonas-
son) Garðar; Jóhanna Þuríður
(Mrs. Irwin), Eldred Minnesota,
og Kristín Sigríður (Mrs. Smit’h),
Eldred, Minnesota. Ein systir,
Mrs. G. Grímson, er búandi við
Mozart, Sask.
Jarðarförin fór fram frá heim-
ili og gömlu kirkjunni á Garðar,
þann 25. októ’ber, 1946, að við-
stöddum öllum nánustu ættingj-
um og fjölskyldu vina og sam-
ferðafólks, sem fann nú skarð
fyrir skildi, er hjúkrunarhönd
örlögin höfðu þá borið mömmu
Starfsfólk og stjórn Cit.y Dairy mjólkur-
félagsins árna.r íslendingum allra heilla
með í hönd farandi þjóðræknisþing, hið 28.
Ef þingmenn skyldi þyrsta, þá er enginn
drykkur hollari en hrein og heilnœm mjólk.
PHONE 87 647
Notre Dame and Adelaide, Winnipeg
/y&ftUnœtu/
Ccmacia’4
beAtJjJc&cL
aU-fxi/ifjotet/ou/t,
lake of the woods milling
CO. LIMITED
V elhomnir _
*
Islendingar!
Vér óskum íslendingum til vegs
og virðingar með þjóðræknis-
þingið, sem í hönd fer„ hið
tuttugasta og áttunda, og óskum
að framkvæmdir þess megi verða
íslendingum til þrifa og þarfa í
hvívetna.
PARK-HANNESSON LTD.
55 ARTHUR ST., WPG., MAN. Phone 21 844
hennar hreyfðist nú e'kki meir.
Dauðinn, sem svo oft hafði traðk-
að þvert um vegferð hennar,
hafði leyst hana frá starfi og hún
var komin heim.
Þá eik í stormi hrynur háa,
því hamrabeltin skýra frá.
En þegar fjólan fellur bláa,
það fallið enginn heyra má.
En ylmur horfinn innir fyrst
hvers urtabygðin hefir mist.
(B. Th.)
E. H. Fáfnis.
HVERJIR ERU VALDIR
AÐ STRÍÐUM ?
(Frh. af bls. 2)
drekfcum í okkur sCúðrið, sern
blöðin fiytja og hrópum húrra
fjrrir frakkaklæddum herra-
mönnum, þegar þeir segja okkur
að drepa Þjóðverja, ítali, Rússa
eða þá einhverja annara þjóða
menn. Við erum bara hams-
lausir í að drepa eitthvað. Það
gjörir efcki svo mikið til hvað
það er. Ef það eru Þjóðverjar,
þá hrópum við ‘Berlín’! Ef það
eru Rússar, þá hrópum við húrra
fyrir frelsinu.
Eg var í Panís þegar misskiln-
ingurinn út af Fashoda stóð yfir
og man eftir því hversu við æpt-
um að Englendingum þegar við
sáum þá á kaffihúsunum og
hvernig þeir störðu á ofckur eins
og að þeir vildu leggja ofckur í
gegn með augunum.
Hver veldur áflogum? Auðvit-
að hundarnir sjálfir. Allir geta
vakið ófrið. Hverjir geta knúð
okkur til þess að berjast hver á
móti öðrum, ef við sjáifir ekki
vildum það? Það gætu hvorki
konungavöld né heldur konunga-
menn. Nei, mínir kæru, það er-
um við, sem stríðunum völdum,
þú og eg.” R. L. C.
—Úr bókinni
The Way to Golgatha.
J. J. B. þýddi.
Vér óskum yður til hamingju
með 28. ársþing
Þjóðrœknisfélags yðar
United Grain Growers Ltd.
HAMILTON BUILDING WINNIPEG

Hagsýnt fólk situr jafnan
við þann eldinn .
sem bezt brennur
ROSE
THEATRE
Sargent and Arlington
• Af þessum ástæðum er það, að
viðskiftavinum vorum fjölgar
óðfluga dag frá degi. Það kaupir
enginn köttinn í sekknum. sem
gjörir sér að reglu að verzla í
FEBRUARY 24-26
James Mason - Ann Todd
“THE SEVENTH
VEIL”
Charles Coburn
Joan Bennett
“COL. EFFINGHAM’S
RAID”
Shop-Easy búðunum.
Shop-Easy Stores
Búð nr. 3 er að 611 Sargent Avenue
Búð nr. 4 er að 894 Sargent Avenue
MERKILEQT
LíTIÐ LAND
íslendingar hafa ástæðu til þess að finna til metnaðar
yfir sögu þjóðar sinnar. Á Islandi ríkir þroskað lýð-
ræði, þjóðin er vel ment og hefir skapað úrvals bók-
mentir, þjóðin er trúhneigð og auðug að samvinnu-
hugsjónum, eins og saga bændanna af íslenzkum
stofni í þessu landi svipmerkist af, þegar um samvinnu-
fyrirtæki ræðir. Við óskum íslendingum til hamingju
með þjóðræknisþingið.
CANADIAN COOPERATIVE
WHEAT PRODUCERS LIMI IED
Winnipeg, Canada
MANITOBA POOL ELEVATORS ALBERTA WHEAT POOL
Winnipeg, Manitoba Calgary, Alberta
SASKATCHEWAN CO-OPERATIVE PRODUCERS LIMITED
Regina, Saskatchewan