Lögberg - 26.02.1947, Blaðsíða 2

2
L ÖGBEiiG, FIMTUDAGINN 26. FEBRÚAR, 1947
Norræn jól 1946
Eftir prófessor Richard. Beck
Norrœn jól, ársrit Norræna fé-
lagsins á Islandi, er hvorttveggja
í senn þarft rit og fagurt, bæði
um hugþekkt efni og vandaðan
ytri frágang. í inngansorðum
sínum að nýjasta hefti ritsins,
sem er 6. árgangur þess, farast
ritstjóranum Guðlaugi Rósin-
‘kranz yfirkennaira og fram-
kvæmdarstj óra félagsins þannig
orð:
“Það var mikið gleðiefni öllum
Norðurlandabúum, þegar stríð-
inu lauk og þjóðirnar losnuðu úr
helgireipum nazistanna. Frelsið,
sem Norðurlanda'búum er í blóð
borið, var fengið á ný. Þeir gátu
aftur lifað og starfað svo sem
'þeim er eðlilegast við fullt frelsi
og önnur viðurkennd mannrétt-
indi. En Norðurlandabúum er
ekki nóg að starfa að áhugamál-
um sínum aðeins innan landa-
mæra hvers lands, þeir þrá sam-
skipti og samstarf við nágranna-
þjóðirnar og telja sér það sam-
starf nauðsynlegt. Þar af kemur
'hin norræna samvinna. Hún er
sprottin af þörf og nauðsyn þess-
ara fimm frændþjóða til menn-
ingarlegs samstarfs, sökum sam-
e i g i n legs menningarstarfs og
sameiginlegra líísskoðana.”
N o r r æ n a félagið er eini
ísdenzkur félagsskapur, sem hef-
ir það höfuðverkefni að vinna
að þátttöku Islendinga í norræn-
ni samvinnu á sem víðtækastum
grundvelli, og lýsir greinar-
höfundur þeirri viðleitni á þessa
leið: “Félagið reynir að halda
uppi kynningarstarfsemi um Is-
'land með ritgerðum, fyrirlestr-
um, þátttöku Islendinga í mótum
og námsskeiðum á öllum Norð-
urlöndum, útvega upplýsingar
um skóla, námsskeið, bækur og
fjölmargt annað, og aðstoðar með
umsóiknir um skóla í öllum hin-
um Norðurlöndunum.”
Er það ærið starfssvið, og
verðskuldar félagið þessvegna
sem almennastan stuðning allra
þeirra Islendinga, er láta sig
varða menningarleg samskipti
frændþjóðanna á Norðurlöndum.
Þá vinnur félagið eigi síður ágætt
verk með útgáfu hins prýðilega
ársrits síns, og skal nú stuttlega
vikið að meginefni umrædds
heftir þess fyrir síðastliðið ár.
Hefst meginmálið á einkar
tímabærri jólahugleiðingu, “Frá
myrkri til ljóssins”, eftir dr.
Bjama Jónsson vígslubiskup,
sem svipmerkt er af hinum sterka
persónulega stíl hans. Kemst
hann, meðal annars, þannig að
orði nær málslokum:
“Margt er sameiginlegt með
þjóðum Norðurlanda. Eitt er
þeim öllum sameiginlegt. Yfiiv
'þeim öllum blaktir krossfáninn.
Undir því merki skal sigur unn-
inn, sigur og friður í einingu og
bræðralagi þeirra þjóða, sem
vilja vaka yfir dýrmætri eign og
helgum dómum.”
Þá er mjög glögg og fróðleg
lýsing á jólahaldi í Finnlandi,
eftir ungfrú Maj Lis Holmberg,
finnskan stúdent frá Hlesingfors,
sem leggur stund á norræn fræði
og dvaldi á Islandi um nokkurra
mánaða skeið nýlega. Hefir Guð-
laugur yfirkennari snúið grein-
inni á íslenzku. Hann ritar einn-
ig mjög eftirtektarverða grein
um “Norræna heimilið”, sem
Norræna félagið hefir hafist
handa um að láta reisa á Þing-
völium, og verður það sýnilega
hið veglegasta hús, sæmandi
starfsemi félagsins og verkefni
þess; það er einnig ágætlega í
sveit sett, og lýsir greinarhöf-
undur söguríku og fögru um-
hverfi þess í eftirfarandi orðum:
“Félagið fékk allmikið land hjá
Þingvallanefnd fremst í Kára-
staðanesi, vestanvert við Þing-
vallavatn, skamt frá Þingvöllum.
Þetta er einhver fegursti staður-
inn á landinu, við hið fagurbláa
Þingvallavatn, og er þaðan und-
urfögur fjallasýn til Súlna og
Skjaldbreiðurs í norður, Hrafna-
bjarga og Amarfells í austri, en
Hengillinn og Sandey sjást 1
suðri. I nesinu er á stöku stað
lágvaxið kjarr, er með algerðri
friðun ætti að geta orðið að fáll-
egum skógi. Þarna er því tilval-
inn staður, rólegur og friðsæll,
hentugur fyrir mót, námskeið og
fundi og hinn ákjósanlegasti
staður til hvíldar og hressingar.”
Bjarni M. Gíslason rithöfund-
ur, sem unnið hefir sér frægð
með ritum sínum á dönsku og
verið Islandi mikill landkynnir,
lýsir Alsey, einni af hinum
mörgu gróðursælu dönsku eyj-
um, svo að hún blasir Cesanda
fagurprúð við augum, í snjallri
grein sinni, “Perlan í Eýstra-
salti.”
Kemur þá að lengstu greininni
í ritinu, sem veigamikil er að
sama skapi, en það er yfirlitsrit-
gerð Guðmundar Gíslasonar,
Hagalín rithöfundar um “Nor-
rænar bókmentir árið 1945”. Er
þar lýst mörgum hinum helztu
skáldritum, sem út komu á Norð-
urlöndum það ár, af skilningi og
réttsýni, eins langt og þær um-
sagnir ná; ennfremur hefir Guð-
mundi tekist að segja furðanlega
mikið um höfundana og rit þeirra
innan hins takmarkaða rúms, sem
ætla mátti hverjum þeirra. Er
grein þessi því hin þakkarverð-
asta, og ágæt sú ákvörðun rit-
stjórans, að árlega birtist í rit-
inu framvegis yfirlit sama efnis.
Munu og margir kunna að meta
þá nýbreytni að verðugu, og
hefir þessu sinni verið vel úr
hlaði farið.
Tvær ferðasögur eru í heftinu,
Norðurlandaför Menntaskólastú-
dentanna”, um ferð þeirra síðast-
liðið sumar, eftir dr. Sigurð Þór-
arinsson jarðfræðing, sérstaklega
fjörlega skrifuð frásögn; og
“Uddevallemót norrænna bóka-
varða”, gagilorð lýsing og greina-
góð, eftir dr. Björn Sigfússon há-
skólabókavörð. Bera báðar ferða-
söur þessar því gott vitni, hvern-
ig menningarsamskiptin milli
Isilands og Norðurlanda eru nú,
góðu heilli, að hefjast að nýju.
Einnig eru í heftinu tvær þýdd-
ar smásögur: “Ljósaskiptin”,
eftir hið víðfræga öndvegisskáld
Norðmanna Arnulf Överland (í
þýðingu Helga Sæmundssonar),
og “Sumarhúsið”, eftir Tove
Ditlevsen, sem er meðal fremstu
yngri rithöfunda Dana. Er saga
þessi þýdd af Jóni Helgasyni
blaðamanni.
I greininni “Per Albin Hansson
láitnn” minnist Stefán Jóhann
Stefánsson, formaður Norræna
félagsins og núverandi forsætis-
ráðherra Islands, fagurlega hins
mikilhæfa forsætisráðherra Svía
og formanns sænska ALþýðu-
flokksins, sem lézt aðfaranótt 6.
okt. s.l. ÞeSsi eru niðurlagsorð
greinarinnar:
“Tveir sænskir stjórnmála-
menn bera hsest á þessari öld, og
einnig hvað snertir afskifti af
norrænum málefnum. Það eru
þeir Hjalmar Branting og Per
Allbin Hansson. Branting átti
mest allra manna af Svía hálfu
þátt í góðum málalokum við
skilnað Noregs og Svíþjóðar 1905.
Per Albin hefir á síðustu árum,
mest allra sænskra stjórnmála-
manna, stuðlað að góðri sambúð
Norðurlanda.
Við jarðarför Per Albins 13.
október s.l. fylkti sænska þjóðin
og fulltrúar frá hinum Norður-
löndunum liði til þess að heiðra
minningu hans. Hundruð þúsund
sænskrar alþýðu drupu höfði í
djúpri sorg. Sænska þjóðin
harmaði af alhug fall síns
fremsta forystumanns. Og yfir
öllum Norðurlöndum grúfði ein-
læg hrygð og harrnur. Einn af
frægustu, mikiilhæfustu og gagn-
merkustu Norðurlandabúum var
fallinn í val.”
Aðlaðandi sem fyrri er sá Itafli
ritsins, er nefnist “Norræn svip-
brigði”, og eru það að þessu sinni
ættjarðarljóð um Norðurlöndin
öll (Finnland meðtalið), á fær-
eysku, íslenzku, dönsku, norsku
og sænsku, ásamt með myndum
af bústöðum þjóðhöfðingja Norð-
urlanda. Auk þess eru í ritinu
fjöldi annara góðra mynda, t. d.
í kaflanum “Annáll ársins 1946.”
FRÁ VANCOUVER, B.C.
15 FEBRÚAR, 1947 — Tiðarfarið
var hér hið besta siðast liðið
haust, með nóvember fór aftur að
byrja votviðra timinn, og vóru þá
óvanalega miklar rigningar um
tíma. A gamlársdag byrjaði að
snjóa og kom þá nofckur snjór og
allan Janúar var ýmist að snjó-
aði eða rigning. Talsvert frost var
um nætur og kaldast varð f jórar
gráður fyrir ofan núll. Var þetta
óvanalegt frost hér, og gjörði
mifcin skaða á ýmsan hátt. Bílar
frusu upp í hundraða tali og
vatnspípur um alla borgina svo
það voru viða mestu vandræði að
geta feingið það lagfært í tíma.
Mestu skemdir urðu á strætum
borgarinnar og á þjóðvegum út
á landsbygðinni, því f r o s t i ð
sprengdi upp svo viða steinlims-
lagið, gð það varð illfrandi yfir
það. Verkræðingar segja að viða
séu svo mitolar skemdir á braut-
um viðsvegar, að það verði ekki
hægt að ráða bót á því, það verði
beinlinis að byggja mikið af því
upp að nýju, og það taki fleiri ár,* 1 *
og ærna peninga til að fá því
komið í verfc. Með byrjun febrúar
batnaði aftur tíðarfarið, svo nú
er alt að komast í lag aftur hér í
borginni og allur snjór farinn.
Á þessu sést að við höfum haft
nokkuð að segja af þessu óvana-
lega illvðris kafla sem hefur
gengið yfir alt landið, þó það hafi
viða verið mikið erviðara en hér
um slóðir.
Félagslifið hefur verið fjörugt,
margar samfcomur verið haldnar.
Þann 14. Október hafði Islenzka
Lút. kvenfélagið “Thanksgiving
Turkey supper” og skemtisam-
fcomu í veislusal Dönsku kirk-
junnar á Burns stræti og 19th.
Ave. Var þessi samfcoma mjög
vél sótt. Eftir að allir höfðu mat-
ast, setti samkomustjórinn Dr. H.
Sigmar samkomuna með stuttri
og viðeingandi rædu. Fyrstur á
skemtiskranni var úngur söng-
maður sem ekki hefir áður tekið
þátt í samkomum okkar, sem
söng þrjá einsöngva, var það Mr.
Glen Hjálmarson. Er hann ný-
lega kominn hingað vestur frá
Saskatoon, Sask. Hefur Mr. Hjál-
marson fengið mikið orð á sig
sem söngmaður. Var honum veitt
gullmedalda fyrir söng á söng-
samkepni, sem hann tók þátt 1,
í Saskatoon fyrir nokkru síðan.
Næst á skemtis'kránni V^r ung
söngkona, Miss Margrét Sigmar,
sem söng þrjár solos. Var þeim
báðum tekið með fjörugu lófa-
klappi. Miss Sigmar er nýkomin
hingað vestur frá Winnipeg, með
foreldrum sínum. Hún er bróð-
urdóttir Dr. Sigmars. Hefir þessi
unga stúlka sérstafclega mikla
hæfileika sem söngkona. Hún
heldur hér áfram námi hjá fræg-
um söngkennurum hér í borg-
inni. Það er óhætt að geta þess
til, að það sé ósk okkar allra,
að fá sem oftast tækifæri til að
hlusta á söng þessara ungmenna.
Mr. G. F. Gíslason og Mrs.
Anna K. Mathiasson, sem voru
kjörin erindrekar héðan á síð-
asta kirkjuþing, skýrðu frá þvá
helzta sem var þar á dagskrá.
Var þeim gefinn góður rómur af
samkomugestunum.
Aðal ræðan á þessari sam-
fcomu, var flutt af skáldkonunni
víðfrægu Mrs. Jákobínu Johnson
frá Seattle. Talaði hún fyrst á
Yfirlit yfir starf Norræna fé-
lagsins á árinu, eftir Guðlaug
Rósinkranz ritara þess, rekur
lestina, og nokkur orð um þá
höfunda, sem lesendum ritsins
munu lítt kunnir áður.
Auk formanns og dtara, sem
þegar hafa verið nefndir, skipa
þessir stjórnarnefnd Norræna fé-
lagsins: Jón Eyþórsson, veður-
fræðingur; Páll Isólfsson, tón-
skáld, og Vilhjálmur Þ. Gíslason,
skólastjóri.
Hafi þeir og samherjar þeirra,
en féilagsmenn eru nú nær 1200
talsins, heilir að verki verið, og
megi hópur þeirra manna og
kvenna, sem þar leggja hönd að
mikilvægu menningarstarfi, fara
vaxandi.
ensku, og svo á íslenzku, og las
hún þá upp nokkuð af kvæðum
sínum. Var henni fagnað með
dynjandi lófataki. Mrs. Johnson
átti heima í Winnipeg og máske
viíðar í Manitoba um eitt skeið,
svo hún á hér rnarga vini frá
þeim árum, sem eru nú búsettir
hér í Vancouver, og voru margir
af þeim þar til staðar til að fagna
henni. Seinast voru sungnir
margir alkunnir söngvar bæði á
ensku og íslenzku, sem allir tófcu
'þátt í sem gátu. Stjórnaði Mrs.
Dr. P. Guttormson því í fjær-
veru söngstjórans. Mrs. Lillian
H. Sumarlidason aðstoðaði við
hljóðfærið.
Þann 27. nóvember hélt lút-
erska kvenfélagið sitt “Annuai
Fall Bazaar” í fundarsal dönsku
Ikirkjunnar. Höfðu konurnar þar
öll kynstur af hannyrðum til að
selja og virtist það alt ganga vei
út. Veitingar voru seldar á
staðnum.
Kvenfélagið “Sólskin” hafði
sfcemtisamkomu þann 13. nóv-
ember í svenska samkomusaln-
um á Clank Drive og Hastings.
Var þessi samkoma haldin til
arðs fyrir íslenzka elliheimilið i
Vancouver. Þessi samkoma var
hin myndarlegasta í alla staði og
mjög góð aðsókn. Á skemti-
sfcránni var bæði voca'l og instru-
mental music, og upplestur af
Mr. Thorhalli Arngrímson,
piano solo by Mrs. Dorothy Lim-
pax, A.T.C.A. Söngkonan ís-
lenzka Mrs. Thora Thorsteinson
Smith, L.R.S.M. söng nokfcra ein-
söngva og lék piano solo. Miss
Sheila Deemster gaf violin solo.
Mr. G. F. Gíslason forseti eldi-
heimilisnefndarinnar talaði fyrir
þvá málefni og skoraði á fólk að
styrkja það fyrirtæki bæði í orði
og verki. Ymsir munir voru
séldir þar við uppboð, og var upp-
boðshaldarinn Stefán Eymunds-
son. Seldist það alt fyrir hátt
verð. Ágóðinn af þessari sam-
komu var 256.00 sem hefir verið
lagt í ellihemilissjóðinn. Mrs.
Carl Frederickson forseti félags-
ins stýrði samlkomunni. A for-
setinn og allar félagskonur í
“Sólskin” mikið þafcklæti skilið
fyrir þessa myndarlegu sam-
fcomu, og þá ræktarsemi, sem
það félag hefir sýnt elliheimilis-
málinu frá því fyrsta. “Sólskin”
hefir áður lofast til að leggja
$1000.00 úr sjóði sínum til fydr-
tækisins. Hver vill gjöra betur?
Þann 24. janúar var haldið
samsæti í Peter Pan samkomu-
salnum, til að heiðra þau hjón
Mr. og Mrs. G. F. Gíslason. Var
iþar fjöldi fól'ks samanfcominn.
Dr. H. Sigmar stjórnaði samsæt-
inu með sinni velþektu tækni við
slík tækifæri. Auk samkomu-
stjórans ávörpuðu heiðursgestina
Mr. Frank Frederickson, M.
Elíasson, Mrs. A. C. Orr og Mr.
L. H. Thorlakson Þórður Kr.
Kristjánsson flutti heiðursgest-
unum kvæði. Til skemtunar
söng íslenzka söngkonan Mrs.
Thora Thorsteinson Smith
nokkra einsöngva, og spilaði eins
piano solo. Nofckrir enskir og
íslenzkir söngvar voru sungnir
undir stjórn Mr. L. H. Thorlak-
son. Þá var heiðursgestunum af-
hent “Silver Tea Set and Tray”,
sem gjöf frá vinum þeirra og vel-
unnurum, sem þar voru til stað-
ar, sem mun hafa verið um tvö
hundruð manns. Mr. Gíslason
flutti þá vel viðeigand ræðu fyrir
sig og konunnar hönd. Var svo
dansað það sem eftir var kvölds-
ins. Var þetta samsæti hið virðu-
legasta og skemtilegasta sem
landar hafa haldið hér fyrir slík
tækifæri. Mr. G. F. Gíslason er
mjög vel kyntur, og kemur mik-
ið við sögu Islendinga, sérstak-
lega hér á vesturströndinni.
Hann hefir frá því fyrsta ætíð
staðið í fremstu röð þeirra, sem
mest og bezt hafa staðið fyrir
kirkjulegum félagsskap á meðal
Islendinga í Vancouver. Líka er
hann formaður í Elliheimilis-
nefndinni. Þegar saga íslend-
inga hér á vesturströndinni verð-
ur skráð, þá verður G. F. Gísla-
son þar getið. Annars væri sú
saga efcki öll sögð.
Þjóðræknisdeildin “Ströndin”
hélt ársfund sinn 27. janúar.
Sýndu skýrs'lur embættismanna
deildarinnar að félagið befir eitt
hundrað meðlimi, og að fjárhag-
ur félagsins er í góðu lagi. Em-
bættismenn fyrir þetta ár voru
kosnir: Ódinn Thomston, forseti;
Sam. F. Samson, vara-forseti;
S. B. Kristjánson, skrifari, Mrs.
E. F. Hall vara-skrifari, O. B.
Hávardson gjaldkeri og Marvin
Arnason vara-gjaldkeri. Fulltrúi
félagsins í Elliheimilisnefndinni
var kosinn Mr. Ármann Björn-
son, og fulltrúi fyrir “Ströndina”
í Scandinavian Central Commit-
tee var kosinn O. B. Hávardson.
I nefndina til að sjá um bó'ka-
safnið voru kosnir Stefán Arna-
son, S. Guðmundson og Miss
Gerda Christopherson. Mr. Einar
Haralds var kosinn fulltrúi frá
“Ströndinni” á næsta þjóðræknis
þingi.
Þann 20. febrúar hafa “Strönd-
in” og “Sólskin” í sameiningu
stofnað til tombólu og dans í
Foresters Hall á Kingsway og
Broadway. Á allur ágóði frá
'þessari sam'komu að ganga í
Elliheimilissjóðinn. Vonandi er
að landar sæki þessa samkomu
vel, og með því að skemta sjálf-
um sér vél, þá eru þeir jafn-
framt að styrkja okkar mesta
velferðarmálefni hér á vestur-
ströndinni.
Þann 7. febrúar hafði “The
Scandinavian Central Commit-
tee” sitt árlega “Midwinter Festi-
val”, í Hastings Auditorium. Var
þar samankominn mörg hundruð
manns. Á skemtiskránni voru
bæði vocal og instrumental
music, ræður og dans. Það hafði
verið áður auglýst að allur ágóði
frá þessari samkomu verði skift
á milli norsfcu, svensku og ís-
lenzku elliheimilanna, sem er
verið að stofna hér í Vancouver.
Danir hafa komið upp sínu elli-
heimili hér í Vancouver, sem er
mjög myndarlegt og þeim til
sóma.
Það er fjöldi af fólki á ferð-
inni hér sem kemur úr ýmsum
áttum, og það er fæst af því sem
maður verður var við. Nokkuð af
þessu ferðafólki hefi eg orðið
var við.
Rétt fyrir jólin voru þau Mr.
og Mrs. Sigurður Sigurdson
verzlunarstjóri frá Calgary hér
á ferðinni. Vou þau á heimleið
frá Seattle þar sem Mr. Sigurd-
son var að heimsækja bróður
sihn Halldór Sigurdson, sem þar
er búsettur. Mr. Sigurdson og
frú hans voru nýlega komin til
baka frá Islandi þar sem þau
dvöldu í tvo mánuði sáðastliðið
sumar. Var Mr. Sigurdsyni boð-
ið að vera með okkur á “Strand-
ar”-fundi og segja dkkur eitthvað
af ferðalagi þeirra hjóna þar
heima. Það gat ekki orðið neitt
úr því, þau þurftu að vera kom-
in heim til sín fyrir jólin.
Um miðjan janúar var hér
Mundy (Guðmundur) Johnson
frá Seattle til að heimsækja
kunningja og ættingja, sem hann
á hér. Hann var nýkominn heim
úr ieiðangri frá norðurströndum
á Alaska þar sem hann var í þrjá
mánuði síðastliðið sumar. Mundi
er frændi minn og hélt mest til
hjá mér meðan hann var hér um
viku tíma. Sagði hann mér ýmis-
legt þaðan, sem hann heyrði og
sá þar. Skrifaði eg sumt af því
niður, en það yrði of langt mál
hér, að skýTa neitt frá því. Má-
ske minnist eg á það seinna, þeg-
ar eg hefi ekki eins mikið fyrir
hendi til að rita um.
I síðustu viku voru hér á ferð-
inni Mr. og Mrs. Valgarður Guð-
mundsson frá Seattle. I för með
þeim voru Mr. Þórir Guðmund-
son og Mrs. Lynn Thorfinnson
frá Mountain, N. Dak. og Miss
Margrét Sigmaf hjúkrunarkona
frá Seattle. Var þetta fólk að
heimsækja ættfólk sitt, sem hér
er búsett. Nú er það alt horfið
heim aftur.
Mr. og Mrs. Þórður Ellison frá
Gimli, Manitoba, hafa verið hér
um tíma. Mrs. Ellison á hér
systur og bróður, sem eru hér bú-
sett, Mr. Guðmundur Anderson
CLUB NEWS
“Historical Sketches of Ice*
landers in Winnipeg ’, was the
topic of the lecture given by Mr-
J. J. Bildfell, at the general meet-
ing of the Icelandic Canadian
Club, to a gathering of about one
hundred, Monday, Feb. 17th.
This very interesting talk bore
evidence of thorough reseairch
and excellent preparation. In
proof of ite excellence it may by
stated that several of the
listeners intimated their desire
to hear a sequel to it later on-
The cluib is most grateful to Mr-
Bildfell for his efforts.
The next lecture in this serieS
wil'l be given by Capt. W. Krist
janson and is entitled: “Icelandic
Pioneers in the Shoal Lake Dis*
trict.” Time — March 17th at
9 p.m. Place — Free Press Board
Room No. 2.
A' short meeting preceded Mr-
Bildfell’s lecture. A letter was
read from Miss Snjolaug Sigurd-
son in which she expressed her
appreciation of the scholarship
awarded to her recently. The
fund is still open and is to be a
source of seholarships for other
worthy students as required. The
proceeds of the Annual Cóncert
were voted in aid of the fund.
Mr. P. Bardal reported tihat
his committee 'had met with 3
committee from the Icelandic
National League, whose mem-
bers agreed to present at the
convention being held this week»
a concrete proposal in connec-
tion with building a community
hall. The dlub is most anxious to
co-operate in this project sh-ruld
it be launöhed.
Mrs. Danielson brought out
two points of interest to chib
members: 1. She had received 3
letter from a young university
student in Iceland who wishes
for correspondents here, who
may write in English or Iœ
landic. His address is: Stud. Jur-
Jón ísberg, Gamla Garði, Reykja-
vík, Icel. 2. She had received 3
cheque from Prof. Oskar Linden,
Sweden, to cover the cost of 3
copy of “Iceland’s Thousand
Years” and also subscription to
the Icelandic Canadian Magazine-
Two new mem’bers joined the
Club at this meeting: Miss Gerð3
Narfason and Miss Sólrún John-
son. L. M. Guttormsson,
Secretary'
og Mrs. J. E. Einarson. Mr. og
Mrs. Ellison lögðu á stað hetfn-
leiðis þann 10. febrúar. .
Mr. G. S. Berg er kominn tn
baka frá Winnipæg og Girnli, þal
sem hann dvaldi um mánaðar
tíma um jólaleytið. Mr. Berg átt1
Ireima á þeim slóðum um langt
skeið og er þar margt af skyM'
fólki hans búsett. Honum þótt1
Kári blása þar oft kalt þerrnan
tíma sem hann var þar. Mr. Berg
er nú til heimiKs hér í Vancou-
ver- , K
Elliheimilismálinu fer nu ao
miða áfr am úr þessu. Á almenna
fundinum, sem haldinn var um
I )að málefni, voru allir sammál'3
um það, að halda áfram og drífa
það, sem fyrst ti'l verulegra fram'
kvæmda. Úr elliheimilisnesfnd'
inni gengu tveir, sem áttu þar
sæti síðastliðið ár. Þeir Mr. L. H-
Thorlakson, sem bað um að ver3
laus við það, hann ætti of ann'
ríkt í stöðu sinni, til að geta sinn
því sem skyldi, og Magnús E-liaS'
son. 1 þeirra stað voru kosnir
Eiríkur F. Hall og O. W. Johnsom
Mr. Ófeigur Sigurðsson lofaði a
gefa $500.00 til ElIis'heimilisinS'
og skoraði á nefndina að láta
meira til sín taka í því málefn1
hér eftir en hingað til. Var þa°
álit fundarins að ráðlegast vaeri
að finna sem flesta Islendinga
persónulega og sjá hvað hver o
einn vildi styrkja þetta fyrirtækn
Var nefndinni gefið vald til 3
fá í lið með sér eins marga ng
hún áliti nauðsynlegt, til að get3
komið þessu í verk sem fyrs •
Nú er vonandi að fólkið * tak
þessum erindrekum vel er þeir
koma í kring, og láti þá ekki
snuðferð. S. Guðmundsson.
«