Lögberg - 11.12.1947, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 11. DESEMBER, 1947
3
Frá Vancouver B.C.
«
2. DESEMBER, 1947
Síðan ég skrifaði seinast hefir
sama milda tíðarfarið haldist
við. Aðeins nokkrum sinnum
hefir sézt héla á jörð á morgn-
ana. Þokan hefir gjört meira
vart við sig í seinni tíð, en er
vanalegt á þessum tíma ársins.
og tafið oft fyrir um alla umferð
og valdið mörgum slysförum.
Þegar bjart er uppyfir og gott
skygni, þá sézt að allir hæstu
hnúkar fjallanna í kring, eru
búnir að fá hvítar skýlur og er
það eins nærri okkur og veturinn
hefir komist þetta haust.
Hér hefir staðið yfir verkfall
í heilan mánuð, sem verkafólk
hjá B. C. Electric stofnaði til. —
2800 manns var þá atvinnulaust
allan þann tíma, og ekkert
strætis-car eða buses voru hreifð
ir. Verkamenn heimtuðu kaup-
hækkun, félagið neitaði að
hækka kaupgjaldið, nema með
því móti að bæjarstjórnin veitti
þeim leyfi til að hækka fargjöld
á strætisvögnum og buses upp
í 10 cents, eða þrjú tickets fyrir
25 cents, sem áður var fjögur
tickits fyrir 25 cents. —- Bæjar-
stjórnin stóð uppi ráðalaus og
réði ekki við neitt, því hvorug-
ir málsaðilar vildu slaka til með
kröfur sínar. Svo til að koma á
samkomulagi varð stjórnin að
láta þarna undan, og leyfa þessa
hækkun á fargjaldi með strætis
vögnum og buses í borginni. Og
þá fór alt á stað og gekk aftur
sinn vana gang eins og áður. —
Ekki er líklegt að þessi samning
ur verði langlífur, því almenn-
ingur er mjþg mótfallin þessari
ráðagjörð, halda því fram að
stjórnin setji nefnd til að fara
yfir reikninga B. C. Electric
félagsins og finna út, hvert þessi
fargjaldahækkun sé nauðsynleg
til þess að félagið hafi sann-
gjarnan ágóð^ af starfrækslu
félagsins, án þess að þeim sé
veitt þessi fargjalda hækkunj
Hér þarf að gjöra búningsbót svo
þetta stjórnleysi geti ekki komið
fyrir aftur.
í borgarstjórnarkosningum
sem fara fram hér í næsta mán-
uði, þá sæjíir einn landi okkar,
Magnús Eliasson um öldurmanns
sæti í borgarstjórninni. — Hann
. siglir undir fána C.C.F. Nú er
fólk í svo æstu skapi út af glund-
roða, Sem hér er á svo mörgum
sviðum, að það getur enginn
spáð fyrirfram um útkomu í
þessum kosningum.
Hinn víðfrægi landi okkar, dr.
Vilhjálmur Stefánsson og frú
hans voru hér á ferðinni þann 17.
og 18 nóvember. Dr. Stefánsson
var hér á fyrirlestrarferð og stóð
hér við aðeins í tvo daga. Tími
hans var hér upptekinn, svo það
var ekki hægt að ná í þau hjón-
in, til að hafa samsæti fyrir þau,
eins og svo margir af vinum
hans frá fyrri tímum, sem hér
eru nú búsettir, höfðu ásett sér
að gjöra, ef tími hans hefði leyft
það. Um komu dr. Stefánssonar
hingað hefir “L. F.”. skrifað
rækilega grein í bæði íslenzku
blöðin, syo þess gjörist engin
þörf að fjölyrða um það hér. —
Gaman væri að fá að heyra
meira frá “L.F.”., í framtíðinni,
hann er svo fimur með pennan,
að hann mundi segja margt bæði
fróðlegt og skemmtandi.
, Mr. og Mrs. Hermann Sigurd-
son eru nýlega kominn heim úr
ferðalagi til Winnipeg og ýmsra
fleiri staða í Manitoba og
Saskatchevan, þar sem þau eiga
vini og venslafólk. Með þeim fór
sonur þeirra, Herbert, sem
gengur skólaveginn, og hefir
hann ákvarðað að lesa læknis-
fræði við Manitoba Háskólann.
Þann 27. nóvember hélt ís-
' lenzka Lúterska kvenfélagið sitt
árlega “Basaar”, í samkomusal
dönsku kirkjunnar. Þessi sam-
koma var ekki eins fjölsótt eins
og vanalega. Stafar það af þeirri
óreglu sem komst hér á, meðan
verkfallið stóð yfir. Var þar á
boðstólum allar tegundir af
hannyrðum sem mest allt seld-
ist. —
Hér var á ferðinni Guðmund-
ur Thorsteinson frá Los Angeles
Califomíu. Kom hann hingað frá
Victoriu þar sem hann var að
heimsækja gamlan kunningja
sinn, sem þar er nú búsettur, Mr.
Sofonias Thorkelson. Mr. Thor-
steinson var á heimleið er hann
fór hér um.
Mr. Thórdur Helgason, sem
er búinn að liggja á sjúkrahúsi
um nokkurn tíma, og varð að
hafa tvo uppskurði, er nú kom-
inn heim aftur, og virðist hann
hafa fengið fullkominn bata. Er
þetta gleðileg fregn fyrir hina
mörgu vini hans sem hann á
víðsvegar.
Mrs. Jónína Johnston er ný-
lega komin til baka frá Toronto,
þar sem hún hefir dvalið í tvo
mánuði hjá dóttur sinni og
tengdasyni, sem þar eru búsett.
Lætur hún vel yfir ferðinni, og
hafði haft góðan tíma og skemt
sér vel. Á heimleiðinni stóð
hún við í Edmonton Alt., og
heimsótti þar gamlan kunningja
sína sem hún á þar, síðan hún
átti þar heima, Jón Jónsson,
Mrs. O. T. Johnson, Mrs. Krist-
ínu McNaughton. Líður þeim
öllum vel eftir vonum, nema þar
sem ellin er farin að sækja sumt
af þeim heim.
Mr. og Mrs. Páll Jóhannesson
hafa flutt hingað frá Calgary,
Alberta og ákveða að setjast hér
að. Hefir Mr. Jóhannesson inn-
ritast á University of British
Columbia, in the Faculty of
Commerce.
Mrs. Jónas Pálsson er farinn
austur til Toronto að heimsækja
dætur sínar sem þar eru búsett-
ar. Bjóst hún við að verða þar
meiri partinn í vetur.
Dr. V. J. Guttormson er ný-
fluttur hingað til Vancouver,
með konu sína og unga dóttir.
Hann hefir haft læknisstörf á
hendi í Vanderhoo'f B.C., um
nokkurt skeið. Hefir hann á-
kveðið að hætta læknis störfum,
og hefur byrjað að lesa lög við
háskólan hér í Vancouver. Er Dr.
V. J. Guttormson bróðir Dr. P.
B. Guttomsson hér í borginni.
Þann 1. Nóvember var Miss
Margaret Sigmar og Mr. Elvin
Kristjánson gefin saman í hjóna-
band í íslenzku kirkjunni í
Seattle. Margaret er dóttir Dr. og
Mrs: H. Sigmar. Séra Sigmar
hafði boðið öllum úr söfnuði sin-
um sem vildu og gætu verið til
staðar í Seattle þann dag, og
s i t j a brúðkaupsveislu þeirra.
Fóru margir héðan sem höfðu
sin eigin farartæki. Eg er viss
um, að eg tala fyrir munn allra
þeirra sem þekkja hér til, er eg
óska úngu hjónunum til lukku
og blessunar í framtíðinni.
Mr. Sigurður Sigurðson er
farinn austur til Winnipeg sér til
skemtunar, og býst við að verða
þar, þar til eftir hátíðirnar. —
Systir hans sem á heimili í
Winnipeg, er nýkomin úr ferða
lagi á íslandi, mun ferðin vera
sérstaklega gerð til að heim-
sækja hana og fá fréttir hjá
henni af ættingjum og kunningj-
um hans heima. Mr. Sigurðson
átti heima í Winnipeg um langt
skeið, og á þar marga kunningja
frá þeim tíma. Líka bjóst hann
við að heimsækja kunningja
í Edmonton í þessari ferð, hann
átti þar heima um nokkurn tíma.
Dr. T. P. H. Thorlakson frá
Winnipeg og séra S. Thorlack-
son frá Berkley, Californíu, voru
hér nýlega á ferð. Dr. Thorlak-
son fór til Victoria B. C., þar
sem hann flutti erindi á lækna
fundi sem þar var haldinn þá
dagana. Þeir skoðuðu sig báðir
um á íslenzka gamalmennaheim
ilinu, og létu báðir í ljós að það
væri myndarlegt í alla staði, og
íslendingum til mikils sóma.
Ekki má ég gleyma að skýra
frá'því, að það séu talsverð lík-
indi til þess að næsti forsætis-
ráðherra í British Columbia
verði Islendingur. Svo er mál
með vexti að núverandi forsæt-
isráðherra, Premier John Hart,
sem hefir verið leiðandi maður
hér í stjórninni yfir tuttugu ára
skeið, gjörist nú svo aldraður,
að hann vill losa sig við alt það
umstang og ábyrgð sem því em-
bætti fylgir, og hefir sagt af sér.
Stendur því til að innan skams •
tíma verði haldið þing af liber-
alaflokknum til að velja nýjan
leiðtoga, til að taka við af Mr.
Hart. Nú er aðallega um tvo
menn að ræða sem muni verða
í vali. Það eru, núverandi dóms-
málaráðherra, Gordon Wismer
og Byron Johnson, sem er þing-
(Framh á bls. 7)
Þættir úr lífi Skagafirðings
(Frh. af bls. 2)
karl frá Nýja-Skotlandi og fræg-
ur smyglari, var hinn eini, sem
aldrei mælti æðruorð. Hann var
þó sá eini af bátsverjum, sem
var fatlaður. Hann var nefnilega
einhentur — lögreglumaður
hafði skotið af honum aðra hönd-
ina í einni af smyglferðum hans.
Loks fann okkur flugvél, sem
send hafði verið á vettvang að
leita okkar, er veður lægði og
birti yfir. Eg hefi aldrei á ævi
minni orðið jafn feginn og þeg-
ar við stigum á land í Port
Nelson. — Tvo af bátsmönnum
var farið með beint í sjúkrahús.
Við, sem ætluðum áfram suð-
ur á bóginn og ferðafærir vor-
um, dvöldum þó aðeins tvo daga
í Port Nelson. Enn voru ófarnar
60—80 mílur til næstu járnbraut
arstöðvar. Við þóttumst því
heppnir, er við fréttum af Indí-
ánum, sem voru í þann veginn
að leggja af stað á bát upp Nel-
sonfljóttö. Indíánarnir voru fús-
ir til þess að veita okkur fyrir-
greiðslu og vildu ekki einu sinni
heyra, að við hefðum með okk-
ur nesti. Þeir sögðust hafa ráð
á nógum mat.
En ferðin gekk ekki eins greitt
og við höfðum vonað. — Það
var fullt af sel í fljótinu, og
Indíánarnir voru allan daginn
að eltast við þá. Stundum fóru
þeir jafnan langar leiðir til
baka. Þeir komust því ekki
nema fimm mílur fyrsta daginn,
og þannig gekk í þrjá daga sam-
fleytt. Á kvöldin var lagt að ár-
bakkanum, kveiktur Indíánaeld-
ur og sofið við hann undir ber-
um himni í snjó og gaddi. Indí-
ánarnir hringuðu sig saman eins
og hundar og steinsváfu, en
okkur kom ekki dúr á auga. Við
vorum líka sársvangir, því að
matur Indíánanna voru aðallega
hálfhráar andir og svart, sykur-
laust kaffi.
Loks fannst okkur þetta orðið
óþolandi, svo að við strukum
burt frá eldinum eina nóttina.
En við vorum allir ókunnugir,
svo að við villtumst. Nú horfði
ekki betur fyrir okkur heldur
en meðan við dvöldum í skjóli
Indíánanna, og sumir okkar
munu fyllilega hafa átt von á
því, að við bærum beinin þarna
norður frá. Eftir margra daga
flæking rákumst við þó loks á
kofa, þar sem járnbrautareftir-
litsmaður bjó, og vorum þá
orðnir mjög illa til reika. — í
þessum kofa vorum við í tvær
nætur, því að járnbrautarlest
kom ekki nema einu sinni í viku
þangað norður eftir. Eg var
ferðalokunum býsna feginn,
þegar lestin staðnæmdist að
lokum í járnbrautarstöðinni í
Winnipeg.
Eg fór samt norður vorið eft-
ir, þrátt fyrir þessa hrakninga
— það mun hafa verið í þann
mund, sem svo margir landar
aðrir voru að búast til íslands-
farar 1930. En í nóvembermán-
uði um haustið kvaddi ég
Churchill fyrir fullt og allt og
hélt austur yfir Atlantsála. Eg
kom til Reykjavíkur rétt fyrir
jólin og dvaldi heima, þar til
vorið eftir. Þegar vestur kom
aftur, gerðist ég rakari í River-
ton. Seinna rak ég fáein ár rak-
arastofu og billiardstofu í Lang-
ruth, vestan Manitobavatns.
En svo undi ég ekki kyrrset-
unum lengur. Eg réði mig til
starfa í gullnámunum í Oro
Grande í Norður-Manitoba. Þar
vann ég á fjórða ár, og þar var
stundum líf í tuskunum, ekki
síður en í Churchill, og talsvert
sukksamt. En svo var það einn
dag, er við vorum 1500 fet niðri
í jörðinni að bora fyrir sprengj-
um, að allt í einu varð ógurleg
sprenging. Næsta vaka á undan
okkur, sem var nýhætt vinnu,
hafði skilið eftir sprengju í berg
stálinu — og ég hafði rennt born
um mínum beint í hana.
Eg rankaði ekki við, fyrr en
eftir þrjá daga. Þá var ég kom-
inn í sjúkrahús suður í Winni-
peg — hafði verið fluttur þang-
að í flugvél. Maðurinn, sem
næstur mér var í námunni, hafði
beðið bana. — Sjálfur var ég
illa á mig kominn. Eg var blind-.
ur, annað augað alveg eyðilagt,
hitt skemmt, þótt læknunum
tækist að bjarga því. Bakið var
bramlaði, og annar lærleggur-
inn var brotinn. Annað eyrað
hafði því nær rifnað af mér, þó
ekki svo, að það ýrði ekki grætt
á. Loks var ég aðframkominn af
blóðmissi, því að ég hafði hlotið
svöðusár á hálsinn og hálsæðarn
ar skorizt sundur. Blóðbunan
stóð úr þeim, er komið var að
mér í námunni.
Eg lá lengi milli heims og helju
og þegar batinn loks kom, var
hann æði hægfara fyrst í stað.
Margvíslegar menjar þessa slyss
mun ég bera alla ævi. Sumt
sérðu — annað ekki. Það er til
dæmis fullt af smásteinum í
blóðinu.
Þegar ég var loks orðinn sæmi-
lega vinnufær á ný, réði ég mig
í þjónustu félags, sem hefir það
markmið að vernda andastofn-
inn hér í Karlada. — Fyrir all-
mörgum árum gengu ógurlegir
þurrkar í Saskatchewan og Suð-
ur-Alberta. Stór landsvæði
breyttust í eyðimörk, og fuglarn
ir dóu unnvörpum af vatnsskorti
eða flúðu brott, því að stór vötn
þornuðu upp, svo að ekkert sást
^eftir ,nema skjallhvítir vatns-
botnarnir. Þetta félag varði
mörgum millj. dollara til þess að
búa til vatnsgeyma og hlaða flóð
garða til þess að bjarga fuglun-
um. En þessi mannvirki þörfn-
uðust stöðugs eftirlits, ekki sízt
vegna bjóranna og vatnsrottn-
anna, sem sífellt grófu garðana
sundur, þar til tekið var upp það
ráð að nota í þá sterk vírnet.
Til þessa eftirlitsstarfs réði ég
mig nú. Eg var á sífelldu ferða-
lagi næstu árin, meðan ég
gegndi því, og ég held ,að það sé
varla til nokkur járnbraut í
vesturlandinu, sem ég hefi ekki
farið einu sinni eða oftar.
Og svo er ég aftur hér á
Gimli — hefi verið eftirlitsmað-
ur hér í gistihúsinu seinustu
misserin. En það er ekki víst,
hve lengi það verður — og,
kannske er það heitasta ósk mín
í kvöld, að við gætum orðið sam-
ferða heim til gamla íslands í
haust. . . .
Eldflugurnar sveima kringum
okkur, skorkvikindin tísta í gras
inu, og fleiri og fleiri slettiflug-
ur hrúgast á húsvegginn og ljósa
staurana. Ein og ein mýfluga
stingur mig í fótlegginn — þeim
þykir útlenda blóðið gott. Manna
mál heyrist úti við hornið hjá
Gimli café — kannske eru það
einhverjir næturhrafnar, kanske
eru Rena eða Gloria eða Sam
hinn kínverski að koma frá
vinnu sinni. Hægur náttblær
strýkst mjúklega um kinnar
manns.
Stefán frá Djúpadal í Skaga-
firði stendur upp, því að hann
á enn óunnin skyldustörf.
Og nú er ég kominn heim.
En hann er enn handan við
þúsund rasta haf. J. H.
Business and Professional Cards
H. J. STEFANSSON
Life, Accident and HeaJth
Insurance
Representing
THE QREAT-WEST L.1FE
ASSURANCE COMPANY
Winnipeg, Man.
Phone 96)144
DR. A. V. JOHNSON
Dentiat
606 SOMERSET BUILDINQ
Telephone 97 932
Home Telephone 202 398
Talsími 95 826 HeJmilis 53 893
DR. K. J. AUSTMANN
SérfrœOinour i augna, eyrna, nef
og kverka sjúkdómum.
215 Medical Arts Bldg.
Stofutimi: 2.00 til 5.00 e. h.
DR. ROBERT BLACK
SérfrœOingur i augna, eyma,
nef og hdlssjúkdómum.
401 MEDICAL ARTS BLDQ
Graham ancT Kennedy St.
Skrifstofusfmi 93 851
Heimasími 403 794
Dr. S. J. Jóhannesson
SUITE 7 VINBORG APTS.
694 Agnes St.
ViOtalstlml 3—5 efUr h4degi
DR. E. JOHNSON
304 EVELINE STREET
Selkirk, Man.
Office hrs. 2.30—6 p.m.
Phones: Office 26 — Res. 280
Office Phone Res Phone
94 762 72 409
Dr. L. A. Sigurdson
526 MEDICAL ARTS BLDG.
Office Hours: 4 p.m.—6 p.m.
and by appointment
Drs. H. R. and H. W.
TWEED
Tannlœknar
406 TORONTO GEN. TRUST8
BUILDING
Cor. Portage Ave. og Smith St.
PHONE 96 962 WINNIPEG
EYOLFSON’S DRUG Dr. Charles R. Oke
PARK RIVER, N. DAK. Tannlœknir
islenzkur Xyfsali For Appointment8 Phone 94 908
Office Hours 9—6
Fólk getur pantaS meóul og 404 TORONTO GEN, TRUSTS
annað meC pósU. BUILDING
Fljót afgreiBsla. 283 PORTAGE AVE. Winnipeg, Man.

A. S. B A R D A L 848 SHERBROOK STREET SARGENT TAXI
Selur líkkistur og annast um út- •
farir. Allur útbönaður sá bezti. Ennfremur selur hann allskonar mlnnisvarCa og legsteina. PHONE 34 556
Skrifstofu talslmi 27 324 For Quick Reliable Service
Heimilis talslmi 26 444

J. J. SWANSON & CO.
LIMITED
Geo. R. Waldren, M. D. 308 AVENUE BLDG WPG.
Phyaician and Surgeon Fasteignasalar. Ledgja húa. Öt- vega x>eningalán og eldsábyrgC.
Cavalier, N. D. bifreiSaábyrgS, o. s. frv.
Offlce Phone 95. House 108. PHONE 97 538

PCINCCXX Andrews, Andrews,
MESSENQER SERVICE Thorvaldson and
Vi8 flytjum klstur og töskur, húsgögn úr smærri fbflðum, Eggertson
og hústtiuni af öllu tæi. Lögfræöingar
58 ALBERT ST. — WINNIPEG 209BANK OF NOVA SCOTIA BG.
Slml 25 888 Portage og Garry St.
C. A. Johnson, Mgr. Slmi 98 291
•
PHONE 94 686 GUNDRY PYMORE
H. J. PALMASON Limited
and Company Chartered Accountants 506 - CONFEDERATION LIFE British Quality Fish Netting 60 VICTORIA ST„ WINNIPEG
Phone 98 211
BUILDING Managcr T. R. THORVALDSON
Winnipeg, Canada 5Tour patronage will be appreciated

Phone 49 469 CANADIAN FISH
Radio Service SpeciaUsts PRODUCERS, LTD.
ELECTRONIC LABS. J. H. PAOE, Managing Direotor
H. THORKELSON, Prop. Wholesale Distributors of Fr.wh
The most up-to-date Sound and Frozen Fish.
Et\uipment System. 311 CHAMBERS STREET
130 OSBORNE ST„ WINNIPEG Office Ph. 26 328 Res. Ph. 73 917 ■■■v ■ — " ■ 11
G. F. Jonasson, Pres. & Man. Dir.
Keystone Fisheries
Limited
4Ö4 SCOTT BLOCK SÍMI 95 227
Wholesale Diatributora of
FRESH AND FROZEN FISH
Manitoba Fisheries
v WINNIPEG. MAN.
T. Bercovttch, framkv.stj.
Verzla 1 heildáölu meC nýjan og
frosinn fisk.
303 OWENA STREET
Skrifst.sfml 25 355 Haima 55 452
Hhagborg u
FUEL CO. «
Dial 21 331 j£Fl{') 21 331