Lögberg - 29.07.1948, Blaðsíða 6
22
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 29. ÁGÚST, 1948
FJAÐRAFOK
Úr bréfi
Þegar Matthías Jochumsson
var nýlega kominn að Odda,
skrifaði hann vini sínum Eggert
Ó. Briem og byrjar bréfið
þannig: /
— Hefirðu komið á Rangár-
völlu? Nei. Komdu!
Tvö brauð í Holtunum, hæfileg
þér,
hanga sem laus, eins og froða
við sker.
Sæktu nú, sæktu nú, grallara-
grér:
gæfan hér strokkar nóg smjer!
Og svo lýsir hann búskap sín-
um:
Börnin 4 en 15 hross,
50 rollur, 8 kýr
guðimir hafa gefið oss;
í gildara lagi karlinn býr
Séra Ólafur Jónsson
fékk Garðaprestakall eftir föð
ur sinn, Jón prest Kráksson, sem
einu sinni var í Laugarnesi. —
Hann kallaði sig alltaf Ólaf Jóns
son Kráksson. Var hann orðinn
prestur 1609 og jafnvel fyr. Hann
er talinn fæddur 1570. Var ein-
lægur maður, fordildarlaus í
orðum og allri hegðun, hræsnaði
ekki við neinn, hver sem í hlut
átti. Var því ekki ætíð í stórum
kærleikum við fyrirmenn á
Bessastöðum, og helzt getið við
Holger Rosenkranz höfuðs-
manns. Séra Ólafur giftist ekki
og var aldrei við konu kendur.
Er þetta haft eftir honum:
Böl er búskapur,
kvöl er hjúskapur,
aumt er einlífi
og það elska ég.
Og einnig þetta: “Gott kall
Garðar ef ekki væri Ófriðarstað
ir og Óttarstaðir í sókninni”. —
—Lbs. hndr.
Jósep sterki
prestur á Ólafsvöllum, dóttur-
sonur Ödds biskups, var mikill
maður og hinn mesti söngmað-
ur. Var hann stundum í Skál-
holti. Hann gerði það eitt sinn
til þrekraunar að hann óð
Hvítá hjá Vörðuskeri fyrir ofan
ferjustað á Skálholtshamri. Var
þetta um vetur í frosti og vatnið
svo djúpt að náði honum í höku.
Hann studdist við járnstaf. En
er hann kom í Skálholt settist
hann á bæjarþröskuld og drakk
6 eða 7 merkur af kaldri sýru,
“en eftir það sló að honum hroll;
þá leysti Brynjólfur biskup
hann fyrir ofdirfð”. Þorsteinn
Erlingsson hefir kveðið um
þetta í “Eiðnum”.
Staka eflir
Guðmund Ketilsson
Þegar niðurskurðaræðið gekk
um Húnavatnsþing 1857 voru
fengnir til sérstakir menn í
hverri sveit að skera féð, þeir er
öruggastir þóttu. Var Guðmund-
ur Ketilsson þá gamall og í horn-
inu hjá Ögn dóttur sinni og Jóni
Árnasyni manni hennar á Illuga
stöðum á Vatnsnesi. Þangað
komu niðurskurðarmenn á laug
ardag og gistu. Vildu þeir byrja
sláturstörfin á sunnudagsmorg-
un, en bóndi vildi lesa húslestur
inn fyrst, sem þá var föst venja.
Varð úr þessu nokkuð karp. Þá
sagði Guðmundur:
Tvennslags aga var ég varð,
vaknaði saga um húsin.
Hvort vill draga hitt um garð
helgidagur og lúsin.
Slórt högg
Séra Þórður Þorgrímsson í
Otradal var kvæntur Guðrúnu
dóttur Sveinbjamar Egilssonar
skálds. Þórður var annálaður
kraftamaður ög eru margar sög-
ur um aflraunir hans. Guðrún
stökk frá honum og þótti mönn-
um hún mjög sneyða heimilið
af þeim hlutum, er mikil eign
var í og hún gat komist á brott
með. Prestur horfði á heiman-
búnað konu sinnar með mestu
rósemd og stillingu, eins og ekk
ert væri um að vera. En þegar
hún var komin á stað, gengur
prestur upp á loft og svalar
gremju sinni með því að slá
hnefa sínum á einn sperrulegg-
inn í baðstofunni, sem var undir
skarsúð, og færðist hann þá úr
stað, svo að þess sáust glögg
merki á öllum borðunum, sem
lágu á sperruleggnum. Skarsúð-
in var þó gerð á venjulegan hátt,
fótur sperruleggsins negldur
með sterkum nagla ofan í syll-
una og hvert borð í súðinni neglt
í sperrulegginn.
Hvers son?
“Hvers son er hann Jón Giss-
urarson á Bakkanum?” spurði
kerling aðra kerlingu. — “Er
hann ekki Pálsson?” — “Jú, rétt
er það”, svaraði hin kerlingin,
“hann mun vera sonur hans
Bjarna Pálssonar í Nesi”. — Sögn
Þorst. Erlingssonar.
Lesbók Mbl.
Þeir VITRU sögðu:
William Morris: “Svo hat-
ramlegt er staérilæti sumra
manna, að ef þeir eiga ekki kost
á því að vera allra manna
beztir, vilja þeir vera verstir
allra”.
Ruskin: “Venjulega er allur
misskilningur sprottinn af stæri-
læti fólks”.
Erasmus af Rotterdam: “Þjóð-
höfðingjar eru til vegna ríkj-
anna, en ríkin ekki vegna þjóð-
höfðingjanna”.
Joubert: “Refsing lélegra þjóð
höfðingja er í því fólgin, að fólk
heldur þá verri en þeir eru í
raun og sannleika”.
Woodrow Wilson: “Tignustu
ménnirnir í veröldinni eru þeir,
sem gleyma sjálfum sér og
þjóna mannkyninu”.
Ónefndur höfundur: “Sá þjóð-
höfðingi, sem margir óttast,
hlýtur sjálfur að óttast marga”.
Munurinn á greifanum og
þjóni hans, er aðeins einn: Báðir
reykja sömu vindlana, en aðeins
annar þeirra borgar þá.
♦
Tommi litli var að leika sér úti
en þegar hann kom inn, varð
hann þess var, að Jóna frænka
hans var komin í heimsókn. —
Tommi ætlaði að skjótast út aft-
ur, en mamma hans kallaði á
hann:
— Komdu hérna, Tommi minn
og kystu hana frænku þína, en
farðu svo upp á loft og þvoðu
Vér óskum íslenzkum viðskiptavinum
vorum til heilla á þjóðminningardegi
þeirra á Gimli 2. ágúst 1948.
H. P. TERGESEN
GIMLI MANITOBA
þér.
The
LISGAR
Þar sem góðhugurinn ríkir
óskar íslendingum góðs gengis og að Þjóðminningar-
dagur peirra á Gimli 2. ágúst 1948 verði ánægjulegur.
H. PAULEY, ráðsmaður
SELKIRK
MANITOBA
Congratulations io the Icelandic People
on the Occasion of their 59th National
Celebration at Gimli, August 2nd, 1948.
\
IPoodutard's BaLenj
First Class Lunch Service
613 Sargent Avenue Phone 24 894
Carefully Graded Lumber . . .
Means You Get Just What
You Pay For.
“One Piece or a Carload”
McDonald Dure Lumber Co. Ltd.
812 WALL STREET WINNIPEG
Vér óskum íslenzkum viðskiptavinum
vorum til heilla á þjóðminningardegi
þeirra á Gimli 2. ágúst 1948.
•
K. I. Johtison, M.D.
gimli MANITOBA