Lögberg - 11.05.1950, Blaðsíða 8

8
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 11. MAÍ, 1950
Úr borg og bygð
The Dorcas Society of the
First Lutheran Church is pub-
lishing a Cook Book similar to
the well known edition publish-
ed some years ago by the Ladies’
Aids of this chureh. This attrac-
tive book of recipes which costs
$1.50 plus postage is expected to
be available by the first of May.
Advance orders are now being
received by:
Mrs. Margret McDonald,
11 Regal Ave.,
St. Vital, Manitoba.
Miss Jenny Olafson,
22 Fermor Avenue,
St. Vital, Manitoba.
☆ _
— HJÓNAVÍGSLUR —
framkvæmdar af séra Valdi-
mar J. Eylands, í Fyrstu lút-
ersku kirkju.
8. apríl: William Douglas Wat-
son, og Norma Victoria Hannes-
son, dóttir Jóns Hannessonar,
kaupmanns í Langruth.
29. apríl: Herold Patson, og
June Shirley Friðfinnsson, dótt-
ir Kristjáns heit. Friðfinnssonar,
sonar Jóns Friðfinnssonar, tón-
skálds.
6. maí: Eugene Henry Zakala,
og Beverley Kristjana Einarson,
dóttir Kristjáns Einarsonar, og
konu hans Olive Chiswell Ein-
arson.
29. apríl voru gefin saman að
17 Buckingham Apts., í Winni-
peg, þau Heybert Gunnlaugur
Henrickson, og Kathleen Esau.
Mr. Henrickson hefir um nokkur
ár verið féhirðir og skrifari
Sunnudagaskóla Fyrstu lútersku
kirkju, og móðir hans Þjóðbjörg
(Swanson) Henrickson er vel
þekkt meðal íslendinga í Winni-
peg og víðar.
22. apríl: Herbert Eiric Eyjólfs
son og Kathleen Mooney, bæði
til heimilis í Riverton, Man.
☆
TILKYNNING —
Allir, sem hafa á höndum út-
sölu ársritsins Árdís síðastl. ár
(1949), og hafa ekki gjört skil eru
beðnir að gjöra það nú þegar.
Það er mjög áríðandi að hvert
hefti seljist, og borgun sé kom-
in til mín 27. maí, í tíma fyrir
yifirskoðun bókanna og fyrir
Kvennaþingið, sem haldið verð-
ur að Lundar, Man. 2., 3. og 4
júní næstkomandi.
Ef einhver óskar eftir að koma
æviminningum og myndum í
næsta hefti Árdísar (1950), ætti
það að sendast sem fyrst til Mrs.
B. S. Benson Columbia Press
Wpg. og borgun látin fylgja fyr-
ir myndamót, $4.00 vanaleg
stærð.
Vinsamlegast,
I. GILLIES
The Annual meeting of the
Icelandic Canadian Club will be
held in the lower Auditorium of
the Federated Church on Man-
dy May 22nd, 1950. Flood con-
ditions permitting. Announce-
ment in next weeks issue.
☆
Frú Bentína Hallgrímsson,
sem dvalið hefir hér um slóðir
í undanfarinn hálfsmánaðar-
tíma, og heimsótt íslenzku bygð-
arlögin í Argyle, lagði af stað á-
leiðis til Islands síðastliðið mánu
dagskvöld; hún siglir með Trölla
fossi, sem fer frá New York
þann 20. yfirstandandi mánaðar;
frú Bentína er vinmörg, meðal
íslendinga vestan hafs, þeir
þakka henni komuna og árna
henni góðs brautargengis.
☆
Herra Grettir Eggertson raf-
urmagnsverkfræðingur k o m
heim um helgina ásamt frú sinni
eftir alllanga dvöl í New York.
☆
DON’T gamble your life and
limbs and those of others
for the sake of a few seconds
”gained“ time.
DON’T drive when you’ve had
a drink, or are feeling ill or
over-fatigued. Driving re-
quires a 100% efficiency.
DON’T overtake on hills or cur-
ves, ”cut in”, or change
lanes or pull from the curb,
suddenly.
DON’T count on the other fel-
low; act for your self.
DO obey traffic laws, signs and
signals; they were planned
for your protection.
DO give the standard signals of
your intentions, whep driv-
ing.
Place your insurance with
J. J. Swanson & Co. Ltd.,
308 Avenue Building,
Winnipeg, Manitoba,
Phone 927-538.
Skuggsjá
Veitingamaður einn í borginni
1 Budapest brá sér nýlega á cirkus
sýningu. En sú skemtun varð
honum dýr. Hann hafði með sér
veski með miklu af peningum í
og lagði það hjá sér á meðan
hann borgaði inngangseyrinn.
En taminn fíll kom auga á vesk-
ið og greip það með rananum
með svo miklu snarræði, að eig-
andinn náði því ekki. Dýratemj-
arinn neytti nú allra bragða að
ná því, en ekkert dugði, fíllinn,
át það upp til agna og kyngdi
með beztu lyst allri seðlatugg-
unni. Veitingamaðurinn fór í
mál, en hafði ekkert upp úr því,
fíllinn var sýknaður með þeim
forsendum, að ekki kæmi til
mála að setja fílinn í hegningar-
húsið.
680 Banning St.
Winnipeg, Man.
Gg kaupi
hæzta verBi g-amla íslenzka
muni, BVO sejn tóbaksdöalr og
pontur. hornspæni, útakornar
brlkur, einkum af Auaturi&ndl,
»g væri þ& æskilegt, ef unt værl,
ferB yrCi grein fyrir aldri mun-
inna og hverjir hefBu smiBað þ*..
HALLDÓR M. SWAN,
912 Jessie Avenue,
Winnipeg - Simi 49 958
Ladies!
PERMANENTS!
Latest Paris,
Hollywood and
New York styles.
Lasting.
Guaranteed.
Golden Cream Oil
Waves, $3.50
Golden Cold Waves
$4.95
(Prices include a bottle of exquisite
perfume.)
The finest permanent wave
you’ve ever had. Remember,
you’ll be at your loveliest in 1950
with a GOLDEN permanent wave
—given by professional experts
only. No appointment necessary
at the—
Golden Beauiy Salon
(In the Goiden Drugs)
St. Mary’s at Hargrave, Winnipeg
Back of Eaton’s Mail Order—1 block
south of Bus Depot—across from St.
Mary's Cathedral.
PHONE 925 902
☆
Þegar fyrri heimsstyrjöldin
baruzt út átti þýzki herinn 21000
bréfdúfur, sem skipt var niður
á landamæraherdeildirnar.
☆
Við landamæri Persíu búa
Selim Agar og kona hans. Þau
halda því fram, að þau séu elztu
hjón í heimi, þar sem þau eru
búin að vera gift í yfir 100 ár.
* ☆
„Hvaða afl í heimi gat fengið
þig til að fara aftur til konunn-
ar þinnar, þegar allir samþyktu,
að hún hefði haft rangt?“
„Vatnsafl".
„Vertu nú einu sinni alvar-
legur“.
„Ég meina það. Ég þoldi ekki
hvernig hún grét“.
☆
Helmingur kvenna heimsins
gerir menn að fíflum — hinn
helmingurinn gerir menn úr
fíflum.
☆
Á Ceylon er auðvelt fyrir hjón
að fá skilnað. Þegar maðurinn
segir eða skrifar til konu sinnar:
„Þú ert skilin“, eru þau skilin,
hvort sem henni líkar betur eða
ver. Þegar kona nokkur nýlega
mótmælti skilnaðinum fyrir
rétti og hélt því fram, að hún
hefði ekkert bréf móttekið,
veitti rétturinn manninum fylgi
sitt. Fyrst hann bara skrifaði orð
in, skipti það engu máli, hvort
hún hefði fengið bréfið.
Þjóðhótíðir og þýðing þeirra.
Framhald af bls. 5
III.
Tímar líða.
Svo dreifðust Islendingar út
um alla þessa álfu, beggja megin
landamæranna, stofnuðu ný-
lendu hér og nýlendu þar. Þeir
mættu ýmist gæfu og gengi eða
vansælu og vonbrigðum. Hug-
urinn var þó altaf heima, og það
svo mjög að margir áttu í hinu
mesta hugarstríði vegna heim-
þrár og leiðinda. Þeir eru ótald-
ir, sem enga hugsun áttu eins á-
kveðna og þá að vinna sér inn
nægilega mikla peninga til þess
að geta komist heim aftur. En
þá var kaupið lágt og til þess
þurfti langan tíma að safna í
fargjaldið. Meðan sá langi tími
var að líða, sljófgaðist heimþrá-
in smátt og smátt og leiðindin
minkuðu. Rökfærsla og skyn-
semi náði smám saman jafnvægi
við tilfinningarnar. Um það var
þá hugsað, hvílík sneypuför, hví-
líkt aprílhlaup það hefði verið
að fara frá öllu heima, með alls
konar bollaleggingum um glæsi-
legan sigur, en hverfa svo heim
aftur og koma með tvær hendur
tómar. Nei, þeir gátu það ekki —
fjölskyldufólkið — fólkið með
barnahópinn — átti þess engan
kost vegna fátæktar; einhleypa
fólkið gat það ekki sóma síns
vegna — jafnvel þótt það hefði
verið því mögulegt efnalega.
Niðurstaðan hjá flestum varð
því sú að eyða æfinni hér úr
því hingað var komið og láta
kylfu ráða kasti. Enda var það
sýnilegt að hagur fólksins, yfir
höfuð að tala, fór smábatnandi,
þó hægt færi.
Þannig liðu árin þangað til
andi Milwaukee hátíðarinnar
reis upp einn góðan veðurdag og
minti menn á þann viðburð sög-
unnar að nú væru nálega liðin
fimmtíu ár — hálf öld — síðan
hann lét til sín heyra. Þeir menn,
sem vöknuðu við þennan boð-
skap, fengu formann íslendinga-
dagsnefndarinnar á Gimli til
þess að grenslast eftir því, hvern
ig hugafar fólks væri yfir höfuð
viðvíkjandi fimmtíu ára minn-
ingarhátíð. Þessi maður var
Bergþór Thordarson. Tók hann
sig til og ferðaðist um allar
bygðir Nýja-íslands — sem
munu hafa verið tíu, og kom
aftur heim með þær fréttir að
allir væru hlyntir hátíðarhug-
myndinni. Var þá kosin fárra
manna nefnd, sem smám saman
bætti við sig. Þessi nefnd birti
í íslenzku blöðunum áskorun til
allra íslenzkra bygða hér í álfu
að taka þann þátt í hátíðahald-
inu, sem þeim væri mögulegt.
Sérstaklega var skorað á þær
bygðir, sem væru á líkum aldri
og Nýja-íslad — fimtíu ára, að
vera með. Allar jafnaldra bygð-
ir.
IV.
Fyrsta kveðja að heiman.
Það var margt, sem skeði ein-
mitt þetta sama ár, sem hvatti
til þessa hátíðahalds. Eitt af því
— og það, ef til vill, fremur en
alt annað — var það að hér
vestra var staddur góður gestur,
sem allir vissu að skapa mundi
hátíðinni sérstakan og aðlaðandi
blæ. Það var skáldið og rithöf-
undurinn Einar H. Kvaran.
Hann hafði verið einn af oss og
var áreiðanlega vinsælastur hér
allra þeirra manna, sem að heim
an höfðu komið. Hann var ekki
einungis staddur hér sem prívat
maður, heldur átti hann einnig
að mæta hér á hátíðinni sem
fulltrúi frá þjóð og stjórn á ís-
landi, flytja blessunar- og bróð-
urkveðjur, virðingar- og viðáttu
orð. Var þetta í fyrsta skipti*
sem stjórnin á íslandi hafði falið
það nokkrum sérstökum manni
að flytja kveðju í hennar nafni
og þjóðarinnar til Vestur-íslend-
inga. Var því mjög fagnað, og
mun fátt hafa spunnið styrkari
streng í bræðrabrúna milli ís-
lendinga vestan hafs og austan.
V.
Ræða Coolidge
Þá lyfti það einnig undir á-
huga manna að þetta sama sum-
ar héldu Norðmenn hundrað ára
landnámsminningu í Minnea-
polis. Þar mætti Thos. H. John-
son ráðherra fyrir hönd forsætis
ráðherrans í Canada og sem full-
trúi íslendinga norðan landa-
mæranna. Var það mikill heið-
ur að skipa þar sæti æðsta
manns landsins, sem boðinn var
á hátíðina, en gat ekki mætt.
Annar merkur Islendingur
mætti sem fulltrúi íslendinga
sunnan landamæranna. Var það
hinn mikli og snjalli blaðamaður
Gunnar B. Björnsson. Báðir
fluttu þessir menn hinar ágæt-
ustu ræður og fóru ekkert dult
með það að þeir væru.íslending-
ar. Hafa þær ræður óhjákvæmi-
lega hækkað íslendinga allmikið
í áliti hérlends fólks.
Á Norðmanna hátíðinni mætti
Calvin Coolidge, þáverandi for-
seti Bandaríkjanna og flutti þar
langa ræðu og mikla. Þar er
stórmerkur kafli beinlínis um Is-
land og íslendinga, og finst mér
það eiga við að birta hann hér:
„Stund eins og þessi leiðir
fram fyrir sjónir vorar liðnar
tíðir, sem anars er hætt við að
gleymist — jafnvel sagnfræðing-
unum. Þessar minningar hátíðir
knýja oss til þess að athuga —
á sérstakan hátt — vora eigin
sögu. Alt það liðna er endurlif-
að í framtíðinni. öll verk og
allar hugsanir þeirra, sem gengn
ir eru til hinnar hinstu hvíldar,
hafa sett mark sitt á það, sem
við gerum og hugsum.
Leifur Eiríksson virðist hafa
fundið Vesturheim 500 árum á
undan Columbusi. Það virðist
ekki hafa verið nokkrum vafa
bundið að nokkrum hundruð-
um ára áður en Columbus fædd-
ist, þá fæddist hér í álfu svein-
barn af norrænum foreldrum,
sem síðar varð nafnkendur
stærð- og stjörnufræðingur, og
sem að líkindum átti ekki lítinn
þátt í því að útbreiða þá þekk-
ingu, er Columbus átti yfir að
ráða.
Á meðal hinná allramest að-
laðandi kafla nokkurs tímabils
er saga íslands. Svo öldum skipti
varðveitti þetta litla, norðlæga
lýðveldi, ljós hinnar fornu menn
ingar, þegar menningarleg birta
í öllum heimi virtist vera að því
komin að formyrkvast.
Vér höfum lengi þekt hinar
göfugu íslenzku bókmentir, sem
framleiddar voru á þeim hálí-
rökkurs mannsöldrum; en vér
vitum of lítið um það hlutverk,
sem íslendingar unnu, sem for-
vígismenn norrænnar menning-
ar með því að brúa það dimma
djúp, sem liggur á milli hins
gamla og nýja tímabils sögunn-
ar. Þessir synir Þórs og Óðins og
hinna frjálsu Norðurlanda, eru
í huga vorum sem aðalbornir
æfintýramenn. Spor þeirra
liggja frá Noregi til íslands, frá
Islandi til Grænlands og frá
Grænlandi til meginlandsins".
íslendingum þótti vænt um
þessa ræðu, eins og vænta mátti.
Og þá hitnaði þeim ekki síður
um hjartaræturnar, þegar þeir
lásu í blöðunum ræður landa
sinna — Thos. H. Johnsons og
Gunnars B. Björnssonar á Norð-
manna hátíðinni: I ræðu Thóm-
asar var þessi setning meðal
annars: „Hæfileikar mínir eru
takmarkaðir, þegar leysa skil
slíkt vandastarf af hendi, að
mæla fyrir hönd forsætisráð-
herrans í Canada, og mér
mundi fallast hugur, ef ég ætti
ekki því láni að fagna að vera
Canadamaður, sem er af nor-
rænu bergi brotinn og íæddur
íslendingur.
Séra B. B. Jónsson sótti þessa
fjölmennu Norðmanna hátíð
(Hana sóttu um hundrað þúsund
manns). Hann hefir þetta að
segja um framkomu Johnsons:
„Ég kem mér ekki að því að
ljúka verðungu lofsorði á fram-
komu Johnsons við þetta tæki-
færi; en það má ég segja íslend-
ingum, að nafn hans var á hvers
manns vörum þar syðra eftir
þetta“.
Þá hafði ekki síður verið glæsi
leg framkoma Gunnars B.
Björnssonar, sem mætti á Norð-
manna hátíðinni fyrir hönd
Bandaríkja íslendinganna. Með-
al annars fórust honum orð á
þessa leið: „Noregur hefir verið
vagga frelsis og sjálfstæðis, frá
því að geislar hinnar fyrstu mið-
nætursólar vörpuðu dýrðar-
ljóma sínum á ásjónu hins inn-
fædda lýðs. En það var innan
vébanda hins íslenzka lýðveldis
— á íslenzkri mold — að Eiríki
hinum rauða fæddist sonur, sem
Leifur var nefndur og fann Ame
ríku árið eitt þúsund. Eiríkur
rauði var innfæddur Norðmað-
ur — útlagi, sem leitaði öryggis
á Islandi, og fann það þar.
Eftir nokkurra ára dvöl á ís-
landi kvæntist Eiríkur og gekk
að eiga innfædda konu — að
sjálfsögðu þó af norskri ætt.
Fyrir þessum hjónum átti það
að liggja að eignast son, sem
fann meginland það hið mikla,
sem nú byggjum vér“.
Því má nærri geta hvernig
alt þetta fylti menn áhuga og
skapaði hjá þeim eldmóð og nýtt
líf við undirbúning íslenzku há-
tíðarinnar.
(Framhald)
„Vesalings Lola. Hún var illa
svikin á að giftast Goldrox
gamla“.
„Nú, átti hann enga peninga
eftir allt saman?"
„Jú, jú, fullt af peningum, en
hann er tíu árum yngri en hann
sagðist vera“.
☆
Stærsta orðabók í heimi kom
út í Lundúnum árið 1928. Hún
gefur allar upplýsingar um
414,000 ensk orð, sem notuð hafa
verið síðan árið 1200. Fimtíu ár
hefir það tekið að semja þessa
orðabók, sem er 12 bindi, og
koma henni út. Hún kostar
7500 dollara.
☆
„Hvað er að konunni þinni?
Hún er svo sorgmædd á svip-
inn“.
„Hún fékk hræðilegt áfall“.
„Hvernig þá?“
„Hún fór til að hjálpa til við
basar, sem var haldinn fyrir
kirkjuna, tók af sér nýja hatt-
inn, sem kostaði 200 krónur, og
einhver seldi hann á tíkall“.
MESSUBOÐ
Fyrsta Lúterska Kirkja
Séra Valdimar J. Eyland*.
Heimili 776 Victor Street. Sími
29017. —
Guðsþjónustur á hverjum
sunnudegi:
Á ensku kl. 11 f. h.
Á íslenzku kl. 7 e. h.
Sunnudagaskóli kl. 12:15 e. h.
☆
— Argyle presiakall —
Sunnudaginn 14. maí,
mæðradaginn.
Baldur, kl. 11 f. h.
Brú, kl. 2.30 e. h.
Glenboro, kl. 7 e. h.
Eric H. Sigmar
☆
Lúlerska kirkjan í Selkirk
Sunnud. 14. maí
(Minningardagur mæðra)
Ensk messa kl. 11 árd.
Foreldrar og börn sérstaklega
beðin að fjölmenna.
Enginn Sunnudagaskóli
íslenzk messa kl. 7 síðd.
Allir boðnir velkomnir.
S. Ólafsson
☆
Guðþjónuslur í Lútersku
kirkjunni í Langrulh:
Sunnudaginn, 21. maí, íslenzk
guðsþjónusta, kl. 2 e. h.
Á Hvítasunnu, 28. maí, ensk
guðsþjónusta, kl. 2 e. h., ferming
og altarisganga.
Komið og hvetjið aðra til að
koma. Rúnólfur Marieinsson
☆
— Churchbridge prestakall —
Sunnud. 14. (Mæðradagur).
Messað verður í Konkodia
kirkjunni á ensku kl. 1 síðdegis.
Öll fermingarbörnin eru beðin
um að mæta strax, í kirkjunni,
eftir guðsþjónustuna.
J. Fredriksson
☆
Árborg-Riverion prestakall
14. maí — Hnausa, messa kl. 2
e. h. — Riverton, ensk messa kl.
8 e. h.
21. maí — Geysir, messa kl. 2
e. h. B. A. Bjarnason
DATE, DEPTH AND RATE OF
SEEDING BARLEY
Barley is more responsive to variation in the date, depth
and rate of seeding than most of the other grain crops. These
variations affect both the yield and quality of the crop.
Daie of Seeding
In general, eariy seeding increases the yield, improves
the quality and usually makes possible the early harvesting
of the crop. Of course, it must not be planted so early that
it emerges before “killing frosts” have passed, as barley is
very susceptible to damage from spring frosts. In the control
of weeds, late seeding is necessary; when barley is used for
this purpose, the yield will be low and the quality poor.
Montcalm and OAC 21 respond to early seeding better than
most of the other varieties. In general, early seeding of these
varieties produces the best malting barley. Where barley
is used for weed control and one or more crops of weeds are
to be killed before planting, Gartons would give better results.
When used for this purpose Gartons usually produces barley
of only feed quality.
Depth of Seeding
Barley is frequently planted too deep to give the best
yields and produce good quality. This is often the case with
Montcalm and OAC 21; when sown on summerfallow or
after row crops. When planted early with moisture near the
surface of the soil, one to one and a half inches deep, give
the best results, When planted late and when the surface soil
is dry, deeper seeding is necessary. Under these conditions
barley should be planted 1% to 2% inches deep.
Rate of Seeding
The rate of seeding depends upon the available soil
moisture throughout the growing season. When sown on
summerfallow or row crop land, with a large amount of
reserve moisture, the seeding should be at from 1 Vz to 2
bushels per acre. If sown on stubble land with a little or no
reserve moisture, the rate of seeding should be reduced to
from about one to one and a half bushels per acre. The rate
will also depend upon the viability of the seed. If the seed
germinates íess than 80 per cent, increased amounts of seed
should be sown. The increased amount will depend upon the
percentage germination. Thus, if it germinates 60 per cent the
rate should be increased about V\ to % bushel more per acre.
For further information, write for circular on “Cultural
Practices in Barley Production” to the Barley Improvement
Institute, 206 Grain Exchange Building, Winnipeg, Manitoba.
Seventh of series of advertisements. Clip for scrap book.
This space contributed by
SHEA'S WINNIPEG BREWERY LTD.
MD-255