Lögberg - 30.11.1950, Qupperneq 4

4
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 30. NÓVEMBER, 1950
lögttttg
OeflC ðt hvern flmtudag af
THE COLUMBIA PRESS LIMITED
695 SARGENT AVENUE, WINNIPEG, MANITOBA
Utanánkrift ritstjórant:
EDITOR LÖGBERG, 695 SARGENT AVEUNE, WINNIPEG, MAN.
PHONE 21 864
Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON
Verð $5.00 um árið—Borgist fyriríram
The "Lögberg” la prlnted and publlehed by The Columbla Presa Ltd.
69 5 Sargent Avenue, Wínnipeg, Manitoba, Canada.
Authoriced as Second Claae Mail, Post Office Department, Ottawa
Fyrir löngu drópunnar verður
t>að mælist alveg vafalaust hvarvetna vel fyrir, að
Icelandic Canadian Club skyldi bjóða þeim prófessor
S. K. Hall og Sigríði frú bans hingað til borgar um
helgina og votta þeim verðuga viðurkenningu fyrir langt
og mikilvægt starf í þágu söngs og tónmentar meðai
okkar Vestur-íslendinga; samkoman í Goodtemplara-
húsinu á sunnudagskvöldið var, bar fagurt vitni þeim
vinsældum, er þessi ágætu hjón njóta, sem heldur er
ekki mót von, því svo fögrum bjarma hafa þau með
prúðmannlegri háttvísi og nytsömu menningarstarfi,
orpið á veg samferðasveitar sinnar í þessari borg og
víðar, að þess munu lengi merki sjást.
Steingrímur K. Hall hefir frá æskuárum gefið sig
við tónment; hann er ágætur söngstjóri, píanóleikari
og organleikari, þó enginn vafi leiki á því, að sem frum-
skapandi sönglagahöfundur eigi hann lengst líf fyrir
höndum; það er ekki einasta að melódíur hans séu
lýriskar og undurfagrar, heldur er samstilling ljóðs og
lags svo hnitmiðuð, að hvorttveggja rennur saman í
eina sál, auk vængjaðs undirspils, er sá einn fléttar,
sem vald hefir. Frú Sigríður var um langt skeið Melba
íslendinga hér í álfu, sem fegraði umhverfi sitt með
næmri tóntúlkan og sjaldgæfri raddmýkt; starf þeirra
hjóna að söngmálum Fyrsta lúterska safnaðar mun
iengi í minnum haft; það átti því vel við, að fulltrúaráð
safnaðarins mintist þeirra hjóna með faguryrtu ávarpi,
sem lesið var á áminstu skemtikvöldi og vakti mikinn
fögnuð; aðsókn að samkomunni var geisimikil.
Forseti Icelandic Canadian Club, Mr. Wilhelm
Kristjánsson, setti mannfögnuð þennan með nokkrum
hlýjum orðum og skýrði tilefni hans; fól hann því næst
Mr. Paul Bardal fylkisþingmanni umsjá skemtiskrár á
hendur, en hann var um langt skeið samstarfsmaður
þeirra Hallshjóna og nákominn vinur; lýsti hann að
nokkru helztu ævidráttum Mr. Halls, skýrði ýtarlega
frá helztu sérkennum í sönglagagerð hans og þakkaði
honum og þeim hjónum ljúfa og ógleymanlega sam-
vinnu; er þar skemst frá að segja, að ummæli Mr. Bar-
dals voru þrauthugsuð og hittu ábyggilega í mark, enda
er hann sjálfur, eins og vitað er, maður söngvinn og
söngfróður.
Með fögrum og glöggtúlkuðum einsöngvum, skemtu
þau Mrs. Lincoln Johnson og Mr. Elmer Nordal; lögin,
sem þau sungu, voru eftir Mr. Hall og var ekki um það
að villast hve mikla hrifningu þau vöktu; við hljóðfærið
var Miss Sigrid Bardal, sem er vaxandi píanisti og að-
stoðaði söngvarana af mestu snild.
Miss Matthildur Halldórsson, sem er skrifari Ice-
landic Canadian Club, ávarpaði frú Sigríði nokkrum
orðum, og afhenti henni því næst fagran blómvönd, og
var því atriði skemtiskrár, eins og raunar öllum hin-
um, tekið með dynjandi lófataki; nú hafði Mr. Krist-
jánsson tekið við samkomustjórn, og lýsti hann þá
yfir að Icelandic Canadian Club hefði afráðið að gera
Mr. Hall að lífstíðar heiðursfélaga, og var þeirri ráð-
stöfun sem vænta mátti, fagnað hið bezta.
Þau Mr. Hall og frú, þökkuðu hvort um sig þá auð-
sæju góðvild og þá sæmd, er hin fjölmenna samkoma
bæri svo glögg merki um; kendi í máli þeirra beggja
nokkurs kvökkva, er snart hjörtu samkomugesta.
Að skemtisjtrá tæmdri, voru bornar fram veitingar
í kjallarasal samkomuhússins, þar sem fólki gafst kost-
ur á að skiptast á kveðjum við hina kærkomnu gesti
og þakka þeim fórnfúsa þjónustu um langt áraskeið í
ríki hljómanna.
+ + + + + +
Vandkvæðum bundið að vera bóndi
Blaðamannajötuninn lávarður Beaverbrook, sem
er borinn og barnfæddur í Canada, flutti nýverið ræðu
við opnun vetrarsýningarinnar í Toronto, þar sem við-
staddir voru eitthvað um fjögur hundruð canadískir
bændur ásamt allmörgum öðrum, sem á einn eða ann-
an hátt hafa sérstakan áhuga fyrir landbúnaði; lávarð-
ur Beaverbrook talaði einkum um hag brezkra bænda
og það skipulag er þeir byggi við í tíð núverandi jafn-
aðarmannastjórnar á Bretlandi, þar sem alt, er skipu-
lagt, eða á að minsta kosti að vera það, samkvæmt
fastbundnum fyrirmælum hins opinbera; lávarðurinn,
sem er kunnur athafna- og fésýslumaður, rekur einnig
landbúnað; hann starfrækir á tveim stöðum allum-
fangsmikil kúabú og selur, eða hefir selt mjólk eins
og bændur yfirleitt gera, er slíka atvinnu stunda; hann
gaf í skyn, að eins og nú hagaði til í Bretlandi, þar
sem stjórnin væri með nefið niðri í öllum sköpuðum
hltuum, væri það engan veginn vandkvæðalaust að vera
bóndi, og reyna að hafa einhverja íhlutun sjálfur um
gerðir sínar án þess að gripið yrði fram í fyrir manni;
sagði hann frá eftirgreindu ævintýri máli sínu til sönn-
unar; einu sinni vildi svo til, að afrennslispípa í fjósi
hans hrökk í tvent og fór þar alt á flot; hann skrifaði
birgðamálaráðuneytinu og bað um leyfi til að kaupa
sjálfur og borga fyrir nýja pípu; einnig skrifaði hann
verkamálaráðuneytinu og fór fram á að fá leyfi til að
ráða verkamenn til að koma fyrir nýrri pípu. og lét þau
ummæli fylgja, að vitaskuld greiddi hann laun verka-
mannanna sjálfur; honum var synjað um bæði leyfin,
auk þess sem sá böggull fylgir skammrifi, að ef hann
dirfðist að koma fyrir pípunni án leyfis valdhafanna,
yrði hann tafarlaust sóttur að lögum; og vefna vatns-
ins í fjósinu, bannaði heilbrigðisráðuneytið honum að
selja mjólk fyr en pípan væri komin í lag, en eins og á
stóð, hafði hann ekki ætlað sér að selja neina mjólk.
Lávarður Beaverbrook kvað slíkan mýgrút af
stjórnareftirlitsmönnum sýknt og heilagt á stjái meðal
brezkra bændabýla, að bændur gætu naumast snúið
sér við, og allir yrðu að sitja og standa að þeirra eigin
geðþótta.
JVORTHERiV CALIFORMA
Newsletter
THANKSGIVING DAY, 23 or
30, whichever it is, we have
much for which to be thankful,
individually as well as other-
wise. Some say that gratitude,
like good conversation, is be-
coming a lost art in our country.
But why generalize, for if either
or both be the case in our day,
why always blame it on the
other fellow? Wouldn’t it be a
healthy reaction to this, our
American sport of “Passing the
Buck,” to take the blame on our
own shoulders once in a while
in the spirit of real democracy?
But this was not intended to be
the butt of our opening para-
graph. We were going to start
off by telling you that our No-
vember picnic is off. Why? Be-
cause we are planning to spend
Thanksgiving Day with Erik
and his family at Sacramento,
and Friday and Saturday with
Octavius Jr. and his family at
McArthur. The day which
should be our picnic date will be
spent, for the most part, in driv-
ing back the 300 miles we must
cover to get home to be ready
for work on Monday morning.
NO PICNIC IN NOVEMBER.
■Cr
Our next picnic will be on
December 24th. Yes, the day
before Christmas, etc.; Come
and join us in the singing of
Christmas Carols, English and
Icelandic. WELCOME. This
will be our Christmas Party, a
forerunner of Christmas Day,
birthday of our Christ when we
will each be celebrating the 25th
in our own way, in Church and
at home.
☆
Last month’s picnic, although
the attendance was somewhat
less than usual, was a most in-
teresting event. Evidently some
of you were confused since we
failed to send out the October
letter. The 4th Sunday has been
the fixed date for some time
now, but some good people are
still stuck with the idea of the
last Sunday of each month! —
Our community guest for the
month of October was Mrs.
Guðrún Hállson of Vogar, Man.
Those who attended the picnic
last month enjoyed her talk on
“Rural Life.” She was so
thrilled with the Bay Area that
she promised to come again soon
thanks to her hosts, Mr. and
Mrs. Steinthor Guðmunds. At
this picnic we also welcomed a
new couple from Winnipeg into
our community; Mr. and Mrs.
H. E. Thorsteinson of Sacramen-
to.
☆
Since our last letter, Mr. and
Mrs. B. B. Halldorson of San
Francisco both received their
last call. This grand Father and
grand Mother were the last of
our Dakota Pioneers. How we
enjoyed visiting with them and
getting first-hand stories of the
early days! Most of us recall
how they rallied at the time of
their Golden Wedding Anniver-
sary. Their health had been fail-
ing for some time, but no one
knew for how long they would
be with us. Björn was laid to
rest at Cypress Lawn Memorial
Park on October 9th, and Lilja
at his side on October 31st.
Blessed be their memory to us
all. Our prayers attend their
children and their grandchild-
ren.
+
We could write an article on
beginning life again at the bot-
tom of the ladder, for this has
been our unique experience
since September. For reasons of
livelihood, we have had to resort
to a pencil-pushing job with an
industrial concern in the Bay
Area. With all our public re-
lations work and experience of
the past 35 years or more we are
enjoying, though it is rather
confining, this opportunity of
moving in commercial circles!
Of course, we are not anticipat-
ing any rapid promotions, but
we shall have to beg your in-
dulgance if we fall down in the
circulation of our monthly News
letter from time to time during
1951. This business of changing
horses in mid-stream and learn-
ing new tricks does not leave
one with much leisure for desk
work at home. Our visitations
to the sick and the shut-ins will
of necessity have to be curtailed-
But we will always be on call at
Landscape 4-0651.
+
Dr. and Mrs. A. F. Oddstad
spent most of ' October at
Blaine, Washington, visiting
with Emma’s mother, who has
been bed-ridden for a number of
years. They report that the Old
Folks Home, Stafholt, is in full
swing with two wings being
added to the main building.
+
Miss Laufey Melsted of Santa
Rosa returned safely from her
airplane trip to Mayo Clinic
Það getur verið heilsubót
að bókalestri
Bandaríkjamenn gera
með þelta
tilraunir
Geta sjúklingar frískast við
að lesa bækur? 1 Bandaríkjun-
um hefir vaknað áhugi fyrir
þessu verkefni. Dönsk kona,
bókavörðu'r, hefir tekið þátt í
námskeiði þar fyrir sjúkrahús-
bókaverði og hefir einnig haft
tækifæri til að kynna sér við-
fangsefnið: Bækur sem heilsulyf
Sálarinnar. Eftir heimkomuna
stjórnaði kona þessi námskeiði
fyrir sjúkrahúsbókaverði á Norð
urlöndum, þar sem læknandi
máttur bóka var á dagskrá.
„A því er englnn efi“, segir
kona þess, „að bækur geta
hjálpað vissum sjúklingum. Ein
ástæðan fyrir stofnun sjúkrahús
bókasafna, er einmitt sú, að láta
sjúklingana hafa eitthvað fyrir
stafni, sem beinir huga þeirra
frá sjúkdómi þeirra, og í Banda-
ríkjunum hafa menn gengið enn
lengra. Einkum á geðveikrahæl-
um hafa læknar og bókaverðir
starfað út frá þeirri hugsun að
nota mætti bækurnar beint í
þjónustu lækninganna. Við lest-
ur bókanna getur sjúklingnum
máske orðið ljóst, að hann er
ekki einn um vandamál sín, og
að það er til leið út úr þeim.
only to break her left arm in an
overturned automobile accident.
According to latest reports her
only inconvenience is having to
carry her arm in a sling—which
is, of course, very disconcerting
to a nurse who needs both arms!
+
Mrs. O. D. Forsterer (Laufey)
underwent an operation at Per-
alta Hospital, Oakland, this
month. She is recuperating at
the Sr. Forsterers’ home in Oak-
land while Oliver and Douglas
commute from San Andreas,
California.
+
May we ask you all to co-
operate in this Newsletter busi-
ness by sending us news items?
We will be glad to do the writ-
ing if you telephone.
With best wishes,
Yours sincerely,
Rev. and Mrs. S. O. Thorlaksson.
Endurvarpsstöðin ó Eiðum
tekin í notkun um helgina
Nauðsyn
að byggja slíka
á Akureyri
siöð
Undanfarna daga hefir verið
útvarpað um hina nýju end-
urvárpsstöð að Eiðum. Hér
hefir verið um tilraunaút-
varp að ræða, en sjálf endur-
varpsstöðin mun væntan-
lega taka til starfa
næstu helgi.
um
Þessar tilraunir hafa staðið
yfir nokkurn tíma, en nú síð-
ustu daga hefir kvölddagskra
útvarpsins verið endurvarpað
reglulega.
Fréttaritari Mbl. á Raufar-
höfn hefir skýrt Mbl. svo frá, að
við endurvarpið þá virðist mönn
um þar, sem hljómurinn verði
ekki eins skýr. Til samanburðar
er tekið hádegisútvarpið, sem
heyrist ágætlega þar um slóðir.
Þetta geta verið tæknilegir örð-
ugleikar sem hægt ætti að vera
að yfirstíga.
Endurvarpsstöðin að Eiðum er
fimm kílóvött og verður fyrir
Norð-Austurland og Austfirði.
Verkfræðideild útvarpsins gaf
Mbl. þær upplýsingar í gær, að
í ráði væri að stöðin yrði opnuð
á sunnudaginn.
Tæki gömlu endurvarpsstöðv-
arinnar munu n^esta sumar
yerða flutt austur í Höfn í Horna
firði og verða sett þar upp, en
útvarpsskilyrði eru slæm þar og
ekki nægir orka Eiðastöðvarinn-
ar til að bæta úr því.
Það er sænsk stöð í Norður-
Svíþjóð, Lulea, sem truflunun-
um veldur og gætir þeirra mest
á kvöldin.
Gunnlaugur Briem yfirverk-
fræðingur útvarpsins, skýrði
blaðinu svo frá í gærkveldi, að á
Akureyri færu hlustunarskil-
yrði stöðugt vernsnandi, vegna
truflana er sænska stöðin veld-
ur. Það verður ekki hægt
þessu að bæta nema á einn hátt,
en það er að byggja endurvarps-
stöð á Akureyri, sagði yfirverk-
fræðingurinn.
—Mbl. 1. nóv.
Hann getur öðlast nýjan lífs-
þrótt og byrjað að vinna að eigin
bata.
Bókalækning (Bibliotherapie),
eins og þessi meðferð nefnist, er
enn á tilraunastigi, en þó er
kunnugt um mörg tilfelli, þar
sem lestur bóka hefir gefið góð-
an árangur. T. d. segir Kathleen
Jones frá ungri pólskri stúlku,
sem hafði gert tilraun til að
fremja sjálfsmorð. Ástæðan var
fæðingarblettur í andliti hennar
og slæmar ástæður á heimili
hennar. 1 samtali við bókavörð-
inn sagði hún, að Deeping væri
uppáhaldshöfundur sinn. Hún
fékk bók að lesa, því menn héldu
að sagan um unga lækninn, sem
er krypplingur en sem berst a-
fram til frama, mundi verða
henni uppörfun. Það gekk að
óskum. Bókin gaf tilefni til
greinilegra breytinga á andlegu
ástandi ungu stúlkunnar.
Bækur geta einnig verið til
tjóns fyrir sjúklinga. Dapurleg-
ar bækur geta tafið batann.
Bókavörðurinn verður að vinna
í samráði við lækninn, af því
hann hefir þekkingu á hinum
andlegu þörfum, og bókavörður-
inn veit hvaða bækur kunna að
fullnægja þessum þörfum. Bóka
vörðurinn verður einnig að vita
nokkuð um sjúkdóma og hafa
þekkingu á sálarfræði og geð-
sjúkdómafræði. Það fer auðvit-
að bæði eftir sjúkdómi og áhuga
málum sjúklingsins, hvaða bæk-
ur eru æskilegastar, en nefna
má bækur eins og „Madame
Curie“, „Lilly“, bókina um dauf-
dumbu stúlkuna eftir Vilh. Lar-
sen, „Katrín“ eftir Sally Sal-
minen, „Hamingjudagar“ eftir
Sigrid Undset o. m. fl. Þessar
bækur eru uppörfandi og þess
vegna æskilegar til lesturs fyrir
sjúklinga.
Annað viðfangsefni sem unnið
er að í Bandaríkjunum, er að
gera lömuðum kleift að lesa. Eru
vissar bækur „mikrofilmaðar“,
og sýndar með sérstöku áhaldi
sem kostar 180 dollara. Filman
er sýnd með skuggamynd í loft-
inu yfir rúmi sjúklingsins, og
hægt er með einföldu fyrirkomu-
lagi að færa filmuna þannig að
næsta bókasíða sjáist.
Þessi áhöld eru í nokkrum
amerískum borgum á bæjar-
bókasöfnum og eru þau og film-
urnar lánuð bæði heimilum og
spítalasjúklingíim. Væri það
verkefni fyrir líknarfélög að út-
vega slíkan útbúnað og lána
þeim sem ekki geta valdið eða
flett bókum sökum lömunar“.
„Eru sjúkrahús bókaverðir
ekki oft spurðir um smitunar-
hættu af bókum?“
„Smitunarhætta starfar næst-
um aldrei af bókum. Þær eru
ekki lánaðar á deildir þar sem
smithætta er, nema á berkla-
ur hæli, en þau hafa sín eigin bóka-
söfn. Annars hafa rannsóknir
sýnt að stutt hitun bókanna og
einnig að hafa þær í sólskini og
hreinu lofti, útilokar smithættu1 •
(Þýtt)
Business College Education
In these modern times Business College
Education is not only desirable but almost
imperativ^.
The demand for Business College Educa-
tion in industry and commerce is steadily
increasing from year to year.
Commence Your Business Traimnglmmediately!
For Scholarships Consult
THE COLUMBIA PRESS LIMITED
695 SARGENT AVT. WINNIPEG
PHONE 21804