Lögberg


Lögberg - 07.12.1950, Qupperneq 4

Lögberg - 07.12.1950, Qupperneq 4
4 LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 7. DESEMBER, 1950 Höötera QeflC út hvern fimtudag aí THE COLUMBIA PRESS LIMITED 695 SARGENT AVENUE, WINNIPEG, MANITOBA Utanáakrift Htstjórant: EDITOR LÖGBERG, 695 SARGENT AVEUNE, WINNIPEG, MAN. PHONE 21 804 Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON Verð $5.00 um árið—Borgist fyrirfram The "Lögberg’’ ls printed and publiehed by The Columbia Press Ltd. 695 Sargent Avenue, Winnipeg, Manitoba, Canada. Authorized as Second Class Mail, Post Office Department, Ottawa Ríkisstjórnin boðar sparðnaðar róðstafanir í opinberum rekstri Fjármálaráðherra skýrði frá ýmsum sparnaðarráð- stöfunum í fjármálaræðunni um leið og hann lagði áherzlu á nauðsyn greiðsluhallalausra fjárlaga. Guðrún H. Finnsdóttir: FERÐALOK. Fyrirlestrar, ræður, æviminningar, erfiljóð. Útgefandi Gísli Jónsson. Winnipeg, 1950. Prentsmiðjan The Colubia Press Limited, 695 Sargenl Ave., Winnipeg. Þeim, sem á annað borð láta sér að nokkru ant um ritment íslendinga vestan hafs, mun sæmilega kunnugt um smásögur Guðrúnar H. Finnsdóttur, fyrir- lestra hennar og ræður, því svo var efni þeirra fléttað inn í sögu okkar Vestmanna og eigið líf; ritverk hennar eru mótuð djúpstæðri sannleiksást og andlegri tign, auk fágaðs og tildurlauss málfars; bækur hennar Hill- ingalönd og Dagshríðarspor, hlutu á sínum tíma, eins og vera bar, ágæta dóma, því vel var á efni haldið og nákvæm rækt lögð við meðferð íslenzkrar tungu; frú Guðrún kom ung til þessa lands og hér átti hún aðal- starfsferil sinn, fagran, en í rauninni alt of skamm- vinnan starfsferil; frumrótin var austur-íslenzk; um það gat engum blandast hugur, er ritverk hennar las; þó varð uppistaðan í sögum hennar vestur-íslenzk, myndauðug, en nokkuð tregablandin með köflum. Smásögur Guðrúnar hafa til brunns að bera harla mikiivægt, menningarsögulegt gildi, og munu því, marg- ar hverjar, taldar verða til sígildra bókmenta, og það því fremur, er lengra líður frá. Áminst bók skiptist í tvo kafla, og skulu nú nefnd- ar fyrirsagnir hins fyrra kafia, eða þess hluta, auk stuttra formálsorða útgefanda, er hún samdi sjálf, en þær eru á þessa leið: Minni íslands, Hrólfur Kraki og kappar hans, E. Pauline Johnson, Clara Barton, Eras- mus frá Rotterdam, Aldarfjórðungsafmæli Jóns Sig- urðssonar félagsins, Önnur grein um sama efni, Um Vikivaka, Til hinna öldnu, Ræða og Á ferð. Allar bera ritgerðir þessar fagurt vitni hstrænni innsýn höfundar í meginkjarna viðfangsefna sinna, en þær, sem einkum lúta að íslandi og tengiliðum íslenzkr- ar menningar, svipmerkjast fagurlega af glöggum skilningi á þjóðlegum og sögulegum verðmætum, eins og Minni íslands á Gimli 1940, ber svo glögg merki um, en sú ræða mun löngum verða talin í fremstu röð meðal hliðstæðra verkefna íslendinga vestan hafs. Ræða frú Guðrúnar, sem flutt var í Sambands- kirkjunni í Winnipeg 29. maí 1948, er næsta lærdómsrík og skýrir lífsskoðanir höfundar flestu öðru fremur, trúna á fegurð lífsins og gildi hins andlega frelsis, en inngangsorð ræðunnar eru á þessa leið: „Inngangsorðin eru tekin úr öðru bréfi Páls postula til Korintumanna 17. og 18. v.: Andi drotttins er andi, en þar sem andi drottins er, þar er frelsi. En allir vér, sem með óhjúpuðum andlitum skoðum í skuggsjá dýrð drottins, ummyndumst til hinnar sömu myndar. — Hér talar skáldið og hugsjónamaðurinn, skáldið og skapmaðurinn, er stórhuga dreymir framtíðardrauma um að leysa mannkynið úr andlegum fjötrum. Hann dreymir sama drauminn og aha þá hefir dreymt, sem frá örófi alda hafa hugsað, þráð frelsi og þroska mann- anna. Það er stór og fögur hugsjón að mannkynið verði andlega frjálst, horfi með óhjúpuðum augum og sjái og skilji dýrð drottins umhverfis sig“. Frú Guðrún undi eigi við þann kost, eins og ýmsir sætta sig við, að sjá alt með annara augum; hún vildi skoða hlutina og skilja þá með eigin, óhjúpuðum augum. Erindinu, Erasmus frá Rotterdam, sem frú Guð- rún flutti á kirkjuþingi í Wynyard 1941, lýkur með þessum fögru og drengilegu orðum: „Andi mannúðar, réttlætis og frelsis verður hvorki grýttur, krossfestur, brendur eða hálshöggvinn; hann lifir eins lengi og mennirnir leita að nýrri jörð og nýj- um himni. Leitin verður vafalaust löng, en einhvern tíma finna mennirnir endurfædda jörð og næra anda sinn þar á dögg morgunsins“. — Það væri ástæðulaust, að draga fram á sjónarsvið- ið fleiri sýnishorn úr ræðum og ritgerðum frú Guðrúnar til þess að sanna að þar, sem hún var á ferð, væri merk skáldkona að verki, þó má bæta því við vegna þess hversu það er nærtækt, hversu fagurlega hún minnist í erindi Jóns Sigurðssonar félagsins, þessara undur fáliðuðu samtaka íslenzkra kvenna í þessari borg, sem leyst hafa af hendi varanleg nytjastörf í þágu íslenzkr- ar menningar svo sem útgáfu Hermannaritsins og þús- und dollara framlaginu í sjóð íslenzka kenslustólsins við Manitobaháskólann. Síðari kafli bókarinnar, Erfiljóð og Æviminningar, er samin af mönnum, sem áttu með frúnni lengri eða skemmri samleið, dáðu persónuleika hennar, víðsýni hennar og andlegan þroska, en minningar í bundnu og óbundnu máli, eru eftir þessa menn: Einar P. Jónsson, Guðrún H. Finndóttir (Kvæði). Dr. Stefán Einarsson, Vestur-íslenzkt skáldkona. Dr. Richard Beck, Skáld- konan Guðrún H. Finnsdóttir. Einar P. Jónsson, Flett við blaði, Minningargrein, Gerður Jónasdóttir, Guðrún H. Finnsdóttir skáldkona. Séra E. J. Melan, Minningar- orð, séra Philip M. Pétursson, ræða á ensku. Páll S. Pálsson, Við andlátsfregn G. H. F. (Kvæði), og séra Jakob Jónsson, Guðrún H. Finnsdóttir, rithöfundur. Fyrsta umræða um fjárlaga- frumvarpið 1951 fór fram á Alþingi s.l. föstudag og var útvarpað. Mesta a t h y g 1 i vakti sá boðskapur fjármála ráðherrans, Eysteins Jóns- sonar, að hafizt væri handa um sparnað í opinberum rekstri með fækkun em- bætta og sparnaði í ríkis- rekstrinum. Hér er aðeins um byrjunar- ráðstafanir að ræða, en þær sanna þjóðinni, að stefnubreyt- ing er orðin í ríkisrekstrinum og snúið er við á útþennslu- og eyðslubrautinni, sem einkennt hefi rfjármálastjórn liðinna ára. Embætti lögð niður. Ráðherrann boðaði að eftirtal- in embætti yrðu lögð niður nú þegar eða stjórnin mundi flytja frumvörp um afnám embætta, sameiningu ríkisfyrirtækja o. fl.: Sendiráðið í Moskva verður lagt niður, mundi það kosta á aðra millj. króna að halda því opnu þetta ár. Þá verður skatt- dómaraembætti Jóns Sveinsson- ar lagt niður, ennfremur em- bætti flugmálastjóra, embætti loðdýraráðunauts ríkisins og em bætti veiðimálastjóra, Tóbaks- einkasalan og 'Áfengisverzlun ríkisins verða sameinaðar undir eina stjórn, nokkur prestaköll verða sameinuð. Fækkað verður um starfsmenn ráðuneytanna, t. d. um einn fulltrúa í félags- málaráðuneytinu, einn fulltrúa í viðskiptamálaráðuneytinu, full trúa og ritara í utanríkismála- ráðuneytinu, fulltrúa og ritara hjá skipulagsstjóra, einn náms- stjóra, tvo starfsmenn hjá húsa- meistara ríkisins, bókara hjá raf- orkumálastjóra, starfsmann hjá matvælaeftirlitinu, dyravörð í atvinnudeild háskólans og einn bifreiðaeftirlitsmann. Þá héfir verið ákveðið að greiða ekki launauppbót á nefnda- og auka- störf. Allir forráðamenn ríkis- stofnana hafa fengið ströng fyr- irmæli um að gæta sparnaðar og láta ekki vinna eftirvinnu nema brýnasta þörf krefji. Þá hefir fjármálaráðherra hafnað kröfum ýmissa stofnana um aukið starfplið. Fleiri sparnaðar- aðgerðir eru í undirbúningi af hálfu ríkisins enda virðist af nógu að taka t. d. hjá ýmsum ríkisstofnunum. Er gott til þess að vita, að ríkisstjórnin hefir nú 1 loksins hafizt handa um sparnað og hagkvæmari rekstur ríkis- stofnana og mun þjóðin vissu- ega ljá slíkum ráðstöfunum lýlgi og bíða fregna af frekari aðgerðum með eftirvæntingu. Skömmtunarskriístofan lögð niður. Þá skýrði ráðherrann frá því, að skömmtunarskrifstofa ríkis- ins hefði verið lögð niður og skömmtunin hefði verið lögð undir Fjárhagsráð. Ákveðið hef- ir verið að lækka dagpeninga ríkisstarfsmanna í utanlands- ferðum, dregið verður úr kostn- aði við jarðboranir ríkisins, ráð- stafanir gerðar til þess að jafna halla á vöruafgreiðslu skipaút- gerðar ríkisins, tilraunabúið í Engey verður lagt niður. kr. 298.300.000.00. Rekstrargjöld- in eru áætluð 246.287.000.00 krón ur, en rekstrargjöldin í gildandi fjárlögum eru áætluð 262.065. 000.00 krónur. Rekstrarafgangur er áætlaður í fjárlagfrumvarp- inu 41.100.000.00 kr., en var áætl- aður í fyrra 36.267.000.00 kr. Tekjurnar eru því áætlaðar nokkuð lægri og gjöldin sömu- leiðis nokkuð lægri í gildandi fjárlögum. Tekjurnar eru áætl- aðar um 11.000.000.00 kr. og gjöldin tæplega 16 milljónum lægri og rekstrarafgangurinn 4,8 milljón krónum hærri. Tekjur á sjóðsyfirliti eru á- ætlaðar samtals 292.347.000.00 kr. en eru áætlaðar á yfirstand- andi ári 300.842.000.00, eða nokkru lægri í frumvarpinu en í gildandi fjárlögum. Greiðslur í sjóðsyfirliti eru áætlaðar 286. 551.000.00 en í gildandi fjárlög- um eru þessar greiðslur samtals 298.841.000.00. Greiðslur samtals eru því áætlaðar tæpum 11 millj. kr. lægri en í fyrra. Greiðslu- afgangur er áætlaðar 5.216.000.00 en í gildandi fjárlögum 2.360. 000.00. Af þessu er ljóst, að núver- andi fjármálaráðherra hefir tek- ið upp aðra fjármálastefnu í fjármálastjórn ríkisins en gilt hefir hjá fyrirrennurum hans um langt skeið. Vekur það sér- staka athygli, að fjárlagafrum- varpið er lagt fyrir þingið um leið og það kemur saman, svo sem ætlast er til, en undanfarin ár hefir venja verið að frum- varpið væri ekki tilbúið fyrr en margar vikur voru liðnar af þing tímanum. Þá er nú aftur tekin upp sú venja, er gilti í fyrri starfstíð núv. fjármálaráðherra, að láta skrá um starfsmenn rík- isins fylgja frumvarpinu. Þrátt fyrir ítrekaða eftirgangsmuni fékkst skrá þessi ekki í tíð fjár- málaráðherra þeirra, sem setið hafa undanfarin ár. 1 fjárlaga- ræðunni benti fjármálaráðherra á, hversu fjárhagur ríkisins er þröngur orðinn og leiddi rök að því, að ef gengið hefði ekki ver- ið fellt og Island nyti ekki Mars- hallaðstoðar, mundi neyðar- ástand hafa skapazt í atvinnu- lífinu og í fjármálum ríkis og þjóðar. Hann varaði kröftuglega við ríkisábyrgðum þeim, sem þingið hefir veitt á liðnum ár- um. Verður ríkissjóður nú að bera milljónatöp vegna ábyrgða þessara, og taldi ráðherrann út- litið að þessu sinni geigvænlegt með því að útlit væri fyrir að ríkið fengi enn á sig mikla fjár- hagsskelli af ábyrgðum þessum. Fjármálaráðherra brýndi fyrir þinginu nauðsyn þess að af- greiða greiðsluhallalaus fjárlög. Er og frumvarpið miðað við það. —DAGUR. 18 okt. Athyglisverð skóldsaga Eftir prófessor RICHARD BECK Niðurstöðutölur frumvarpsins. Rekstrartekjur í þessu frum- varpi eru áætlaðar 287.387.000.00 krónur en í gildandi fjárlögum Með Hornstrendingabók (Þor- steinn M. Jónsson, Akureyri 1943) sýndi Þorleifur Bjarnason, námsstjóri á ísafirði, það ótví- rætt, að hann er gæddur mikl- um rithöfundarhæfileikum. í þessu merkisriti sínu lýsti hann, með kjarnmiklu málfari og næmri glöggskyggni, hrika- fengnu landslaginu vestur þar, sterkum andstæðum árstíða og veðurfars, og svipmiklu mann- fólkinu, sem fram á síðari ár háði þar sína hörðu baráttu fyr- ir lífinu. í þessa stórbrotnu átthaga sína, um náttúru- og veðurfar, sem svipmerkt hafði íbúa sína kynslóð eftir kynslóð, leitaði Þórleifur aftur til fanga um efni í næstu bók sína, Og svo kom vorið (Þorsteinn M. Jóns- son, Akureyri, 1946), stutta skáldsögu, sem bar því vitni, að nokkurs mátti vænta af höfund- inum á þeim vettvangi, legði hann skáldsagnargerð fyrir sig að marki. Og þær vonir rættust ríkulega, er hann sendi frá sér þriðju bók sína, Hvað sagði íröllið? (Norðri, Akureyri, 1948). Hér er um stærðar skáldsögu að ræða, eða öllu heldur fyrsta bindið í heilum sagnabálki, sem vitanlega verður því eigi dæmd- ur til fullnustu fyrri en fram- haldið kemur. En hvað sem því líður, og þrátt fyrir það, að greina má nokkur byrjenda- mörk, sem þó eru færri en ætla mætti, er þetta merkileg og at- hyglisverð skáldsaga, jafnt um efni, byggingu, málfar, mann- lýsingar og menningarsögulegt gildi. Saga þessi gerist í átthögum höfundar á Hornströndum á seinni hluta 19. aldar (dögum Jóns Sigurðssonar forseta), og lýsir, að ytra borði, starfi og lífsbaráttu fólksins á þeim slóð- um, sem háð er löngum við þau kjör, að lesandanum hrýs hug- Allar anda þessar minningar hlýblævi í garö hinn- ar látnu merkiskonu. Maður hinnar látnu, Gísli Jónsson hefir unnið hið þarfasta verk með útgáfu áminstrar bókar, sem er um alt hin vandaðasta. Bókin, sem er hin ákjósanlegasta jólagjöf, kostar í kápu $2.75, en í bandi $3.75. Pantanir, ásamt andvirði, sendist útgefanda Gísla Jónssyni, 910 Banning Street, eða Björnssons Book Store, 702 Sar- gent Avenue, Winnipeg. ur við, enda þótt hið hrjóstruga umhverfi eigi einnig sinn blíðu- barm, tign- og seiðmagn, þegar vorið og sumarið sveipa það töframætti sínum. Hér er því, eins og réttilega hefir verið bent á, nýstárlegt söguefni í íslenzk- um bókmenntum. Og enginn mun neita, að sú kjarnmikla kynslóð, sem alist hafði og mótast í óvægri baráttunni í ná- víginu við hafþök og hamfarir náttúrunnar, sé eigi „drápunnar verð“; enda mun hetjuskapur þess fólks hita hverjum þeift lesanda um hjartaræturnar, sem ekki er gerður úr því harðari steini. Aðalpersóna sögunnar er hinn hæfileikaríki einstæðingur Agn- ar Alexíus Þórðarson, sem hefst úr umkomuleysi sínu til sæmd- ar og mannforráða, verður ráðs- maður og síðar bóndi á Hóli og eiginmaður ekkjunnar þar. En dýru verði hefir hann keypt virð inguna og völdin, sem kvonfang- inu fylgdu, hafnað ástmey sinni, „fórnað heflt gleði sinnar fyrir höfðingdóminn á Hóli“. Kemst húsfreyjan einnig þegar að raun um það á sjálfum brúðkaups- deginum, að sigur hennar hefir innantómur verið, hjarta eigin- mannsins unga á hún ekki. Með gleðisnauðum brúðkaupsdegi þeirra lýkur þessu bindi sagna- bálksins. Lesandanum er því nokkur forvitni á því, hvernig höfundi muni takast að greiða úr þeim örlagavef þeirra hjóna Agnars og Elínborgar, sem flétt- ast hefir mörgum þráðum og harla mislitum fram að þessu; hv^rsu fari um samlíf þeirra, jafn ógæfulega og virðist til þess stofnað. Eitt er víst, að þar er ærið og heillandi söguefní, og að sama skapi girnilegt til fróð- leiks. Hvað sagði tröllið? er vel gerð saga, föst í reipum, og atburða- rásin yfirleitt nægilega hröð. Sagan ber því gott vitni frá- sagnargáfu og frásagnargleði höfundarins; hann kann list hinn ar hálfssögðu sögu, og beitir henni ósjaldan mjög vel, eins og þegar hann lætur Elínborgu hús- freyju segja vinnukonum sínum ævintýrið um Vilhjálm Karls- son og Hildi drottningu, og er ekki erfitt fyrir lesandann að renna grun í hvað undir býr. Málfar Þórleifs er hér, sem áður, þróttmikið og með sterk- um persónulegum blæ; og þó að lesendum kunni að koma sum orðatiltækin ókunnuglega fyrir sjónir, mun því til að svara, að höfundurinn, sem þeim hlutum er flestum handgengnari, sé þar aðeins að láta sögupersónur sín- ar tala eins og þær myndu hafa gert í lifandi lífi. Eykur það vit- anlega á veruleikasvip frásagn- arinnar. Vel tekst höfundi einnig í mannlýsingum sínum. Þroska- ferli Agnars er glögglega lýst, draumum hans, innra lífi og sálarstríði; þeirri baráttu, sem hann heyr, þegar til þess kem- ur að velja milli ástmeyjar sinn- ar og húsfreyjunnar á Hóli, hefði þó mátt vera gerð nokkuð fyllri skil. Lýsingin á Elínborgu er einnig glöggum dráttum dregin, þó að saga hennar, eigi síður en Agnars, sé hvergi nærri fullsögð. Við þau er skilið, eins og þegar getur, á hinum örlagaríkustu tímamótum í lífi þeirra. Auk aðalpersónanna koma hér fram á sögusviðið fjölda margar aðrar sérstæðar og minnisstæðar persónur, svo sem Einar á Hóli, Árni fyglingur, Gísli í Vogum og Guðrún gamla, auk fjölda annarra. Allar eru þær klæddar holdi og blóði veruleikans, lýst með kostum þeirra og göllum, en með samúð þess manns, sem þekkir þetta fólk og skilur það, og túlkar hugsunarhátt þess og horf við lífinu í ljósi umhverfis þess og lífskjara. Skáldsaga þessi á einnig mik- ið menningarsögulegt gildi, jafn ágæt þjóðlífslýsing og hún er að mörgu leyti. Á það sérstaklega við um lýsingarnar á lífinu í fuglabjörgunum, eggja-sigi og fugla-sigi, á viðskiptum fólksins við frönsku fiskimennina, og um brúðkaupsveizlu-lýsinguna, sem allar eru jafn skemmtilegar og þær eru raunsannar. Náttúrulýsingar höfundar eru einnig með þeim hætti, að hrika- legt landslagið á sögustöðvun- um rís úr sæ við sjónum lesand- ans í öllum mikilleik sínum, töfravaldi sínu í vor- og sumar- dýrðinni, ægileik sínum og ógn í vetrarham, þegar hafísinn, „þessi töfrum slegna frostborg hrímkristallanna varð aðeins ó- vinur lífsins“. Raunsæi lífsins sjálfs og róm- antík fléttast því saman á áhrifa- mikinn hátt í þessari skáldsögu, bæði í mannlífs- og umhverfis- lýsingum; hún er borin uppi af heilbrigðri og jákvæðri lífsskoð- un, sem dregur ekki fjöður yfir dekkri hliðar þess lífs, sem þar er lýst, en missir eigi heldur sjónar á fegurð þess og hetju- dáðum. KAUPENDUR LÖGBERGS Á ÍSLANDI Gerið svo vel að senda mér sem fyrst greiðslu fyrir yfirstandandi árgang Lögbergs, kr. 50.00. Dragið ekki að greiða andvirðið. Það léttir innheimtuna. Æskilegt að gjaldið sé sent í póstávísun. Þeir sem eiga ógreidda eldri árganga, eru vinsamlega beðnir að snúa sér til mín. BJÖRN GUÐMUNDSSON BARUGATA 22 REYKJAVÍK

x

Lögberg

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.