Lögberg - 29.03.1951, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 29. MARZ, 1951
7
Fyrstu nýju eimtogararnir
byrjaðir að koma til landsins
Hinir fyrstu af eimtogurun-
um átta, sem smíðaðir eru
fyrir ríkisstjórnina í Bret-
landi, fara nú að koma til
landsins. Fyrstu þeirra
munu vera Hafnarfjarðar-
togarinn „Júní“, Patreks-
fjarðartogarinn „Ólafur Jó-
hannesson“ og Reykjavíkur-
togarinn „Þorsteinn
Ingólfsson“.
pIMTOGARAR þessir, sem allir
^ eru eins, skiptast á milli skipa
smíðastöðvanna, sem hér segir:
Þrír togarar eru smíðaðir hjá
Hall Russell & Co. Ltd. Þrír tog-
arar eru smíðaðir hjá Alexander
Hall & Co. Ltd. Tveir togarar eru
smíðaðir hjá John Lewis & Sons
Ltd.
Eimtogararnir eru í aðalatrið-
um eins og hinir fyrri, stærstu
togarar er smíðaðir voru fyrir
íslensku ríkisstjórnina í Bret-
landi.
Breytingar hafa verið gerðar
á ýmsu ofan þilfars og neðan,
eftir því, sem reynsla hinna fyrri
skipa hafði sýnt að betur mátti
fara.
Oll eru skip þessi útbúin hin-
um bestu og fullkomnustu tækj-
um, eins og þau skip, sem best
voru útbúin af hinum fyrri.
Auk þess hefir verið sett í þau
fiskimjöls- og lýsisvinnsluvélar,
er eiga að vinna úr 25 tonnum af
hráefni á sólarhring. Raforku-
framleiðsla aukin úr 165 kw. í
175 kw. Sjó- og neysluvatnskerfi
fyrir íbúðir útbúin sjálfvirk og
kyndikerfi, miðstöðvar einnig, á-
samt mörgu fleiru.
Mest lengd skipsins er 198 fet
°g 9 tommur, breidd 30 fet og
dýpt 16 fet. Fiskilestir eru tvær,
samtals 18190 rúmfet, sjö olíu-
geymar, samtals 235 tonn, þrír
dieselolíugeymar-, samtals 18
tonn, tíu vatnsgeymar, samtals
70 tonn og fjórir lýsisgeymar,
samtals 32 tonn.
Stærð aðalvélar er 1000 HK
við venjulegt álag, en 1400 við
^uesta álag. Stærð dieselvélasam
stæðna 120 HK (80 kw.) hver
(tvasr vélar) og 30 HK (ein vél).
Stærð togvindu er 300 HK.
Hvert kefli tekur 1000 faðma af
togvír.
Hjálparvélar allar er rafdrifn-
ar» (nema togvindan). Eru vélar
Þessar af ýmsum stærðum, allt
l^á V\ HK til 24 HK, sú stærsta.
Þær eru alls 40 að tölu og mun
samanlögð orka þeirra vera 212
HK. Auk nfanritaðra hjálpar-
vóla eru: Loftskeytatæki, dýpt-
armajjar (tvö stk.), Radar og
^ortin Bormann
(Framhald af hls. 3)
skammt frá vatninu Todos les
Santos.
Skömmu síðar hélt hann svo
alram:
~~ Juan Gomez fer aftur til
Evrópu áður en langt um líður.
Honum mun verða gert auðið
a^ fara huldu höfði á Spáni
Pangað til hans tími kemur. Það
óhjákvæmilegt, að til árekstra
°mi við Rússa, og þá verða not
yrir Bormann. En þangað til
^unu vinir hans halda því fram,
? kann hafi farizt, þegar hann
afi reynt að flýja burt úr ríkis- 1
kanzlarahöllinni í Berlín.
vikavélar, bæði í vélarúmi og
eldhúsi. Mun samanlögð raforku
þörf skipsins, þar með talin ljós
og ljóskastarar, vera sem næst
250 HK.
íbúðir allar eru mjög líkar og
á hinum fyrri skipum, eða einn
8 manna, tveir sex manna og
einn 4 manna lúkar framí, fjög-
ur eins manns herbergi aftur- og
tvö eins manns herbergi mið-
skipa. Ibúðir eru alls fyrir 38
menn.
—Mbl. 6. marz
S. O. Thorlaksson
Lectures at
McArthur P.T. A.
“No matter how little we
know about music there is noth-
ing that can take its place.” So
said Mr. S. O. “Tavie” Thorlaks-
son, music teacher for Little
Valley, McArthur and Fall River
elementary schools, in his
talk at the McArthur elemen-
tary school on last Friday
afternoon. “For children music
should be simple and it should
be fun. Music is as real a sensa-
tion as eating a hot dog or smell-
ing liver and onions cooking,” he
said. His aim with all the small
fry from the first grade to the
sixth is that they enjoy and
understand music. He wants
these children to grow up famil-
iar with terms, rhythms and
tunes. Music must make sense
to every child because music is
for everybody.
He outlined his curriculum in
four points: 1. Note singing: that
they become aware of melody.
“Little Tom Tinker got burned
by a clinker . . .” 2. Eurhythmics;
whereby the children create
with their bodies the mood of
music. Stamping hard with feet
when the music is heavy and up
on their toes when it is light and
airy). Folk dancing is included
in this. 3. Appreciation; they
listen, learn style, form, story
and instruments. They hear
stories told in music, such as the
“Tailor and the Bear” and make
up stories to music they hear.
Music for music’s sake is in-
cluded, too; names of composers
learned. 4. Section work, em-
phasizing group instruction. In
one section the children play
tonettes. These little instruments
are easy to play, giving the
children a sense of achievement.
The tone and the fingering is
close to most reed instruments
and they develope muscle co-
ordination as well as tonal selec-
tion. They learn to read notes.
In the Rhythm Band section
they work with rhythm instru-
ments creating suitable sound
patterns to go with various
pieces of music.
A learning that takes place in
this section is following direc-
tions. This is an important ele-
ment in band and orchestra
work in high school and college.
In the Choir Section, they learn
to sing rounds and twc and three
part songs. Voice saving is
stressed in this section, as is
the production of pleasing tones.
Fr nú 4 Spáni.
Hesslein skýrði yfin
1 Chile frá því, sem h;
fe °S heyrt, en hét þv:
Þessu leyndu fyrst um
Jeit ,hefir hann haldi
J nh •— þegar kunnr
ormann sé kominn ti
ar eð hann telur sig el
a því bundinn.
Hesslein staðhæfir,
aegi hér satt og rétt i
e ritað bréf þetts
§aro , þar eð blaðið ós
oanari upplýsingum j
eff x blaðinu „Le M.
ástæð ”Flgaro“ segir»
f tæða se til að drag,
gar Hessleins í efa.
Thorlaksson let his audience
hear some wire recordings he
had made during his classes.
Certainly the children sounded
as if they were having fun! He
urged that parents visit the
music classes to see and hear
first hand.
As he turned off the recorder
he said thoughtfully, “We all
know that no matter how many
people are about us, nor how
dearly we love them, there is a
part of us that is always alone.
Music reaches into this seclusion
to comfort and encourage us.
That is the reason I am so eager
that every child love and under-
stand music.”
—Alþbl. 7. febr. —The Logger-Tidings, Feh. 22
Til Arinbjarnar
S. Bardal
Eigi sést hann elli beygi
altaf fær í sókn og vörn,
gleðihrókur vagn á vegi
vinur okkar Arinbjörn.
Óþreytandi iðjuhöldur
að honurp gæfan snúi blíð
hann er sómi, sverð og skjöldur
sinnar ættar fyrr og síð.
Þessu spáði Þorgeir goði
það var sann-nefnt giftuhjal,
aukist dáð en eyðist voði
allra manna í Bárðardal.
Þrándur
☆
Svar til Þrándar
Þökk fyrir stefin, Þrándur minn,
þau voru blóm við garðinn þinn.
„Af verkunum skaltu þekkja
þá“,
þú ert einn, sem kant að sá.
Ef að útsæðið ekki bregst
og alt gengur sem allra bezt.
Rósir munu þá rísa hátt
og reynast beztar úr þinni átt.
Heilræðin voru holl frá þér.
Hólið of mikið handa mér.
Vertu rólegur vinur minn,
ég vanda mun betur annað sinn.
Trausti minn, þú treystir mér,
treysta má ég aftur þér.
Þú sigrað hefir sókn og vörn
síðan þú hittir Arinbjörn.
Bangsi
SEEDTIME
cvncC 5
HARVEST
By Dr. F. J. Greaney, Director,
Line Elevators Farm Service,
WINNTPEG. MANITOBA
SEED TREATMENT
IMPORTANT
This year, with so much low-
germinating, poor-quality seed
on farms in Western Canada, the
importance and value of seed
treatment cannot be over-
emphasized.
Treatment Recommendations.
The organic mercury dust or
liquid seed treatments officially
recommended for 1951 are:
Ceresan M, Leytosan, Agrox C,
Mergamma C, and Panogen
(Mergamma C should be used
where wireworm control is re-
quired). Anticarie will control
Stinking Smut (Bunt) of wheat,
but it will not control the sur-
face-borne smuts of oats and
barley. Formaldehyde is no
longer recommended for treat-
ing cereal seeds. Any one of the
above recommended organic
mercury seed disinfectants,
when properly applied to thor-
oughly cleaned seed, will give
effective control of the cereal
smut diseases, except the loose
smuts of wheat and barley, and
of the seedling blights and seed
rots of wheat, oats, barley and
flax. For best results, wheat and
flax should be treated at least
24 hours and oats and barley at
least one week before sowing.
Follow carefully the directions
and precautions given by the
chemical manufacturer.
Treating Frosted Seed. Seed
treatment will not improve the
germination of severely frosted
or frozen seed. In fact, it may
impair germination. On the
other hand, lightly frosted (bran-
frosted) seed is likely to benefit
considerably frbm treatment.
Treatment of damp grain is not
recommended. However, damp
seed-grain that has been care-
fully and thoroughly dried can,
and should, be treated. On no
account should Formaldehyde
be used on damp, frosted, or
otherwise damaged seed.
For further information re-
garding seed treatment write to
your nearest Dominion Labor-
atory of Plant Pathology (Win-
nipeg, Saskatoon or Edmonton),
or to Line Elevators Farm Ser-
vice, Winnipeg. Contact your
local Line Eelevator Agent for
a handy, practical “Seed Treat-
ment Chart”.
Elliheimilið Betel á Gimli 36 óra
Hinn 1. marz þ. á. var að
vanda haldinn afmælisdagur
heimilisins. Voru þá liðin 36
ár frá stofnun þess.
Dag þennan kom til að heim-
sækja heimilið og vistfólk, —
„Framsókn“, kvenfélag hins
lúterska safnaðar á Gimli. Það
félag hefir tekið þann sið, að
koma á heimilið árlega þennan
dag. —
Stofnun heimilisins var á-
kveðin á kirkjuþingi hinna ís-
lenzku-lútersku safnaða í Can-
anda árið 1914, og sett á stofn í
Winnipeg 1. marz 1915. Var síð-
an flutt til Gimli í september
sama ár. Var fyrst notuð timb-
urbygging allstór í suðvestur
horni bæjarins og haldið þar til
nær tveggja ára tíma, en þá var
keypt land það og steinbygging,
sem er heimilið nú, en áður var
það hið forna Lake View Hotel.
Meðal heimsækjenda þennan
afmælisdag var Mrs. Helgi Stev-
ens, sem alla afmælisdaga hefir
verið viðstödd frá byrjun stofn-
unarinnar. Mrs. Stevens er ná-
frænka Eleonoru Júlíus, sem
var fyrsta forstöðukona heim-
ilisins.
Ein af núverandS’ vistkonum
heimilisins er frú Ásdís Hen-
riksson, nú 92 ára og ein með
elztu íbúum Betel. Hún hefir
verið hér síðan heimilið var
stofnað, og var fyrsta aðstoðar-
húsmóðir við hlið Eleonoru
Júlíus. Ásdís er glögg og minn-
ug, og h'efir margar minningar
allt frá stofnun heimilisins.
Kvenfélagið framreiddi að
vanda rausnarlegar veitingar
fyrir heimilisfólk, ásamt ávöxt-
um og öðru góðgæti fyrir hvern
einstakan. Að loknum veiting-
um stofnuðu kvenfélagskonurn-
ar til lítillar skemtistundar fyr-
ir gamla fólkið, undir stjórn S.
Bjarnason. Til skemtunar var
aðallega almennur söngur af
yngri og eldri og einnig einsöng-
ur frú L. Thorvaldsson. Einn-
ig sungu tveir drengir: 'Lennie
Martin og Claudie Bergmann,
tvisvar sinnum tvísöng, aðstoð-
aðir af Mrs. Clifford Stevens við
slaghörpuna. Frú Thorvaldsson
hefir indæla, hljómþýða söng-
rödd, og drengirnir sungu sig
inn í hug og hjarta gömlu barn-
anna, sérstaklega af því þeir
sungu íslenzka söngva.
Þau hjónin, Ingólfur og Ingi-
björg Bjarnason, höfðu gefið
heimilinu hljómplötur með lög-
um, sem söngflokkur Nýja-
íslands söng á 75 ára landnáms-
afmæli hér á Gimli, síðastliðið
sumar. Voru þau lög spiluð, sam
kvæmt skemtiskrá, og gegnum
hljóðbera þann, sem heimilinu
var nýlega gefinn, gátu allir
notið unaðar af, þótt ekki gætu
verið beinlínis viðstaddir í sam-
komusal. Söngvar við lög þessi
voru hinir sömu, er sungnir
voru af flokknum á landnáms-
afmælinu.
Að skemtiskrá aflokinni, bar
húsmóðirin, frú J. A. Tallman
fram innilega þökk til kvenn-
anna og skemtenda, fyrir hönd
heimilis og vistfólks.
Lauslega þýit úr
Lake Winnipeg Argus
Minningarorð
Þann 14. febrúar síðastliðinn
varð bráðkvaddur að heimili
sínu í Mozart, Sask., einn af
elztu frumbyggjum Vatna-
byggða, Stefán Jónsson. Hann
var sonur Jóns Péturssonar frá
Helluvaði og Guðrúnar Philip-
pusdóttur frá Varmalæk í Rang-
árvallasýslu. Þau bjuggu í Vet-
leifsholti í sömu sýslu og þar
fæddist Stefán þann 15. júlí
1873.
Stefán lærði söðlasmíði og
stundaði þá iðn í nokkur ár, en
fluttist alfarinn til Ameríku ár-
ið 1900. Fyrstu árin í Ameríku
mun hann hafa unnið víðs veg-
ar í North Dakota og þá helzt
hjá bændum í Pembina County.
En árið 1904 fluttist hann til
Saskatchewan og nam land ná-
lægt þar, sem síðan varð Mozart.
Þar reisti hann heimili og bú
og bjó þar allan sinn búskap á
gamla heimilinu sínu, að við-
bættum tveim jörðum, er hann
keypti.
Árið 1910 kvæntist hann eftir-
lifandi ekkju sinni Guðrúnu
Árnason frá Riverton, Man. Þau
eignuðust þrjú börn. Eina stúlku
Friðrikku Lillian, sem dó á
fyrsta ári. Einkason sinn, Guð-
jón Gilbert misstu þau 1936, þá
17 ára gamlan, mjög efnilegan
og vel gefinn pilt. Það var þung-
ur harmur fyrir þau Guðrúnu
og Stefán. Ein dóttir lifir föður
sinn, Guðrún Lára gift (Mrs.
Victor Riddock) til hemiilis í
Winnipeg. Einnig lifir hann há-
öldruð systir, Kristgerður Jóns-
dóttir á Elliheimilinu Grund í
Reykjavík.
í nokkur undanfarin ár hafði
Stefán átt við lasleika að stríða,
en hann bar það með þolinmæði
og ró og var ætíð glaður í við-
móti, þótt hann vissi að dagar
sínir yrðu ekki margir. Fyrir
ári síðan var heilsan svo biluð,
að hann treysti sér ekki lengur
til að vinna við akuryrkju, svo
hann leigði þá löndin og flutti
sig inn til Mozart. Hann var
jarðaður við hlið barna sinna í
Mozart-grafreit þann 18. febrú-
ar af séra Skúla Sigurgeirssyni
frá Foam Lake, Sask. með að-
stoð útfararstjóra, V. B. Hall-
grímssonar, Wynyard með sinni
góðkunnu prúðmensku, að við-
stöddum fjölda vina og ná-
granna.
Vinur hins láina.
Góð veiði.
„Settir þú stálgildru upp fyrir
framan útidyrnar hjá þér?“
„Já, og það er bezt fyrir úlf-
ana að koma ekki nálægt hús-
inu mínu hér eftir“.
Jæja, þú ert búinn að veiða
rukkara".
Kaupið
Watch
for
VAGABOND
Winnipeg’s newest and
brightest quarterly,
dedicated to the
encouragement of the
aspiring author and
versifier.
☆
On Newsstands April 15th
25c per Copy
Subscription $1.00 per year
☆
PAUPER PRESS
Publishers
979 Ingersoll Street,
WINNIPEG
☆
ART REYKDAL
Editor and Proprietor
*