Lögberg - 20.09.1951, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 20. SEPTEMBER, 1951
5
"f?yy?yyyy?f
yyyyyyyy
aðeins 5 cents. Mikill munur
fanst okkur á verði á líni, svo
sem á lökum, koddaverum, á-
breiðum, þurkum og glugga-
blæjum. Hins vegar ekki eins
mikill munur á raftækjum, eins
og við bjuggumst við og ávextir
öllu lakari en hér.
Afgreiðslufólkið gat greint
strax að við vorum frá Winni-
peg og þótti okkur það harla
undarlegt; en Winnipegfólk mun
leggja talsvert leið sína til þessar
ar borgar; við hittum þrennt sem
við þekktum. Daginn eftir geng-
um við yfir brú, sem liggur yfir
Rauðána; hinu megin fanst okk-
ur lítið að sjá og fórum fljótt til
baka. Þá fréttum við að við
hefðum ósjálfrátt farið til ann-
ars ríkis; Minnesota er að aust-
an verðu árinnar og bæjarkorn-
ið, sem við komum til, heitir
East Grand Forks. Sagt er að
það sé þekkt um öll Bandaríkin
fyrir að hafa lengsta „Bar“ í
landinu, en ekki sáum við þetta
undur.
AMG4H/ÍL
rVENNA
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
HEIMSÓKN í HÁSKÓLABORGINA, GRAND FORKS
Klukkan hálf tíu á fimtudags-
morgun lögðum við, tvær hús-
freyjur frá Winnipeg, af stað í
ferðalag erlendis. Ekki svo að
skilja að við ætluðum að ferðast
kring um hnöttinn; ferðinni var
bara heitið til Grand Forks í
Norður Dakota, sem er nú lítið
lengra en norður til Vogar, en
það var samt gaman að segja, að
við ætluðum að ferðast til er-
lendra ríkja. Daginn áður urð-
um við að útvega okkur vegabréf
(Border Cards) frá amerísku
skrifstofunum hér, og við landa-
mærin komu menn klæddir ein-
kennisbúningum um borð í lest-
ina og spurðu fólk spjörunumi
úr um fæðingarstað, erindi til
Bandaríkjanna, hvað mikið fé
það hefði meðferðis o. s. frv. og
svo var farangurinn skoðaður.
Það er dálítið spennandi á með-
an á þessari rannsókn stendur.
Skyldu þeir halda, að í hópnum
séu smyglarar eða spæjarar? En
ekki finst neitt grunsamlegt og
öllum er slept yfir línuna. Alt
þetta umstang tefur og virðist 1
rauninni óþarft. Við höldum á-
fram hægt og rólega suður Rauð-
árdalinn. Þetta er lítil lest, að-
eins tveir farþegavagnar; hún
strandaði í flóðinu mikla í fyrra
nálægt Morris. Fremst í lestinni
er dálítill matsölusalur; þar er
lítill blökkumaður, sem matbýr
og framreiðir ágætan mat. Það
fer vel um ferðafólkið, en það
tekur fimm klukkustundir að
komast þessa stuttu leið til
Grand Forks. Fæstir myndu
vilja fara oft svona tímafrekar
ferðir.
Mér kemur Dr. Richard Beck
í hug og dáist að fórnfýsi hans
og áhuga fyrir íslenzkum þjóð-
ræknismálum. Þegar hann var
forseti Þjóðræknisfélagsins lagði
hann á sig svo margar sem 16
ferðir árlega til Winnipeg til
þess að sitja fundi félagsins, og
öll hin mörgu ár, sem hann var
í nefndinni, sótti hann reglulegá
fundi hennar, auk sinna mörgu
fyrirlestraferða um íslenzku
byggðirnar. Þegar ég er að hugsa
um þetta rennur lestin inn í
Grand Forks, og þar mæta þau
okkur á stöðinni, Dr. Beck, glað-
ur og reifur að vanda, og hin
elskulega kona hans, frú Bertha
Beck, ásamt syni þeirra, Ric-
hard. Hann ekur með okkur til
Dakota Hotel, en þar höfðum við
beðið þau að útvega okkur
dvalarstað. Það er fyrsta flokks
hótel, svo að segja nýtt með
bezta aðbúnaði, en þó með sann-
gjörnu verði.
Þau hjónin hressa nú upp á
ferðalangana með góðgerðum í
matsölu hótelsins og nú ber
margt á góma. Við segjum frú
Berthu að við séum eiginlega í
kaupstaðarferð, ætlum að athuga
hvort dýrtíðip sé komin á eins
hátt stig þar syðra eins og í Win-
nipeg. Hún segir okkur að við
höfum valið bezta daginn, því á
fimtudögum séu búðir opnar til
kl. 9 á kveldin. Nú gengur hún
með okkur um verzlunarhverfið
og bendir okkur á aðalverzlan-
irnar, en þær eru í þéttri þyrp-
ingu umhverfis hótelið. Svo
kveðjum við þessa góðu vini
okkar, en erum boðnar heim til
þeirra daginn eftir.
Grand Forks-borgin er við
Rauðána; hún telur um 31 þús-
und íbúa. Ekki höfðum við lengi
gengið um búðirnar þegar við
komumst að því, að ýmislegt er
þar ódýrara en í Winnipeg: syk-
ur, mjólk, egg og kjöt, einkan-
lega munar talsverðu á verði
svlnakjöts. Annars getur hver
sem vill athugað þetta með því
að bera saman matvöruauglýsing
ar í Winnipeg- og Grand Forks-
blöðunum. Kaffibollinn er þar
Nú sóttu þeir okkur, Dr. Beck
og hinn gjörvulegi sonur hans,
og óku með okkur til Becks-
heimilisins á Lincoln Drive, sem
er fagurt heimilaumhverfi við
Rauðána; frú Bertha tók okkur
opnum örmum og við vorum
komnar heim. Það var eins og
að koma af öræfum í gróður-
lendu. Becks-heimilið er íslenzk
menningarmiðstöð, v í ð f r æ g t
beggja vegna hafsins fyrir risnu
og höfðingsskap. Flestir gestir,
sem frá íslandi koma, leggja leið
sína til þessa heimilis. Karlakór
Reykjavíkur varð tíðrætt um
þær viðtökur, sem kórinn fékk
á þessu heimili, en þar neytti
allur hópurinn, um fimtíu
manns, kveldverðar, og naut
hinnar einstöku alúðar og fyrir-
greiðslu húsráðenda. Þegar kór-
inn fór til baka frá Winnipeg,
gerði hann krók á leið sína,
slfensaði við Becks heimilið og
söng nokkra söngva í þakkar-
skyni og þessum góðu hjónum
til heiðurs.
Engum dylst, sem inn á heim-
ilið kemur, að hér ráða íslend-
ingar ríkjum; íslenzk málverk
hanga á veggjum, stórt kort af
íslandi yfir skrifborðinu, íslenzk
ar bækur í bókaskápunum, sessu
borð og dpkar ofnir úr íslenzkri
ull í íslenzkum litum og svo
ýmsir fagrir munir, sem hús-
móðirin sjálf hefir mótað úrleir,
og alla eftir íslenzkum fyrir-
myndum eða samkvæmt hennar
eigin íslenzka hugmyndaflugi
Frú Bertha er framúrskarandi
íslenzk bæði í anda og sjón. Á
kveldborðinu stendur vasi með
hvítum, bláum og rauðum blóm-
um, litum Islands.
Nú er margs að minnast og
um margt að spjalla. Við erum
öll komin í ferðalag til íslands
í huganum. Ég dáist að því hve
frú Bertha talar hreina íslenzku,
en hún er fædd i Norður Dakota
og hefir aldrei til íslands komið.
Hún kannast líka við sögustaði
á íslandi, og þekkir sögu lands-
ins furðulega vel, en ástæðan
fyrir því, að hún er svo vel að
sér í þeim greinum er sú, að
hún hefir afarmikinn áhuga fyr-
ir íslenzkri ættfræði og hefir, í
fjölda mörg ár, lesið mikið um
þau fræði og mannfræði yfir-
leitt. Þetta er íslenzkt sérkenni
og sýnir gjörla hve hún er ís-
lenzk í anda. Frú Bertha hefir
þráð að heimsækja ísland, en
þegar maður hennar fór heim
1930, voru börn þeirra svo ung,
qð hún gat ekki skilið við þau,
og 1942 þegar Dr. Beck var full-
trúi Vestur-íslendinga við Lýð-
veldisstofnunina, fengu konur
ekki að ferðast til útlanda vegna
stríðsins. Dr. Beck segir, að
hann vonist til, að geta heimsótt
ísland ásamt konu sinni áður en
langt um líður — meðan þau eru
svo ung, að þau geti notið ferð-
arinnar að fullu. Það væri vel,
ef það gæti orðið, því engin
vestur-íslenzk kona á betur skil-
ið, að fá að sjá land forferða
sinna en frú Bertha Beck.
Auk þess að stjórna gest-
kvæmu heimili, hefir frú Bertha
tekið mikinn þátt í ýmsum fé-
lags- og mannúðarmálum svo
sem Red Cross, Girl Guides og
Anti-Tuberculosis Association;
hún er nú forseti síðastnefnds
félags í Norður Dakota ríki. í
sambandi við það embætti verð-
ur hún að leggja á sig mikil
ferðalög og ræðuhöld. Síðan hún
var kosin í apríl hefir hún farið
5 ferðir til Bismark. Frú Bertha
var hjúkrunarkona og hún finn-
ur til djúprar samúðar með öll-
um, sem bágt eiga, og vill rétta
þeim líknandi hönd.
Eftir að þau hjónin skildu við
okkur á hótelinu um kveldið,
ræddum við ferðafélagarnir um
það hvað íslendingar allir væru
raunar lánsamir að eiga fólk eins
og Becksfjölskylduna og heimili
þeirra — hjón, sem eru samhent
í því að auka á hróður íslenzka
þjóðstofnsins og gera heimili
sitt að íslenzkum menningar-
reit. —
Daginn eftir sóttu þau hjónin
okkur aftur til þess að sýna
okkur háskólann, „því ekki meg-
ið þið koma til Háskólaborgar-
innar án þess að sjá Háskólann“, crown-
segir Dr. Beck. Sú ferð verð-
skuldar nú grein út»af fyrir sig,
því svo mikið kemur sú stofnun
við sögu íslendinga. Þar hefir
fjöldi þjóðkunnra íslendinga
stundað nám og þar hefir Dr.
Beck gert garðinn frægan í meir
en tuttugu ár, auk þess hefir
þessi háskóli ágætan orðstír;
þangað hefir námsfólk sótt frá
næstum öllum ríkjum Banda-
ríkjanna og einnig erlendis frá.
Við höfðum mikla ánægju af að
koma í deildina þar sem skóla-
fólki og einnig utanskólafólki er
'kennt að móta ýmissa muni úr
leir, var þar margt fallegt að
sjá. Leirinn, sem þarna er not-
aður finst í suðvesturhluta ríkis-
ins. Frú Bertha sýndi okkur
munina og útskýrði aðferðina
við að búa þá til, en hún sótti
nám í þessari deild í fimm ár,
eins og heimili hennar ber vitni
um. Þá var ekki síður ánægju-
legt að koma í aðalbygginguna,
qp inn í skrifstofu Dr. Becks.
Hann hefir þar mikið og vandað
bókasafn, margt bókanna með
áritun höfundanna og sumar
næsta fágætar. Þarna hefði mað-
ur viljað dvelja lengur, en tím-
inn var að verða naumur. Við
lítum inn í bókasafn háskólans;
hann á íslenzkt bókasafn, auk
þess stór söfn bóka á hinum nor-
rænu málunum. Þar sá ég
Cleaseby orðabókina, sem er
mjög fágæt. Víð litum snöggvast
inn í læknadeildina en fórum
síðan inn í hið nýja og veglega
samkomuhús háskólans, er var
reist í minningu um náms-
fólk skólans, er var í her-
þjónustu í heimsstyrjöldunum
og var fé til þess gefið af
gömlu námsfólki skólans og vel-
unnurum hans. Það er yndislega
fögur bygging af nýjustu gerð.
Stórar setustofur með þæginda-
stólum, og snyrtistofur fyrir
námsfólkið; geysistór samkomu-
salur, og matsölustaður þar sem
námsfólki og kennurum eru
seldar máltíðir á eins lágu verði
eins og það kostar að framreiða
þær. Þangað buðu Becks hjónin
okkur til miðdegisverðar, sem
var mjög ljúffengur.
Umhverfi háskólans er fagurt,
skreytt trjágróðri. Lítil á renn-
ur í bugðum meðfram háskóla-
flötinni og ein bugðan myndar
nokkurs konar leiksvið, þar sem
námsfólkið hefir sett leiki á svið
undir beru lofti, en áhorfendur
setið í brekkunum umhverfis.
Við kveðjum nú þetta hlýlega
og söguríka umhverfi. Háskól-
district, as well as relatives and
friends from Ashern, Eriksdale,
Lundar, Oak Point, Pine Falls,
Morden, Gimli, Thicket Portage,
Selkirk, Winnipeg and Atikokan
Ontario.
The magnlíicent four - layer
wedding cake was baked by Mrs
Joe Jahnson of Oak View. and
the bride’s mother was decor-
ated by Mr. A. V. Olson, baker,
of Lundar.
Charach’s Photographers, of
HALLSON-PENWAY WEDDING
The first wedding in the Vogar Community Church took place
on Saturday, September the first, when Miss Anna Hallson, only
daughter of Mrs. Gudrun Hallson and the late Gisli Hallson, was
united in marriage to Mr. Thomas Larrie Penway of Vancouver.
Reverend Philip Petursson of--------------------------
the First Federated Church in
Winnipeg, officiated at the
candlelight ceremony. The local
organist, Mrs. B. G. Johnson of
Voger, was at the organ. During
the signing of the register, Mr.
T. J. Clemens, of Ashern, Man.,
sang “I Walk Beside You,” ac-
companied by Mrs. A. Scheski,
also of Ashern.*
Mrs. Ferdinand Hofteig of At-
ikokan, Ontario, a cousin of the
bride, was matron of honor; Mrs
Anna Thorgilson of Lundar, also
a cousin, was bridesmaid; and
little Miss Margaret Johnson, of
Lundar, was flower girl.
Mr. Eric Hallson, a brother of
the bride, and Mr. F. Hofteig, of
Atikokan, Ontario, assisted the
groom. Mr. Arnolö Hallson, the
bride’s oldest brother, gave the
bride away, while her youngest
brother, Herbert, and Steve
Hallson, a cousin, were ushers.
The bride wore a particuarly
striking and beautiful gown, an
imported model from Belling-
ham, Washington. It was of
heavy satin with a long train of
the same material and a shirred
bustle; lily point sleeves, a lace
yoke and a tight-fitting bodice,
buttoned at the back. The lace-
trimmed veil was held in place
by a lace and sequin trimmed
She carried Talisman
roses.
Mrs. Hofteig wore a gown of
pink net satin and Miss Thorgil-
son a gown of torquoise mar-
quisette. Both carried American
Beauty roses. The flower girl
wore a daffodil yellow silk dress
and carried pink roses.
The little church, built in 1941
was beautifully decorated with
cut flowers, both local and from
Winnipeg florists.
Following the ceremony, a
sumptious reception was held in
Hayland Community Hall, with
three hundred guests present.
The guests included every fam-
ily in Vogar, Siglunes, Hayland,
Oak View, and the Narrows
Winnipeg, were in attendance,
both at the church and at the
hall.
Eyford’s orchestra played for
the dance, which lasted until
early morning. They were ably
assisted by a banjo player from
Winnipeg, Mr. John Bergman,
who gave a brilliant perform-
ance.
Before the bride and groom
left, the entire assembly sang,
“May the Good Lord Bless and
Keep You.”
Mr. and Mrs. Penway will re-
side in Vancouver and left by
car Monday morning. This gala
event will long be remembered
as the most outstanding event
in the community.
Sjötug hjúkrunarkona fró
Bandaríkjunum á ferð hér
Emma Sanford hefir farið víða og eyðir ellinni til að skrifa
um störf hjúkrunarkvenna
Fiestar konur, sem farnar eru að nálgast sjötugsaldurinn setj-
ast í helgan stein til að njóta ellinnar og ævikvöldsins. Svo er þó
ekki um sjötuga bandaríska hjúkrunarkonu, Emma A. Sanford að
nafni, sem kom hingað til lands með farþegaflugvél PAA frá New
York í fyrradag.
Tveimur af
helztu matsölum
bæjarins Sokað
Tvær af stærstu matsölum
bæjarins eru að hætta um
þessar mundir, og er orsök-
in sú, að eigendur þeirra
telja fæðissöluna ekki bera
sig. Er það Tjarnarkaffi og
Breiðfirðingabúð, sem hér
eiga hlut að máli. Er þegar
búðið að loka matsölunni í
Tjarnarkaffi, en að því kom-
ið að Breiðfirðingabúð loki.
Þegar blaðamaður frá Tímán-
um átti viðtal við frú Sanford á
Hótel Borg í gær, var gamla
konan í sjöunda himni. — Ég er
undrandi á þessu landi og fólk-
inu. — Hvergi nokkurs staðar á
ferðum mínum í mörgum lönd-
um hins gamla og nýja heims,
hefi ég mætt jafn mörgu hjálp-
sömu og elskulegu fólki, sem
allt vill fyrir mig gera og tekui;
mér eins og ég sé gamall ættingi
kominn heim úr útlegð.
Þessi bandaríska hjúkrunar-
kona á annars merkilega og við-
burðarrika sögu að baki. Áhugi
hennar fyrir hjúkrunarstarfinu
vaknaði þegar hún, ellefu ára,
missti föður sinn með sviplegum
hætti og móðir hennar stóð ein-
mana eftir með barnahópinn.
Sanford var þá tekin til fósturs
af frænku hennar og á unga
aldri lærði hún hjúkrun. —
Starfaði hún við sjúkrahús en
var um langt skeið hjúkrunar-
kona fjölskyldu Wilsons forseta
og fylgdist með fjölskyldunni
viðs vegar um Bandaríkin.
í fyrra stríði starfaði hún við
sjúkrahús í Brooklyn 1 New
York og hafði þá um skeið þann
starfa að aka sjúkrabíl um borg-
ina. Síðan vann hún um langt
skeið í þjónustu blinda fólksins,
Á þessum stöðum hefir mönn-
um í föstu fæði verið seld mál-
tíðin á tíu króhur, en þetta er
ekki lengur talið bera sig. Segj-
ast forráðamenn þessara húsa
fremur vilja hætta matsölunni,
en hækka verði eins mikið og
þurfi til þess, að þessi starfsemi
beri sig.
Margir í vandræðum.
Á þessum tveimur stöðum
munu á annað hundrað manns
hafa verið í fæði. — Munu
margir þeirra lenda í vandræð-
um með að fá fast fæði á sæmi-
legum stöðum, því að ekki er í
mörg hús að venda.
—TÍMINN, 9. sept.
en skrifaði jafnframt mikið í
aðalblað bandarískra hjúkrunar-
kvenna.
Eftir að hún hætti hjúkrunar-
störfum fyrir aldurs sakir, fór
hún að gefa sig meira að skrift-
um fyrir blöð hjúkrunarkvenna
og hefir ferðast víða um heim-
inn til að kynnast störfum stall-
systranna og kjörum þeirra og
ástæðum á sjúkrahúsum víðs-
vegar um lönd. í fyrra fór hún
til Afríku Italíu og Frakklands.
Einnig hefir hún farið til Alaska
og um alla Norður-Ameríku
þvera og endilanga.
Frú Sanford segist hafa fengið
áhuga fyrir íslandi fyrir all-
mörgum árum og þá strax á-
kveðið að koma hingað. Hún
hefir lítið getað undirbúið ferð-
ina, því engar upplýsingar um
land og þjóð, eða rit og bæklinga
hefir verið hægt að fá. Ræðis-
maðurinn í New York gaf henni,
nöfn á fimm sjúkrahúsum en
ekki vissi hún af hinu merki-
lega átaki í velferðarmálum
berklasjúklinga að Reykjalundi,
fyrr en blaðamaður Tímans
sagði henni frá því. — Þetta er
dálítið, sem í frásögur er fær-
andi,f sagði gamla konan og
ljómaði öll, er hún heyrði um
Reykjalund. _TíMINN, 6. sept.
BLOCK OWNERS!
Prevent
Window
Sashes being
pushed out!

Instal the : ■ -.V, ■
never failing
WILSON
Stcrm Sash
Sliding
Easy to open and close — no pounding,
danger of breaking, etc. Fits all storm
sash. Have us pick up and equip your
storai sash for you, before cold weather.
Call us N’C-W.
VENTILATOR
• No Nticking
• No rattling
• No heat loss
• No grooves to fill
• No trouble to instali
ACAAE SASH & DOOR
400 Des Meurons
co.
LTD.
Phone 201 171
Dr. Beck þá væntanlega rita í
íslenzku blöðin um þessa merku
stofun.
Við förum aftur inn til borg-
arinnar, kveðjum okkar góðu
vini með þökkum og leggjum af
stað heimleiðis. Þótt þetta væri
aðeins ofurlítið „reisukorn“, kom
okkur ferðafélögunum saman um
að það væri með þeim ánægju-
legustu ferðum, sem að við
inn á 65 ára afmæli í ár og mun hefðum farið.
Free
Winter Storage
v
Send your outboord motor in now ond have
is reody for Spring.
Free Estimate on Repairs
Speciálists on . , .
Johnson - Evinrude & Elto Service
BREEN M0T0RS Ltd.
WINNIPEG
Phone 927 734