Lögberg - 08.01.1953, Blaðsíða 3

Lögberg - 08.01.1953, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 8. JANÚAR, 1953 3 HIN FAGRA HÖLL Það er í frásögur fært að í fjarlægu landi hafi verið prýðis fögur höll, sem var öðruvísi en hallir og mannabústaðir alment gjörast, hún var ekki byggð úr sýnilegu efni. Hún var ekki byggð af mannahöndum; nei, hún var byggð úr hljómlistatón- um snillinganna. Konunginum og öllum þegnum hans þótti ó- umræðilega vænt um hana og til- báðu hana. Höllin var svo gömul, að enginn vissi aldur hennar. í landinu var sátt og samlyndi, og kærleikur ríkti manna á meðal og var því lífið eins og Guð himnanna ætlaðist til að það væri í upphafi, og alt gekk því vel í konungsríkinu. Þegar árin liðu fór eigingirnin og sjálfselsk- an að stinga upp höfði, og lagði loks sá meinvættur landið undir sig. Hver og einn tók nú aðeins að líta eftir sínum eigin hag. Þetta flutti inn í líf manna mik- inn sársauka, og gremjuorð fóru að heyrast hér og þar. Einn af öðrum féll nú fyrir þessu trölli sjálfselskunnar, og farsældin lék nú ekki við fólkið, eins og áður var. En nú kom það fyrir, sem öllum þótti hörmulegt. Er menn komu á fætur einn morgun og litu út var HÖLLIN horfin og ekkert að sjá nema autt rúmið, þar sem hún stóð. Þessi harmafregn flaug um landið alt á svipstundu, og allir voru hryggir, og allir voru daprir í bragði. Þegar menn komu saman rifjaði fólkið upp fyrir sér það sem forfeður þeirra sögðu þeim að HÖLLIN hefði verið byggð úr söngtónum snill- inganna. Gömlu tónsnillingarnir (meist- arar í söng og hljóðfæráslætti), sem á farsældartímabilinu elsk- uðu hverjir aðra, voru nú að hverfa úr sögunni, en í þeirra stað voru komnir nýir meistarar, sem ekki elskuðu hverjir aðra; þeir höfðu tekið nýja lífsstefnu, þeir voru tortryggnir og öfund- sjukir, og hver reyndi að skáka hinum og skara eldi að sinni köku, andlega og efnalega. Þegar þessir meistarar voru beðnir að leyna að fá HÖLLINA fögru aftur á sinn stað voru þeir á- kveðnir í að reyna það, hver í sínu lagi til að fá sjálfir heiður- mn af því. Hver um sig, þegar þeir héldu að enginn af með- bræðrunum væri nærri, fóru þeir þangað sem HÖLLIN hafði staðið, sungu og léku af list á hljóðfæri, en HÖLLIN kom ekki aftur fyrir því. Á hátíðisdegi ein- uni héldu hljómlistarmeistar- arnir hver í sínu lagi að keppi- nautar þeirra mundu farnir að keiman, fóru því með leynd á staðinn, fullir vonar að fá HÖLLINA endurreista. Margir voru þar samankomnir. Enn hvað þeir litu illu auga hver til annars. Þeir voru hræddir við að spila,, hræddir ef HÖLLIN kæmi aftur, að náunginn en ekki þeir sjálfir fengi heiðurinn. Um þetta leyti komu þarna fram tveir drengir tötralega klæddir með gömul og illa slitin hljóð- færi. Þessir drengir höfðu upp- gotvað leyndardóminn; því þó hljóðfærastrengir þeirra flyttu ólíka tóna, þá varð hljóðfæra- slátturinn miklu unaðslegri þeg- ar þeir léku saman, heldur en bver í sínu lagi. Fyrst voru drengirnir feimnir í návist meist- aranna, er þeir fóru að spila. ikandi slógu þeir strengina yrst, báðir gáfu sitt bezta. Sam- ræmið var undravert. Áheyr- endurnir voru stein lostnir. Smátt og smátt bættust snilling- arnir í hópinn, og fóru að slá strengina, þar til allir — hver einasti, sem þarna voru staddir, voru farnir að taka þátt í hljóð- færaslættinum, og voru hin skrautlega HÖLL hamingj- unnar var komin á sinn stað. Það sem enginn, einn eða fleiri, gátu ekki gjört með eigingjarnri hugsun var nú auðvelt, er eigin- girnin og sjálfselskan var rekin á dyr. Allar HALLIR og öll mann- virki í heiminum og ljóð skáld- anna eru fyrst byggð úr ósýni- legu efni í huga mannanna. — Listamennirnir og allir snilling- ar eru oft í langan tíma að mynda í huga sér listaverkin áður en þau verða að veruleika og mönn- um sýnileg. Stundum er það erfitt og gengur seint, og er það þá oft því að kenna að metorða- girndin, sjálfselskan og eigin- girnin skipa höfuðreitinn í huga og sál mannsins. Vér heyrum oft hrósað afreks- verkum okkar Islendinga hér í þessu landi; það er hátt blásið í þann lúður, svo oft gengur það goðgá næst. Við það skal kann- ast að mörg afreksverk hafa þeir unnið. Margar fagrar HALLIR hafa þeir byggt. En hversu miklu fleiri og glæsilegri hefðu þær þó ekki verið hefði eigingirnin og allar skyldgetnar systur hennar ekki haft hönd í bagga. Forfeður okkar, frumbyggjarnir, áttu margar fagrar HALLIR og lista- verk, sem ekki voru með hönd- um gjörðar. Hafa afkomendurnir verið þeim og sjálfum sér trúir? Nei, ekki nema að hálfu leyti. Þeir hafa unnið mikið af hrein- um hvötum, en ekki nema lítil- lega það sem auðvelt hefði verið, hefði ekki eigingirnin svo oft set- ið við stýri. Burt með hana úr íslenzku mannlífi um alla ó- komna tíð! G. J. OLESON ríkur draumur. hHöLLIN, HÖLLIN, hin dýrð- ega HöLL!“ hrópaði einhver. Þnillingarnir og allir, sem þarna Voru’ litu snögglega við. Og sjá, Baráttan fyrir lífsskoðun Framhald af bls. 2 til greina við þær aðstæður, sem ég hefi verið að lýsa. I fyrsta lagi er það uppgjöfin, að sleppa allri trú á tilgang lífs- ins en taka lífið í þess stað eins og það er, láta tilveruna ganga sinn eðlilega gang og halda sér við það að reyna að bera sem mest úr býtum í lífinu fyrir sig og sína — án þess að gjöra of háar kröfur til hugsjóna eða vænta of mikils yfirleitt af heim inum eða mönnunum. Þessi uppgjöf hefir orðið mörgum mönnum eðlilegust niðurstaða. Og það er ekki að undra eins og heimurinn blasir við oss og vér erum sjálf skapi farin. En sjálfur hefi ég ekki getað farið þessa leið. Og ég bæti því við án þess að dæma aðra: Sá, sem eitt sinn hefir séð með innri augum, hvernig mannlífið gæti verið — hvernig getur hann nokkru sinni aftur snúið baki við þeirri hugsjón? Annar möguleikinn er sá, sem Par Lagerkvist hefir nefnt eins konar ..dauðahald á trúnni mitt í öllu vonleysinu. Þ. e. a. s. Horfst þú í augu við veruleikann og gjör þér engar grillur um nein aldahvörf við fylgdina við hugsjónirnar, játa ófullkomleika sjálfra vor, veik' leik og sök — en gefstu samt ekki upp. Að vísu eigum vér ekki þá lífstrú, sem heitir sigri. En vér sleppum þó ekki trúinni á lífs verðmæti, sem eiga að vera ó- fallvölt, vér viljum ekki staðna við lamandi tilfinningu fyrir magnleysi og sekt, en beinum í stað þess öllu afli að því að láta viðleitnina til þess að lifa hug' sjónalífi verða að veruleika og höldum fram, hvað sem á geng' ur, því, sem gildi hefij: með mönnum — frelsi, sannleik, kær- leik og réttlæti, þessum hug' sjónum, sem Henrik Wergeland nefndi „andans líf og aðal“ — í veröld, þar sem þeim er afneitað meir og meir Ég veit, að mörgum er nú á dögum eðlilegust þessi afstaða til lífsins. Árum saman hefi ég einnig reynt að öðlast þar fót festu. Það er björt lífstrú, ekki yfirborðskennd bjartsýni, held- ur það, sem vér gætum nefnt í sönnustum skilningi „baráttu húmanisma,“ svo að haft sé orðalag Par Lagerkvists. Ekki húmanismi, sem treystir því, að þá verði paradís á jörð, ef það, sem gott er í manninum, nær að þroskast. Heldur húmanismi, sem getur ekki þrátt fyrir öll vonbrigði sleppt trúnni á það, að innst í mönnunum sé góður kjarni, er skuli sigra, húman- ismi, sem velur sér stöðu í ríki næst S6m ijóssins og þjónar því af holl- næst bunxr að gleyma sjálfum ser, það var þeim sem unaðs- ustu og trúmennsku, en berst við ranglætið og keppir sífellt að æðra skilningi, fegurð og sannleika. Það er víst engin ástæða til að tala með fyrirlitningu um þess konar lífstrú. Hún getur verið sannari, einlægari og fórnfúsari en mörg önnur. Og hún býr að minnsta kosti yfir þeim sigri, sem fæst við vissuna um það að vera réttu megin. Þó hefi ég ekki heldur per- sónulega getað staðnæmzt við þessa lausn vandamálsins. Þriðji möguleikinn er einnig til. Og nú langar mig að lokum til þess að segja fáein orð um hann. Ég fyrir mitt leyti hefi aftur og aftur orðið að nema staðar við spurninguna um það, hvort ekki muni vera unnt að öðlast öruggari fótfestu í lífinu — hvort ekki verði þrátt fyrir allt og allt fundið eitthvað æðra en maðurima sjálfur og viðleitni hans, eitthvað að baki mannlíf- inu eða ofar því, sem leggi ekki aðeins undirstöðuna undir starf- ið að háleitu marki, heldur veiti einnig afl til að vinna það betur, eitthvað, sem geti veitt lífi voru varanlegi markmið og gildi. Ég hefi oft efazt, og auðvitað get ég enn í dag fundið til efa um mikið og margt. En þó þori ég að segja nú, af fullri vissu fyrir mitt leyti, að niðurstaðan af lífsreynslu minni sé þessi: Það er til leið inn í heim, sem leggur örugga undirstöðu, veitir innra frelsi og meira afl til þess, sem gott er. Það' er leiðin, sem kristindómurinn bendir á. Það er ekki auðvelt að ræða þetta. Ekki aðeins af því, að kristindómurinn snertir dýpstu strengi persónuleikans, sem menn eru ófúsir að sýna öðrum, heldur einnig af því, að trúin er yfirleitt af þeim heimi, sem er ofar daglegu tali voru. Það er í raun og veru ekki unnt að ræða trúna. Hér er um að ræða per- sónulega lífsreynslu. Og þess vegna er í raun og veru ekki heldur unnt að tala um kristin- dóminn öðru vísi en á alveg persónulegan hátt. Ég ætla að nefna fáein atriði, sem hafa ráðið úrslitum fyrir sjálfan mig. Fyrst almenn reynsla. Ég hefi átt því láni að fagna, að eiga mikið samlíf við trú- hneigða menn, bæði heima og í útlöndum.. Og það, sem ég hefi séð skýrt af lífi þessara manna, hefir alltaf hrifið mig. Ég hefi orðið gagntekinn af því að sjá, hvernig trúarreynslan — svo framarlega sem hún hefir verið sönn — hefir gefið þessum mönn- um öryggi, fótfestu í allri óviss- unni, eilífðargildi, sem hefir vígt líf þeirra, veitt því nýtt gildi og markmið og eflt kraft þeirra til góðs. Kristindómurinn er vissulega ekki aðeins nauðlending fyrir þreyttar sálir, eða „ópíum fyrir fólkið,“ eins og sagt hefir verið. Hann getur orðið það, að vísu, og ég hefi alltaf verið hræddur við þá hættu, sem getur leynzt í þeirri trú, er leggur alla á herzlu á líf í öðrum komanda heimi. En þetta er ekki höfuð- einkenni kristindómsins, Þvert á móti. Þekking mín á trúar- bragðasögunni og kynni mín af 'sönnum, kristnum mönnum nú á dögum gefa mér djörfung til að segja: Kristindómurinn lætur sanna, kristna menn verða frjálsa og sterka og öðlast þá stefnufestu, er einkennir göfugt, siðferðilegt líf. Þannig hefir þetta í raun og veru alltaf komið mér fyrir sjón- ir. Og það, sem ég hefi þannig séð og lært af blessun kristin- dómsins fyrir aðra, það hefir alltaf varðveitt persónulega löngun mína til þess að eiga sjálfur eitthvað af hinu sama. Þess vegna gat ég heldur aldrei sagt skilið við kristindóminn, enda þótt ég gagnrýndi hann mjög árum saman. En hvernig finna menn þá leiðina inn í heim krisiin- dómsins? Til Guðs geta legið ýmsar leiðir. Og það er fjarri mér að halda því fram, að sú, sem ég gekk, sé eina rétta leiðin. Ég endurtek það, sem ég byrjaði á: Sérhver af oss á við sitt að stríða, og öll verðum vér að lokum að berjast til sigurs. En sjálfum mér hefir að minnsta kosti farið fram svo, við sjálfsprófun, djúpa meðvitund um svik mín og vanmátt og skilning á því, að mig sjálfan vantar kraftinn, hefi ég fundið lykilinn að heimi hins nýja lífs. Hið undarlega er sem sé það — og hér tala ég einnig miðað við reynslu óteljandi kristinna manna á öllum öldum — að það er einmilt til þess manns, sem finnst hann vera sjálfur lítill, sem Guð getur komið og birt sjálfan sig. Ég get ekki lýst þessu né skýrt það. Sá maður, sem lifir það, veit naumast sjálfur með hverj- um hætti. Það er eins og um vindinn. Hann blæs, og þú heyr- ir þytinn, en þú veizt ekki, hvaðan hann kemur eða hvert hann fer. Maðurinn finnur að- eins — í blænum blíða — að Guð sjálfur er nálægur honum. I fyrstu kann honum að finnast sem eyðandi eldur fari um sig — „Far frá mér, herra, því að ég er maður syndugur", — en hann finnur einnig milda hönd snerta við sér og reisa sig við. — „Vertu rughraustur, sonur, syndir þínar eru þér fyrirgefnar." Hann finn- ur hvernig fjötrarnir losna, og honum veitist nýr kraftur og friður, sem er ofar öllum skiln- ingi. Sá, sem hefir sjálfur lifað eitt- ávað af þessu, hefir einnig reynt eitthvað af þeirri hamingju, sem er ofar öllum skilningi, ham- ingju, sem öll gleði og öll þján- ing, er heimurinn annars má veita, bliknar hjá gjörsamlega. Hann hefir fengið að öryggi, er veitir fótfestu, innra frelsi, sem leysir frá sekt, afl, sem eyðir vanmætti og veitir nýjan kraft og gefur von um sigur. Og það, sem enn meira er. Við þessa reynslu öðlast hann einnig aftur — í nýrri og ennþá dýpri mynd — alla fyrri hug- sjónabaráttu sína og viljann til þess að halda stríðinu áfram fyrir þær hugsjónir, sem hafa kennt honum að koma auga á æðsta mark og tilgang lífsins — kærleik, frelsi, sannleik, rétt- læti. Nú er lífsóttinn horfinn, komið í staðinn þor og þróttur. Hann gengur studdur megin- gjörðum út í baráttu lífsins gegn öllum öflum myrkursins bæði hið innra og hið ytra — út í líf, sem jafnvel mitt í hita stríðsins er mótað af því, er eitt veitir sannarlegt manngildi: Lotning fyrir lífinu, hvar sem það finnst, virðing fyrir því, sem hverjum manni er ætlað að verða, fyrir bróður vorum og frjálsri hugs- un hans, kærleiks til samfélags mannanna, þar sem allir hafa jafnt rúm og jafnan rétt. —KIRKJURITIÐ Business and Professional Cards Kaupið Lögberg Dr. P. H. T. Thorlakson WINNIPKG CLINIC St. Mary’s and Vaughan, Winnipeg PHONE 92-6441 J. J. Swanson & Co. LIMITED 308 AVENUE BLDG. WINNIPEG Fasteignasalar. Leigja hús. Út- vega peningalftn og eldsábyrgt5. bifreiíaábyrgtS o. s. frv. Phone 92-7538 SARGENT TAXI PHONE 20-4845 FOR QUICK. RELIABLE SERVICE DR. E. JOHNSON 304 Eveline Street SELKIRK. MAN. Phones: Office 26 — Res. 230 Office Hours: 2:30 - 6:00 p.m. Thorvaldson Eggertson Bastln & Slringer Barristers and Solicitori 209 BANK OF NOVA SCOTIA BG. Portage og Garry St. PHONE 92-8291 CANADIAN FISH PRODUCERS LTD. J. H. PAGE, Managing Director Wholesale Distributors of Fresh and Frozen Fish 311 CHAMBERS STREET Offlce: 74-7451 Res.: 72-3917 Office Phone 92-4762 Res. Phone 72-6115 Dr. L. A. Sigurdson 528 MEDICAL ARTS BUILDING Office Hours: 4 pjn,—6 p.m. and by appointment. A. S. BARDAL LTD. FUNERAL HOME 843 Sherbrook St. Selur llkkistur og annast um flt- farir. Allur útbúnaCur s& beztl. StofnaC 1894 Stmi 74-7474 Phone 74-5257 700 Notre Dame Ave. Opposite Matemity Pavilion General Hospltal Nell's Flower Shop Wedding Bouquets, Cut Flowers, Funeral Designs, Corsages, Beddlng Plants Nell Johnson Res. Phone 74-6753 Office 93-3587 Res. 40-5904 THORARINSON & APPLEBY BARRISTERS and SOLICITORS 4th Floor — Crown Trust Bulldlng 364 Main St. WINNIPEG CANADA SELKIRK METAL PRODUCTS Reykhafar, öruggasta eldsvörn, og ávalt hereinir. Hitaeiningar- rbr, ný uppfynding. Sparar eldi- viC, heldur hita frá aC rjflka flt meC reykum.—SkrifiC, simiC til KELLT SVEINSSON 625 WaU Street Winnlpeg Just North of Portage Ave. Slmar: 3-3744 — 3-4431 J. WILFRID SWANSON 8t CO. Insurance in aU lts branches. Real Kstate • Mortgages • Rentals 21« POWKR BUILDING Telephone 937 181 Res. 483 480 LET US SERVE YOU Creators of Distinctive Printing Columbia Press Ltd. 695 Sargenl Ave., Winnipeg PHONE 74-3411 S. O. BJERRING Canadian Stamp Co. RUBBER & METAL STAMPS NOTARY & CORPORATE SEALS CELLULOID BUTTONS 324 Smiih St. Winnipeg PHONE 92-4624 Phone 74-7855 ESTIMATES FREE J. M. INGIMUNDSON Ashphalt Roofs and Insulated Siding — Repairs Country Orders Attended To 632 Siracoe St. Winnipeg, Man. GIMLI FUNERAL HOME Sími 59 Sérfrœðingar i öllu, sem að útförum lýtur BRUCE LAXDAL forstjóri Licensed Embalmer Dr. A. V. JOHNSON DENTIST 506 SOMERSET BUILDING Telephone 92-7932 Home Telephone 42-3216 Dr. ROBERT BLACK SérfrœCingur I augna, eyrna, nef og hálssjúkdómum. 401 MEDICAL ARTS BLDG. Graham and Kennedy St. Skrifstofusimi 92-3851 Heimasimi 40-3794 Phone: 72-3122 Jewellery and Electrical Appliances Furniture and Sporting Goods JOHNNY RYAN 1076 Downing St. WINNIPEG Winnipeg's only MAILORPHONE Order House Gundry Pymore Ltd. British Quality Flsh Netting 58 VICTORIA ST. WINNIPKG PHONE 82-8211 Manager T. R. THORVALDSON Your patronage wHl be appreclated Minnist CETEL í erfðaskrám yðar. PHONE 92-7025 H. J. H. Palmason, C.A. Chartered Accountant 505 Confederatlon Life Buildlng WINNIPEG MANITOBA Parker, Parker and Kristjansson Barristers - Solicitors Ben C. Parker, Q.C. B. Stuart Parker. A. F. Kristjansson 500 Canadlan Bank of Commerce Chambers Wlnnlpeg, Man. Phone 92-356] G. F. Jonasson, Pres. & Man. Dlr. Keystone Fisheries Limited Wholesale Distributors of FRESH AND FROZEN FISH 60 Louise Street Simi 92-5227 BULLMORE FUNERAL HOME Dauphin, Manitoba Eigandi ARNI EGOERTSON, Jr. VAN'S ELECTRIC LTD. 636 Sargent Ave. Authorised Home Applianoa Dealers General Electric McClary Electric Moffat Admiral Phone 3-4890

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.