Lögberg - 22.01.1953, Blaðsíða 8

8
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 22. JANÚAR, 1953
Úr borg og bygð
FRÓNS-fundur
Eins og getið var í síðasta
blaði, verður hinn fyrsti almenni
Frónsfundur á þessu ári haldinn
í G. T.-húsinu við Sargent Ave.
mánudaginn 26. þ. m., kl. 8. e. h.
Fundarefni er sem hér segir:
1. Kosning erindreka -á Þjóð-
ræknisþingið.
2. Umræður um mikilsvarð-
andi mál. — Framsögumaður,
Heimir Thorgrímsson.
3. Almennur söngur undir
stjórn ágætra söngmanna. Gunn-
ar Erlendsson við hljóðfærið.
4. Ræða, Minningar úr Islands-
ferð, Valdimar Lárusson.
Þess ber að vænta, að félags-
menn fjölmenni á þennan fund;
þetta verður eflaust ánægjuleg
kvöldstund, og því betur farið,
en heima setið. — Aðgangur er
ókeypis, en samskot verða tekin.
THOR VIKING, ritari
☆
— Skemmlisamkoma —
Eldri söngflokkur Fyrsta lút-
erska safnaðar efnir til skemti-
samkomu á miðvikudagskvöldið
11. febrúar, kl. 8 e. h. í neðri sal
kirkjunnar. Verður þar til
skemtunar: kórsöngur, solos,
duets, quartetts, ásamt stuttri
ræðu, upplestri og tableau. Er
hugmyndin, að þessi samkoma
líkist sem mest þeim skemti-
samkomum, sem haldnar voru
um og eftir síðustu ^ldamót.
Verða þar sungin þau uppáhalds-
lög, sem flestir munu kannast
við og hafa unun af að hlusta á
og syngja. Kaffi og veitingar
verða frambornar á eftir skemti
skrá. — Samskot tekin.
☆
Gefið til
SUNRISE LUTHERAN CAMP
Kvenfélagið „ísafold", Víðir,
$15.00; Mr. og Mrs. K. A. Einar-
son, Víðir, $15.00. Lagt í blóm-
sveig landnemans (Arborg) í
minningu um Ragnhildi Björn-
son, $10.00.
Gefið af vinum í Selkirk: —
Mrs. Birgittu Björnson, Mrs.
Sigurbjörgu Johnson and family,
Mr. og Mrs. S. A. Goodman, Mr.
og Mrs. W. Goodman, Mr. og
Mrs. A. Goodman.
Með innilegu þakklæti
Anna Magnússon
Box 296, Selkirk, Man.
☆
Mr. Björn Bjarnarson kaup-
maður í Langruth og frú, dóttir
þeirra og tengdasonur, og frændi
Björns kaupmanns, Óskar
Bjarnason, nýkominn af Islandi,
voru stödd í borginni síðastlið-
inn mánudag. Óskar, sem er af
hinni kunnu Viðfjarðarætt, er
uppalinn í Neskaupstað í Norð-
firði; hann hefir undanfarin tvö
ár verið í siglingum með norsk-
um vöruflutningaskipum.
☆
Icelandic Canadian Club
Banquet and Dance
The Icelandic Canadian club
annual banquet and dance ad-
vertized elsewhere is this issue
of Lögberg, takes on a special
significance this year. The
newly organized group of Ice-
landic young people, which has
been named after Leifur Eiríks-
son, are giving their whole-
hearted support, and the toast of
the evening will be to this group.
The toast will be proposed by
Dr. L. A. Sigurdson and re-
sponded to by Mr. Gestur Krist-
janson, the president of the
young people’s organization.
The musical part of the pro-
gram consists of vocal an violin
solos by Miss Lilia Eylands and
Allan Beck.
This event promises to be the
best yet. Please get your re
servations early. W. K
☆
The Women’s Association First
Lutheran Church celebrate 22
active years Tuesday January
27th, with “Pot Luck” luncheon
at 1.30 p.m. in lower auditorium
of church. All members are
cordially invited to attend.
☆
Mr. Snæbjörn S. Johnson frá
Arborg, fyrrum oddviti sveitar-
innar Bifröst, var staddur
borginni á þriðjudaginn ásamt
Kjartani syni sínum.
☆
Mr. P. N. Johnson, Furby
Apts. hér í borginni, kom heim
á sunnudagsmorguninn úr
þriggja 'vikna ferðalagi vestur
um Saskatchewan.
☆
Mr. og Mrs. Gestur Jóhanns-
son frá Selkirk voru stödd
borginni síðastliðinn laugardag.
☆
Dr. F. Thorlakson, hinn kunni
augnlæknir frá Seattle, Wash.,
bróðir Dr. P. H. T. Thorlakson,
kom til borgarinnar í lok fyrri
viku ásamt frú sinni, og dvöldu
þau hjónin hér fram á mánu
dagskvöld, en þá lögðu þau af
stað suður til New Orleans og
sigla þaðan til Suður-Ameríku;
á skipinu verður haldið þing
sérfræðinga í augnasjúkdómum;
þessi merku hjón ráðgerðu að
verða nálægt fimm vikum
ferðalaginu.
M ESSUBOÐ
Fyrsta lúterska kirkja
A
ÉLJ i
|
| Kaupið hina nýju og ágætu bók
Jón á Strympu
eftir
GUNNSTEIN EYJÓLFSSON
*
Bókin kostar í bandi $5.00, en óbundin $3.50
Fæst í Riverion Drug Slore, Riverton
og í Björnsson's Book Store, 702 Sargent Ave., Winnipeg
Einnig í Arborg Cafe, Arborg, og
Arnason Self-Serve Store, Gimli.
Séra Valdimar J. Eylands
Heimili 686 Bannmg Street
Sími 30 744.
Guðsþjónustur á hverjun
sunnudegi:
Á ensku kl. 11 f. h.
Á íslenzku kl. 7 e. h.
☆
Lúterska kirkjan í Selkirk
Sunnud. 25. janúar:
Ensk messa kl. 11 árd.
Sunnudagaskóli kl. 12
íslenzk messa kl. 7 síðd.
Fólk boðið velkomið.
S. Ólafsson
Mr. og Mrs. Valdi Bjarnarson
frá Langruth hafa dvalið í borg-
inni undanfarna daga.
☆
Pósthúsið í Selkirk var byggt
fyrir 40 árum, en þá voru aðeins
2900 íbúar í bænum; síðan hefir
bæjarbúum fjölgað um meir en
helming; þar búa nú 6200 manns,
er því orðið of þröngt í póst-
húsinu, að því er blaðinu Selkirk
Enterprise segist frá.
☆
William Indriðason hefir verið
kosinn formaður viðskiptaráðs-
ins — Chamber of Commerce —
í Selkirk, en Dr. Chas. Scribner
er formaður viðskiptaráðsins á
Gimli.
Maxine Lois May, yngsta dótt-
ir Mr. og Mrs. Thomas Scott,
Flin Flon, Man., og Henry Björn
sonur Mr. og Mrs. S. B. Guðna-
son, Kandahar, Sask., voru gefin
saman í hjónaband 13. desem-
ber s.l. í Northminster United
kirkjunni í Flin Flon. Rev. Rupp
framkvæmdi hjónavígsluna. ■
Miss Shirley Guðnason var
brúðarmey, en Mr. Don Scott
aðstoðaði brúðgumann. Heimili
ungu hjónanna verður í Flin
Flon.
☆
— GIFTING —
Leiðinleg mistök
SAGA eftir O. SCHRÖDER
r
"i
Icelundic Cunudiun Club
Banqnet and Dance
Blue Room, MARLBOROUGH HOTEL
FRIDAY, JANUARY 30, 1953
6:45 p.m.
Jimmy Gowler's Orchestra
MODERN AND OLD TIME MUSIC
Dress Optional
ADMISSION: Banquet and Dance $2.50 per person
Dance Only (commencing at 9:00 p.m.) $1.00 per person
Carol Elaine, dóttir Mr. og
Mrs. H. Eastman, Riverton, og
William Ernest, sonur Mr. og
Mrs. E. Bell, Hecla, voru gefin
saman í hjónaband í lútersku
íirkjunni í Riverton, 16. janúar;
séra Harald S. Sigmar gifti;
svaramenn voru Mrs. Anne
Eastman og Franklin Magnús-
son; brúðarmeyjar, Mrs. Guð-
laug Johnson og Miss Fjóla
Johnson; Gísli Eastman og Chris
Bell vísuðu til sætis. Að athöfn-
inni lokinni var móttaka og dans
samkomuhúsi byggðarinnar.
Heimili ungu hjónanna verður
að Hecla, Man.
☆
Kveldverðarfundurinn, sem
Karlaklúbbur Fyrsta lúterska
safnaðar efndi til síðastliðið
þriðjudagskvöld var ágætlega
sóttur og um alt hinn skemti-
legasti. Dr. Rúnólfur Marteins-
son flutti borðbæn, Ingimar
Björnsson hafði fundarstjórn
með höndum, en ræðumaður var
prófessor Tweedie, mælskur
maður og bráðfyndinn. Skúli
Andersson þakkaði ræðumanni
fyrir snjalla og ágæta ræðu.
☆
Séra S. O. Thorlakson var
aðalræðumaður á fundi Berkeley
Women’s City Club hinn 13.
þ. m., þar sem hann lagði á-
herzlu á gildi Islendingasagna og
gerði grein fyrir þeirri sérstöðu,
erþær ætti í heimsbókmentun-
um; þótti ræðan hin gagnmerk-
asta um alt.
Hansen aðstoðarmaður var
satt að segja allgramur. Hugsa
sér, að láta mann, sem aðeins
hafði verið einn dag hjá „Jarms-
borg & Co.“, sitja langt fram
nótt og þræla í aukavinnu! Það
var líka labbakúturinn Poulsen
sem í smjaðurlegasta tón hafði
spurt hann, hvort hann gæti
ekki, bara þetta eina kvöld
hugsað sér að verða eftir og
skrifa upp þennan nafnalista?
Hansen hafði blátt áfram ekki
þorað að segja nei, það var ekki
hyggilegt af nýjum manni að
koma sér út úr húsi hjá þeim
eldri, og þess vegna hafði Han-
sen brosað blítt og sagt:
Og nú sat hann hér aleinn
stórri skrifstofu með háan hlaða
af umslögum og endalausan
lista af nöfnum og heimilis'
föngum.
Hansen sat og skrifaði öldung-
is vélrænt, og á meðan var hann
sokkinn niður í eigin hugsanir
Hansen var nefnilega töluverður
draumóramaður, jafnvel ekki
laus við grillur.
Hann dreymdi stöðugt um
hvernig hann afvopnaði bófa
bjargaði ímyndaðri, fagurri dótt
ur ímyndaðs milljónungs, annað
hvort undan mannýgu nauti, eða
ennþá betra — frá drukknun
(Við drukknunarslys eru venju-
lega fleiri áhorfendur).
Hansen aðstoðarmaður vonaði
einnig hér hjá „Jarmsborg &
Co.“, að afreka eitthvað, sem
yrði til að hækka hann í tign-
inni bæði fljótt og vel.
Hansen leit á umslagið, sem
var í ritvélinni. I staðinn fyrir
„Jón Jónsson, Aðalstræti 157
stóð eftirfarandi klausa þvert
yfir umslagið með tómum upp-
hafsstöfum:
Ungur skrifstofumaður af
vopnar 6 alvopnaða skamm-
byssubófa!
Þessi glæsilega lína endaði
með skrautlegu, rauðu upphróp-
unarmerki.
Hansen andvarpaði og setti
nýtt umslag í ritvélina. Það buð-
ust ekki mörg tækifæri til að
vinna sér til frægðar nú á tím-
um.
Klukkan var nú 23, og Hansen
þreifaði eftir eldspýtum til að
kveikja í sígarettunni sinni.
Hann fann hvergi á sinni eigin
persónu neitt af þessum ómiss-
andi hlutum og stóð því upp til
að fara inn í bakherbergið og
leita þar og fá þær lánaðar.
Þegar Hansen ætlaði að fara
út úr bakherberginu, varð hon
um litið á skyggðu rúðurnar
hurðinni að einkaskrifstofu
Jarmsborg forstjóra. Það var
ljós þar inni.
Sú hugsun, að einhver hefði
máske gleymt að slökkva á eftir
sér, gerði alls ekki vart við sig
hjá Hansen. Eftir beztu glæpa-
reyfaraforskriftum skyldi mað-
ur jafnan setja dauflega lýst
hurðargler í samband við þjófa
og bófa.
Hjartað hoppaði í brjósti Han-
sens. Hér var tækifæri!
Nú skyldi hann sýna fólki,
hvað hann gæti.
Framúrskarandi gætilega opn-
aði Hansen dyrnar að forstjóra-
herberginu og gægðist inn.
Álútur yfir skrifborðinu stóð
maður í gráum rykfrakka, önn-
um kafinn að rannsaka skjöl.
Tekið þau úr peningaskápnum,
sagði leynilögreglumannsheili
Hansens, því þetta tvílásaða
húsgagn stóð upp á gátt.
Nú var Hansen rétt aftan við
þjófinn.
Sú hugsun leiftraði í gegnum
heila hans, að auðvitað væri
þjófurinn vopnaður, og hér stóð
hann nú vopnlaus eins og skot-
skífa fyrir óðan glæpamann!
Dálítil slagsmál gat Hansen
reyndar hugsað sér, en að láta
minnast sín í morgunblöðunum
sem: — Ungur skrifstofumaður
lætur lífið í viðureign við hættu
legan glæpamann, — nei, það
var ekki álitlegt.
Maðurinn stóð enn álútur yfir
skjölunum, meðan Hansen fálm-
aði afar gætilega eftir stóru
höfuðbókinni í bókahillunni. Nú
hafði hann hana í höndum og
nú sneri maðurinn sér við.
Höfuðbókin í stóru fyrirtæki
er í sjálfu sér mikilsháttar plagg,
og kastað af góðum handknatt-
leiksmanni eru áhrifin ekki
neinn hégómi.
Maðurinn rauk um — rotaður.
Hansen fullvissaði sig um
rotið, sótti síðan nokkur hand-
klæði og batt þjófinn tryggilega.
Maðurinn hafði engin vopn á
sér, og það gramdist Hansen
ekki lítið, en það varð að hafa
það.
Með unaði hugsaði Hansen til
þess, að á morgun yrði hann
kynntur Jarmsborg forstjóra,
sem þá kæmi heim úr ferðalagi.
Auðvitað var forstjórinn feitur
og kumpánalegur náungi, sem í
launaskyni myndi rétta honum
álitlega ávísun ásamt loforði um
skjóta forfrömun. Hansen náði
í símaskrána og fann nafn Snor-
felts prókúrista.
„Já, er það hjá Snorfelt pró-
kúrista? Má ég tala við hann
sjálfan persónulega, það er afar
áríðandi. Þér getið sagt að það
sé Hansen skrifstofumaður á
skrifstofunni.“
Hansen talaði í yfirlætisfull-
um tón, einkum þegar hann
skýrði prókúristanum frá fanga-
tökunni í skrifstofu forstjórans.
„Hann liggur þar inni ramm-
lega bundinn, og ég held hann
sé ekki raknaður við ennþá,“
lauk Hansen máli sínu.
Það var andartaks þögn í hin-
um enda símans, og Hansen
heyrði prókúristann draga þungt
andann.
Þetta finnst honum þó nokkuð
til um, hugsaði Hansen ánægður.
En svo hvessti skyndilega:
„Vitið þér, hver það er, sem
þér hafið hálfdrepið og bundið?
Vitið þér það, piltur minn? Jæja,
ekki það! Þá skal ég segja yður
það. Jarmsborg forstjóri! Já,
heyrið þér það: Jarmsborg for-
stjóri í eigin persónu! Þetta
verður yrður dýrt spaug, ungi
maður! Forstjórinn er nýfarinn
frá mér til skrifstofunnar. Hann
sagðist þurfa að sækja mjög
þýðingarmikil skjöl. Þessu verð-
ið þér sjálfur að sjá fyrir, ég vil
að minnsta kosti engin afskipti
hafa af leynilögregluafrekum
yðar. Sælir!“ — Hringing.
Hansen stóð eins og lamaður.
Jarmsborg forstjóri — sjálfan
Jarmsborg forstjóra hafði hann
rotað, bundið og keflað. Það var
hryllilegt, blátt áfram hryllilegt.
Svo þaut hann inn í stofu for
stjórans.
Jarmsborg forstjóri lá enn á
gólfinu, bundinn mörgum hand-
klæðum og með óhreinan vasa-
klút Hansens í munninum. Han-
sen kraup á kné og byrjaði að
leysa hann og talaði samtímis án
afláts:
„Hr. forstjórinn verður að af-
saka. Mig grunaði ekki það væri
hr. forstjórinn. Ég er nýkominn
hingað í skrifstofuna. Hr. for-
stjóri verður að skilja mig. Ég
hélt sannarlega, að þetta væri
þjófur . . . .“
Jarmsborg var nú staðinn upp.
Hann virti fyrir sér unga mann-
inn, sem stóð skjálfandi frammi
fyrir honum:
„Þér eruð þó sá ósvífnasti
labbakútúr, sem ég hef haft hér
í skrifstofunni til þessa dags. Það
ætti að reka yður samstundis . . .
en . . . látum oss sjá . . . Þér eruð
nýbyrjaður hér, segið þér? Jæja,
jæja, þá! En látið nú vera að
sýna alveg svona mikla fram-
takssemi í framtíðinni, ungi
maður! Hjálpið mér nú að tína
saman þessi blöð. Látið þau í
töskuna . . . þakka!“
ÞRÍTUGASTA OG FJÓRÐA ÁRSÞING
Þjóðræknisfélags Íslendinga
í Vesturheimi
verður haldið í Good Templarahúsinu við Sargent Ave.
í Winnipeg, 23., 24. og 25. febrúar 1953
ÁÆTLUÐ DAGSKRÁ:
1. Þingsetning
2. Ávarp forseta
3. Kosning kjörbréfanefndar
4. Skýrslur embættismanna
5. Skýrslur deilda
6. Skýrslur milliþinganefnda
7. Útbreiðslumál
8. Fjármál
9. Fræðslumál
10. Samvinnumál
11. Útgáfumál
12. Kosning embættismanna
13. Ný mál
14. Ólokin störf og þingslit
Þingið verður sett kl. 9.30 á mánudagsmorguninn
23. febr., og verða fundir til kvölds. Að kvöldinu efnir
Frón til síns árlega miðsvetrarmóts.
Á þriðjudaginn verða þingfundir bæði fyrir og
eftir hádegi. Að kvöldinu verður samkoma undir stjórn
The Icelandic Canadian Club.
Á miðvikudaginn halda þingfundir áfram og eftir
hádegið þann dag fara fram kosningar embættis-
manna. Að kvöldinu verður almenn samkoma undir
umsjón aðalfélagsins.
Winnipeg, Man., 21. janúar 1953
I umboði stjórnarnefndar Þjóðræknisfélagsins,
VALDIMAR J. EYLANDS, forseti
INGIBJÖRG JÓNSSON, ritari