Lögberg - 02.06.1955, Síða 4

4
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 2. JÚNl 1955
Lögberg
GefitS tit hvern fimtudag aí
THE COLUMBIA PRESS LIMITED
696 SARGENT AVENUE, WINNIPEG, MANITOBA
J. T. BECK, Manager
Utanáskrift ritstjórans:
EDITOR LÖGBERG, 695 Sargent Avenue, Winnipeg, Manitoba
Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON
Verð $5.00 um árið — Borgist fyrirfram
The “Lögberg” is printed and published by The Columbia Press Ltd.
695 Sargent Avenue, Winnipeg, Manitoba, Canada
Authorized as Second Class Mall, Post Office Department, Ottawa
PHONE 743 411
RÆÐA
B. Egilssonar bæjarstjóra á Gimli við móttöku landstjórans,
21. maí 1955
Yðar hágöfgi landstjórinn í Canada,
virðulegir gestir og samborgarar.
Samkoma þessi verður oss öllum minnisstæð, því hér er
um sögulegan viðburð að ræða, sem minnir oss á fjórar
mikilvægar heimsóknir til þessa bygðarlags.
Núverandi forsætisráðherra þjóðarinnar, Louis St.
Laurent, heiðraði fyrir nokkru bæjarfélag vort með návist
sinni, en þrír fyrirrennarar yðar hágöfgi, höfðu auðsýnt oss
samskonar heiður, þeir Dufferin lávarður, Tweedsmuir lá-
varður og jarlinn af Athlone.
Fögnuður vor yfir komu yðar hingað verður því meiri,
er vér minnumst þess, að þér eruð fyrsti landsstjórinn, sem
fæddur er í Canada.
Þetta hérað, sem þér nú heiðrið á svo virðulegan hátt,
bygðist af Islendingum fyrir áttatíu árum; nýbygðin var
kölluð Gimli, sem í norrænni goðafræði táknaði bústað
Guðanna; markið var óneitanlega sett hátt, með því að gefa
slíkt heiti villimörk, fenjum og skógarbeltum; en með trún-
aðartrausti og hugprýði lánaðist frumherjunum að leggja
grundvöll að farsælum heimilum og verjast hvers konar
ágjöfum, er landnámsstritinu óhjákvæmilega urðu samfara;
en hvort heldur sem staður þessi skoðast stór eða smár hluti
af jarðneskri Paradís, þá stöndum vér í ævarandi þakkar-
skuld við hinn harðsnúna hóp manna og kvenna, er við
strendur þessa vatns festi bygðir og bú um haustið 1875. Úr
hópi þessum er nú aðeins einn maður á lífi í bygðarlaginu
og er sá Vigfús Arason í Kjalvík; er oss það mikið ánægju-
efni að hann skyldi geta sótt þenna mannfagnað svo að okkur
gæfist kostur á að kynna hann landsstjóranum.
Um aldamótin tóku að flytja hingað Úkraníumenn og
nema hér lönd; seinna bættust í hópinn Pólverjar og menn af
fleiri þjóðernum.
Árið 1942 kom til bæjarins margmennur hópur úr Royal
Canadian flugliðinu, er saman stóð af óteljandi þjóðernum;
en slíkt leiddi til þess, að Gimli fékk brátt á sig heimsborgara-
blæ. En þó við að sjálfsögðu metum mikils hinar glæsilegu
menningarerfðir þeirra ýmsu þjóðflokka, er hér hafa tekið
sér bólfestu, vekur það hjá okkur ósegjanlegan fögnuð, að
hér er að skapast heilsteypt, canadiskt bygðarlag helgað
canadisku fólki.
Með þetta fyrir augum er oss Gimlibúum það ógleyman-
legt fagnaðarefni, að bjóða yður velkominn og fara þess á
leit, að þér tjáið Hennar hátign, drottningunni, órjúfandi
hollustu vora.
Sem bæjarstjóri á Gimli, tel ég mér það mikla sæmd,
að afhenda yðar hágöfgi og fylgdarliði yðar lykilinn að hlið-
um bæjarins meðan þér staldrið hér við.
Að svo mæltu el ég þá ósk í brjósti, að bygðarlag vort
verði seinna meir heiðrað á hliðstæðan hátt, annað hvort af
yður sjálfum eða eftirmönnum yðar; og nú vil ég hér með
biðja Mr. G. S. Thorvaldson, Q.C., forseta Canadian Chamber
of Commerce, sem er beinn afkomandi frumbyggjafjölskyldu
í þessu héraði, að kynna landsstjórann samkomugestum. —
☆ ☆ ☆
Mr. Thorvaldson mælti á þessa leið:
Ég tel mér það mikla sæmd, að bjóða yðar hágöfgi að
mæla nokkur orð til íbúanna í þessu gamla Manitoba-
bygðarlagi. Ég get ekki látið hjá líða, að leggja áherzlu á
þau hlýyrði, sem einkendu ávarp bæjarstjórans á Gimli.
Hér er vissulega um frumherjabygðarlag að ræða, vegna
þess, að burtséð frá hinu fyrsta Rauðárdalslandnámi þar
sem Rauðá og Assiniboine árnar kvísluðust í tvennt, en þar
voru einkum Egilsaxar og Frakkar — hófst íslenzka land-
námið á Gimli, en í fótspor hinna íslenzku landnema fetuðu
síðan innflytjendur frá ýmsum öðrum Evrópuþjóðum inn í
Manitobafylki; ef til vill er það af þeirri ástæðu, að Manitoba
hefir áður verið heiðrað með heimsókn af fulltrúum krún-
unnar þar sem í hlut áttu Dufferin lávarður, Tweedsmuir
lávarður og jarlinn af Athlone.
Með heimsókn yðar hingað í dag hafið þér orpið nýjum
ljóma á þetta bygðarlag, þar sem þér eruð fyrsti landsstjórinn
borinn og barnfæddur í þessu landi; þér hafið veitt Canada á
liðnum árum merka og margháttaða þjónustu á vettvangi
mentamála, viðskiptalífs og varðandi meðferð utanríkismála;
þér hafið lagt fram ríkulegan skerf til þróunar þeim cana-
dísku lífsvenjum, sem við öll unnum og erum stolt af.
Ég vil leyfa mér að bæta við nokkrum orðum varðandi
þetta bygðarlag. Ég er viss um að fólk vort finnur til rétt-
láts metnaðar yfir 80 ára sögu sinni hér um slóðir; það
hefir ekki brugðist skyldum sínum við þjóðfélagið hvort
heldur var á tímum stríðs eða friðar, og það hefir lagt
Canada til marga menn og margar konur, sem skipa mikil-
vægar ábyrgðarstöður í opinberu lífi og athafnalífi
þjóðarinnar.
Gullbrúðkaup í Árborg
Hr. Sigurður Einarsson og
kona hans frú Jónína Jóns-
dóttir Einarsson héldu upp á
gullbrúðkaup sitt 13. marz s.l.
Kvenfélag Árdalssafnaðar í
Árborg og aðrir stóðu fyrir
veglegu samsæti í samkomu-
húsi staðarins gullbrúðhjón-
unum til heiðurs. Um 250
manns sátu boðið.
Formaður boðsins, séra
Robert Jack, setti veizl-
una með nokkrum inngangs-
orðum. Hann minntist meðal
annars æviferils Sigurðar og
frú Jónínu í þessu landi og
hversu oft hann hefði talað
við þau um gamla landið, því
Sigurður var 23 ára gamall
þegar hann fluttist til Kan-
ada, en þar áður hafði hann
unnið á Akureyri og numið
tinsmíði í Noregi. Það eru
margir sem þekkja Sigurð
ekki aðeins sem prýðilega lag-
færan tinsmið heldur einnig
sem góðan dreng. Öll þessi ár
hefir frú Jónína staðið við
hlið manns síns með um-
burðarlyndi og miklum kær-
leika bæði í gleði og sorg.
Þá tók Arthur Sigurðsson
til máls og mælti fyrir minni
brúðgumans og talaði fagur-
lega sem nábúi hans. Hann
minntist á dugnað og seiglu
Sigurðar bæði á góðum og
vondum tíma, og þakkaði
honum fyrir hans góðu
frammistöðu í þágu byggðar-
innar.
Frú Von Renessie talaði
næst til brúðarinnar. Þær
höfðu unnið saman sem yngri
konur, og frúin hældi heiðurs-
gestinum fyrir einlægni henn-
ar og trúmennsku, dyggða,
sem meðal annars höfðu
þróast og fengið að njóta sín
á lífsins leið, sem við öll
könnumst vel við í skapgerð
frú Jónínu.
Frú Þóra Jóhannsson talaði
næst fyrir hönd Kvenfélags-
ins og gat þess að frú Jónína
hefði verið ágætur félagi um
langa ævi og fórnað sér oft á
tíðum fyrir starfsemi fé-
lagsins.
Frú Hermann Fjeldsted frá
Winnipeg mælti nokkur orð
fyrir hönd skyldmenna og
þakkaði með fögrum orðum
allan kærleika og umhyggju,
sem frú Jónína hefði sýnt sér
og öðrum skyldmennum.
Sigurður og frú Jónína áttu
7 börn og af þeim lifa nú 5.
Það var mikið ánægjuefni að
sjá þennar myndarlega og
mannvænlega hóp í samsæt-
inu; þau höfðu komið því sem
næst úr öllum áttum: þrjú frá
Flin Flon, Man., eitt frá
Cranbrooke, British Columbia
og eitt frá Winnipeg; tveir
drengir þeirra stóðu upp og
töluðu til foreldra sinna með
fögrum orðum.
Þegar Sigurður stóð upp til
að þakka fyrir sína hönd og
konu sinnar, var, eins og
búast má við, steinhljóð. —
Menn voru forvitnir, því að
Fró Árborg,
23. maí 1955
Einar P. Jónsson,
Winnipeg
Heill og sæll:
Nú er fremur dauft yfir
fólki hér í Nýja-lslandi, marg-
ir sem litlu gátu náð af
ökrum í fyrrahaust, og nú er
engu búið að sá að heita má
fyrir bleytu-sakir.
Það er til frétta, að hér er
nú að hefja starf ungur mað-
ur, Norman Stanger að nafni,
sem dýralæknir.
Dr. Norman útskrifaðist i
búvísindum við Manitoba-há-
skóla fyrir nokkrum árum og
starfaði síðan um skeið sem
yfir-efnafræðingur hjá Burns
and Co. í Winnipeg. Fyrir
þrem árum hóf hann nám við
dýralæknaskólann í Guelph,
Ontario og brautskráðist það-
an 17. maí s.l. með hæstu
ágætiseinkunn.
Bændur hér vænta hins
bezta af veru og starfi Dr.
Stanger hér í Norður-Nýja-
Islandi, enda brýn þörf á
að fá dýralækni hingað. því
nú geta þeir, sem mest og bezt
hafa liðsinnt bændum hér í
þeim efnum ekki um sinn
getað sinnt þeim störfum.
Dr. Stanger hefur fyrst um
sinn bækistöð í verzlun S. A.
Sigurdson and Son, sími 76247.
Beztu kveðjur til þín og
konunnar.
Vinsamlegast,
S. Wopnford
ekki er Sigurður vanur að
halda opinbera ræðu á hverj-
um degi. En fólkið komst
strax að raun um, að hér var
maður, sem kunni að haga sér
á ræðupalilnum. Hann talaði
skörulega, með stillingu og
ró, þakkaði með einlægni og
skýrleika fyrir allt og allt.
Fólkið varð snortið af orðum
hans.
Þessu næst söng Hermann
Fjeldsted, en frú Magnea
Sigurðsson annastist undir-
leik á píanó, einnig lék hún
undir söngva Johnson systra.
Gullbrúðhjónin voru leyst
út með gjöfum, bæði frá
börnum sínum og byggðar-
fólki.
Barnabörn þeirra Sigurðar
og Jónínu eru 16 og barna-^
barnabörn 4. Roberi Jack
Greiðið otkvaeði
með C C F
A.N.Robertson
fyrv. formaður skðlaráðsins
12 ár f skðlaráðinu
Kosningar — 8. júní
Eini umsækjendanna, sem
býr í kjördæminu
sem sótt er um
Ward 2