Lögberg - 06.10.1955, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 6. OKTÓBER 1955
Lögberg
Geíið út hvern íimtudag af
THE COLUMBIA PRESS LIMITED
695 SARGENT AVBNUE, WINNIPEG, MANITOBA
J. T. BECK, Manager
Utanáskrift ritstjórans:
E UÍTOK EÓGBERG, 695 Sargent Avenue, Winnipeg, Manitoba
Ritstjóri: EINAR P. JÓNSSON
Verð $5.00 um árið — Borgist fyrirfram
The “Lögberg” is printed and published by The Columbia Press Ltd.
695 Sargent Avenue, Winnipeg, Manitoba, Canada
Authorized as Second Class Mail, Post Office Department, Ottawa
PHONE 743 411
Líknarsamlag Winnipegborgar
Hinn 3. þ. m., hófst hin árlega fjársöfnun til reksturs
Líknarsamlagi borgarinnar, og má þess fyllilega vænta, að
þegnar bæjarfélagsins láti sér skiljast, engu síður en á
undanförnum árum hve mikið velti á, að vel og giftusamlega
takist til um söfnunina, því þörfin er brýn og þær velferðar-
stofnanir margar, er styrkja ber; alls eru slíkar stofnanir 35
að tölu, en upphæðin, sem safna skal, nemur 939,000,000.
Líknarsamlagið innibindur Winnipeg, St. Boniface, Fort
Garry, Charleswood, Tuxedo, St. James, Brooklands, West
Kildonan, East Kildonan, North Kildonan og St. Vital. Einn
af hverjum þremur borgurum nýtur árlega, beint eða óbeint,
stuðnings af hálfu þeirra velferðarstofnana ,er Líknarsam-
iagið telur innan vébanda sinna.
Sjálfboðaliðar, konur og menn, hvorki meira né minna
en 4,500 að tölu, vinna í haust að fjársöfnuninni og liggja
ekki á liði sínu. Svo mikinn sparnað hefir Líknarsamlagið í
för með sér, vegna þess að safnað er handa öllum stofununum
í einu lagi, að kostnaður við umboðsstjórnina nemur einungis
8 af hundraði, en 92 cents af hverjum dollar ganga beint til
líknarþarfa. Þó skoðanir skiptist um margt, er svo að sjá sem
Winnipegbúar séu á einu máli um nytsemi Líknarsamlagsins;
verkalýðsleiðtogar jafnt sem iðjuhöldar, hafa lýst blessun
sinni yfir Líknarsamlaginu, og telja fjársöfnun þess skyn-
samlegustu aðferðina, þannig, að bæjarfélaginu hljótist sem
almennast og mest gagn af.
í þessari vingjarnlegu borg, svo sem víða annars staðar,
höfum vér notið dásamlegs sumars, og það sem af er hausti,
hefir heldur ekki spilt til um veðurfar; en nú fer að líða að
þeim tíma, er allra veðra geti verið von; og þegar veturinn
gengur í garð, stundum næsta mislyndur, þurfum við að
vera við honum búnir; vér megum ekki viðþví, að nokkur
hluti meðbræðra vorra skjálfi í skugga, en aðrir lifi í vel-
lystingum praktuglega.
Allir þeir, sem njóta heilsu og atvinnu, verða að styðja
Líknarsamlagið eftir beztu getu, og sannast þá sem oftar hið
fornkveðna, að margt smátt gerir eitt stórt.
Þótti verst að komast ekki i
Skagafjörðinn
Siutí samlal við vestur-
íslenzka konu, írú Beatrice
Sigurbjörgu Boynton.
Á morgun (2. sept.) hverfur
héðan vestur um haf góður
vestur-íslenzkur gestur, frú
Beatrice Sigurbjörg Boynton,
sem dvalið hefir hér í landi
feðra sinna undanfarinn
hálfan mánuð ásamt manni
sínum, dr. Holmes Boynton.
Þetta er í annað skipti, sem
þau hjónin heimsækja ísland,
voru þau hér á ferð fyrir 7
árum og dvöldust þá allmiklu
lengur en í þetta skipti.
Frú Boynton, eða Beatrice,
eins og vinir hennar kalla
hana, er alíslenzk að ætt,
Skagfirðingur í báðar ættir.
Langafi hennar var Friðrik
alþingismaður Stefánsson á
Skálá, sem öllum Skagfirðing-
um er kunnur. Faðir hennar,
Guðmundur Friðrik Gíslason,
fæddist vestan hafs og móðir
hennar, Ingibjörg, fluttist
þangað aðeins fárra vikna
gömul. Fjölda margt annað
af ættfólki hennar fluttist og
vestur en frú Boynton á samt
margt skyldfólk hér heima,
bæði fyrir norðan og hér
syðra og hún hefir skemmti-
legan og einlægan áhuga á að
rekja ættir sínar og skydleika
tengsl við ísland og íslend-
inga. Hér í Reykjavík á hún
ömmubróður sinn, Björn Frið
riksson, á lífi. íslenzkuna
talar hún aðdáanlega vel, eftir
aðstæðum að dæma, en sjálf
er hún langt frá því að vera
ánægð með kunnáttu sína. —
„Ef mér hefðu gefizt oftar
tækifæri til að tala hana,
gengi það betur“, segir hún.
Aðalsteinsdóttur konu hans.
Þau voru í sjöunda himni yfir
komunni til íslands. — „Það
eina, sem ég er leið yfir,“
sagði frú Boynton — „er það,
að við skyldum ekki komast
norður til Skagafjarðar til að
heimsækja ættingja mína þar.
Þar á ég frændfólk á hverju
strái: — Friðrik bónda Pálma-
son á Svaðastöðum, fjölskyld-
una á Vöglum o. fl. o. fl. —
Ég held, að Skagafjörðurinn
hljóti að vera yndislegasti
hlutinn af íslandi, annars hef
ég því miður ekki aðstöðu til
að dæma um það, þar sem ég
hefi ekki séð það mikið af
landinu“.
Eiginmaður hennar, dr.
Boynton, hefir ekki látið
ganga úr greipum sér tæki-
færið til að kynnast hinum
fisksælu íslenzku veiðiám og
vötnum. „Ég var hreykinn
af“, sagði hann, „hve silung-
arnir í Soginu kunnu vel að
meta amerísku flugurnar
mínar. Ég veiddi þar 20 stykki
á rúmum klukkutíma. Svipað-
an vitnisburð get ég gefið
löxunum í Norðurá í Borgar-
firði. Það eina, sem skyggði á
ánægjuna þar upp frá, var
súldin, sem birgði okkur út-
sýn á undrafjallið Baulu, sem
ég hafði dáðst svo mikið af —
og hinum undursamlegu lit-
brígðum hennar — síðast
þegar við vorum hér á ferð •—
í sólskini.
En hvað sem allri rigningu
líður — ég hefi fjórum sinn-
um á hálfum mánuði farið
fram og aftur fyrir Hvalfjörð
og mér fannst hann í öll
skiptin jafn fagur og heill-
andi“.
Beatrice bað mig að lokum
að skila innilegu þakklæti
þeirra hjóna fyrir hinar góðu
móttökur, sem þau hafa feng-
ið hér heima. „Við förum
héðan að „heiman“ og „heim“
til Bandaríkjanna — sagði
hún — með margar sólskins-
minningar, þótt sólin hafi
sjaldan sýnt sig, — og ósk um
að koma sem fyrst til íslands
aftur“.
—Mbl., 1. sept.
KAUPIÐ LÖGBERG
G
R
A
Y
MARINE
THE
ENGINE
FOR YOUR BOAT
Always dependable under
the most rugged conditions
. . . the Graymarine is de-
signed particularly for its
particular job.
The size and type you re-
quire is available through
Mumford,
MEPLANP,
[fuited,
576 Wall St., Wpg. Ph. 37-187
☆ ☆ ☆
Óhjókvæmileg samgöngubóf-
Eftir að Miðbæjarbrúin nýja yfir Assiniboineána var
tekin í notkun, hafa samgöngur milli Suðurbæjarins og Mið-
Winnipeg, tekið slíkum stakkaskiptum, að manni finnst sem
maður sé í raun og veru kominn í nýja borg, og víst er um
það, að ferðamenn, sem hingað sækja voru ekki lengi að átta
sig á mismuninum; en þó þetta væri gott og blessað og hefði
löngu fyr átt að hafa verið gert, er þó síður en svo, að með
því sé ráðið framúr öllum umferðavandanum, sem borgin á
við að stríða; enn er ekki auðhlaupið að því, að komast í
látlausri bílaþvögu inn í borgina að norðanverðu, né heldur
norður úr henni þegar umferðin er sem mest.
Nú er fyrirhugað að koma í framkvæmd hinni svo-
nefndu Disraelibrú og Expressway yfir Rauðá, er tengi
saman Kelvin Street og Main Street, en með því telja sér-
fræðingar, svo sem W. D. Hurst yfirverkfræðingur Winnipeg-
borgar, að slíkum áfanga verði náð á vettvangi samgöngu-
bóta innan vébanda borgarinnar, er hún lengi muni búa að.
Við bæjarstjórnarkosningarnar, sem nú fara í hönd,
verður lögð fyrir úrskurð gjaldþegna lánsheimild að upphæð
$4,900,000 í þeim tilgangi, að hrinda áminstu mannvirki í
framkvæmd; verði lánsheimildin samþykt, sem ekki ætti að
þurfa að draga í efa, selur bærinn 20 ára veðbréf unz lánið
verði að fullu greitt.
Fylkisstjórnin í Manitoba hefir heitið miljón dollara fjár-
framlagi fyrirtækinu til fulltingis.
Eftir því sem nær dregur kosningunum, mun Lögberg
minnast nokkru frekar á þetta mikla nauðsynjamál, sem
varðar alla borgarbúa jafn.
Að þessu sinni birtir Lögberg tvær myndir af hinni
fyrirhuguðu Disraelibrú, og er hreint enginn smáræðis
fróðleikur í því fólginn að skoða þær gaumgæfilega.
Frú Boynton hefir hlotið
góða menntun, stundað nám í
stærðfræði, fyrst við háskól-
ann í Manitoba og síðar við
Columbia-háskólann en þaðan
lauk hún prófi. Stundaði hún
síðan kennslu í stærðfræði
um alltlangt skeið. Maður
hennar er doktor í stærðfræði
og prófessor í þeirri grein við
Northern Michigan College í
borginni Marquette. Faðir
hans var hinn þekkti Percy
Holmes Boynton, prófessor í
ensku við háskólann í Chi-
cago. Skrifaði hann allmargar
bækur um amerískar bók-
menntir, sem hlotið hafa
mikla viðurkenningu víða um
heim. Sonur hans, dr. Boyn-
ton, sem hér er staddur, hefir
einnig fengizt við að skrifa
bækur. Þannig kom árið 1948
út eftir hann bók„ er hann
nefnir “Beginnings of Modern
Science,” í senn sögu- og
fræðirit. — Frú Boynton lagði
og hönd á plóginn við samn-
ingu bókarinnar, þótt hún
vilji sem minnst úr því gera.
Fréttamaður frá Mbl., átti
stutt samtal við þau hjónin,
þar sem þau dvelja á Fjölnis-
vegi 11 hér í bænum hjá
Guðmundi Árnasyni og Höllu
KRAFA
"27" Ullor-fóðruð
NÆRFÖT
hlý og endingargóð
og óviðjafnanleg að
notagildi. Mjúk og
skjólgóð, fóðruð með
ullarreifi og ákjósan-
leg til notkunar að
vetri. Penmans nær-
föt eiga engan sinn
líka að gæðum eða
frágangi. Skyrtur,
brækur eða samstæð-
ur handa mönnum
og drengjum.
Fraeg
síðan 1868