Lögberg - 07.03.1957, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 7. MARZ 1957
5
>~V v ^ ^ VvWt'?tV ▼ V vWtvV
ÁHteAHÁL
IWENNA-
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
Kúgun er skaðvænleg
— Hvernig á að haga uppeldi barna —
pULLORÐIÐ fólk má ekki
kúga börnin. En það má
eldur ekki þola að börnin
eiti sig kúgun eða ofríki.
Aase Gruda Skard heitir
n°rsk kona, sem er sálfræð-
lngur, og ritar um nútíma
uPPeldi barna. Þetta svokall-
a®a „nútíma uppeldi“ þykir
ekki á marga fiska. Mörgum
Wöskrar uppeldið (eða þá
eldur uppeldisleysi) á vorum
u°gum, og þegar „nútíma upp-
eldi“ er nefnt dettur flestum í
ug óartarormar, sem hafa
^erið uppaldir við svo mikið
relsi, að þeir álíta að allt sé
ser leyfilegt. Og þeir, sem hafa
| eitthvað saman við slík börn
a sælda fyllast örvæntingu.
Tillit hl annarra
En hvað er eiginlega nú-
1Ula uppeldi? Því lýsir frú
kard að nokkru í bók um
uPPeldi. Frú Sk^rd er dósent
1 sálfræði og hefir barnasál-
ræði að sérgrein. Sjálf er hún
thargra barna móðir. — At-
ugasemdir hennar um upp-
e di eru vafalaust þess virði,
a toreldrar kynnist þeim.
1 sambúð manna verða á-
Vallt gerðar kröfur til hvers
einstaklings. Hver um sig
erður að taka tillit til ann-
ara °g tn samfélagsins í heild,
egir sálfræðingurinn meðal
^PUars. — Smátt og smátt
erða börnin að lúta þessum
a*°1'Um' En kröfunum verður
stilla í hóf eftir þeim skil-
r um, sem fyrir hendi eru
la barninu, eftir því sem það
a uar. Við ætlumst ekki til
ess að barnið gangi, fyrr en
a hefir þroska til þess. Og
þe ællumst ekki heldur til
ess að börnin þvoi sér sjálf,
jj^rr en þau geta stjórnað
ndum sínum og skilja hvað
yau eru að gera.
f Vi»
9etum ekki alliaf
sigur
br l33 k°rnin seu ekki jafn
fó]°k Uð * huSsun og fullorðið
rev ’ °S kafl ekki sömu
,þó f Siu °§ þekkingu, hafa þau
IUUkominn rétt til að hafa
i ar skoðanir. Þau hafa einn-
rétt61! í11 að láta Þær 1 11 ós og
hli +tU Þess> a^ á þau sé
Börnin hafa líka rétt til þess
að hafa tilfinningar. Þau hafa
rétt til þess að vera glöð og
hoppa af kæti, verða reið og
æst. En þar með er ekki sagt
að slegið skuli undan og látið
eftir þeim vegna þess að þau
gráta, heldur ekki að þau
skuli fá það, sem þau vilja fá
þegar þau reiðast. Vitanlega
hafa menn rétt til að berjast
fyrir því, sem manni er kært
— en það er ekki alltaf hægt
að sigra í bardaga — og ekki
er það heldur hollt að tapa
alltaf.
Það er leyfilegt að láta í
ljós tilfinningar sínar, þangað
til þroskinn er orðinn svo
mikill, að hægt er að leggja á
þær hömlur og sigrast á þeiin,
án alltof mikillar áreynslu.
Ákveðnar reglur eru
stuðningur
Börn verða að fá að reyna
það, að allt fer ekki eftir
þeirra óskum eða vilja. —
Þyngdarlögmálið hefir sín
áhrif, hvað sem börnin vilja.
Aðrir hafa leyfi til að gera
kröfur, hafa óskir og réttindi,
sem eru eins mikilvæg eins og
óskir barnanna. Fullorðið fólk
hefir leyfi til að verja sig,
verjá vinnu sína og þá hluti,
sem það á, fyrir skemmdum.
Börnin munu fljótt sjá, að
það er tryggihg í því að hafa
fastar reglur, sem hvíla á
skynsamlegum grundvelli. —
Þau munu brátt skilja ástæð-
urnar fyrir reglunum. Smátt
og smátt geta þau líka farið
að eiga hlut í því að setja lög
og reglur fyrir hið litla sam-
félag. Og börnin þurfa á þeim
stuðningi að halda, sem ákveð-
in lög og reglur veita. En sjálf-
sagt skilyrði er að boð og
bönn sé skynsamlega og rétt-
lát og að börnin fái í vaxandi
mæli að eiga hlutdeild í þeim
lögum og reglum, sem gilda
eiga.
Lýðræðisþjóðir vilja ekki
hafa harðstjóra. Því mega for-
eldrar ekki stjórna bornum
sínum með harðri hendi. En
það er heldur ekki hægt að
sætta sig við það að börnin
vaði uppi og ætli sér að kúga
foreldra sína.
Minningarorð
Frímann K. Sigfússon
andaðist á sjúkrahúsi í
Bellingham, Wash., fimmtu-
daginn 18. október 1956, 81 árs
að aldri. Hann var fæddur 18.
nóvember 1875 að Bakka í
Norður-Múlasýslu á íslandi;
foreldrar hans voru Sveinn
Kristinn Sigfússon og Kristín
Jónasdóttir. Hann ólst upp að
Mpuntain, N.D.; flutti til Pine
Valley, Man., Canada, og
þaðan til Blaine, Wash., og
var þar kaupmaður í mörg ár,
en síðustu 39 árin var hann í
Bellingham, Wash.
Frímann var vel gefinn
maður, vel lesinn og hafði
yndi af góðum bókum; ágætis
íslendingur var hann og unni
öllu íslenzku; hann var félags-
lyndur og tilheyrði íslenzkum
félagsskap og lúterskri kirkju.
Einnig fylgdist hann vel með
stjórn og mannfélagsmálum;
hann naut góðrar menntunar
og var um eitt skeið við ríkis-
háskólann í Grand Forks,
North Dakota.
Á seinni árum fékkst hann
við innanhússkreytingar, þar
til heilsan bilaði; tók hann þá
upp sér til, dægrastyttingar að
mála myndir og tókst það með
afbrigðum vel.
Frímann var tvíkvæntur,
fyrri kona hans var Kristín,
dóttir Kristjáns Casper og
konu hans Kristbjargar, en
hann missti hana frá 5 ungum
börnum 1910, og lifa nú þrjú
af þeim föður sinn; einn sonur,
Sigfús, tvær dætur, Bertha
Mclnnes og Helga Brown.
Frímann kvæntist í annað
sinn Josefínu, ágætis- og
dugnaðarkonu, sem reyndist
stjúpbörnum sínum sem bezta
móðirjforeldrar hennar voru
þau hjónin Magnús og Stein-
unn Josephson. Nú lifir hún
mann sinn ásamt 9 börnuml
þeirra, sem eru fjórir synir:
Theodore, Jennings, Wilber
og Kris; fimm dætur: Margrét,
Mrs. Kroman; Oline, Mrs.
Sander; Laura, Mrs. Clarke;
Eleanor, Mrs. Graven; Lacile,
Mrs. Willey; 19 barnabörn, 12
barnabörn.
Frímann var lagður til
hinstu hvíldar í grafreit
Bellingham-bæj ar.
Rev. Clarencg Haugen las
kveðjumál. —
Blessuð sé minning hans.
O. J.
■VISIR
Subscription Blank
?rSLTUMBIA pRESS LTD.
u Kennedy Street, Winnipeg 2
1 enclose $ .. for ...
eiandic weekly, Lögberg.
Name
aDDRESS
City ..
subscription t,o the
Zone
Eini fáninn sem allir
i
eru sammála um
Tákn alls. sem bezt er í náttúrunni . . . að rétta
hjálpandi hendi þeim er þuría . . . að sýna
hjartagæzku . . . að veita sjúkum hjálp . . . að
hugga hrelda.
Haldið uppi slíkum fána í Canada!
Munið eftir
RED CROSS