Lögberg - 03.07.1958, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 3. JÚLl 1958
5

AHteAMAL
IWENNA
Ritstjóri: INGIBJÖRG JÓNSSON
FJALLKONA
íslendingadagsins í Seattle, 17. júní 1958
Sigríður W. Franks
Frú Sigríður Franks er al-
íslenzk í báðar ættir, hún er
dóttir hinna góðkunnu hjóna
Stefáns Sigurðssonar og konu
hans Auðbjargar, sem lengi
voru búsett að Lundar, Man-
Frú Sigríður hefir um mörg ár
starfað hér í þjóðræknisdeild-
inni Vestri, sem stóð fyrir
fjölmennri og virðulegri sam-
komu þennan áminsta dag.
Avarp Fjallkonunnar
Kæru íslendingar og börn mín
í Vesturheimi:
í dag kem ég fram fyrir
ykkur sem táknmynd íslands
í Fjallkonubúningi til að sam-
gleðjast með ykkur hér 17.
júní, sem er frelsisdagur ís-
lenzku þjóðarinnar, og um
leið frelsisdagur frelsishetj-
unnar miklu, Jóns Sigurðsson-
ar; honum hefur Island meira
að þakka en nokkrum öðrum
sona sinna í sjálfstæðisbaráttu
þjóðarinnar.
Ég veit að ykkur öllum er
þetta vel ljóst, en þrátt fyrir
það má enginn 17. júní svo
hátíðlega haldinn meðal Is-
lendinga, hvar sem þeir eru
búsettir, austan hafs eða vest-
an, að Jóns Sigurðssonar sé
ekki minnst með nokkrum
orðum á þeim degi.
Ég hefi þolað margar þraut-
ir með þjóð minni á liðnum
öldum, frá landnámstíð og
fram á þennan dag, og svo hef
ég líka átt margar gleði- og
fagnaðarstundir, en sárust
varð mér sorgin, þegar íslend-
ingar seldu sitt forna frelsi og
sjálfstæði og sóru Hákoni Nor-
egskonungi trúmennsku og
undirgefni árið 1262. Svo liðu
700 ár, og þrautir og hörmung-
ar undir einokun konungs-
valdsins þrengdu að þjóðinni
á öllum sviðum. Náttúran
sjálf, oft og tíðum, lagði sitt
til: hallæri, ísalög og svarti-
dauði geisaði um landið og
skildi eftir mörg og blóðug
spor. — En svo komu mínar
gleðistundir á hverju ári þeg-
ar íslenzkt vor og sumar gekk
í garð með allri sinni dýrð,
því ekkert land í heimi hefir
meiri náttúrufegurð að fagna
á heiðríkum sumardegi en
okkar hjartkæra ættarland,
ísland. Miðnætursólin, eins og
glóandi hnöttur, líður áfram
út við sjóndeildarhring hafs-
ins, og smá lýsist og hækkar
á lofti, þar til dagur Ijómar
um allt land,
„Og dalur lyftir blárri brún
mót blíðum sólarloga,
þá glitrar flötur glóir tún
og gyllir sunna voga.“
Kæru íslendingar og börn
mín hér í Vesturheimi. Þungt
varð mér fyrir brjósti og sorg
Hclgar sig kirkj
Á þ i n g i Kirkjufélagsins,
sunnudaginn 8. júní, var
Laufey Olson vígð í Fyrstu
lútersku kirkju sem Deaconess
og er embættistitill hennar
„Systir.“
Systir Laufey Olson er
fædd og uppalin í Selkirk,
Manitoba. Tók hún virkan
þátt í starfsemi lútersku
kirkjunnar þar. Hún giftist
séra Carl C. Olson, er lengi
þjónaði innan vébanda ís-
lenzka kirkjufélagsins og síð-
ar í Flin Flon og í Nebraska-
ríkinu. Var hún honum mjög
samhent í starfi hans. Eftir
lát manns síns gerðist Systir
Laufey sóknarskrifari lút-
ersku kirkjunnar í Nebraska.
Síðar fór hún til Baltimore og
innritaðist í Deaconess-skóla
Sameinuðu lútersku kirkjunn-
ar og lauk þar þriggja ára
námi vorið 1957 með ágætis
vitnisburði.
1 umboði Board of American
Missions Sameinuðu lútersku
kirkjunnar í Ameríku, tók
í hjarta, þegar þið, fyrir
hundrað árum síðan, yfirgáfuð
ísland og fluttuð í hópum
vestur um haf. En nú gleðst ég
og finn til metnaðar vegna
iramkomu ykkar og atorku á
öllum sviðum í samkeppninni
við aðrar þjóðir hér í álfu. —
Þið hafið skarað fram úr á
mörgum sviðum, þið hafið út-
skrifast með fyrstu einkunn
við æ ð r i menntastofnanir
þessa lands, og verið skipuð í
margar ábyrgðarfullar stöður;
en þrátt fyrir allt hafið þið
haldið tryggð og sambandi við
ættland ykkar, gamla ísland.
Fyrir allt þetta er ég ykkur af
hjarta þakklát.
17. júní er hinn nýi frelsis-
dagur íslendinga, og þann dag
erum við að halda hátíðlegan
hér í kvöld, og svo mun vera
um alla íslendinga út um
víða veröld.
Það var á þessum degi árið
1944, að sólin reis úr austri,
björt og fögur, yfir alfrjálsri
þjóð, og hinu nýja íslenzka lýð
veldi. Þar með var öllum mín-
um sorgum liðinna alda létt af
mínu hjarta.
Nú vil ég enda þetta stutta
ávarp með þeirri ósk og bæn
til ykkar, að þið haldið sam-
bandinu við mig og ísland svo
lengi sem norrænt blóð renn-
ur um æðar ykkar yngri kyn-
slóðar-
Munið erindið fagra, eftir
Jónas Hallgrímsson:
„Þið þekkið fold með blíðri
og bláum tindi fjalla,
og svanahljómi, silungsá og
sælu blómi valla,
og bröttum fossi, björtum sjá
og breiðum jökulskalla. —
Drjúpi hana blessun Drottins
á um daga heimsins alla.“
Að svo mæltu bið ég Guð
að blessa ykkur öll í nútíð og
framtíð. H. E. M.
ulegri starfscmi
Systir Laufey Olson
hún til starfa í Árborg-River-
ton prestakallinu í júní 1957,
en starfstímabili hennar þar
lýkur 1 september á þessu ári.
Hefir Systir Laufey getið sér
hinn bezta orðstýr í starfi
sínu og leitt í ljós að fleiri
kvenna er þörf innan lútersku
kirkjunnar, er helga sig sams
konar starfi.
Lofsamleg ummæli
Eftirfarandi ritstjórnar-
grein, ásamt mynd dr. Rich-
ards Beck, birtist á framsíðu
mánaðarblaðsins American-
Scandinavian í San Francisco
15. maí í tilefni af fyrirlestrar
ferð hans til Norður-Kali-
forníu í byrjun þess mánaðar.
En ræða sú, sem hér er vitnað
til, nefndist “From the Viking-
ships to Kon-Tiki,” og fjallaði
um landnámsferðir og fram-
sóknarhug norrænna manna
að fornu og nýju, var flutt í
fjölmennu og virðulegu sam-
sæti, sem íslendingafélagið í
N. Kaliforníu hélt dr. Beck
til heiðurs í San Francisco
laugardagskvöldið 3. maí.
Distinguished Scholar
Visits San Francisco
Dr- Richard Beck, dean of
the Department of Scandi-
navian at the University of
North Dakota, was a profes-
sional visitor in the Bay Area
last week. The learned Ice-
landic professor is teacher,
supervisor, writer, poet and
diplomat and exhibits highly
developed strains in all of
them. His rich training and
varied experience qualifies
him for the very important
leadership that he is pursuing
and which gives buoyancy to
his rise to the summit of ap-
plied learning. In the preced-
ing issue of the American-
Scandinavian, it was announ-
ced that Dr. Beck would be
at the University of California
in Berkeley to preside over
the meetings of The Society
for the Advancement of
Scandinavian Study, a na-
tional organization of which
he is president. While we have
an outline of his main address
which we could give our
readers, we discovered that
the discourse was so rich in
information, profound in hu-
man interest and colorful in
interpretation that we could
not afford to give our readers
anything but the full context
of his speech. And this gem
will be in the next issue. Suf-
fice now, therefore, a mere
shell of his biography — the
kernel next time.
Editor,
American-Scandinavian
VITIÐ ÞÉR ,..?
að talið er að alls séu um
1,200,000 læknar starfandi í
veröldinni og að um 77,000
nýir læknar útskrifast árlega.
að Norðmenn drekka til
jafnaðar 23 lítra af öli á mann
árlega, en Belgíumenn eru þó
þorstlátari og drekka 140 lítra
yfir árið.
að á fyrsta starfsári SAS í
pólarfluginu ferðuðust um
6000 farþegar með flugvélum
félagsins á þeirri leið.
að nokkur ensk klaustur
hafa tekið upp á því að hýsa
sumarleyfisgesti, sem eyða
vilja orlofi sínu í kyrrð og
næði.
Einu sinni var ég svo svöng,
að ég varð að éta páfagaukinn
minn.
Miss Manitoba
Heather Sigurdson
1 sambandi við hina miklu
Red River sýningu er fór fram
í Winnipeg síðastliðna viku og
talið er að yfir 150 þúsund
manns hafi sótt, var efnt til
fegurðarsamkeppni, er tuttugu
ungar stúlkur víðsvegar frá í
fylkinu tóku þátt í. Á laugar-
dagskveldið var dæmt um
hver þeirra ‘ hefði mestan
yndisþokka til að bera og varð
Heather Sigurdson hlutskörp-
ust. Önnur íslenzk stúlka
Dolores Magnússon hlaut
fjórðu verðlaun.
Fyrstu verðlaun er meðal
annars ferð til Minneapolis, og
mun Heather taka þátt í há-
tíðahöldum þar, og koma
fram í útvarpi og sjónvarpi.
Heather er 18 ára að aldri;
foreldrar hennar eru Mr. og
Mrs. Jóhannes Sigurdson, 944
Garfield St. í vor lauk hún
prófi í 12. bekk og gerir ráð
fyrir að innritast í Manitoba-
háskólann í haust.