Lýður - 11.07.1889, Blaðsíða 1

25 arkir ai blaðimi kosta 2 kr., eriendi
2,50kr.Borgist fyrirfraintil útsölumanna.
auglýsingar tcknar íyrir 2 aura hvert
orð 15 staíir frekast, affeitu ietri3au.,
cn stóruletri 5 au.; borgist fyrirfram.
L YÐUR
ftitgjörðir, frjettir og auglýsingar
sendist ritstjóranum.
Aðalútsölumenn: Halldór Pétursson
Akureyri og Björn Jónsson á Oddeyri
20. blað.
Akureyri II. júli 1889.
1. ár
t
Jón Sigurdsson
frá Gautlöndum.
(Sungiö yfir kistu hans á Akureyri þingmaríumessudag,
er lík hans var flutt norður til greftrunar.)
I.
í dag er hafið og helgað ping,
Og hringt er til máls í sölum,
Svo frelsisorðin par falli sling,
Sem frjófgandi skúr í dölum:
En pú ert til baka borinn í kring
Og birgður á pegjandi fjölum!
Og grátlega fer yfir fjöll og dal:
J>ar fell sá kappinn af hesti,
Sem metinn var dyrast manna val
Og mæringa jafninn bezti. —
Nú ertu fallinn feigur i val,
J>ú fulltrúi Norðrlands mestil
J>ú stóðst svo sannur með silíurhár,
Sem sigrandi tákn á verði,
En ert nú borinn tíl baka nár
Og bregður ei optar sverði. —
Hvað vill vor faðir og frelsari hár
Úr framförum Islands verði?
Svo mörg eru sár pín, móðurjörð,
Og meiri' en pau tárum sæti;
J>inn hlífðarmúr eru skörð við skörð
Og skammvinnt pitt eptirlæti,
J>ín forlög sýnast með sanni gjörð
Á sorglega yöltum fæti.
Nú er sá kaldur og kominn úr styr,
Sem kjósandi sérhver treysti,
Og skörulegast og fræknast fyr
Vort framfaramerki reisti:
Hvað? eru nú opnar dauðans dyr,
Og dáin öll trú og hreysti?
Nei, fjærri se pví! Vort frelsisorð
J>að fellur ei dautt á götum,
Og sérhver hetja sem hnígur á storð,
Oss bjálpar svo betur rötum,
Og fyr skal oss sigra feigð og morð,
En frelsinu og trúnni glötum!
I>á dunuðu fjöll við dapran tón,
Er dauðann pú hlauzt á heiði,
En frelsisorð og frægð pín, Jón!
Ei fellur á miðju skeiði,
J>að lifir, pað grær, og gamla Prón
Skal geyma pitt nafn og leiði!
Svo veri hafið og helgað ping
Með himinsius lagatölum,
Hátt yfir sorg og sjónhverfing
í sviplegum timans dölum!
ííú finnast „peir nafnar" og fylla ping
I frelsisins dýrðar sölum!
II.
Vér kveðjum pig með tregatárum,
Vor trúi viu og bróðir kær!
J>itt herað drúpir sjúkt af sárum,
Af sorg er.oss pinn bani slær,
J>ú manudóms blómi byggðar ranns,
J>ú bænda sömi pessa lands!
|>itt silfurhvíta höfuð beygðu
Með heiðri og sæmd í móðurskaut;
Til Guðs píns heim, og orð pað eigðu
Að æfi pín var snilldar braut!
Já, lifi snilld píns snjalla máls
Unz Snælands pjóð er sterk og frjáls!
Matth. Jochumsson.
SorgarYÍÖhöfn fór íram hér á Akureyri i minningu
Jóns sál. Sigurðssonar frá Gautlöndum 2. p. m. Kveldið
fyrir pegar von var á likfylgdinni gengu ýmsir menn hæjar-
ins í móti henni og fylgdu til kirkju; beið kistan par nátt-
langt. Kl, 12 hófst sorgarathöfuin í viðurvist einhvers hins
mesta fjölmennis, sem hér hefir sést við nokkra útför; var
par bænda val úr öllum sveitum hér nærlendís viðstatt og
margar konur. Kistan var hulin fögrum krönsum og kór og
prédikunarstóll tjaldað dökkum reflum. Eptir sálm pann, er
fremst stendur hér í blaðinu, hélt sóknarpresturinn á Akur-
eyri ræðu og síðan séra Jónas Jónasson á Hrafnagili aðra.
Síðast var sunginn sálmurinn: 474 í sálmab. Helstu menn
hér í bænum hófu síðan út kistuna og fylgdu allir eptir henni
fram á bryggju, en hún síðan sjóveg flutt yfir fjörðinn. Síð-
an fylgdi heill flokkur eyfirzkra bænda líkinu norður að Hálsi.
Fyrir peim voru peir herrar Eggert Laxdal og Eriðbjðm
Steinsson, sem helztir forgöngumenn höfðu verið fyrir pessari
fögru sorgarviðhöfn, er öll fór hið bezta fram. Jarðarförin
á fram að fara að Skútustöðum 11. p. m. Æ fiatriði Jóns
sál, munu siðar verða prentuð. Vér efum ekkí að sýslubúar
og fornir og nyjir kjósendur pessa merkismanns muni á sin-
um tíma reisa hæfllegt minnismark á leiði hans, né heldur,
að pingmenn vorir muni gangast fyrir, að höfuðmynd hana
fái stað í alpingishúsinu, eins og pegar er fengið af nafna
hans og vini, og sem pjóð vorri ætti aldrei að verða ofvaxið
að fá gjört í mínningu hennar beztu sona.
K v e ð j a,
mœldfrara á eptir ræðunni yfir kistu sama, af sera JðnaaiJónassjni
I
Par vel að heiman, íslands aldni son,
Til unaðsheima bak við líf og dauða;