Lýður - 11.07.1889, Blaðsíða 4

Lýður - 11.07.1889, Blaðsíða 4
— 80 að óðara en Færeyjar fljóta út úr föstu sambandi við systur- lönd sín, Danmörku eða Noreg, óðara renni pær í gin hin- um enska levíathan og hverfi úr sögu Norðurlanda með Hjaltlandi, Orkneyjum og Suðureyjum. Sem sýnishorn af máli Færeyinga tilfærum ver pessi vísuorð úr nýju pjóðkvæði peirra: Er tað ikki skomm, at várt móðursmál kæra so illa skal fara, Og burtur rekast sum avdeyða hundur og týnast so sundur?----------- Af norröna tungu rann Föroeyja málið so hart sum stálið.---------- FRJETTIR. Með skólapiltum fréttist samstundis að alping hafi ver- ið sett 1. p. m., Forseti í neðri deild var valinn Benedikt sýslumaður Sveinsson, varaforseti prestaskólakennari Eirík- ur Briem, forsesti í efri deild séra Benedikt Kristjánsson og í sameinuðu pingi. Úrbréfi afAustfjörðum. Tíðarfar síðan um sumarmál mjög rniit og vætusamt, gróður í mesta lagi. Eiskafli er talsverður kominn, en beitu vantar; að eins fáir hafa krækling, en naumast hefir enn orðið síldarvart. Færeyingar fylla alla fjörðu, og pykir að p6im lífcill bætikostur, róa peir flestir á vegum hinna Fær- eyzku fiskiíélaga eða pá kaupmanna, og fer fleiri hluti út- gjörðarmanna á mis við hagnað af róðrum peirra. Mikill og tilfinnanlegur skoBur er hér á sjómönnum og vinnufólki yfir liöfnð, en hingað til Seyðisfjarðar flykkjast úr öllum áttum hópar af einhleypum mönnum og fjölskyldum, allt á leið til Ameriku. Kaupgjald er orðið allt að pví tvöíallt við peð sem var fyrir tveimur til premur árum, óvöldum hásetum jafnvel boðinn heill lilutur og fæði ókeypis fyrir sumarvist- ina. , F . Jáig, fylgdarnmður séra Arnljóts Olafssonar, ætla að leyfa mér sem sjónar- og vitundarvottur að gefa nokkra viðbót við frásögnina í „Norðurlj.“ 11. tbl. um slys Jóns sál frá Gautlöndum. Að samferðamnnn Jóns sál. hafi álitið að hann myndi geta haldið ferðinni áfram eptir áverkann, er ekki nenm að nokkru leyti satt. J>eir héldu aðeins, og Jón sál meira að segja líka sjálfur, að lmnn ejrtir að haJa hvílt sig til morguns myndi verða svo hress, að hann gæti setið á hesti vestur að Kot- um ; en lengra var aldrei gjört ráð fyrir að hann færi. að svo stöddu, og er skilsmunur á pví og ferðinni sem átti að vera til livíkur. Ennfremur að sár hans hafi ekki verið hreinsuð og bundin af ofangreindum ástæðum, eins og stendur í áminnstri frásögn er furðu einfeldnislega ástæðulaust. |>au voru ekki lu-einsuð af peirri auðskildu ástæðu, að hann með engu móti poldi að við pau væri komið; enda purfti læknirinn að blása inn í hann Morfíni pegar hann pvoði sárin upp seinna. — En hvað „sárin“ sjálf snertir, pá voru pau hveigi svo djúp að úr peim blæddi. heldur aðeins hruflur á skinn- inu, sem leir Itafði sezt í, og eptir vitnisburði þorvarðar Kjerúlfs, lælcnis, náðu pau hvergi inn úr innstu skinnhimn- um. Að séra Arnljótur liafi riðið „til Skagafjarðar“ er satt með peim litla viðauka, sem sleppt er í frásögninni, að við vöktum öll yfir Jóni sál. frá pví um kveldið kl. 8, er slysið vildi til, og til morguns 1 sömu mund eður í 12 kl.t. og pá fyrst var pað að séra Arnljótur reið til Skagafjarð- ar. Og að hann fór pá. var margra hluta vegna. Bæði var pað, að fröken Elin Havstein er var með séra Arnljóti, og hafði ekki fremur en aðrir sofnað neitt, mundi ekki hafa polað að vaka ótilteldð, og svo var hitt, að séra Arnljótur sá, að hann gat par ekkert sjálfur gert. J>ar sem Jón frá Sleðbrjót ætlaði að bíða hjá Jóni sál. og búið var að útvega niann til að senda til bæja og seinast pað, sem nrest var, að hvorki séra Arnlj. né neinn áleit hör undir nokkrum kringumstæðum um neina líf'shættu að gera. Til sönnunar pví. að petta var eptir ástæðum, ekki neitt fljótfærnislegt né einfaldlegt. álit er pað, sem mörgum er kunnugt að |>orgr. Jóhnsen, læknir, sagði að meiðslin væri öldungis ekki hættuleg, og áleit ennfremur, að Jón sál. juyndi geta farið suðv'. með „Thyra11 pann 10. p. m.. Slíkt liið sama sagði einnig porvarður læknir Kjerúlf, er kom til Jons í Bakkaseli tveim dögum áður en hann dó, ensern var pá svo frískur, að hann gekk á mílli rúma, sat uppi og las í bókum lengstum dögum. Hann sagðist hafa hlust- að á honum með pípu og „percuterað11 hann og ekki getað orðið var við neina Innvortisbólgú né meiðsli og full- yrti, að hann myndi geta komið suður með „Thyra11. j>að er pví alveg tilhæfulaust að orðið hafi „að bera hann (Jón) d a u ð v o n a til bæjar . . .“ pví hann var hvorki pá né áð- ur neitt líkur pví að vera dauðvoua. Hvernig sem dauða hans og dauðaorsök svo er farið svo mikið er vist, að Jón sál. bar engin sýnileg dauðmerki fyr en hér uin bil 4 klt. áður en hann dó, ogpaukomuöll svo að segja í einu og öllum er við voru á óvart. 1 pað heila tekið finnst mér umgétin frásögn í „Norð- urlj.“ um slys, veikindi og legu Jóns sál. mjög svo ófullkomin, ómerkileg og með eða móti vilja miða tií pess, að lesend- urnir, er ekki geta pekkt til, komist á pá skoðun, að hér liafi allt yerið draugalega eyðilegt, og hraijarlega. kulda- kæruleysislegt; en með pví verður hinn sorglegi dauði Jóns Sigurðssonar engu minna soi'glegur. Og hver, sem pekkti hann, mun vera viss um pað, að honum hefði okkert verið síður kært en pað, að vita, að dauði sinn yrði. með öðru, tilefni til pess að dreifa skugga á samferðamenn sína og pá um leið á einn af sínum beztu og elztu vinum, og pað vissu menn að séra Arnljótur Ólafisson var-. Bægisá 9. júlí 1 89. Arnlj. Gíslason. ..Þakblœti fyrir góðg'jörð g'jalt (Juði osr mönmnn lílta!“ Hér með votta eg peim heiðruðu Seyðfirðingum, er réttu mér hjálparhönd með féstyrk til að kosta son minn til lækn- inga suður tíl Kvíkur, mitt imilegt hjartans pakklæti fyrir pessa velgjörð peirra við mig, munaðarlausa ekkju. Og sérí- lagi paklta eg peim góðu forgöngumönnum pessa kœrleiks- verlts: verzlunarm. Armanni Bjarnarsyni og verzlunarm. Bjarna Siggeirssyni, peirra mannúð, hluttekning og góðfýsi við barn mitt og mig, og óska af hjarta, að peim, og öll- um mínum hjálparmönnura, rnætti œtíð allt gott tilleggjast bæði hér og síðar. Yéstaalseyri í júní 18^9. Sigrfður Gisladóttir. — 011um peim, er hlutabéf eiga í Gránufélaginu, aug- lýsist, að peir verða að tilkynna stjórnarnefnd félagsins töl- urnar á peim hlutabréfum, er peir eru eigendur að, ásamt nöfnum sínum og heimili, til pess að hinir nýpreiituðu rentuseðlar geti komist skilvíslega til hinna réttu eigenda Eigendur fá ekki rentuseðlana, fýr en peir hafa pessu lok- ið, er peir ættu að haia gjört fyrir lok næsta ágústmán. Bréf um petta má stíla til stjórnarnefndar Gránufélagsins á Oddeyri I stjórnarnefnd Gránufél. 27. juní 1889 Davið Guðmundsson, Jón A. Hjaltalin, Arnljótur Ólafsson. — Nýsilfurbúinni svipu merktri G. I. G. hefir einhver gleymt á næstliðnu sumri hjá Jóni Jónssyni söðlasmið á Óddoyri. Nýjar vorur með góðu verði kom nú með „Thyru“ 9. p. m. til mín, ýmiskonar alinvara, margs konar klútar fyrir karla og konur, leirtau af ymsum tegundum, allt frá Englandi, valið par afíslenzkum æfðum verzlunarmanúi. Auk pess hef jeg matvörn, kaífi, sikur, og yfir höfuð fiestar algengar vörur með ágætu verði, íslenzkar vörr tek jeg með hæsta verði mótí útlendvim vörum sem pá eru lítið eitt dýrari. Oddeyri 9. júlí 1889 Arni Pétursson. — Kennsla á kvennaskólanum á Laugalandi byrjar eins og að undanförnu 1. október næstkomaudi. J>ær meyjar sem óska inngöngu á skólann, fyrir minnst hálft keunslu- árið, eður frá 1. októb. til jóla, verða um pað í tima að snúa sér til forstöðukonu skólans. Akuroyri 10. júlí 1889. S. T h o r a r en s e n. gJSHT' Hér með auglýst peim, er kjörnir eru fulltúar til að s æ k j a a ð a 1 f u n d Gránufélagsins, að sá fund- ur skal [haldinn á Seyðis nú í ár, og erdagsettur á mínu- dag 26. dag ágústmústmán. næstkomandi um hádegi. 1 umboði stjórnarnefndar Gránufélags, p t. Oddeyri 26. júní 1889. Davið Guðmundsson. Kvi tt ani r fy r i r 1. árg. „Lýðs“. Jakob Ólafsson Hranastöðum 2 kr. síra Guðmundur Reyk- holti 6 kr. 40 au. Sigurður JónssonLækjamóti 2 k'r. J>ór- arinn Hálfdánarson Bakka 2 kr. Kitsjóri: Matth. Jochumsson. Prentsruiðja Bjoras J óussonar.

x

Lýður

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lýður
https://timarit.is/publication/133

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.