Kirkjublaðið - 01.03.1897, Síða 1

mánaðarrit
handa íslenzkri alþýðu.
YII.
RVÍK, MAEZ 1897.
Föstusálmur.
Eptir Þórcirinn heitinn prófast Böðvarsson.
Vonin óttann yfirbugar
eilif Drottins miskunn er,
um hans föður ástar-huga
andinn stöðugt vitni ber.
Ef eg hann af hjarta bið,
helgan mjer hann veitir frið;
þótt mjer verði þrátt að falla,
þori eg hann föður kalla.
Auman mig vill að sjer taka
eilíf náðin guðdómleg.
Hver nú þorir hart ásaka?
Himindrottins barn er eg.
Minning synda mig ef sker,
meiri Guð en hjartað er;*
rjettlættur af nægð hans náðar
náð hans rjetti’ eg hendur báðar.
Jesús lifið ljet á krossi,
lifgjafari hann er minn;
úr hans unda fæ eg fossi
frið og náð í hjartað inn.
Fullkomin hans fórnin er,
fyrirgefning veitt er mjer.
:i:) 1. Jóh. 3, 20.