Sunnanfari - 01.02.1902, Blaðsíða 5

n
Bréf Guðbrands biskups
um mök Jóns Jónssonar á Helgavatni
föður Galdra-Gísla i Melrakkadal (d. 1671)
við álfa.
»Fyrr meir, þá Jón heitinn lögmaður hélt
Þingeyraklaustur, fór Jón Jónsson á Helgavatni
með drauma, vitranir og spáfarir, hvar af nokkrir
hneyksluðus og héldu hans drauma fyrir guð-
legar og sannar opinberanir, hvað rnenn þó
vita að ekki voru nema djöfulsins missýn-
slíkt mak við álfamenn eða huldufólk, því
gefur hann sig ekki til þeirra? Það á ekki sam-
an, að hann hafi samlag með kristilega kirkju
og kristna menn og djöfla eða álfafólk. Hér
fyrir áminni eg nú áðurnefndan Jón, að hann
leggi af þessa forneskju, og láti sér nægja guðs
orð, það fyrir honum er kent og prédikað, og
hann sjálfur les og veit; en verði hann að því
kunnur eða sannur hér eftir, þá hæfir ekki hon-
um sé gefið heilagt sacramentum. En hvað
hann fer með annað, þá heyrir það veraldlegu
fesiisr

(Te Foengripasafninu í reykjavík II.
ingar. Nú kemur enn fyrir mig, að sami
Jón kemur enn upp með annað sérlegt, það
ekki er samhljóðandi við guðs orðs kenningar
um álfamenn og annað þvílikt, og sé þetta
sannfregið, þá hæfir ekki að slíkur sé liðinn í
kristilegri samkundu, ef hann vill ekki af slíku
láta. Ekki hæfir og heldur, að honum sé þar
bygt í miðri sveit; liafi hann svo rnikil mök og
valdi, að straffa eftir lögum og dómi og góðra
manna ráði. Bífala eg hans presti síra Stein-
grími að lesa þetta bréf fyrir fóni áðurnefndum
almennilega við kirkju eða á þingi, svo hann
heyri, svo og líka að skikka sér hér eftir og
hegða, ef nefndur Jón vill ekki að sér sjá og
af láta. Þett er mín fullkomin bífalning, og þar
fyrir set eg rnitt vanaiegt signet með eiginhendi
«