Austri - 29.05.1894, Blaðsíða 4

N R. 15
A U R T R T.
fiO
Svelnn Rryii,jólfsson mun eisi
:ið svo stödilvi sjó sér fært að full-
nægja pöntun Seyðfirðinga, jaistilflrð-
inga og Langnesinga; og hefir liann-
pógefið bændum full-glæsilegar vonir.
eptir pví sem raun er nú á orðin.
Voftalogur jarftskjáifti liefir kom-
ið rétt nýlega i suðurhluta Bandaríkj-
anna í Norðurameríku, er varð 10,000
manna að bana, eptir síðustu fréttum.
„Tliyra“ kom liingað 27. p. m.
Með henni kom frú S. Gfuðmundsson,
Og kaupm. M. Einarsson með frú sinni,
ogáleiðis til Vopnafjarðar og Húsavík-
ur, kaupmaður W. Bache og fri'v M.
Guðjohnsen. Með skipinu var og
kaupmaður Arni Riis og nokkrir nt-
lendingar.
Héðan tóku st*r far með „Thyra.“:
frú Kristín Jakobsdóttir frá Kirkjn-
b:e. fröken Halldóra Bjarnardóttir frá
Presthólnm, verzlnnaragent Kristján
Jónasarson. Sveinn Brynjólfsson. 01-
geir Júliusson o. fl.
1 fyrra var liér í blaðinu getið um
páð, að einhver ópokki hefði logið
pví í Kaujnnannahafnarblaðið „Poli-
tiken“, að stórkaupmaður Pétur
Bryde væri á hausnum, og petta vur
i fjarveru ritstjórans sett af ógætni í
„Politiken11. Herra Bryde höfðaði nú
mál gegn „Politiken'1 og krafðist
100,000 kr. skaðabóta fyrir „Tort og
Creditspilde11.
Nú er fallinn dómur i yfirrfetti í
Kaupmannahöfn i málinu, og ummæl-
in dæmd dauð og marklaus og máls-
kostnaður allur lagður á' blaðið, en
engar skaðabætur.
í og allskonar kökur og hvítt öí,' al!t,
| sainan mjög ódýrt,
Stórar kökur til veizla og brúð-
kaupa fást par einnig, ef um pær er
beðið fyrirfram.
Klæðasaiimur.
Hérmeð gef eg almenningi til
vitundar, að eg tek að mér að sauma
allan karlmannsfatnað. og mun eg leysa
sauminn af hendi bæði fljótt og ódýrt.
Fyrir að sauma karlmannsfatnað-
inn tek eg 7 krónur.
Ég hefi saumað fyrir hina beztu
skraddara í Kaupmannahöfn nú i 7 ár
og lært par að taka mál af mönnurn.
Eg verð til heimilis hjá Gesti
beyki Sigurðssyni á Fjarðaröldu.
tíuðriður Björnsdóttir.
I. M. HANSEN 4 Seyðisfirði
! tekur brunaábyrgð í.fhinu stóra enska
j brunaábyrgðarfélagi, North „Brithish &
j Merkantile11, mjög ódýrt.
Frá 20. jviní til 31. júlí p. Ars
selur V. T. Thostrupsverzlan á Seyð-
istirði. mikið af margskonar sjölum.
karlmannsfötum, skófatnaði, glysvarn-
ingi. leikfangi. byssum, rekum með
skapti, talsvert af járnvöru og margt
fleira, allt lyrir mjög niðnrsett verð
en að eins gegn borgun útí hönd.
JJeynið nú brauðin úr Hansens
bakarii á Seyðisfirði. J>ar fæst rúg-
brauð, sigtibrauð, fransbrauð, kringlur
KOMIÐ, SKOOIÐ, KAI IMÍ)
I bókverzlan L. S. Tömassonar.
Ljúðmæli'Stgr. Thorsteinssonar 3,00
— í skrautbandi .... 4,50
— Hann. Hafsteins 2.75 og 1,75
— Búlu-Hjálmars ....
Hallgrímskver í bandi .... 3,00
Sálmabók í bandi . . 5,00 og 3,00
Aldamót 3. ár..................1,20
( Supplement til isl. Ordlióg l.-7.b. 1,50
Samtalsbók isb frðnsk . . . 1,00
Elenóra (Saga frá Winnipeg) . 0,65
Mjallhvít 4. útg. m. 17 myndum 0,35
Huld 4. hefti..................0,50
j Smásögnr Péturs biskups 0,60 og 0,50
Stafrófskver Eiríks Briemr, . . 0,25
msiSS~ Chicagóförin nál. útseld.
A ð a 1 r e i k n i 11 g n r
sparisjödsins & Seyðisfirði 181)3.
Tekjur:
1. Eptirstöðvar 1. janúar 1893.
a. Veðskuldir og vextir
b. Peningar í sjóði . , .
2. Vextir af veðskuldum . .
3. Ymsar tekjnr..............
4. Vörzlufé 31. desember 1893
Sam
6925 47
22 33

ssxjsm■

11
a n (i i a

Allir, sem vilja tryggja lif sitt,
ættu að muna eptir, að „Skandia11
er pað stœrsta, elzta og ódýrasta lífs-
ábyrgðarfélag á Norðurlöndum.
Félagið hefir umboðsmenn fi:
Seyðisfirði, Reyðarfirði, Eskifirði,
Vopnafirði, Akureyri og Sauðár-
królc.
þetta Margarin-srnjör, er al- \
mennt erlendis álitið hin bezta teg- |
und pessa smjörs, og er í pví 25%
af bezta hreinu smjöri.
Ábyrgðarmaður o g- r i t s t j ó r i
Oand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentan 8 i g. örímiío n.
'•S
CI?
©
CfQ
6947 80
483 29
4 80
10107 37
ais krónur 17543 26
Gjöld:
1. Vörzlufé 1. janúar 1893 .................................... 7116 38
2. Vextir af innlögum.............................................302
3. Yms útgjöld.................................................... 78 30
4. Eign 31. desember. 1893
a. Veðskuldir og vextir............................. 9923 72
b. Peningar í sjóði................................ 122 67 10046 39
Samtals krónur 17543 26
Seyðisfirði 24. janúar 1894.
Eiiiar Thorlacim. Stefán Tli. Jonsson. Ldrus Tömasson
Reikning penna liöfum við undirskrifaðir yfirfarið og borið saman viðbæk-
ur sjóðsins, og ekki fundið iieitt athugávert við hann.
/. M. Hansen. pörarinn Guðmundsson.
jo
QT?
zr.
©
»
JO
CJO.
m
CJO,
©
00
Xtl
©
©

©
294
„Ein af hiuum beztu tilfinningum, er hrein ást. Er pað á
paim hátt sem heimurinn hefir sært pig“V
Warming svaraði engu.
„pú veizt að pögn er sama sem sampykki11, sagði Storm hlægj-
andi. „Eg hefi raunar lieyrt dálítið um pessa suiulæfingu pina yfir
á Eaney. Svo pér pvkir alltaf jafnvænt um ungfrú Mögdu, eða er
ekki svo?“
„Hreint ekki eins og nú stendur á. Hún er allt of rík. eg vil
ekki láta íólk ímynda sér að pað séu peningaruir sem eg ætla að
ná i. Væri hún fátæk, eins og eg. gæti eg elskað hana meira en
sjálfan mig“.
„Já en heyrðu, pað er ekki verra að fá göðan heimanmund með
konuiini11.
„pú ert pá ekki betri en aðrir11, sagði Warming gremjulega.
„Nú er pað búið, og eg hef glatað trúnni á öllu göðu og sönnu
hérua megiu11.
„f>á ert pú mikill beimskingi, vinur minn. Láttu heiminn eiga
sig“. *
„Eg pakka pér fyrir pitt góða heilræði, en eg ætla ekki að
breyta eptir pvi. Ef að Mögdu hefði pútt nokkuð vænt uin mig.
hefði hún að minnsta kosti sent mér kveðju sína“.
„þú vilt máske að hún komi og krjúpi á kné fyrir lífgjafa sín-
um? þú ert nokkuð heimtufrekur.
„Lifgjafa sínum! Eins og nú stendur á get eg pó ekki farið
til hennar, eins og til pess að kreíjast borgunar fyrir hjálp mina.
Og svo eigi meira um petta mál; og eg vil ekki að pað fari annara
á milli, heyrirðu pað“.
,.0g siðan gekk Warming niður af pilfarinu.
Nokkrum dögum seinna lagðist „fregátan11 í herskipalaginu við
Neapel, en hún átti eklci að liggja par nema nokkra daga og
pessvegna kepptist hver við annan, um pað að komast í land, til
pess að sjá borgina, og landslagið í kring. Menn mega samt ekki
halda að skipshölnin sé iðjulaus vid slíkt tækitæri, pví að bæði hvað
sjóliðunum og hásetunum viðvíkur, verða peir að vinna sín vana
verk, vera á-verði og halda æfingar, og einungis á hvildarstundum
sínum geta menn fengið landgönguleyfi.
295
þessa fáu daga notuðu menn pví sem bezt til pess að skoða Yesuv
og Pompei. Geta inenn farið með járnbraut frá Neapel til pessa
einkenriilega fornaldarbæjar, sem töfrar liugsunaraugu skoðendanna.
Warming hafði haft iuikið að gjöra um horð fyrstu prjá
daganá og gat pessvegna ekki komið i land fyrr enn á fjórða degi.
það var seint iun kvöld í lögru og björtu vcðri að Warming
og aiinar sjoliði gnngu fram nmð sjónum, framhjá Sant Lucia, og
ætluðu sér að skoða Posilippo-hellinn. Og pó að peir heíðu skemmt
sér vel um daginn. pá vildu peir pó ganga petta áður en
peir færu um horð, pví par var nmrgt að skoða og liið fegursta út-
sýni. það var stafalogn, svo eigi blaktaði hár á hötði, og sjór-
inn var svo sléttur og skínandi sem spegilgler og i suðri sást hylla
undir Capri. Og í austri sáu peir Vesuv, og sólin. sem var að ganga
til viðar, kastaði sínum eldrauðu geislum á vesturhlið luuis. Allt í
kring var fullt af fólki sem var að reika til og frá, og mátti he\r;t
par bæði hlátur og köll, °g ýms ólæti. í fjarlægð heyrðist Gitars
ómur.
„það er víst kominn tími til pess að við förum niður að bátiium,
kl. er bráðum 9“, sagði Warming. „En pannig gengur pað ætinlegn,
pegar mann langar sein mest til að vera, pá verður maður að
fara.11
„Já“ sagði förunautur hans og stundi við. „Skyldan býður, og
pessvegna verðum við að hlýða-1.
„þeir voru líka komnir út að Posilippo-hellinum, svo pað var
æði langur spotti sem peir purftu að ganga niður að sjónum. |>eg-
ar peir voru komnir dálítinn spöl heyrðu peir mikinn hávaða og óp
og köll, sem peir i fyrstu gáfu engan gamn; pegar Warming og
lagsliróðir hans gengu frahmjá hópnum, paðan sem köllin kuniu,
stönzuðu peir allt i einu, pvi að inn i miðjum hópnum heyrðu peir
að hrópað var á dönsku:
„þorpararnir og pjófarnir ykkar!“ Og um leið og Warming
kallaði: „Komdu! hér er einhver landi í vandræðum11, ruddi hann
sér inn í hópinn og vinur hans á eptir. En pað er eigi hægt að
lýsa undran hans, er hann sá, að inní miðjum hópnum stóð stór-
kaupmaður Möller og Magda hjá honum.