Austri - 23.01.1895, Side 1

Kemur út 3 á mánnði eða
36 blöð til nœsta nýárs, og
kostar hér á landi aðeitis 3
kr., erlendia 4 kr. Grjalddag'i
1. júlí.
V. Ar.
Amtsbbkasafnið
Sitarisjtiðiu' SfiViT” ■*
AUSTRI.
AUSTRI er 4iið langstœrsta
Iblað landsins.
AUSTRI er hið langödýrasta
Tblad landsins uta-n
lieykjavikur.
AUBTEI er hið langbezta
fréttalblað landsins
yfir hinn langa vetr-
artíina.
AUSTEI or það eina blað
iandsins, sem rúmab
getur stórar ritgjörðir.
AUBTEA ættu því allir íslend-
ingar ab kaupa.
S m á g r e i n a r
„Um lamlsins gagsi og naiiftsjj^'ar“.
Eptir Jón Jónsson, alpm. i Bakkagerði.
—o—
Formáli.
.,]uð hafið víst skrafað
margt a þinginu í sumar?“ sagði
gamall bóndi við mig, er eg
hitti, litlu eptir að eg kom heim
af þingi i haust.
„ Já nokkuö var nú skrafað,
að öllu samlögðu‘% hlaut eg ab
svara.
,,Eg er reiður vió ykkur
þingmennina fyrir eitt“ sagði
hann, „þið haldib langar Iiróka-
ræður á þinginu, stundum langt
fyrir utan og ofan málefnið, sem
um er ab ræða. Stundum byrj-
ió þib ræðuna á því, ab ]>ib
þurfið nú reyndar ekki að tala,
þvi hinn hæztvirti landshöfðingi,
eða hinn háttv. þm. úr b. 'N.
sýslu, hafi nú tekib fram það,
sem þið liafið ætlað að segja,
en svo takið þib upp aptur, opt
og tíbum í löngu máli, þab sem
hinn hefir sagt ábur. ]>að kost-
ar ærna peninga að skrifa þetta
allt upp eptir ykkur, enn meiri
peninga að prenta það, og lesa
af því prófarkir, og svo er þetta
engum til gagns, þegar búib er,
nema nokkrum Reykyikingum,
sem hafa atvinnu vib að skrifa
þab og prenta. Ykkur væri nær
ab vera fáorðari á þinginu og
**'”T!?,?klIVtU'l^?!!LY'11”'!11 ■■ V irYTI-irV
BEYÐISFTRÐI, 23. JANÚAR 1895.
■ ..........~ - ----------------------------■
' skrifa eitthvað í blöðin milli
þinga til að vekja okkur heima j
i sveitunum til umhugsunar um |
landsmálin, svo blöðin hefbu !
I eitthvað annað mebferðis en
vitlaust sögurugl eða skammir
eptir ritstjórana, hvern urn ann-
an. En þið þegib alveg, einsog
múlbundin dýr milli þinga,
þjótið svo upp rétt áður en þib
fariö á þing og boöið þingmála-
fund og berib þar up.p urmul
af málum, sum sem enginn h«-fir
hugsað um áður, þarna látið þið
flaustra af 20 — 30 málum,á 5—6
kl. tímum, og svo eru fundar-
ályktanirnar kallaöar þjóðvilji.
Eg er viss um,. að þið roðnið
stundmn, þeir af ykkur sem
samvizkusamir eruð, þegar þið
vitnið í þenna þjoðxilja. ]hb
bobib líka þessa fundi á versta
j tíma, þegíir mestar eru vorann-
ir. Við bændurnir þurfum þá
að lxugsa um lambærnar okkar
og ab breiða einhverja þúfuna,
því eg segi fyrir mig, ab eg vil
ekki missa eitt karilamb, eða
láta obreidda eina þúfu fyrir að
hlusta á rugliö úr ykkur á þess- '
um fundum. Jjeir eru livort
sem er gagnslausir, og ykkur og
þjóðinni til sxnánar. Ykkur væri
na*r að hald a. fieiri fundi þegar
minna er að gjóra og skrifa
eitthvaö í blöðin, vekja máls á
einhverju, senx gæti komið okk-
ur úr bölvubum sultarkútnum,
I en vera ekki alltaf ab stagast á
stjornarskrá og háskóla. Yib
, erum ekki ofríkir enn, þó við
förum ekki að byggja hallir
handa nýjum landstjóra og há-
skðla, að minnsta kosti þurfum |
við að hafa ofaní okkur ab éta
fyrst, svo fyrirlestrarnir á há-
skólanum heyrist ])ó fyrir garna-
j gaulinu i þjóðinni“.
þab var nú konxinu svodd-
j an móður í gamla manninn, að
eg sá að ekki dugði að xetla sér
ab stæla af kappi við hann.
Eg sagði honum, að það væri
opt gjörðar órýmilegar kröfur
til þm. jþjóðin þegbi, og ætlað-
ist til þeir gjörðu allt. Menn
1 nenntu ei aö sækja fundi, tylldu
ei á þeim stundinni lengur, þo
j þeir kæmu, kenndu því jafnan
| um, að fundirnir væru bobaðir
j á óhentngmn tíma, en hvenær I
sem þeir væru boðabir, kæmi
alténd einhver sem segði ab
þetta hefði verið óhentugasti
tími fyrir sig. Eg sagði liomun
það væri ekki sæmileg getsök
! að gefa í skyn ab það væri
I ekki nema sumir þm. sem væru
samvizkusamir, eins og hann
hefbi gjört áðan. Kjósendurnir
gjörðu meira til að skamma þm.
heldur en til að hafa góba sam-
vinnu við þá. Ahugaleysiö í
þingmönnam væri ekkert annað
en eblileg afleiðing áhugaleysis-
ins i þjóðinni yfir höfuð, því
þingmenn væru þó ekki nema
börn þjóðarinnar, og þá sjaldan
einhverjir þeirra skrifuðu í blöð-
in, væru þeir lika skammaðir
fyrir [iað, og sagt, það væri af
þvi að þeir þættust hafa betur
vit á þessu en aðrir “. — Meira
gat eg ekki sagt því karl tók
þá frammí: „þarna eru þið lif-
andi komnir með hégómaskap-
inn að þora ekki að skrifa utn
neitt, af þvi þið haldið að ein-
liver spjátrungurinn, sexn ekkert
hugsar, en á öllu þykist hafa
vit, segi þetta og þetta um
ykkur. þib eigið að vinna ab
þingmálunum eptir ykkar viti
og kröptum, og kæra ykkur
ekki hvað utn ykkur er sagt“;
og gamli maðurinn varð nú svo
æfur, að eg komst ekki upp
með neitt og sagði víst ýmis-
legt sem varðaöi við lög, ef
flett hefði verið upp í liegning-
arlögunum okkar sem Mr.
Btefnir segir —- og ekki að á-
stæbulausu, — að ali xxpp eixx-
urbarleysi og undirferli hjá þjóð
vorri, en drepi niður lireinskilni
og djarfmaxmlega framkomu.
Eg sveigbi f>vi talib að hey-
skapnum og fjárverðinu, hvernig
það liti út, og við að tala unx
þessi sameiginlegu áhugamál vor
bændanna allra á haustin, varð
hann aptur rólegur og góður
við mig eins og hann var van-
ur. Vérþingmenn erum svo vaixir
við að fá ýms ónot ab heyra,
ab eg reiddist karlinum heldur
ekkí, vissi líka að kaixn var ekki
einn á bandi meb þessa skoðun,
og að ýmislegt kynni nxi að
vera satt í þessu, ]>ó þab mætti
segja þab með vægari orðum
Cjlíi’gii fXiifeo- 4un<Iin
viú áremót, Ogild neraa
kfniin sé til ritstjfrsns fjrir
1, októXjer, Auglýsingar 10
sura lir.an eca CO aura Iiver
Jninl. dáiks rg Iiálfu cjirra
á fjretu su'u,
i og mér finndist hann lita nokk-
j ,
uð eixdiliba á þetta.
Eg hugsaði með sjálfum
mér, ab eg skyldi íxxi skrifa
smágrein >r i blöðin í vetur og
vita hvort eg .fengi nú ekki
liixútu hjá karli fvrir ]>að lika.
Núltu Ijá þeseum smágreinuxn
rúm, Austri góönr?
Framb.
Kirlíjuimilið í S»>yðisflrði.
— 0 —
það er alktunxugt, að kirkj-
an á Yestdalseyri fauk og
skemmdíst svo að verðxir að rífa
haixa. l’taf því hélt sóknar-
prestui’inn, sú*a Björn þorláks-
son, tilmennan safnaöarftmd 14.
þ. m., til að heyra vilja manna
og undirtektii’, er kirkjan yrði
reist af nýju. Fundurinn var
vel sóttur, en eins og við var
að búast, gátu menn elcki orðið
á eitt sáttir. Presturinn kvaðst
nl. mundu gefa söfnuðinxxm kost
o því að taka vib kirkjunni
eins og húu væi’i, og skyldi
hann (o: söfnubnrinn) síðan x'ába
,. því algjörlega lxvar kirkjan yrði
byggð xxpp aptur og hvort hún
yrbi 1 eða 2. Sxxmir fundar-
nienn létu í 1 jósi þann vilja sinn
nb kirkjan yrði byggð inná
Oldu eða innst á Búðai'eyri og
jafnvel önnur kirkja utarlega í
firðinum t. d. á Dvergasteini
eða á í>ói’arinsstaðaeyri, En
sumir vildu ekki annab en að
kirkja yrbi byggð upp aptur á
Yestdalseyri. þar sem þetta
var einungis undii’búningsfundur,
var engin föst ályktun tekin um
málið, en að eins ákveðib að
halda fund bráðum aptur un
sama efni.
Yegna þessa fundar sem í
vændum er, leyfir sá, er þetta
ritar, sér að fai’a nokkrnm orb-
um um þetta mikilvæga málefni,
ef það gæti oxbið til þess að
skýra efnið betur fyrir einhverj-
urn þeirn, er hlut eiga að máli
og til þess að safnaðarmenn
sýndu hvorir öðrum sem mesta
sanngirni i þessu tilliti.
Fyrir 9—10 árum var kirkj-
an fiutt frá Uvergasteini inná
Vestdalseyri og byggð þar.
Hafði söfnuðui'inn áður samþykkt