Austri - 30.01.1895, Síða 1

Kemnr út 3 ú mánnði''"eða
36 blöð til næsta nýárs, og
kostar hér á landi aðoins 3
kr., erlendÍB 4 kr. Gjalddag'i
' 1. júlí.
Cpi si'gn skijílor hm din
við éra'mct, iCgiSd • ■ ’ a
kcxnin ff- ni riif.'icrrr.?. hnr
i, okíúi or, Aiifíiýsint'vr 50
arrn líiiav cðs CO íir*a in <>r
Ji-rrni. délke ff,
á íjrstu síúu,
Y. A r
SEYÐISFTRÐT. 3\ JANÚAR Í395.
Ni
*>
o
Amlsliökastilniil jgggSÆg,*
Sparisjóðnr S‘Ví ”Ú'
8 m á g r c i n a r
„TJm landsins gagn og iianftsyujar“.
Eptir Jón Jónsson, alþm. í Bakkagerði.
- —o—
I.
Skipafcrðir 11111 Lagaríljot.
Gufuinitsferðir á Austfjorðuni.
Fvamli.
1 65, tölubl. ísafoldar liefir
,. gamall Heraösbui “ „fundið sér
skylt" ab mótmæla fréttagrein í
7. tölubl. Fjallk., er skýröi frá
uppsiglingunni í Lagarfljótsós.
Fróbir menn segja ab Isa-
foldar grein þessi sé eptir sama
„Austurlandsvininn", sem mest
lagbi sig í framkróka ab spilla
fivi að Seybisfjóröur fengi bæj-
arréttindi. f»essi hijf. virðist
lielzt vilja reyna aö vera jtránd-
ur í götu allra áhugamála vor
Austfirbinga, reyna að I_ýsa fram-
faraviðleitni vorri með sem
svörtustum litum og gjöra oss
tortryggilega i augum þeirra er
ekki þekkja til. Nafn sitt dylur
hann, vitanlega í þeim tilgangi,
ab ókunnugir ætli ab greinar
Iians væru frá oinbverjum merk-
um manni, sem öbrum fremur
sæi hvað bezt hagabi oss Aust-
firbingum. En sem betur fer hafa
allir blutabeigendur fundiö
skottulæknisþefinn af þessum
greinum hans, séb ab Jiair voru
ekki af góðum toga spunnar
og virt þær ab vettugi. Svo
var þuð í bæjarréttindamáli
Seyðisfjarðar, og eins vona eg
verbi í Jiví ináli er hér er um
ab ræöa.
Höf. byrjar grein sina á
því, að þab muni satt vera ab
nú hafi tekizt að lcomast a ð
1 a nd i i Lagarfijötsós meb nokk-
ub af vörutíi og timbri, eptir
m a r g a r a t r e n n u r, og m e ð
miklum örðugleikum, enda
hafi hér verib til tnikils ab
vinna, Jiar sem ánafnab hafi
verið fyrir þetta 7000 kr. ur
landsjóði og sýslusjóðum Múla-
sýsla. Höf. byrjar því grein
sína á þann liátt ab lýsa þvi
ytír ab þab sem hann ætlar aö
mótmæla ..muni gatt vera£;. En
svo bætir hann við frá sjálfum
sér dylgjmn og ósannindum, um
hvernig uppsiglingin hafi gengib.
Hið sanna er, ab vitni allra sem
vibstaddir voru, ab herra O.
Wathne fór tafarlaust, ekki eptir
margar atraunir, inní Ósinn
Jiegar er hann kom ab honuiu,
og ekki einungis „ab landi“ í
Osnum eins og liöf. vill gefa í
skyn, lieldur inn úr Ósnum, o-g
lagbi gufubátnum þar að landi
í Fljötinu innan við Ósinn
og sotti þar upp vörurnar í
bráb, til jjess ab flýta fyrir skip-
irm 'er vörurnar flntti, svo jiab
gæti komizt sem fljótast af stað
aptur, að sækja rneiri vörur.
þetta gekk bæöi fljótt og vel
(ekki „rneb miklum erviöleik-
um"), svo hcrra O. Wathne var
talsvert fljötari ab koma vorun-
um úr skipinu og inn fyrir Os-
inn, heldur en verið (>r að skipa
upp jafmniklu vörumagni í kaup-
stöbum. Á þessu sést, aö frá-
sögn höf. er öll miður g<ib-
gjarnlegar dylgjurtil ab blekkja
ókunnuga. Auk þess sem lierra
O. W. flutti vorurnar þannig
allar inn úr Ósnum, flutti hann
líka Jiað af þeim er ekki var
Jiegar tekið, inn Fljótið allt ínn
á móts við Húsey.
Síbast endar liöf. þessa frá-
sögn sína, meiö því, að segja aö
fyrir Jietta hafi 2000 kr. verib
borgabar úr sýslusjóömn Múla-
sýslna. Ilið sanna er, aö herra
O. "Watbne voru borgaðar úr
sýslusjóði Norbur-Múlasýslu kr.
1167,00 og úr sýslúsjóði Suður-
Múlasýslu kr. 500, eða samtals
kr. 1667,00. |>etta má sjá á
fundai’gjörbum sýslunefndanna
sem prentabar voru i Austra,
svo og á fundargjörbum Amts-
rábsins í Austuramtinu (Stjörn-
art. 1894 B bls. 151.). Íívað
bahlið þér lesendur góöir ab
þessi höf. só vandur ab dómum
sinum um ahnemx xnál, sem ekki
hikar sér við að segjíi svona ó-
satt, þvert ofan í það sem hann
veit að opinberir x’öikningar
O
muni sýna.
þ»vi næst kastai’ höf. fram
þeirri ói'ökstuddu fullyrðing, að
til þess að grafa skurbi fram
hjá torfæriuxum í Fljótinu
xnundi ekki brökkva allt þab
íé sem ætlab sé á fjárlögunum
iil brúa og vegagjörba á öllu
landiixu í 2 ár.
Hver hefir komiö xneb þá
tillögu ab grafa skurb franx hjá
fossiixxxnx hjá Kix'kjubæ? Mér
vitaxxlega liefir enginn gjört Jxað.
Hitt nxuxx mörgum hafa sýnzt
ekki mikib þrekvirki, ab leggja
sporvagnsbraut framhjá fossinum,
þegar búib væri ab byggja vörix-
geymsluhús vib Fljótið fyrir
neöaix fossinn. Herra O. Wathne
lxefir í bréfi til síra Einars Jóns-
sonar á Kii’kjubæ, sem er for-
maöur nefndar þeirrar er kosin
var af Héi'aðrbúum til að Iiafa
á hendi franxkvæmd Jxessa máls,
bobizt til að koma á gufubáts-
ferbum eptir endilöngu Lagar-
fljóti á næstkonxandi 2 i'rum, ef
hann fengi til Jxess 13 til 15
þús. króna styi’k, og fengi helm-
inginn af því borgaðan, þegar
lxann lxefði komiö á gufubáts-
feröum upp aö Kirkjubæjarfo.ss-
imiDi, og byggt þar vörugeymzlu-
hús, eu lxinn helminginn, Jxegar
liann liefði komið á gufubáts-
fei’bum upp í Fljóts'dal svo langt
scm Fljótið nær.’ Ilerra O. W.
ætlar Jxví auðsjúanlega ab bera
sjálfur alla ábyrgð af því, hvort
hann yfirvinnur torfærurnar vib
Stoinbogann og elcki lieimta
box’gun nonxa hann geti unn-
ib verkið. Er slíkt drengiloga
gjört og sýnir óbifanlega trú á
gott málefni. Mundi Iíóiabs-
búinn gamli vilji taka ab sér
allar brúargjörbir, og vegabætur
sem áformab verbnr aö gjöra á
næstkom .ndi 2 áruxn fyrir sömu
boi’gun?
þessi fullyrbing lxöf. um
kostnabinn er 'því eins og ann-
ab í gi’ein lians ói’ökstuddur
sleggjudómui’, sem lxann kastar
fram, til ab gjöra malefnib
sem tortryggilegast í aug-
uxn ókunnugra, án þess hann
lxafi leitað sér nokkurra upplýs-
inga um efni Jxað er um er aö
ræða.
Að Fljötið geti orðið grunnt
á Einhleypingi, og vibar á haust-
in, þurfti víst hvorki herra O.
Wathne eða abrir Austfirbingar
að spyrja höf. um. þab hefir
enguxn formælénda þessa máls
dottib í hvig ab vörnflutningar
eptir Fljótinu færu fram á haust-
in, heldur fyx’rihluta sumars, og
það vita allir kunnugir, ab fram
undir haust er nóg dýpi i Fljót-
inu fyrir gufubát, bæði á Ein-
hleypingi og annarstaðar. þab
liefir svo opt verið tekið fram
bæði í ræðum og ritum, að hent-
ugast væri að vöruflutningar
eptir Fljótinu færu frarn fyrri
hlutasunxars, ab óþarft var fyrir
höf. ab fara ab vekia tal um
þab.
Ab farvegni’ Fljötsins geti
breytzt í Osnum, þegar Jxaö rífui’
sig fi’axxx á vorin, dettur heldur
engum í hug ab neita, exx þab
mun heldur eiigurn sem til þekk-
ir, sýnast ókleyft ab rruela ár-
legti dýpib á nokkur Ixundrub
f.Smum yzt í Fljötinu. En svo
bætir höf. því vib, „ab Ar og ár
í bili, komi svo miklar gx’jnn-
ingar i Ósinn, að alls ekki verbi
komizt upp í hann“. Hér fer Ixöf.
meb algjöi’ö ösannindi, enda
Jjekkir hann alls ekkert tii
Jress, Jxvx mér er vist óhætt ab
fullyrða þab að hann hefir
aldrei kom b ab Lagar-
fljótsós. Allir sem þekkja
vatnsmegxxib í Lagarfljóti mmxu
lika geta skilib þab, ab þab hlýt~
ur að rífa s.'r djúpan farvog,
Jxegar Jxaö vex á vorin, og fellur
til sjávar gegmun mjóan ós.
Svo kemur nú siðast Jxessi
makalausa tillaga liííf.: „Oóöiir
akvegnr beggjaniegin Fljóts-
i n s, m e b f r a m b æ j u m m m: d i
verða lientugastur fyr’r flestar
sveitirnar og kostnaöni’inn yib
þáð svo sem onginn, í umiin-
burbi við skurbina og gufubát-
ana“. — O íxvab laxKLtjórniu
og þingið, má vera mak.xláust
grunnliyggib, ef þab lætui’ lxann
Sigurð Thoi’oddsen lengur vera
ab káka viö vegagjiu'ðir hér á
landi, þó nokkur hundrub krón-
um væri ko.-Jaö til aö fullkomxxa
hann í námi sínu ei’lendis, exx
eiga abra eins perlu af veg-
fræðingi, eins og þenna „gatnla
Hórabsbúa“, sem sprottib liefir
upp alveg kostnaðarlaust hér
innanlands!! Eg lield vib Aust-
fii’ðingar ættum skilið ab fá
íxokkur Jxúsuud krónur úr laxxd-
sjóði fyrir ab hafa framleitt slíkt
undi’a-barn! Ab Ixafa tvo ak