Austri - 30.01.1895, Síða 4
NR: 3
A IJ S T H T.
12
Agæt bújðrð. Eiðastólsjörðin
Hóll í Hjaltastaðajiinghá 18.,., hndr.
að dýrl. og pnrtur af lijáleigunni
4 hnd. -— til samans 22,12 hndr..
fœst til ábtxðar í næstkomandí far-
dögum 1895. Jmssi jörð liggur við
Lagarfljótsós, hefir slétt og got.t tún,
afbragðs útongi að víðittu og gæðum
og gnægð beitil.ands, ásanit floiri
hlunnindnm. Menn snúi sér í pessu
efni til undirskrifaðs.
Eiðum, 5. janúar 1895.
J ö n a s E i r í k s s o n.
Óskil.ikindur soldar haustið 1894
í .11 oyðarljarðarhreppi:
1. Hvítur íambhrútur, mark: hálf-
tír stúfur a. hægra, sneitt fr. biti
a. vinstra.
2. Hvit gimbur, mark: stýft h.
stúfrifað íjöður froman vinstra.
3. Hvttkollótt gimbur, með svart-
an blett á vinstra eyra, niark sneitt
fr. h.T stýft gagnbitað vinstra.
4. Yeturgamall sauður, mark:
tvistýft fr. h., stýít á helming aptan
vinstra.
Eskifirði 10. janúar 1895.
Guðni Jónsson.
G dð atvinna.
Einhver stærsti útvegsbóndi hér
á Aostfjörðum óskar eptir að fá
snemma i vor komandi duglegan sjð-
mann til þess að vera fyrir og sjá
nm alla drift á fiskirii og góða
verkun á fiski hjá honum, og lofar
liami þeim rnanni góðum launum fyrir
starfa sinn.
Lysthafendur snúi sér sem fyrst
með tilboð sitt til ritstjóra Austra,
sem vísar á útvegsbönda þennan.
, VINNUMADUR,
sem er vanur við að hirða og passa
hiis í kaupstað, getur fengið gott
árskaup í húsi á FjarðaröMu í Seyð-
isfirði; tilboð sendíst til ritst.jóra
Austra hið allra fvrsta.
17? fsaby rgðar félagið „ S t a r “
stofnað I Lundúnum 1843.
LStofnfé 1,800,000 krónur
Yarasjóður 64,238,115 krónur.
hýður öilum er vilja tryggja líf sitt
Ufsábyrai með betri kjörum en nokk-
nrt ánnað lífsábyrgðarfélag á Norður-
löndum.
Aðalumboðsmaður fólagsins á ís-
landi er froken ólafía Jdhannsdbttir
í Reykjavík. Umboðsmaður félagsins
á Seyðisfirðí er verzluuarm. Ármanu
Bjarnasön á Vestdalseyri.
Kassi
rauður að lit, með svört-
1 * um kanti. með bókum og
ýmsu smádóti, — hefir tapazt úr Li-
verpool i sumar. 8á sem hefir íeng-
ið þennan kassa i misgripum, er heð-
in að gjöra svo vel og skila honum á
prentsmiðju Austra gegn riflegum
fundarlaunum.
Fj.ármark Magnúsar Stefánssonar
á Barði við Eskifjörð er: miðhlutað h.
hvatrifað v.
H n s
er til s 0 1 u
(Hið svo kallaða ,,Sigfúsarhús“) á
Vestdalseyri i Seyðisfjarðar-kaupstað.
Húsið er múrað i binding og fylgir
pvi dálitið geymsluhús, með skýli
fyrir hest og kú. Menn snúi sér til
verzlunarstjóra Friðriks Möllers á
Eskifirði um kaup á húsinu.
A algaards Uldvarefabrikker
| — Norges storste og ælilste Anlæg for IiCiespinding —
modtager Klllde til Oprivnillg og blandet med Uld -
til Karding til ITidne Plader (til stoppede Sengetæp-
per), Uld — alene eller blandet med Klude eller Ivohaar—
til Spinding. Yævning og Strikning.
Priskuranter og Töipriser paa Forlangende gratis og
franko.
Gods kan enten sendos direkte til Aalgaard Uld-
varefabrikkor i Gjæsdal pr. Sandnæs (Vareadresse: Sta-
vanger) eller til Fabrikkernes Kommissionærer í Stavanger,
BrÖdrene Haabeth.
Af cigin reynslu vottum vér, að verksmibja pessí
er bæði vandvirk og ódýr.
Rit.stj.
k i*
p.n
»i
i
f flj
Fianoinagasin
“S k a n d i na v i e n“.
Kongens Nytorv 30, Kjöbenhavn.
Stövste Fabrik i Danmark.
Fabrik & Lager af
Orgel-Hariiioniuiiis
5°/0 pr. Oontant éller paa Atbetaliug
efter Overenskomst. Illustrcret Pris-
liste sendes franco.
pað, sem eg i 2. tbl. „Anstra“
1895 hef skrifað í greininni „Hljóðúr
horni“, sem eg að niestu leiti er höf-
undur að, um kosningu til bæjárstjórnar
á Seyðisfirði, pá er pað misskilningur
úr mér, par sem eg nú hefi sanufærzt
um, að kosningin hafi að ölln leyti farið
fram samkvæmt lögum, og óska eg
pessa Ieiðrjettingu tekna upp i næsta
! blað „Austra.
Seyðisfirði 24. jan. 1895.
1 Scheving.
A b y r g ð a r m a ð u r o g r i t s t j o r i
Oancl. pliil. Skaptl Jósepsson.
Prentari S i g. örímsson.
366
BosCo liershöfðiogi má ciga pað, að liann lilífði ekki freHitir
sjálfam sér en hermönnum s'num. Bardagiun var jafnan harðastur
par sem hann var sjálfur, en par var líka jafnan að mæta Medici,
og ebiu sinni lenti sjálfum hershöfðingjunum og fylgdarmönnum
peirra sanmn í orustunni. Fylgdarmenn Medíei voru færri, en allir
hinir inestu kappar. en oinkum skaraði pó enskur herforingi, Peard
að uafm, kallaður „Englendingurinn háns Garibalda1', fram úr að
hreysti. Englendingur pessi hafði 6 skamnfbyssur í mittisól sinni
og var llka afbragðs skytta, er vanalega hæfði pað er hann miðaðí
á. Hann felldi jafnt fyrirhðana úr sveit Bosco, sem hina óvöldu
hermenn, allt moð hínni mestu ró og stillingu, og mistækist honum
skotið, þá var hann viss um að fella óvin sinn með sveröinu, þvi
hann var afbragðs skilmingamaður. Og pó hann ætti jafnan ærið
ain'.ríkt i orustum, þá gaf lxann sér pó við og víð tíma til þess að
stúta sig á Wisky-pela, er hékk lika við belti hans.
En með pví að yfirforingjarnir ern fremur settir til pess að
skipa fj-rir um mannaslátrun, heldur en slátra peim sjálfir, pá hörf-
aði Bosco hráðlega úr höggorustunni, til þess að gæta yfirstjórnar
hersirxs. En þessu reiddist foringi Peard voðaléga, og pað var í
pað eina skipti að hann missti svo stilinguua, að hann henti fyrst
öliuin 6 skammbyssnnura, síðan sverðinu, og loks Wisky-pelanum á
tsptir herforingjanuiti; en lxið síðasta gat hann aldrei fyrirgefið
pjálfum sér.
Mediei tók nú eptir pxi, að fjandinennirnir hörfuðu aptur, sem
eptir boði yfirforingjans, og grunaði hann að hér mundi vera
brögð í tafli, og bannaði pví sinum mönnuni að reka eins hart flótt-
au, og þeirra var vani.
En áður en Medici hafði fengið tínia til pess að finna að pví
við sína meuH, að peir skeyttu ei boðum hans og rækju of ákaft flóttann
— sá han jöreyk mikinn færast nær hægra fylkingararmi og heyrð-
ist jódynur á milli vínviðarins. Medici sá og hinn hægra fylkingar-
arm raynda ferhyrning, til pess að standa af sér hið voðalega áhlaup
riddaraliðsins, er yfir vofði. En rétt í pvl sem hinn hægri fylkingar-
nnnur haíðí skotið á ferhyrningsfylking, pá dundu sprengikúlur yfir
hann. Medíci skipaði strax tveim herdeiklum úr vinstra fylkingar-
367
armi til liðs við liinn hxcgri, en rett i pvi sá hann annað eins ú-
hlaup gjört lika á hinn vinstra fylkingararm hans.
Bosco liershöfðingi hafði látið miðfylkinguna hopa aptur á hak
og fært sanian fylkingararmana til pess að kreista til dxiuða hinn
litla lietjuhóp Medici í pessari jirnkví. Með örvæntingu sá Medici
menn sína nema staðar og síðan hopa á h;e!, en nýja herskara
auka her óvinanna. Nú var ekkert sýnna en að óstöðvandi fiótti
raundi pá og þegnr bresta á lið Medici.
Medici var allra manna hugdjarfastur og úrræðaheztur, en eitt
var pað sein hann ei kunni, en pað var að flýja; bann miðaðí nú
lnegt og stillt skammbyssu sinni upp að enni ser . . .
En í pví . . . lieyrðist liljóma frá norðurhæðum vígvallarins
sigurépið „lifi Garibaldi*1, og prumurödd alræðismannsins hljómaði
í gegnum hergnýiun, pað var hans stórskoíalið. Eítt aiignablik
stóðu báðar herdeildir grafkyrrar, en bráðum fór bardaganum að
halla á konungsmenn, pví þá peir sáu hina alþekktu rauðu kápu
aiða áfram sem stormbyl, fyllandí allt umhverfis með reyk og eldi,
pá flýðu peir sem fætur toguðu. Fyrirliði konungsnianna miðaði
cigi skammbyssunni á enni sér, lieldnr sporunum í síðu reiðskjóta
síns.
Eu nærri lá, að Garibaldi hefði farið sem forðutn Epamiiuondas
og hann fallið liér við mikinn sigur. Garibaldi, yfirhði Missori,
Fignatelh fursti og Landolfo Stecchi hleyptu liestum síi.um á móti
fallbyssudeild nokkurri í hægra fylkingararmi konungsinanna, er
einxpá skaut á menn Garibalda, og var í áhlaupi pessu hesturinn
skotinn undir Garibalda, en hann komst óðar á fætur og þaut í
broddi fylgdarmanna sínna, sexn liöfðu farið af baki er hesturinn
var skotinn undir Garíbalda, fram að fallbyssunum. feir sem
stýrðu stórskotaliði pessu, flýðu nú sem fætur toguðu. En pá
Garibaldi ætlaði með aðstoð fylgdarmanna sinna að velta peirri fall-
byssunni, er lmfði orðið hesti hans að bana, pá réðst riddaraflokk-
ur úr konungeliöinu á pá.
Garibaldi óð fram að foringjanum og sagði honurn að gefast
upp, en hann svarar Garibalda með pvl að reiða til höggs, en
Garibaldi ber af sér lagið og klýfur pví næst konungsmaun í lierð-
ar niður. pví hann har aldrei svo vopn að nianni. að um þan sár