Austri - 18.04.1895, Blaðsíða 1

Kemur út 3 á mánnði eða
36 blöð til næsta nýárs, og
kostar hér á iandi aðeius 3
kr.. erlendis 4 kr. Gjalddagi
1. iúlí
við áríimót, Ogild neina
kcinin sé til riisijón-ne fvrir
J, oRtóbcr, Áuglýsingar 10
aura líuan e<-a 60 aura hver
jiuml. dfiíl?s rg liáiíu iljiara
á Ijrslu síðu,
V. Ar.
SEYÐISFIRÐI. 18. APRIL 1895.
NK, 11
Amtsl>okasafnið j^j^^
Sparisjóður Kf^rÆ L mið" I
Cróð verzlun. !
Af því vörupantanir til mín !
næstl. ár urðu svo miklar, þá
hefi eg — til þess að geta ]
stundað þær svo vel rem unnt
er — fintt mig aptur hingaö til
höfuðstaðarins og leigt öðrum
verzlun þá er eg hafði úti á
landinu.
Eg býðst til eins og áðui
að kaupa allskonar vörur fyrir
landa mina, og með því eg
kaupi einungis gegn borgun út
í hönd, get eg keypt' eins ódýrt
og nokkur annar, eins og eg
líka mun gjöra mér ómak til
þess að fá svo hátt verð, sein
unnt er, fyrir þær vörur er eg
sel fyrir abra.
Eg leyfi mér að vísa til
mebmæla þeirra, er stéðu í
Austra og ísafold f. á., og hefi
eg einnig i höndum ágæta vitnis-
burði frá nokkrum af merkustu
kaupmönnum landsins, enn frem-
ur hafa minir nýju skiptavTinir
látið í ljósi ánægju sína útaf
vióskip'tunum.
fslenzkir seblar teknir með
fulln verði.
Princip: Stör og áreiðanleg
verzlun, litil ómakslaun, glöggir
reikningar.
Utanáskript til mín:
Jakob Gunnlögsson
Nansensgade 46 A
Kj0benhavn K.
Bruíiaábyrgðarfélagið
Union Assurance Society
London, stofnað 1714 (Kapital
46 mlllÍOHÍr króna),
tekur að sér brnnaábyrgð á hús-
um, bæjum, verzlunarvörum, inn-
anhúsmunum og fl., íyrir lægsta
gjald (Præmie) er hér gjörist.
*Menn snúi sér til mín und-
irskrifaðs, sem er aðalumboðs-
maður félagsins á íslandi, eða
umboðsmanna minna, sem á Aust-
urlandi eru: herra verzlunarm.
Ragnar Ólafsson á Nesi í Norð-
firði og herra verzlunarmaðwr
Snorri Wium á Seyðisfirði.
p. t. Seyðisfirði í apríl 1895.
Ólafur Arnason.
frá Eyrarbakka.
Stórkaupaverzlun
Otto Wathnes á Seyðisfirði.
þann 9. þ. m. kom gufu-
skip stórkanpmannsOtto Wathn-
es „Egill", skipstjóri Olsen, frá
útlondum, alhlaðinn upp undir
þiljur af allskonar vörum til stór-
kaupaverzlunarinnar. 0. Wathne
kom nú sjálfur upp með Agli
og svo vicekonsúl 1. M. Haiiseil,
er gengið hafbi O. W. til ann-
arar handar við innkaupin er-
lendis, sem voru gjörð í Stav-
anger í Norvegi, hér og þar á
Englandi, í Hamborg á þýzka-
landi, einstaka vara frá Kaup-
mannahöfn og víðar að.
Vörurnar eru sagðar vald-
ar að gæðum.
|>essir eru stórkaupaprísar
nú sem stendur á hinum helztu
vörum við þessa fyrstu stór-
verzlun hér heima á íslandi:
Rúgur, 200 pund kr. 10,00
Rúgmjöl — — — 10,50
Bankabygg pundib — 0,09
Hrísgrjón (heil) — — 0,10
Hálfgrjóu — — 0,09
Baunir (heilar) — — 0,10
— (klofnar) — — 0,11
Kaffi — — 0,96
Kaffibætir(„ísaf.")— - 0,40
Munntóbak — — 1,45
Rjóltóbak — — 1,15
Hvítsyknr (í topp-
um) — — 0,22
Hvítsyknr (högg-
inn í kössum) — — 0.23
Kandís — — 0,27
Púðursykar — — 0,20
Rúsínur — — 0,18
Sveskjui — — 0,16
Hveiti(;;Flormel")— — 0,09
— (ágætt) '— — 0,10
Sagogrjón — — 0,15
Skæðask. (húðir) — — 0,80
Brennivínsj ottnrinn — 0,60
f>essir vorn prísar þeir, er
Anstur-Skaptfellingar fengu nú
á helztu vörnm þeirn er sendi-
menn þeirra, þeir f>or!eifur
hreppstjóri Jónsson í Hólum og
Einar bóndi Stefánsson frá Árna-
nesi fengu á hinum útteknu vör-
um hjcá O. W. Mun Skaptfell-
ingum nýnæmi á þvílíkum verzl-
unarkjörum, og eigi verbur ann-
að sagt en að 0. W. hafi nú
fyllilega bnndið enda á löf-
| orð sín í auglýgingu sinni íAustra
\
í haust um hina fyrirhuguðu stór-
verzlun, því fágæt-munu þvílik
„kostakjör"á útl.vöruiiérá landi.
Svo flytur O. W. allar vör-
urnar fyrir Austur-Skaptfellinga
með „ V a a g e n " suður á H o r n a-
fjarðarós fyrir aðeins
fimmtín aura tunnuna.
Alklæðnaður (karlmanns),
fæst í stórverzluninni fyrir 15—
50 kr. svo og slitföt, og allra
mesta ógrynni af klæðum, kjóla-
tauum, sjölum, léreptum, borð-
búnaði úr leir, „fajance", og
margt annað til nytsemdar og
hýbýlaprýði, sem of langt yrði
hér upp að telja; allt með góðu
verði og vönduð vara.
Stórverzb.min er rekin í hinu
stóra og rúmgóða „saltaríi" O.
W." á Búðareyri, í fjölda her-
bergja, bæði uppi og niðri, og
er vörunum skipað niður í her-
bergin eptir þvi sem bezt á við,
og er mikið gaman að sjá allt
það fyrirkomulag, er óþekkt
mun vera hér á landi áður.
Meb „Agli" komu hingab
á heimleið frá JVorvegi Hans
Beck frá Sómastöðum í Reyb-
arfirbi, sildveibamabur Jens 01-
sep ogmaskínumeistari Danielsen.
„Egill" fór héðan til Reyb-
arfjarbar á skírdagsmorgun meb
nokkub af mátvöru til kaup-
manns Fr. Wat'hne á Búbareyri;
fór síban útá Eskiíjörð og það-
an meb sýslumann Johnseil til
Fáskrúðsfjarbar og tók þar 2
frakkneskar skipshafnir og fór
með þær til útlanda. Hafði
annab skipið brunnið upp útí
hafi og skipshöfnin komizt með
naumindum í bátana, hálfnakin,
og varð síðan bjargað af öðru
fiskiskipi. Á öðru skipinu hafði
ofviðri brotið í einni svipan
bæði möstrin og fieygt skipinu
um leið á hliðina, og þarna
varb skipshöfnin að hafast við
í skipinu á hliðinni í 10 daga
áður henni yrði bjargað.
— O. W. hefir nu keypt öll
Mandalíta húsin á Búðareyri
meb öllum síldarveibaáhöldum,
nótum, bátum o. fl. fyrir 8000
kr., og mun þab fyrirætlun O.
W. ab fiytja þá útgjörb tilEyja-
íjarðar, þar sem hann hefir keypt
lób fremst á Oddt-yrartanganum
og mun ætla ab byggja þar í
sumar síldarveibahús.
Meb „Thyra" kom nú hing-
ab vitinn á Dalatanga, og mun
0. W. ætla sér ab háta reisa
hann seinni hluta sumarsins.
Meb „Agli"kom 0. W. upp
meb dálitla gufuvél, er sett
verbur í einhvern bát haus, og
brúkub liér innfjarbar.
S m á g r e i n a r
„Um laiKÍsins gagn og nauftsynjar"
Eptir Jón Jónsson, alþm. í Bakkagerði.
—o—
III.
Eptirlauuamalið.
f>ví er opt kastað fram, ab
í þessu og þessu málinu sé eng-
inn þjóbvilji, þjóðin sé sofandi
og viti ekki hvað til síns frið-
ar heyri.
Stjórnin og hemiar sinnar
hafa einkum beitt þessu vopni,
sér til varnar, þegar þurft hefir
að verja lagasynjanir stjörnar-
innar.
En í einu máli er það sem
stjórnin getur þó ckki með rök-
um sagt, að þjóöin liafi þó ekki
einbeittan, og eindreginn vilj'a,
það er í málinu um afnám ept-
launa.
í engu máli, mun vera
hægt að finna eins eindreginn
þjóðvilja hér á Iandi, eins og í
þessu máli.
pab fyrsta og sibasta sem
kjósendur leggja þingmönnum
sínum á hjarta áður en þeir
fara til þinga, er þessi stutta
setning: „Reynið þið nú að
afnema eptirlaunin".
í flestöllum fundargjörðum
frá fundum þeim er haldnir
eru um stjórnarmál, eru álykt-
anir, þess efnis aö fundarmenn
séu allir á" þeirri skoðun að af-
afnema skuli, eða minnsta kosti
takmarka að stórum nmn, ept-
irlaun.
þetta veit stjornin, og henn-
ar flokkur, mjög vel. En hvers
virðir svo stjórnin þjóðarviljann
i þessu máli?
þegar þingið 1893 sam-
þykkti frv. um mjög hófíega
lækkun á eptirlaununum, neitaði
stjórnin því stabfestingar.
það lítur út fyrir að stjórn-
in vilji nieb því sýna oss ab
hún meti þjóöarvdjanii að engu,
þegar hún lítilsvirðir hann
svona þar sem hann kemur
skýrast fram.
En vér niegum ekki fyrir
það leggja árar í bát. Arér
verbnm að halda þessu máli
sem fastast fram, þ'rátt fyrir
mótstöðu stjórnarinnar.
Eptirlaunaupphæðin, er nú
þegar orðin svo gífurleg, að