Austri - 18.04.1895, Qupperneq 1

Aintabftkagafnið
Seyðisfj, er opinn á mið-
OimilöJifUlU vikud, kl, 4—5 e, m.
(íóð verzlun.
i
Af því vörupantanir til mín '
næstl. ár urðu svo miklar, þá
liefi eg — til þess að geta |
stundað þær svo vel rem unnt
er — flutt mig aptur hingað til
höfuðstaðarins og leigt öðrum
verzlun þá er eg hafði úti á
landinu.
Eg býðst til eins og áðui
að kaupa aliskonar vörur fyrir
landa mína, og meö þvi eg
kaupi einungis gegn borgun út
í hönd, get eg keypt' eins ódýrt
og nokkur annar, eins og eg
líka mun gjöra mér ómak til
þess að fá svo hátt verð, sem
unnt er, fyrir þær vörur er eg
sel fyrir aðra.
Eg leyfi mér að vísa- til
nieðmæla þeirra, er stóðu í
Austra og ísafold f. á., og hefi
eg einnig i höndum ágæta vitnis-
burði frá nokkrum af merkustu
kaupmönnum landsins, enn frem-
ur hafa mínir nýju skiptavinir
látið í lj ósi ánægju sína útaf
vióskiþtunum.
íslenzkir seðlar teknir með
fullu verði.
Princip: Stor og áreiðanleg
verzlun, lítil ómakslaun, glöggir
reikningar. I
Utanáskript til mín:
Jakob Gunnlögsson
Uansensgade 46 A
Kjpbenhavn K.
Br uiiaáby rgð arfél a gi ð
Union Assuranee Society
London, stofnað 1714 (Kapital
46 millionir króna),
tekur að sér brunaábyrgð á hiU-
um, bæjurn, verzlunarvörum, inn-
anhúsmunum og fh, fyrir lægsta
gjald (Præmie) er hér gjörist.
*Menn snúi sér til mín und-
irskrifaðs, sem er aðalumboðs-
maður félagsins á íslandi, eða
umboðsmanna minna, sem á Aust-
urlandi eru: herra verzlunarm.
Ragnar Ólafsson á Nesi í Norð-
firði og herra verzlunarmaður
Snorri Wium á Seyðisfirðí.
p. t. Seyðisfirði í apríl 1895.
Ólafur Arnason.
frá Eyrarbakka. |
Stórkaupaverzlun
OttO Wathnes á Seyðisfirði.
þ>ann 9. þ. m. kom gufu-
skip stórkaupmanns Otto Wathn-
es „Egill“, skipstjóri OlSCll, frá
útlöndum, alhlaðinn upp undir
þiljur afallskonar vörum til stór-
kaupaverzlunarinnar. 0. Wathne
kom nú sjálfur upp með Agli
og svo vicekonsúl 1. M. Hansen,
er gengið hafði O. W. til ann-
arar handar við innkaupin er-
lendis, sem voru gjörð í Stav-
anger í Norvegi, liér og þar á
Englandi, í Hamborg á pýzka-
landi, einstaka vara frá Kaup-
mannahöfn og víðar að.
Yörurnar eru sagðar vald-
ar að gæðum.
þessir eru stórkaupaprísar
nú sem stendur á hinum helztu
vörum við þessa fyrstu stór-
verzlun hér heima á íslandi:
I
í haust mn hina fyrirhuguðu stór-
verzlun, því fágæt-munu þvílík
„kostakjör“á útl.vöruiérá landi.
Svo flytur O. W. allar vör-
urnar fyrir Austur-Skaptfellinga
með „Yaagen “ suður á H o r n a-
f j a r ð a r ó s f y r i r aðeins
íimmtíu aura tiiuiiiina.
Alklæðnaður (karhnanns),
fæst í stórverzluninni fyrir 15—
50 kr. svo og slitföt, og allra
mesta ógrynni af klæðum, kjóla-
tauum, sjölum, léreptum, boi’ð-
búnaði úr leir, „fajance“, og
margt annað til nytsemdar og
hýbýlaprýði, sem of langt yrði
hér upp að telja; allt með góðu
verði og vönduð vara.
Stórverzlunin er rekin í hinu
stóra og rúmgóða „saltaríi“ O.
W. á Búðareyri, í fjölda her-
bergja, bæði uppi og niðri, og
er vörunum skipað niður í her-
bergin eptir því sem bezt á við,
og er mikið gaman að sjá allt
það fyrirkomulag, er óþekkt
mun vera hér á landi áður.
Rúgur, 200 pund kr. 10,00
Rúgmjöl — — — 10,50
Bankabygg pundið — 0,09 '
Hrísgrjón (lieil) — — 0,10
Hálfgrjón — — 0,09
Baunir (heilar) — — 0,10
— (klofnar) — — 0,11
Kaffi — 0,96
Kaífibætir(„ísaf. “)— — 0,40
Munntóbak — — 1,45
Rjóltóbak — — 1,15
Hvítsykur (í topp- urn) — 0,22
Hvítsykur (högg- inn 1 kössurn) — 0.23
Kandís — — 0,27
Púbursykur — — 0,20
Rúsínur ■— — 0,18
Sveskjui — — 0,16
H veiti (., Flormel “) — — 0,09
— (ágætt) — — 0,10
Sagogrjón — 0,15
Skæðask. (húbir) — — 0,80
Brennivínsjotturinn — 0,60
þessir voru prísar þeir, er
A11 stur - Skaptfellingar fen gu nú
á helztu vörum þeiin er sendi-
menn þeirra, þeir þorleifur
liíeppstjóri Jónsson í IIól um og
Einar bóndi Stefánsson frá Árna-
nesi fengu á hinum útteknu vör-
um hjá 0. W. Mun Skaptfell-
ingum nýnæmi á þvílíknm verzl-
unarkjörum, og eigi verður ann-
að sagt en að 0. W. hafi nú
fyllilega bundið enda á lóf-
orð sín í auglýsingu sinni iAustra
Mcð „Agli“ komn hingað
á heimleið frá Korvegi Hans
Beck frá Sómastöðum í lleyð-
arfirði, síldveiðamaður Jens 01-
sep og maskínumeistari Danielsen.
„Egill“ fór héðan til lleyð-
arfjarðar á skírdagsmorgun með
nokkuð af mátvöru til kaup-
manns Fr. Wafhne á Búðareyri;
fór síðan útá Eskifjörð og það-
an með sýslumann Jollliseil til
Fáskrúðsfjarðar og tók þar 2
frakkneskar skipshafnir og fór
rneð þær til útlanda. Hafði
annað skipið brunnið upp útí
hafi og skipshöfnin komizt með
naumindum í bátana, hálfnakin,
og varð siðíin bjargað af öðru
fiskiskipi. Á öðru skipinu bafði
ofviðri brotið i einni svipan
bæði möstrin og fieygt skipinu
um leið á hliðina; og þarna
varð skipshöfnin að hafast við
í skipinu á hliðinni í 10 daga
áður henni yrði bjargað.
— O. W. hefir nú keypt öll
Mandalíta húsin a Búðareyri
með öllum síldarveiðaáhöldum,
nótum, bátum o. fl. fyrir 8000
kr., og mun það fyrirætlun 0.
W. að fivtja þá útgjörð tilEyja-
íjarðar, þar sem hann hefir keypt
lóð fremst á Oddeyrartanganmn
og mun ætla að byg’gja þar í
sumar síldarveiðahús.
Með „Thyra“ kom nú hing-
að vitinn á Dalatanga, og mun
0. W. ætla sér að láta reisa
hann seinni hluta sumarsins.
Með „Agli“ kom 0. W. upp
með dálitla gufuvél, er sett
verður í einhvern bát hans, og
brúkuð liér innfjarðar.
S m á g r e i ii a r
„Um landsins gagn og nauftsynjar".
Eptir Jón Jónsson, alþm. í Bakkagerði.
—o—
111.
Eptirlauuamálid.
n
því er opt kastað fram, að
í þessu og þessu málinu sé eng-
inn þjóðvilji, þjóðin sé sofandi
og viti ekki livað til síns frið-
ar heyri.
Stjórnin og liennar sinnar
hafa einkum beitt þessu vopni,
sér til varnar, þegar þurft hefir
að verja lagasynjanir stjórnar-
innar.
En í einu máli er það sem
stjórnin getur þó ekki með rök-
um sagt, að þjóðin hafi þó ekki
einbeittan, og eindreginn vilja,
það er í málinu um afnám ept-
launa.
1 engu máli, mun vera
hægt ab finna eins eindreginn
þjóðvilja hér á landi, eins og í
þessu máli.
J>að fyrsta og síðasta sem
kjósendur leggja þingmönnum
sínum á hjarta áður en þoir
fara til þinga, er þessi stutta
setning: „Reynið þið nú að
afnema eptirlaunin“.
í flestöllum fundargjörðum
frá fundum þeim er haldnir
eru um stjórnarmál, eru álykt-
anir, þess efnis að fundarmenn
séu allir á þeirri skoðun að af-
afnema skuli, eða minnsta kosti
takmarka að stórum mun, ept-
irlaun.
þetta veit stjórnin, og hcnn-
ar flokkur, mjög vel. En hvers
virðir svo stjórnin þjóðarviljann
í þessu máli?
þegar þingib 1893 sam-
þykkti frv. um mjög lióflega
lækkun á eptirlaununum, neitaði
stjórnin því staðfestingar.
þab lítnr út fyrir að stjórn-
in vilji með því sýna oss að
hún meti þjóðarviljann að engu,
þegar hún lítilsvirðir hann
svona þar sem hann kemur
skýrast fram.
En vér megum ekki fvrir
það leggja árar í bát. Yér
verðum að lialda þessu máli
sem fastast fram, þrátt fyrir
mótstcbu stjórnarinnar.
Eptirlaunaupphæðin, er nú
þegar orbin svo gífurleg. að