Austri - 29.06.1895, Blaðsíða 3

Nr 18
A U S T P, I.
¦antuiu&sar aaœ^smaonatemsiM
atEar-tEs<c«w
ugt ura, en ekkert orð um það, að iit-
svar verzlunarinnar var uni 7i« ai*
tekjum heanar, en útsvör sveitar-
manna til jafnaðar lJ»0 af þeirra
tekjum. petta er nú i sjálfu sér all-
einkennileg aðferð, því að sleþptura
rnisfellunum á virðingunni, sýnist vera
töluverður mumu* á því t'vonnu, að
eiga eignir sínar í jörðum °g Hfandi
péningi og að eiga þær í vöruleifum,
skuldum og verzlunaráhöldum. En ein-
kennilegust verður hún samt þegar
þess er gæfct, að lögin fyrirskipa bein-
línis að miða útsvðr ver/.lana við veltu
og arð, en alls eigí við efni né á-
stæður. Allmerkilegt er það og til
samanburðar, að nefndin áb'tur haefi
]egt útsvar á pöntunarfelagið 20 kr.
eða hér um bil */eo móti verziunirmi,
'þó pað væri sannað og viðurkennt,
að velta pess hefði verið um !/c m&ti
hennar veltu. það cr nævri því að
manni geti dottið í hug, að pöntunar-'
felagið se óskabarn háttvirtrar sýslu-
neindar, en ver/lunin olnboaabarnið.
Sunuun kann nú að pykja eg hafa
skýrt þetta mál helzt tii oí' ítarlega. En
eg álít að margt óþarfara birtist í
blöðuiu vorum, en þó aimenningi gef-
ist stöku sinuum kostur á að dæma
um pað, hvernig bTeppsueindir og
sýslunefndir faia meb vaid þi.ð, sem
lögin veita peiiu til að lepgja skitt á
menti. þegar eg aðgæti l.v-rnig
hreppsnefndin hér er skipuð, og hverjir
þar ráða hiestu, og að í sýslunefnd-
inni hafa pöntuiiarféiagsnicnn afi at-
kvæða, pá dettur mér úsjálfrátt í hug
sú spurning, hvort þungar skatta-álög-
ur muni vera eitt af þeira vopnum,
scm beita eigi í bardaga þeim, sem
hafiun er gegn iiinum útlendu verzl-
unum. Bardagi þ°ssi er etiaust
ekki vítaverður í sjálfu sér, en hann
getur orðið það, ef beitt er ótilhlýði-
legum vopnnm og mega peir inenn er
sókninni stýra gæta sin. að eígi vekji
þeír gruu um slíkt. Eg heíi nú alís
eigi dregið dui á það álit mitt. að
frá hreþpsnefndariniiár hálfu sé her
verið að bera vopu á verzlurima. en
aðgjörðir sýslunefndarinnar í málinu
Eetlá eg ad leggja imdír dóm almenn-
ings.
Að endingu vil eg benda á eitt
atriði. sem mál þetta gefur tilefni
til. Væri svo að verzlunin her hefði
í þetta sinn orðið fyrir rettlátu út-
svari, þá get eg ekki betur seð, en að
allar aðrar verzlanir á landiuu, sem
eg veit um, beri allt of lág útsvör.
Hið hæsta útsvar. sem eg man eptir
að eg hafi séð eða, heyrt getið um er
600 kr. á Fischersverzlun i Reykjavík;
mun húu þó vera ein hiu stærsta
verzlun á landinu, miklu stærri en
Vopnafjarðarverzlun, og bæjargjöld í
Beykjavík ærið há. Mun enginn ó-
vilhallur maður lá mér, þó eg'viljiei
að svo stóddu kannast við, að af öll-
um hreppsnefudum, sýslunefndum og
bæjarstjórnum á landinu sc hrepps-
nefnd Vopnafjarðar og sýslunefnd
Norour-Múlasýslu hinar einu, sem
treystandi se ti! að meta rett gjald-
þol verzlana.
Vopnafirði 18. apríl 1895.
Ó. F. Daviðsson.
j>akkaravarp
þegar pöntunarvörurnar til Geit-
hellnahrepps frá stórkaupmanni Otto
Wathnes komu í vor, sýndu ekkjufrú
Soffía Wayvadt og fröken Nikólina
Wayvadt félagsmönnura það drenglyndi
að gej'ma í sínum eigin húsum á Teigar-
horni vörurnar, sem ella hefðu legið
undir skeindum, auk þess sem þær
mæðgur sýndu iJllum hina vaualegu gest-
risni og góðvilja.
Fyrir þetta drenglyndi og góð-
vilja. finnuni vér oss skylt að tj'i. þeini
mæðgum vort innilegasta þakklæti.
Pöntunarfélag Geithellnahrepps.
I. M. HAÍíSEX á Seyðisfiroi
tekur brunaábyrgð í hinu störa enska
brunaðbyrgðarfélagi, „North Brithish
& Merkantile", injög ódýrt.
StjOrnu-heilsudrykkur.
Stjörnu heilsiulrykkurinn skarar
fram úr alls konar
Llfs-Elixír
sem menn alt tilþessa tíma berakensli
á bæði sem kröptugt læknislyf og sem
ilmsætur og bragðgóður drykkur. Hanu
er ágætur læknisdómur, til að afstýra
hvers konar sjukdómum, sem akom af
veiklaðri ineltingu og eru áhrif hans
stórmjög styrkjandi allan likamann.
hressandi hugann og gefandi góða matar-
lyst. Ef maður stöðugt kvöld og morna,
noytir einnar til tveggja teskeiða af
þessum ágæta heilsudrykk, í brenaivíni,
víni' kaffi, te eða vatni, getur maður
varðveitt heilsu sína til efsta aldurs.
fjetta er ekkert skrum
Einkasölu hefir
Edv. Cristenssen.
Kjpbenhvu- K'
Bæknr uýkomnar
í bökverzlan L. 8. Tómassonar.
Aldiimót IV. ár......... 1,20
Bibiíumyndir........... 0,25
Eimreiðin 1. hepti ....... 1,00
Huld V. hepti . ,........ 0,50
Tðuun I. ár (gamla frá 18€0) . 1,00
Kvennafræðarinn í bandi . . . 2,50(
Landafræði M. Hansens .... 0,75
Laxdæla (11. bindi af ísl. sögum) 1,00
lijéðmæli Stgr. Tliorsteinss. 3,00—4,50
l;ækningabók Dr. Jónasens . 3,00
iS'al og Damajanti (saga) . . 0,65
Reikningsbók Eir. Briems i b. . 1.00
Ritreglur Vald. Asm. 4. útg. . 0,60
Sagan af Andra jarli ..... 0,60
Sannleikur kristindómsins . . . 0,35
Smáaögur Dr. P. P. 6. hefti . 0,60
Stafrof söngfræðinnar ..... 1,10
Um áfengi og áhrif þess 0,15, í b. 0,20
Um mctvæli og munaðarvöru eptir
Gaðm. lækni Björnss. 1. hft. 0,35
J>jóðsögur, íslenzkar 1,00, í b. 1.30
SkrifbækMr, stnáar og stérar o. m. rl.
Orgel-hariíioiiiiiiii
kirkjur og heimahús
hljömfogur vonduð og ód^i'
útvegar L. 8. Tómasson á Seyðisfirði.
BRUKAÁBYEG D ARFÉL AGIÐ
„Nye danske Brandforsikvings Selshab"
Stormgade 2 Kjöbeuhavn.
Stofnað 1864 (Aktiekapital 4, 000 000
og Reservefond 800,000).
Tekur að sér brunaábyrgð á hús-
um, bæjum, gripum, verzlunarvörum,
innanhússmunum o. fl fyrir fastákveðna
litla borgun (premie) án þess að
reikna nokkra borguit fyrir brunaá-
byrgðarskjöl (Police) eða stimpilgjald—
Menn snúi sér til umboðsmanns fö-
íagsins á Seyðisfirði
St. Th. Jónssonar.
Mcolai Jensens
Skiæder Etablissement
Kjöbmagergade 53. 1. Sal, ligeover
for Regenzen, med de nyeste og bedste
Varer.
Prover og Schema over Maal-
tagning sendes paa Forlangende.
Ærbödigst
Kicolai Jenscn.
Meira! Ljós
og dökkleit svwitutau, úr sillti og ull
með ofnum rósum, dökkblátt Jlöiel á
1 kr. al., ágætir milliskirtudúkar á
45, 48 og 50 a. al., fínt og gott peysu-
klœðí á 5 kr. al., Yerseytreyjur a
3,50 og margt annað, auk þess sem
áður hefir sest í speglinum.
Stcinolíu vél arnar „ Primus''
koma áieiðanlega með fyrstu pöst-
gufuskipsferð í'rá Kaupnuinnahöfn,
pær hafa lækkað í verði;
í verzlun Magnúsar Einarssonar
á Vestdalseyri.
n.mv-vTartv .tm. 7*n«œtiu.3íi(j*;t;T"x:
»W WTW>WM)0Bn
Særin gasaga.
Nýiega komst illa upp um sæfiivgamaun nokknrn, af nafni
Wordwell í bænum BÍufftoWn í Ind'iana f Bandaríkjunum. Wofct-
vell hafði lofað fthorfendunuin, að láta þá sjá Indiánahöfðingjann,
„Stóra Ulf". íipturgeHKÍim.
Allt gekk uppá hið bessta. Stóri úlfar kom í Íjós. Heldur
hrykalegur kíirlitin. En er minnst varði stökk eiim af ahorfendftn*
»wn á drauginn, sem æpti ógurlega, en þá kom „andi" Benjamius
Franklíns úr næsta herbergi „Stóra Úlfi til hjAlpar. Nú var gass-
Ijósið skrúfað sem bezt upp; og upplýstist þá, að andarnir voru þau
ltjónii), Wordwell og kona hans. í herberginu við hliðina fundtt
menn börn hjónanna, 3 h.ð tolu, 511 saman klædd í onr.labur.ing,
B'im áhorfendunum hai'ði verið ibfvitni á að sja, hvemig iitu út. og
áttu þau að koma síðar inn, tfn nú varð tilfe.lið,
Lögreglustjórinn lét nú l6greSluí)jónana fara með allan þennan
„anda"-hóp til júrnbfautarinnar og skipaði þeim að fara scm fyrst
burtu úr bænum, og urðu andarnir að selja forkunnar fagran og' in-
dælan sönglagastokk til þess að geta keypt sér farseðlana með járnbraut-
inai. En sönglagastokkinn höfðu þau hjónin haft til þess að gæða
tilheyrendunum með „hinw.cskri Mjómlistít)¦ er þess var afþeim óskaði
417
,.En hvað á allt þetta að þýða!" hrópaði barónainn og stoð upp
af stóluum, n/ifólur ní' roiði.
„Stiiltu þig yinur rainn! bíddu þar tii búið er að borða;i; hvísl-
aði harónsfrúin að manni síaum og togaði hann aptur niður i
sætið.
Aptm' varð þögn yfir borðum.
„[>etta er skritið fótk41*, hugsaði Kalli Úttcr með sjálfum sér,
.,ekkert getur skemmt þvi . - ¦ Máske eg aetti að reyna til að lífga
það með bt'iktali . , , Vjg h«fi garflsw aí' að reyna það".
þjónninu var að bera siipudiskawa á borðið, en í því heyrðist
rödd. sem kæmi hún úr tómri tunau, <?r sagði:
„Hvenær kemiisr s'dunguriiui, sem veiddur var í morgun?-'
Aliir hrukku við, og skygndust uwdir borðið, því svo virtist,
¦sem röddin kæmi þaða«; on þá þcir mðu einkis varir, gláþtu all'ir
forviða hver á annan og á húskennarann, sem sat þar með aptur
faiunninn, eins og kann hefði ekkert heyrt.
Litlu síðar heyrðist raust ofanúr iaptimi, er aagðfc
„•Sihragurinu kemivr *igi vegaa þess að það vantar brenmvía
•íi borðið, og svo líka ¦smjör",
. „Nei, hú keyrir þefttu. fram «r •ötln hófi!-' krópaði "bar(5nninn og
þaut upp frá berðunu Honum koiu til kuga.r, að hanu kafði einu-
sinni teyrt til hins fræga búktalara Andersons, og tóði níi í, hvað-
•au rödftita inundi k-siMa AMk stöðu nú upp fiá bvrðain nema hús-
lcenuarima.
„Hvað á jwíssi i4lýtk a«ð þy'^a, v-ið áttum þö ¦•víst að borða fyrst
fclessaða* íspónaiJiatiitn*'.
nMig þrýttir @rð tfl þess að lýsa heg^un yðar feérí>, byrjaði ni
'ibaróuninn ákaáega reiður- ,eu það veit eg, að eg gct aldrei fyrir-
;gefið Ekstr-ðsa það, aíð fea«n ¦keíir sent mér og syni minuni þwilíkan
húsk«nftara; en oú vrl eg Íátta yður vfta ;þa-l, a^ eg þegar hefi beðið
mm kest eg ^agn hai'da 5*ður & sgestgjafagavðinum, er þer sjálfir
verðið a>ð berga, og héðau -verðio þér að fwa l'arnir fyrir kl. 7.
„Að l'ara ltóðan;" — sagði Kalli Útter með mestu stillingu, —
„eins og eg hafi ekki hugsað ura það. pér haldið máske að eg sé
«ekki fyíxir löngu orðinn -leiður á heinuskum strákum, algjörðu bind-