Austri - 31.01.1901, Qupperneq 4

NR. 4
A U S T R I.
14
Ullarverksmiðjurnar á Jaðri í Norvegi
(Jæderens Uldvarefabriker) hafa reynzt svo vel, að engar verksmiðjur vinna
betri dúka úr íslenzkri ull. — Afgreiðsla er nú mjög góð. fannig komu
dúkar úr ull peirri, er send var héðan í ágúst, aptur i október og úr peirri
ull er send var í október aptur í desember. — Borgun fyrir vinnu er teldn
með ávisunum frá Kaupfélögum og Pöntunarfélögnm, og í ull og öðrum góð-
urn vörum og viðskiptamörmum gjört allt sem hagfeldast. —■ Sendið pví ull
yðar til aðalumboðsmaunsins, Jóns pöntunarstjóra JÓnssonar á Seyðisfirði
eða til:
Herra Helga Eiríkssonar á Eskifirði,
----Pálma Pálmasonar í Norðfirði,
----Kristjáns Guðnasonar á Yopnafirði,
----Björns Guðmundssonar á J>órshöfn,
----Arna Kristjánssonar á Lóni, •
----Eriðbjörns Björnssonar á Grýtubakka,
----Jóseps Jóussonar á Melum í Hrútafirði.
Umboðsmenn verða teknir með góðum kjörum við Húsavík, Akureyri
Sauðárkrók og Biönduós.
Til skipseigenda.
Áílar aðgjörðir
Til sölu er: möstur af „Kuttara“
ásamt reiða og ,,bómum“, skipsluktir
(Lanterner), dæiur, atkeri ásamt 40
faðma langri festi, kaðlar, „spil“ o.
m. fi.
Nánari upplýsingar eru gefnar
á skrifstofu Austra.
IIiís til selu
eða leigu.
Gott timbudbúðarhús með til-
heyrandi pakkhúsi, á VeStdalseyri i
Seyðisfjarðarkaiipstað er til kaups
eða leigu frá 1 júní 1901.
Húsið er 16 ál. langt og 10 ál.
br. með kvisti til beggja hliða með
góðura herbergjum, einnig' eru góð
herbergi til beggja enda. Kiðri eru
2 góðar stofur, búV og eldhús með
vatnsleiðslu inni. I öðrum endauum
er búð og befir par verið rekin
verzlan í 14 ár. Húsið er virt á
4000 kr. Semja má við herra úrsmið
Stejáii 1. Svemsson
á Seyðisfirði.
Jörðin Álptavík
í Borgarfjai ðarbreppi, 7.4 hndr. að nýju
m ati, er laus til ábúðar frá næstu
fardögnm. Semja má við
forstein J. G. Skaptason.
á úrum og blukbum
erumjög vandaðar og óvenjulega fíjótt
af hendi leystar
á úrsmíðaverkstofu
Friðriks Gíslasonar.
Undertegnede Agent"*~för "islands
Östland, for det kongelige oetroje-
rede, almindelige Brandassurance
Compagni,
for Bygninger, Yarer, Effecter, Krea-
turer, Hö &c., stiftet 1798 i Ivjoben-
’>avn, modtager Anmelaelser omBrand-
forsikring; meddeler Oplysninger em
Præmier &c. og udsteder Policer.
Eskifirði í maí 1896.
Carl I). Tulinius.
— fhe~ “
Edinburgii Roperie
& Sailclotli Limitod Company
stofnað 1750.
Yerksmiðjurí LEITH& GLASGOV
búa til:
i færi, kaðla, strengi og segldúka
. Yörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
í mönnum um allt land. ^
Umboðsmenn fyrir ísland og Eær-
eyjar:
F. Ejorth & Co
Kaupmannahöfn.
Byssur og skotfæri,
og allt bvssum tilheyrandi, útvegar
undirritaður með verksmiðjuverði, að
fiutningsgjaldi viðbættu, frá verksmiðju
peirri í Norvegi, er Friðpjófur Nansen
keypti rilla sína hjá áður en hann fór
í norðurferðina frægn.
Einnig útvega eg, frá sömu verk-
smiðju, skiði, skauta, laxastangir
o. fl.
Seyðisfirði 11. janúar 1901.
Halldór Skaptason.
Ðuglegur reglumaður
óskar eptir vist hér í kaupstaðnum.
Ritstjórinn vísar á manninn.
Hvergi fást betri kaup en í
Soludeild
Poutumirfelagsiiis.
Athygli skal leitt að hinum vönduðu
islenzku vörum er par fást svo sem
smjör, saltkjöt, bæði nautakjöt og
sauðakjöt, kæfa, prjónaband, sokkar,
p"jónuð nærföt o. fl. Dúkar úr
íslenzkri ull með fágætu verði.
Utleridar vörur eru hvergi ódýrari,
pannig er gott skorið neftóbak selt
fyrir aðeins eina krónu pundið,
Margarine á 45 aura. Byrgðir af
ilestum nauðsynjavörum inn-
leadum og útlendum.
P r j ó n a v é 1 a r
með innkaupsverði,
að viðbættum flutningskostnaði, má
panta bjá:
Jóh. Kr. Jónssyni
á Seyðisfirði.
fyril-slíiivindur
hefii Jón Bergsson á Egilsstöðum til
sölu. pær ern geymdar hjá Jóni
Jónssyni pöntunarstjóra í Múla, og
gota menn einnig fengið pær hjá
honum.
The
N o r t h British
Ropework Company
Kirkcaldy í Skotlandi
Contractors to H. M. Government
búa til: rússneskar og ítalskar
fiskil]nu.,* * og færi,
Manilla og rússneska kaðla, allt sér-
lega vandað og ódýrt eptir gæðum.
Einka-umboðsmaður fyrir Danmörk
Island og Eæreyjar:
Jakob Giinnlögsson
Kjöbenhavn K.
Vort tilbúna
Fineste Skandinavisk
Export Kaffe Surrogat
hefir unnið sér fáheyrða útbreiðsln,
reynið pað, ef pér eigi brúkið pað nú
pegar.
F. Hjorth & Co
Köbenhavnn.
I fyrra vetur varð eg veik, og
snerist vc’kin brátt upp í hjartveiki
með parafleiðandi svefnleysi og öðr-
um ónotum; fór eg pví að reyna
Kína-lífs-elixír horra Valdímars Peter-
sens, og get eg með gleði vottað, að
eg hefi orðið albata af 3 flöskum af
téðum bitter.
Votumýri.
Húsfreyja Guðrún Eiríksdóttir.
Kína-lifs-elixirinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á íslandi áo nokkurrar
tollbækkunar og kostar pví eins og;
áður aðeins 1 kr. 50 aura flaskan.
Til pess að vera viss um, að fá
liinn ekta Kina-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta eptir pví, að
V. P
F
standi á flöskunum í grænu lakki, og
eins eptir binu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi, og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Frederikshavn Danmark.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Cand. phil. Skapti Jósepsson.
Prentsmiðja
porsteins J. G. Skaptasonar.
10
hið rýja ráðabrugg, sem liann sannfærðist æ meir um að væri til,
eius og hann liafði látið í Ijós við Granovitch.
„Akið með ir.ig til furstinnu Palitziu,“ kallaði hann til vagn-
stjórans, er bann hafði bent til sín.
Að fáuro minntum liðnnm stcig hann upp stiganní binni skraut-
legu höll furstinnunnar í Stóra Morskoía-strætinu og lylgdu honum
tveir pjónar i skrautbúningi hennar. peir fóru með hann eptir
skrautlegum gangi að dyrum með pykkum tjöldum fyrir, par sem sá
eldri lauk vængjahurðinni upp á gátt og brópaði nafn gestsins.
„Æ, eruð pað pá pér, herra Volborth, sem svo lengi hafið
látið mig bíða heimsóknar yðar!“
„J>að eru pó ekki nema fimm dagar síðan eg var hér,“ ansaði
Volborth um leið og hann með mestu kurteisi kyssti á hönd pá,
er furstinnan rétti honum. „En pað er liverju orði sannara, að —
i’yrir mig hafa pessír dagar verið sem heilt ár.
Nú tók hann eptir pví, að parna var priðji maður viðstaddur
—; haun stóð út við glngga og horfði út á götuna. Volborth var
pað gefiö að geta tekið eptir öllu án pess að aðrir yrðu pess varir,
og lét nú sem ekkert væri og sagði við furstinnuna:
„Eg hefi átt mjög annríkt, og kom aðeins hingað til pess að
kveðja yöur.“
„Ætlið pér burt f,iá Pétursborg? Á! |>á er leiðinni víst lieitið
til Parísarborgar,“ sagði furstinnan kurteislega.
„Já, pangað kem eg líka; en á morgun er ferðinni heitið til
Víuarborgar í fylgd keisarans,“ sagði Volborth og bar hraðan á
tii pess að sjá liver áhiif pessar nýju fréttir gjörðu. Óskið mér
pví til hamingju, i æra furstinna, pví cg er kjörinn til pess að skrifa
sögu ferðatinnar og er pví í fylgd keisarahjónanna.
J->að kom sem snöggvast óvanalegt fjör í hin fögru augu
lurstinnunnar, en hvarf á svipstundu aptur, og húu svaraði Volborth
hlæjandi: 1
„Yður gengur sannarlega allt að öskum. Og eg óska bæði
yður og hans hátign til hamingju; að annar eins æringi og pér eruð
kj0rr.ii' tií að íita f’erðasöguua, virðist mér fyrirboði pess, að ferðin
gangi vel. Eu hvað er eg að hugsa, eg hefi pá gleymt að sýna
11
yður vin rninn frá Aroeríku, sem er hór á skemtiferð. Delaval
ofursti, komið hingað til að heilsa upp á einn ritsnilling vorn, herra
Volborth, sem á að vera 1 fylgd keisarans.“
Eurstinnan hafði talað frakknesku við Volborth, eins og siður
er til meðal heldra fólks á Bússlandi. En pegar hún snéri sér að
gesti sínum við gluggann talaði hún rússnesku. Hann hlýddi boðinu
og snéri sér að Volborth, sem pegar sá, að petta var sami maðurínn,,
er liafði mætt honum fyrir tveim tímum á riðinu inn til „priðju.
deildar“ og hafði pá ávarpað hinn rússneska bónda á ensku.
petta er víst skrítínn karl, hugsaði Volborth með sjálfum sér
Ef pér kunnið tungu vora, pví töluðu pér hana pá ekki við bóndann?
Mér pykir pað og mjög grunsamt, að pessi Ameríkumaður
skuli kunna rússnesku, en eigi frönsku.
Báöir herrarnir lutu hvor öðrum og fóru svo að spjalla hiu
ferðalag keisarans. Ameríkumaðurinn var, sem vonlegt var, forvitinn
í að fræðast um hið fyrirhugaða ferðalag, og furstinnan gjörði háð
að pví.
Eurstinna Palitzin var fríð kona, og komin af eiuhverri tignustu
*tt á Rússlandi. |>ó hún væri nú á að gizka 27 ára pá var hörunds-
litur hennar sem ungrar stúlku og drættirnir í andliti úennar voru
fínir og reglulegir og hún hafði fullt vald yfi>’ svip sínum. Varir
hennar voru mjúkar og rjóðar en augun stálblá og horfði húnt
jafnan fast á pann, er hún talaði við, án pess hægt væri að vita,
yfir hverju hún bjó sjálf.
Allt látbragð hennar var fagurt og rödd hennar mjög einkennifeg.
Hún var mjög blíð og hljómfögur, en pó svo róleg og tilfinningar-
laus, svo pað leit lielzt út fyrir að eigandinn hvorki gæti elskað
eða hatað eða komizt í nokkra geðshræringu. Einsog hún átti ætt
til að rekja, pá umgekkst furstinnan æðsta fyrirfólk Pétursborgar
og var nókunnug bæði í Vínarborg og París.
,,{>ér verðið vel að gæta yöar, annar eins galgopi og pér oruð,,
Volborth;“ sagði bún með háðsbrosi. „Mér hefir verið sagt að petta>
ferðalag muni líkjast pví sem helruingur lögregluliðs Pétursborgar
væri á leiðinni umhveifis keisara. Nafn foringja lögregluliðs pessa
átti víst að fara lágt, en heyrt hefi eg pví fleygt, að par til sé