Austri - 05.10.1901, Síða 4

NR. 36
AUSTfil.
122
TIJBOEG 0L frá hinu stóra ölgerðarhúsi Tuborg Fabrikker í Khöfn
er alpekkt svo sem liin bragöbezta og nœringarmesta bjór-
tegund og héldur sér afbragðsvel.
TTJBQEG 0L, sem hefir hlotið mestan oröstír kvervetna, par sem pað
hefir verið haft á sýningu, rennur út svo ört, að af því
seljast 50,000,000 fl. á ári, sem sýnir, hve miklar mætur
almenningur heíir á pví.
TTJBOBG 0L fæst nærn pví alstaðar á tslandi og ættu allir bjórneyt-
endur að kaupa pað.
Aalgaards Ullaryerksmiðjur
vefa margbreyttari, fastari, og f al 1 e gr i dúka úr íslenzkri ull en
nokkrar aðrar verksmiðjur i Norvegi, enda hafa alltaf hlotið
ipSjf* hæstu verðlaun
á hverri sýníngu.
N O R Ð M E N N sjálfir álíta Aalgaards ullarverksmiðjur langbeztar af öllum
samskonar verksmiðjum par í landi.
A ItíLANDI eru Aalgaards ullarverksmiðjur orðnar lang-útbreiddastar og
fer álit og viðskipti peirra vaxandi árlega.
A ALQxAARÐS V L L iE V NR K S MIÐ J U B hafa byggt sérstak
vefnaðarhús fyrir íslenzka ull, og er afgreiðsla paðan langtum
íijhtari en frá nokkurri annari verksmiðju.
VERÐLISTAII sendast ókeypis, og sýnishorn af vefnaðinum er hægt
að skoða hjá umboðsmönnum.
SENDIÐ p VJ. ULL YÐAR til umboðsmanna verksmiðjunnar, sem eru:
í Reykjavík herra kaupm. Ben. S. pórarinsson,
búfræðingur Arni Ó Thorlacius,
verzlunarmaður Guðm. Theodorsson,
|»órður Guðmundsson þorkellshóli,
verzlunarmaður Pétur Pétursson,
verzlurarmað: r M. B. Blöndal,
Aðalsteinn Kristjánsson,
verzlunarmaður Jón Jónsson,
úrsmiður Jón Hermannsson,
ljósmyndan Asgr. Vigfússon, Búðum,
verzlunarmaður Páll H. Gíslason,
hreppstjóri Jorl. Jónsson, Hólum.
eða aðalumboðsmannsins
Eyj. Jónssonar
Seyðisíirði.
Nýir umboðsmenn í Vestmanneyjum, Stykkishólmi, Isafirði og Vopnafirði
verða teknir með góðum kjörum.
á Akranesi
B o r ð e y r i
Blönduós
Sauðárkrók
Akur eyri
Húsavík
pórshöfn
E skifirði
Fáskrúðsfir ði
Djúpavog
Hornafirði
Ullarverksmiðjurnar á Jaðii i Norvegi
(Jæderens ITldvarefabriker) hafa reynzt svo vel, að engar verksmiðjar vinna
betri dúka úr íslenzkri ull. — Afgreiðsla er nú mjög góð. pannig komu
dúkar úr ull peirri, er send var héðan í ágúst, aptur í október og úr peirri
ull, er send var í október, aptur í desember. — Borgun fyrir vinnu er tekin
með ávisunum frá Kaupfélögum og Pöntnnarfélögum, og í ull og öðrum góð-
um vörum, og viðskiptamönnum gjört allt sem hngfeldast. — Sendið pví ull
yðar til aðalumboðsmannsins, JÓllS pöntunarstjóra JÓHSSOHar á Seyðisfirði
eða til:
Herra Helga Eiríkssonar á Eskifirði,
----Pálma Pálmasonar í Korðfirði,
----Kristjáns Guðnasonar á Vopnafirði,
---- Björns Guðinundssonar á pórshöfn,
----Arna Kristjánssonar á Lóni,
---- Friðbjörns Björnssonar á Grýtubakka,
---- Jóseps Jónssonar á Melum í Hrútafirði,
Umboðsmenn verða teknir með góðum kjörum við Húsavík, Akureyri,
Sauðárkrók og Blönduós.
Ernst Reinh Voigt.
MarkneuMrchen
lío. 640,
hefir tii sölu
allskonar
hljóðfæri,
hin beztuog ödýrustn.
Verðlisti sendist ókeypis,
peim sem óska.
Til gamle og imge Mænd]
anbefales paa det bedste det nyligl
i betydelig udvidet Udgave udkomne|
Skrift af Med.-Kaad Dr. Múllerl
om et
forstyrret Nerve- og
Sexual-System
og om dets radikale Helbredelse.
Priis incl. Forsendelse i. Kon-|
volut 1 kr. i Frimærker.
Curt Röber, Braunschweie
Islenzk nmboðsverzlnn
kaupir og selur vörur einungis
fynr kaupmenn.
Jakob Gunnlögsson,
Niels Juelsgade 14
Kjöbenbavn. K.
Lauritz Kliiver
; besorger solgt alle nmlige
j Slags Islandsvarer til hoieste
! Priser.
Contant Opgjer.
Regnkápur
| (AVaterproof)
I mjög gbð tegund er nýkomin
I Ul
j Stefáns i Steinholti.
Trjáviður
allskonar bæði unuinn og öunninn,
lieill skips farraur
er uýkominn til.
Stefáns i Steinholti.
Abyrgðarmaður og ritstjóri:
Oand. phil. Skapti Jósepsson.
Pr ents m iðja
porstems J. il. Skaptasonar.
94
Hann spurði, sem ekkert væri um að vera, hvort bréfberinn
hiði, og er pví var neitað, bað hann um leyfi að lesa bréfið. það
var skifað á frönsku og hljóðaði pannig:
„497 Sankti Pálsgötu, Boulogne.
Herra minn! — J>ér voruð svo góðir að sýna mér greiðvikni í
dag, og samferðamenn yðar sýndu mér hæði greiðvikni og hluttekuing.
Og pó eg standi í óborgaðri pakklætisskuld við ykkur öll, pá er eg
pó svo djörf að biðja yður svo vel að gjöra að koma heim til mín
kvöld á ofangreindan stað, par eg parf að ráðfæra mig við yður
vm mikilsvarðandi málefni. Eg bið yður að vera einsamall, og skal
eg í kvcld skýra yður frá ástæðum mínum fyrir pví.
Olga Palitzin.1'
pareð Laura hafði gætur á honum, lét hann ekki be á á r'nægju
sinni yfir bréfinu, er fékk bonum aptur pann prírð í hendur er hann
hafði misst fyrrihluta dagsins. Hann fann sig sekan við Yo’borth,
sem hann hafði svipt leiðarvísi um ráð Nibilistanna meðpviaðkoma
Dubrowski úr klóm lögreglunnar, og pví ásetti Fortescue sór að
verða við bón furstinnunnar, er hann áleit enga hættu vera sam-
fara.
Beyndar vissi Lann, að hann átti við pá menn að skipta er
einkis mundu svífast. En hann áleit sig óhultan, er peir gátu eigi
grunað bann um að vera í ofsækjandahöp peirra, og pó furstinnan
hefði séð hann með Melton, pá gat pað eigi verið grunsamt, par
sem Melton bafði ekkLpekkt hana eða fylgdarmann hennar, og pá
voru allar likur til, að pau hefðu heldur ekki pekkt hann.
pessar hugsanir fiugu í gegnúm huga Fortescue á meðan hann
las hrélið, og pví gat hann svarað rólega augnaráði Lauru og gefið
henni til kynna, að hún skyldi hepta forvitni sína par til frúMetcalf
heíði tekið sér dúr.
„Bréfið er frá Palitzin furstinnu," sagði hannumleiðog hann
rétti urmustu sinni pað „og eg er helzt á pví að verða við tilmælum
hennar. Eg veit reyndar ekki hvað hún vjjl mér, en skeð getur, að
eg með ptssum írrdi gtíi gjöit fröken IlmuYassili frekari greiða."
95
„Æ! gjörðu pað pá“ sagði Laura. Reyndar leizt mér furstinnan
bæði tilhaldssöm og fölsk, en pað er pað sama, ef pú getur gjört
vinkonu minni greiða með að finna hana.“
„Eg skal heldur ekki láta hana vaða ofan í mig,“ sagði Fortes-
cue, „en eg ætla að reyna til að komast að leyndarmilnm hennar.
Og svo ætla eg að biðja pig kæra mín að geyma pessi trö skjöl
vandlega, pau eru mjög áríðandi, pó pau séu óhrein; og pú mátt
engum fá pau nema mér sjálfum. Eg vil ekki hafa pau með til
furstinnu Palitzin."
Og svo tók hann upp og fékk henni hraðskeyti furstinnunnar
til Serjow og lykilinn að villiletrinu, er Meltou hafðl fengið
honum.
Laura tók við pessúm skjölum, en sneri upp á sig, er hún leit á
skriptina.
„Ef eg eigi vissi arnað, pá gæti eg baldið að pú værir heiðinn
töframaður, kæri minn“ sagði hún, um leið og hún stakk skjölunnm
í ferðakistil sinn.
pú hlýtur að vora öðrum kvennmönnum miklu fremur aðlaðandi,
er pú fæst við pvílík leyniiáð, án pess eg geti efazt um tryggð
pína.“
„Eg held, að við eigum, kæra! sammerkt í pví, eigi sízt er traust
pitt á mér ástúðlegt,11 svaraði Spencer Og pareð hjónaefnin voru
nú komin út úr matsalnum, pá staðfestu pau petta álit sitt mi ð peim
sönnunum, er eigi er í sögur færandi.
Svo sagðist Laura ekki mundi hátta fyrr en hann væri heim
komin n, og fór aptur inn til mömmu sinnar, en Fortescue fór inn
til sín til að fara í yfirfrakka, pyí kvöldið var kalt. Hann fór sro í
yfirfrakkann, en datt pá í hug að pað væri pó vissara, að stinga á
sig dálitilli skammbyssu, er hanu hafði í ferðaskrínu sínuí.
Honum kom margt í hug um pessa heimsókn sína, or hann
gekk niður gistihallarriðið og settist í vagn pann er beið hans, og
pó hann ekki kynni að hræðast, pá flaug honum nú í hug, að petta
væri pó undarleg heimsókn, svo seint á kveldi, on glotti pó að peirri
hngsun. En meðan vagninn ókútúr hinnm ljómaruii upplýsta aða’bæ