Austri - 21.10.1903, Blaðsíða 1
Kemuruz 3ll2oia9 ámdnuði
12 arkir minnst til næsta
nýárs,kostar hér á landi
aðeins 3 kr., eríendis 4 l
oHalddagil. júlí.
XIII. Ar. j
Seyðisflrði 81. oktðber 1903.
Lántakendnr úr yeðdeild Landsbankans aðvarast
nm
að gjaiddagi er 1. október,
að greiða verður nákvæmlega árgjaldsupphæðina; aukagreiðsla heimil í
októberit'fenuði, en standi á hundraði.
að eptir októberlok áfalla dríttarvextir l°/o fyrir hvern mánuð eða
hluta úr mánuði, reiknað frá 1. október.
að árgjaldsfrest er ekki unnt að veita.
að hús, sem í veði eru, verða að haldast vátryggð.
Tryggvi Gnnnarsson.
Til almennings.
Oss hafa borizt miklar umkvartanir um pað, hve lengi blöðin liggi opt og
tíðum á bæjur.um innsveitis án pess að hirt sé um að senda pau áleiðis til
móttakandans.
fareð vér getum ekki meira að gjört en koma blöðunum sem fyrst, á
viðkomandi póststöðvar úti um land, eða í sveitirnar sjálfar hér nærlendis —
pá er pað vinsamleg bæn vor til allra póstafgreiðslu- og bréfhirðingamanna
og alls almennings, að peir gjöri svo vel, að sýna oss og Austra pá vinsemd,
að greiða sem fyrst og bezt fyrir göngu blaðsins, og láta pví sem stytzt legast
á hverjum stað.
Vinsamlegast.
Skapti Jósepsson.
AMTSBÓKASAFNIÐ á Seyðisfirði
er opið á laugardögum frá kl. 2—3
e. m.
Rekiietaveiðarnar.
Mikil peningauppspretta. — Upp-
gangur Siglufjarðar. — Bezta brauð
landsins.
—:o:—
p>að litur út fyrir, að pað muni
gangast eptir, sem Austri hefir í
nokkur undaDfarin ár, í sambandi við
reknetaveiðaskýrslur herra koDsúls
Falcks í Stavangri — haldið fram, að
reknetaveiðarnar mundu bráðum fara
mjög í vöxt hór við land og síldar-
veiði mundi mest tíðkast bér eptir
með peirri veiðiaðferð, pareð hvala-
drápið auðsjáanlega hefir eyðilagt alla
síldarveiði með nót upp við land og
inni á fjörðum og víkum landsins,sem
einkum er eptirsjárvert, pareð sú
veiðiaðferð má keita alveg h æ t t u -
I a u s og nótsíkl jafnan á g æ t i b -
ya r a, er ætíð er í töluvert hærra
verði en reknetasíldin, sem hvergi
nærri er jafn hægt um verkun á eins
og nótasíldinni, er optast má taka
upp úr nðtunum eptir hentug-
1 e i k u m, og pvt verka sem vandleg*
ast. En reknetasíld er optast eigi
aðgjörð fyrr en skipin koma í land
með hana; hættir henni við að kremjast,
er mikið veiðist og roikilli síld verður
að hrúga saman í lestariúmumun.
pað má nokkuð marka reknetaút-
haldið f sumar hér við land á pví, að
pvi hefir eigi verið mótmælt, er stóð í
„Norðurlandi“, að pað hefðu verið
talin 140 reknetaskip við veiðar frá
ójögri og vestur fyrir Siglufjörð, eða
rétt úti fyrir Eyjafirði og Siglu-
firði.
Dr. Johan Hjort fullyrðir pað og í
skýrslu sinni, er stendur hér aptar í
blaðinu. að yfirleitt hefðu norsku rek-
netaskipin aflað vel og að pað væri
mesta ögrynni af síld hér við land,
einnig fyrir utan pær stöðvar, er
reknetaskipin veiddu á.
! Frá Siglufirði og Eyjafirði var í
j suroar og kaust flutt út aðeins undir
' eins manns nafni, kaupmanns T. L.
Imsland hér á Seyðisfirði, 12,252 tn.
síldar. Hefir herra Imsland áætlað,
að pað mundi ekki vera nema öa.
fjórði hluti peirrar síldar, er
veiðzt hefir í sumar útaf Siglufirði og
Eyjafirði. Eru pað góðar tekjur i
landssjóð. aðeins í útflutningstoll,
pó eigi sé svarað nema 20 aurum af
hverri síldartunnu. En miklu meira
hefir pó inn komið í verkalaun á Siglu<
firði, einsog nærri má geta af pví, að
par steig tlmaborgunin að sögn jafnvel
' uppí 80 aura. Auðvitað var Lúd að
ollum jafnaði lægri, en öll vinna að
síldinni pó alltaf vel borguð.
fá hlýtur og Gránufélagsverzlunin
á Siglufirði og almenningur að hafa
haft töluverðan hag af verzluninni
við síldarveiðamenn pessa, er sjálf-
sagt hafa purft að fá sér ýmsar nauð-
synjar hjá verzlaninni og kjöt o. fl.
hjá bændum, er numið hefir töluverðri
uppbæð hjá svo mörgum skipum(c.l40)
pó eigi sé áætlað að hvert skip
verzli að jafnaði meira en upp á 200
kr. Og líklega fer pessi verzlun mjög
vaxandi næsta sumar, bæði af pvf, að
reknetaskipum að öllum líkindum fjölg-
ar par mjög, og af pví, að nú vita
Norðroenu, að peir geta fengið margt
hér heima í verzlunum, er pá vanhagar
um og verzlanirnar gjöra sér sjálf-
sagt far um, að geta bætt úr pörfum
pessara nýju viðskiptamanna sinna.
J>á hafa Siglfirðingar haft stór-
hagnað af að leigja reknetamönnum
lóðir, litla bletti fyrir 40 kr. árgjald, og
kvað hvert fet af strandlengjunni, er
mögulegt er að nota, vera pegar le'igt
út. Og sem dæmi upp á, hvað eptir-
spurniu og kappið um lóðarbletti
pessa hefir verið mikið, skal hér til-
fært, að lóðarblettir 2, á hentugum
stað, er teknir voru á leigu í fyrra- ;
sumar fyrir 40 kr., voru eptirlátuir
Norðmönnum aptur í sumar, annar
fyrir 1500 kr., en hinn á 2000 kr,
fareð land prestssetursins liggur
par langbezt við verkun síldarinnar,
og er að ummáli töluvert flæmi, pá
mun mest af eptirgjaldi lóðanna renna
inn til Hvanneyrarprestsins. Og auk
pess fær Siglufjarðarpresturinn 5 aur. i
af livem síldartunnu, er á land kemur, |
er líka getur orðið töluvsrð upphæð. 3
Er liklegt, að Hvanneyrarpresturinn
sæki eigi burt úr Siglufirði í bráðina.
Má vel unna honum pessara nýju
hlunniuda, slíkur ágætismaður sem
hann er.
Ollum ber saman um, að sú síld,'
er veiddist í sumar par nyrðra, hafi
verið af beztu tegund, en pví miður
reyndist frágangurinn á henni ekki
sem beztur, svo að hún náði eigi pví
verði 4 hinum útlenda markaði, sem
skyldi. Mun pað mikið pví að kenna,
að í flaustri sildarvinnunnar, par sem
ákveðið kaup er fyrir að gjöra að,Ieggja
niðnr og salta í hverja tunnu. — gefa
menn sér ekki tfma til að taka eins
vandlega ut maga síldarinnar sem
pyrfti, en pví meira sem eptir verður
af honum í síldinni, pví hættara er
Vyps'cgn ikrideg bundin vtð
áramót. O/jili nenia komm
sí til ritstj. fyrir 1. októ-
her. Innl. augl. 10 aura
línan,eða 70 a. hver Jntml.
dálks og hálfu dýrara á 1
síðu.
| NB. 35
henni við að skemmast, og feltur hún
pá fljótt í verði á hinum erlenda mark-
aði. Höfum vér spurt oss fyrir hér
hjá hinum reyndustu sildarveiðamönnum
um, hver ráð væru hér við, og hafa
þeir lagt það til, að rista purfl síldina
alveg á kviðinn, svo hægt sé að ná
öllum innýflunum úr henDÍ. Ætla
peir, að þá mundi síldin halda sér
miklu betur og að kaupendurnir mundu
fljótt venjast við þetta, enda losuðust
peir við pá fyrirhöfn að rista síldina
upp og reita úr iienni innýflaleyfar.
En par sem petta er nýbreytni, er
eigi er víst að kaupendur felli sig við
strax, pá mun varlegra að gjöra fyrst
tilraunir 1 smáum stíi með pes3a að-
ferð.
l>að verður ætlð nokkru dýrara
fyrir Norðmenn, að sækja hingað upp
um lenga v#gu til síldarveiðanna en
fyrir oss Islendinga að reka pær veið*
ar sjálfir. Og ef eígi fæst heldur
framvegis hærra verð fyrir síldina
en í ár fekkst fyrir sunat af henni,
pá munu Norðmenn trénast smám
saman upp á pví,að halda reknetaflota
sínum hingað með tapi á veiðunum.
l>ví er o«s Islendingum svo afar naud-
synlegt að nota nú sem bezt tímann
til pess að læra af Norðmennum í
tíma alla beztu veiði- og verkunarað-
ferð peirra á síldinni. Ættu menn úr
þeim veiðistöðum, par sem síld ®r
vanalega síðari hluta sumars fyrir
landi til muna, að senda menn að
sumxi til Siglufjarðar til að læra
veiðiaðferðina og meðferð síldarinn-
ar.
Annars þykir oss all-iíklegt, að
Norðmenn leiíi víðar fyrir sér með
reknetaveiðar en útaf Siglufirði og
Eyjafirði, og eigi ólíklegt, að þeir
reyni pá fyrst fyrir sór út með H»rn-
ströndum, og á J>istilfirði, par sem á
báðum stöðum eru all-góðar hafnir
nærri, til pess að gjöra að síklinni.
En Íshafssíldin mua opt stærri og
feitari á sumrum en annarsstaðar hér
við land, enda að pllum jafnaði pá
mestar sikbrtorfurnar fyrir Norður-
landi, pví svo höfum vér opt heyrt
gufuskipsstjóra segja hér, að svo hafi
mátt heita, að þeir hafi siglt í einni
síldartorfu frá Horni til Langa-
ness.
Siðustu rannsóknir
„Michael Sars“,
—0—
D r. J o h a n H j o r t h hefir rit-
að „Bergens Tidende" nm pær 4
pessa leið:
„Einsog „Bergens Tidende’' gat um
nýlega, er „Michael Sars“ nú kominn
heim úr síðustu rannsóknarferð sinni
um hið ve3tlæga Norðurhaf. Aðal-
mark og mið þessarar rannsóknar-
ferðar var að fá sömu þekkingu á