Austri - 10.11.1904, Blaðsíða 4

Byssur

og 511 skotáhöld eru nú komin í
verzkm
St- Th. Jónsson&r
á Seyðisfirði.
Kúiuriflar á öO kr.
Haglabyssur tvíhieyptar. bakhlaðnar, stálofiu hlaup, á-
gætar á 40 — 45 og 50—75,oo.
Bakhkðnar einhleyptar stálhlaup Eemington nr.16-12
á 4o—42 — 46 kr., bakklaðnar, einhleyptar óvandaðri
á 1U kr.
Salonriflar 6 m/m 15 til 18 kr.
Skambyssur marghleyptar frá 4—ll kr.
Patrónur úr pappa af mörgum tegundum, central og
með pinna. nr. 16 og 12, hundraðið á 2,4o tii 3,25 kr.
Patrónur úr látúni þunnar og þykkar
8 til 2o a. st.
Hvellhettur í patrónur stórar og smáar
3o og 35 aur, hndr.
Hvellhettur fyrir framhlaðninga 15 aur, hnd.
Högl stór og smá, góð tegund 3o aur. pnd,
Porhlöo úr flóka 5oo í pakka á l,oo til 1,4o
— úr pappa 5oo i pakka á 46 til 6o au.
og enn fleiri tegundir.
Smábyssuskot og salonbyssuskot, kúlu
og hagla, frá 8o a, til 2 kr. hnd.
þurkustokkar frá 2o til 5o a.
hleðsluverkfæri 1 kr. og dýrari — tengur til að ná úr
hvellhettunni 2—3 kr. o. fl. þessháttar verkfæri.
Byssureimar o,9o—l5o kr.
patrönutöskur 3,5o kr. og- dýrari,
patrónubeltí l,5o og dýrarí,
byssuhólkar úr striga með leðri 4—6 kr.
Veiðimannshnífar l,5o og dýrari,
Grúmmí til að fægja ryð af byssum 2o au. og
Byssusmyrsli í dósum á lo aura.
Auk pess sem hér er talið. hef eg marga aðra hluti byssum
tilbeyrandi og svo má panta hjá mér allar aðrar byssutegundir.
Grjörið svo vel að skrifa mér et ykkur vanhagar um eitthvað af
þessu tagi, og það skal verða afgreitt með fyrstu ferð,
St. Th. Jónsson.
Yerzlnn
St Th. Jónssonar
á Seyðisfirði
hefir aldrei verið eins vel byrgð af öllum vörum og nú og aldrei
selt jafnódýrt. Hun er því þegar á ailt er litið
ódýrasta verzlun i bænom og útvegar baejarbúum einna
mesta atvinnu.
Matvara af öllum tegundum.
Kol mjög ódýr gegn peningum.
Steinolia ágæt tegund (lyktar ekki frá sér),
Kaffi ¦ Sykur — Brauð 40 teg., kaffi- og tebrauð, skourok, bæði
norskt og danskt, og ódýrt kex frá Buglandi.
Kartöflur, Kófur (Kálrabbi).
líiðursoðinn kj^tmatur fl. tegund. — Ávextir — (Jxatunga —
Saltkjöt — Sultutöj af mörgum teg. — Fiskibollur — Sardíuur
— Ansjósun — Mðursoðin kálmetissúpa — Mður^oðnar baunir
og margt fleira — Sósur á kjöt og fisk — Jmrkuð epli — f>urk
uð bláber og kirseber — Steittur hvítasykur.
Alnavara alskonar — Lampar ódýrir — Lampaglös — Skot-
færi, skotáb^ld og byssur af mörgum tegundum — Skegghnífar
óviðjafnanl. á 3,50 — Skeggsápa — Vatt — Jólakort —Klukk-
ur — Vasaúr og fleira gull- og silfur^stáss — Ýmsir smáhlutir í
jólagjafir — Barnaleikspil afmörgum tegundvim
o. m. fl.
Allar vörur mínar seljast með 10
afslætti gegu pening-
um úti hönd, og bið eg mína heiðruðu bæjarbúa og aðra skiptaw
vini að gæta vel að því að verðið á þessum v0rum minum er
mjög lágt þegar búið er að gefa 10°[o. — Til dærnir kostar
puðursykur aðeins góða 19 aura pundið þegar lo ° | 0 eru dregnir
frá, svona er með alt annað.
Allar vörur era, ef óskað er, sendar heim til hvers manns
hér í bænum.
Undirritaður gjörir við
skófatnað framvegis.
Fijót afgreið-da!
Vestdalseyri 4. okt. 1904.
Pétur Sigurðsson.
Ábyrgðartnaður og ritstjón:
Oaad. phil. Sk^pti Jösei»ssi>a
Prentsmiðja
jþorsteíns fl. ^Q. jSkaptasonar.
160
¦fir pennan ómíSlanlega hafflöt — finnst yður eKki bver bylgja vera
itt æðaslag eilífðarinnar?"
Gabriella stóð við hlið hans og horfir hugsandi fram fyrir
•ig-
„Nei," svaraði bún, „pað hefir mér aldrei dottið í hug. í Her-
mgsdorf gjörðn menn að garnni sínu, en gáfa sig ekki að heim^
gpeki-"
„pað er ekki heimspeki," sagði hann brosandí. „pað er bjartað
og tilfinningin, en ekki skynsemin, sem talar hér."
Gundula kom nú til peirra, og Guntram Kraft bailð henai að
leiða hana.
„Eg hefi látið byggja hér hús yfir báta og áhöld og til skjóls
fyrir menn mína í illviðrum. Vilt pú koma pangað, mamma?"
„Viljið pér sjá björgunarstöð sonar mins, Grabriella?"
„Mig dauðlanstar til pess."
„pá skulum vib fara pangað, G-untram Kraft, við vitum, ab
Gabriella meinar pað sem hún segir."
G-untram Kraft varð glaðlegur á svipf og fjörugn' í máli en
endranær, en Grabriella gekk pagjandi við blið Gundulu.
Björgunarstöðiu var stór og sterkleg skúrbygging; tvær breiðar
dýr Yora á húsinu og undir mæninum var skjaldarmerki Hohen-Esp
ættarinnar.
Björgunarbáturinn stóð í roiðju húsinu, og aptan á skatnumstóð
nafn bátsins, „Gfuntram Kraft," málað með stórum stöfum.
Eldfluguáhold voru par og inni og allskonar bjargráða-útbúningur,
sjóföt, kaðlar, skotvopu, korkur og fiothringir, sjónpípur, austurtrog,
neglur og atkeri.
Gabriella gat ekki skoðað Pað allt jafnhart og greifinn útskýrði
pað fyrir henni, og pegar hún hlustaði á orð hans, og sá hin brenn-
andi áhuga skína út úr svip hans, gat hún varla hugsað sér að þetta
væri sami maðurinn og sá, sem fyrir lítilli stundu hafði staðið og
horft sem í draumi út yfir hafið, sá sami, sem forðura hafði roðnað
eins og ung stúlka í danssalnum. Hór rétti björnin frá Hohen-Esp
út sína hraustu arma og hóf upp pungar byrgðir, sem væru pær fis,
hér sópaði að honum, er hann sjöklæddur stóð á sinni eigin jörð,
161
sem hann sjálfur hafíi gjört margfalt verðmeiri. pví hafði enginn
áður sagt henni, að Guntram Kraft hofðiunuið til heiðursverðlauna?
J>ví bar h~nn ekki heiðursmerki sitt á brjóstinu eins og Heidler?
Og Heidlers heiðursmerki var aðeins ómerkilegur kross, sem eiahver
af hinum konunglegu gestum hertogans hafði gefið houum að launum
fyrir að bann hafði pjónað hoaam, meðan á heimsókuinni stóð!
XVIH-
Vorið hafði komið óvenjalega snemma, en þó sólskin og hlýtt
veður væri á dagino, var opt svalt á kvöldin, og kusu þá hallarbúar
að halda sér inni hlýjum herbersrjum.
Guntram Kraft hafði fyrst ætíð gengið til herbergja sinna að
afioknum kvöldverði.
far sat hann með dagblöðin fyrir framan sig, en ekki la3 han í
peim.
tftundum spratt hann á fætur, og paut aptur út í skógina eða
niður að sjó, en par fanu hann heldur ekki frið, Gabriella stöð honum
fyrir hugskotsjónum hvert sem hann fór.
pví lengur sem hann var henni samtiða. pess mailegri varð ást
hans til hennar, pó hin stillilega framkoma Gabriellu drægi úr o^sa
tilfinninga hans.
Hann vandist návist hennar, og naut mikillar gleði af pví að sjá,
hana, hann titraði við hyert vingjarnlegt orð, er hun mælti til hans,
og í hvert sinn er hún sýndi áhuga á starfi hans — en samt hljóm-
uðu altaf fyrir eyrum hans orð skáldsins: „Vér girnumst ei stjörnur,
pó glói þær skært, en gleðjum oss við þerrra fegurðarljóma!"
Hann ætlar sér að skoða Gabriellu sem eina af þessum fögru