Sæbjörg - 01.01.1892, Blaðsíða 8

ié SÆBJÖHG. Í6
inu, eins og aíiir geta skilið, brjótast þau æ
meira út í fiskinum í saltleginum. Það er
þvi áríðandi að þvo fiskinn sem bezt úr hrein-
um sjó ofan í saltið, verka allt blóð vand-
lega úr hnökkunum og strjúka alla kvið-
himnuna burt, og eins kreista vel blóðið úr
dálkinum, sem eptir er skilin; sje þetta ekki
gert, íær fiskurinn aldrei sinn rjetta fallega
lit eða útsjón, þunnildin verða blakkari og
blóðblettur situr í dálkstrítuliðnum þar sem
hann er skorin sundur, og hnakkakúlurnar
verða blakkar, ef blóð hefir verið í þeim.
Þetta allt kemur til að lýta fiskinn að mun,
þó hann að öðru leyti sje vel verkaður. Svo
er bezt að salta fiskinn strax og búið er að
þvo hann. Sje hann látinn bíða nokkuð, slær
fljótt út á honum slepju, og við það missir
hann nokkuð af þeim fallega lit, sem hann
getur haft og á að liafa, þegar hann er þurr
orðinn.
Vilji menn ekki fylgja þessum reglum með
verkun á fiski ofan í saltið, þurfa menn aldrei
að hugsa að fá vel fallegan fisk, þó öll verk-
un úr saltinu sje vel af hendi leyst, — þeir
menn á Vestfjörðum, sem bezt vanda fisk sinn
og hafa orðásjer fyrirgóða fiskverkun, hafa
þessa verkunaraðferð á fiskinum í saltið, og
telja hann sem aðalskilyrði fyrir að fá góð-
an og vel vandaðan fisk. Og það ætti eng-
um að þykja minnkun að taka það eptir öðr-
um, sem er eða getur verið til umbóta í hverju
helzt sem er. Hitt er meiri minnkun að fá
ár eptir ár ávítur og ofanígjöf fyrir hirðu-
leysi og óvandvirkni, því ekki er nokkrum
beinlínis kostnaði hjer til að dreifa, að eins
lítilsháttar fyrirhöfn og sem þó í raun rjettri
er engin, því sje fiskurinn vel verkaður í
saltið, er hann mikið fljótverkaðri úr því
aptur, svo þetta jafnar sig.
Urn verkun á fiskinum úr saltinu ætla jeg
minna að tala; hún er almennt að því sem
mjer hehr virzt og jeg hefi sjeð til, betur af
hendi leyst á Suðurlandi en verkunin i salt-
ið. Það sem helzt er að henni er, að menn
pressa ekki fiskinn nógu vel. (Framh.)
AUGLTSINGAR.
JVýtt ár geíur góð kaup!
Vitið þjer hvar?
Hjá Benidikt Samsonarsyni, Skálholtskoti,
eru nægar byrgðir af haldfæraönglum verð 40 a.
-— — — — fiskihnífum — 60 -
— — — —- skipsdrekum m. fl. o. fl.
og afsláttur veitist á móti peningum, ef mik-
ið er keypt.
Um fiskiveiðar í Noregi með tilliti
til Faxaflóa. Gefið út af nokkrum útvegs-
bændum í Reykjavík og á Seltjarnarnesi.
Reykjavík 1892. Allir þeir, sem eru sjómenn,
allir útvegsmenn, ættu að lesa pjesa þennan,
og þar sem honum verður stungið undir stól
fyrir sjómönnum, geta þeir snúið sjer til Bjarg-
ráðanefnda, sem munu gefa kost á að lesa
hann. Sömuleiðis Fiskiveiðamál III. eptir 0.
V. G., prentað í Reykjavík 1890 á kostnað
Bjargráðanefndanna í Reykjavík og á Sel-
tjarnarnesi.
Kirkjublaðið,
2. árg. 1892, 12—15 arkir, verð 1 kr. 50 a.,
fæst hjá flestöllum prestum og bóksölum.
Borgist fyrir 15. júlí. Erlendis kostar blaðið
2 kr. (1 Vesturheimi 60 cts.).
Sameiningin.
Mánaðarrit hins ev. lút. Kirkjufjelags Isl. í
Vesturheimi, 12 arkir á ári, 6. árg. Ritstj.
sjera Jón Bjarnason ' Winnipeg. Verð hjer
2kr, Hjá bóks. Sig. Kristjánssyni í Rvík o.
fl. víðsvegar um land.
Sæbjörg.
Þeir, sem skrifa kynnu síra 0. V. G. eitt-
hvað, er Sæbjörg varðar, 'eru vinsamlega
beðnir að skrifa honum að Vinaminni í Reykja
vík, svo brjefiu komizt rjetta leið.
Blaðið verður sent Bjargráðanefndum,
kostar 1 kr. 50 a. árgangurinn fyrir áskrif-
endur, og fæst í Reykjavík hjá ritstj.ísafold-
ar B. Jónssyni; hvert einstakt blað kostar
20 aura. Erlendis kostar árgangurinn 2 kr.
RITSTJÓRI: O. V. GÍSLASON.
Prentuð í ísafoldarprentsmiðju. Reykjavík 1892.