Sæbjörg - 01.05.1892, Blaðsíða 5

73
SÆBJÖRG.
74
J.: 0g jæ]a! Yður leiðíst ekki að hugsa
um þá, eptir því sem jeg hefi heyrt.
S.: Það ætti ekki að vera, ef að góðu
gæti orðið; en Jón minn, þjer ættuð nú að
hugsa svolítið um þá líka, og minnast fyrri
tíma. Þjer ættuð, þó ekki væri annað, að
»kaupa« Sæhjörg, sem er ætlazt til, að verði
málgagn sjómanna og þeim til framfara,
það væri til stuðnings málefni þeirra, að
blaðið gæti borið sig.
J.: Það getjegekki. »Jec/ ernúeJeJci leng-
ur sjómaður«.
S.: Nei, nei. Jeg þykist skilja það. Þjer
eruð orðinn »sveinn« fyrir 100 krónur, og
liflð á snaps og soðning, soðning og snaps,
og eruð líklega ekki aflögufær.
J.: Það er satt, til láns eru flíkurn-
ar, því jeg þarf optar snaps en með mat.
S.: Meistarinn er þá ekki Good-Templar?
J.: Nei, það segir hann borgi sig ekki.
En hitt sje betra fyrir »sveinana«, því það
sje varla nokkur svo simpill, að hann skaffí
ekki «sveinum« snaps með mat, þegar þeir
vinni fyrir þá, og það helzt, ef þeir skrúfi
daglaunin sem hæst.
S.: Skyldi »meistarinn« hafa frjett, að
sjómenn ætluðu að hækka verð á allri soðn-
ingu í haust, saltri og ferskri, nýrri og saltri,
og fara að minnka við sig brauðmetið?
,/.: Það er fráleitt, því ekki alls fyrir
löngu kom það til tals, að sjómaðurinn væri
svo vitlaus, ef fiskaðist nokkuð, þá lifðu all-
ir á honum, háir og lágir, en sjálfur kynni
hann ekki að matreiða soðninguna.
S.: Þetta mun samt verða. Það hefur
einhver skotið þvíað sjómönnum, að konum
þeirra væri engin vorkun, að matreiða fisk-
inn svo, að hann yrði ljúffeng fæða, í mörg-
um og ólíkum myndum, en kornkaup væru
svo afarhá, að enginn reisti rönd við þeim,
eptir þessara tíma ráðlagi. — Fyrirgefið. —
Jeg verð nú að kveðja yður. Gleymið því
aldrei Jón minn, að þjer voruð sjómaður, og
fenguð marga fyllina hjá þeim og frá þeim,
og að því rekur, að á þeim lifið þjer nú og
síðar, þótt þjer sjeuð orðinn »sveinn«.
J.: Það játa jeg ekki að sinni.
S.: Þjer sjáið það, ef þjer viljið athuga
lffsstöðu yðar gagnvart sjómanninum og sjó-
mennskunni.
Kvöddumst við svo.
Fuglanet.
Eptir dsJcorun N. N., stutt lýsing d fugla-
neti, eins og það er brúJcað l Vestmanna-
eyjum.
Netið er ferhvrningur. Efnið er seglgarn.
Riðillinn er 3 þumlunga breiður. Dýpt nets-
ins er 33 möskvar, lengd þess sömuleiðis 33
möskvar.
Netið er spennt út á 4 borðum:
Netið dregið upp á tein allt f kring; skipt
svo, að 33 möskvar verða á hverri hlið af
4. Fyrst er ein hlið fest á hliðarborðið
breiðara. Hliðarborð skal 5^/a alin á lengd,
5 þumiungar á breidd og s/4 þuml. á þvkkt.
Göt skulu sitt á hvorum enda, nógu rúm
fyrir 4 pd. línu, og skulu þau 4—6 þuml.
frá enda.
Nethliðina skal leggja milli gata; spenna
líkið, jafna möskva á teini, svo nokkuð poki,
festa svo tein á hliðarborði miðju, á hverri
hálfri alin, með keng eða nagla. Eins skal
farið með hina hliðina á hitt hliðarborðið,
sem skal með sama máli.
Fella skal svo á gaflteina, að jöfn lengd
sje við hliðar. Lausaborð, ídjs al á lengd, 3
þuml. á breidd og 8/4 þumlungar á þykkt,
með gati, í sömu íjarlægð frá enda, eins og
á hliðarborði, skal haft laust við lík.
Þegar lagt er, skal binda lausaborð, sitt
við hvern enda á hliðarborði; ýta svo hlið-
arborði frá bátnum, eptir endaborðs lengd,
og binda svo í endagöt hliðarborðsins, spenn-
ist þá netið í ferhyrning. Síðan skal stjóra,
að þyngd við bátsstjóra, rennt niður 10, 20,
30 faðma, eptir dýpi, og yfirvarp tekið frá
niðurstöðu, sem svari 5 föðmum á 20, samt
eptir fallþunga. Færið er því næst bundið
um miðja hliðarfjöl og »böia« við; svo skal
láta net liggja, meðan setið er á fiski.
Þegar net er tekið, skal draga upp st]óra
og innbyrða, leysa endafjalir frá, og vefja
netið upp utan um hliðarfjöl, með fugli í, inn-
byrða og flytja til lands.