Grettir - 27.10.1893, Blaðsíða 1

Kemur út tvisvar á mánuði eða
24 blöð um árið. Verð: 2 kr., er-
lendis kr. 2,50
Borgist fyrir lok júlím.
Auglýsingar teknar í blaðið fyr*
ir 10 a. linan, eða 60 a. hvex’
pumlungur dálks.
Helmingi dýrara á fyrstu síðu.
I. Árg.
Heilir og sælir, háttvirtu landar!
í pví trausti, að gestrisnin gamla sé
ekki aldauða, heilsar yður nýr gestur og
heitir sá „Grettir“.
|>ó að nafnið sé gamal-kunnugt, mun
pö, af því að nafnberinn er ungur, pykja
betur hlýða, að „Grettir“ gjöri nokkra
grein fyrir sér.
„Grettir“ er orðinn til af pví, að mörg-
um af oss Vestfirðingum hefir pegar um
laugan tíma, en pó einkum síðast liðið ár,
tekið sárt til að eiga ekkert málgagn fyr-
ir skoðanir vorar á almennum málum, pví
að ekki teljum vér ámátlegu raunarolluna
hans Jobs. J>etta skarð á„Grettir“ að fylla.
Mun hann einkum ræða verzlunarmál, fiski-
mál og samgöngumál, en pó einnig láta
önnur mál, er almenning varða, til sín
taka; svo mun hann og flytja greinilegar
og sannar fréttir af Vestfjörðum. Bíta
mun „Grettir" af sér glepsgjarnar skepn-
ur, en ekki mun hann ráða á menn að
fyrra bragði.
Um stefnu „Grettis“ að öðru leyti skul-
um vér engu lofa, pví að ekki viljum vér
heita pví, er vér ekki getum efnt. p>ó
má geta pess, að ekki mun „Grettir“
fara loptförum miklum né heldur renna
pau skeiðin, að sprengi undir sjer hestinn.
„Gr R E T TI
kemur út tvisvar á mánuði eða 24 blöð
um árið, og kostar aðeins
tv œr Jorónu r,
erlendis 2 kr. 50 a. Borgist fyrir lok
júlimánaðar í peningum til prentara Frið-
finns Guðjónssonar.
„Grettir“ birtir auglýsingar fyrir 10 a.
línuna, eða 60 a. hvern pumlung dálks
af vanalegu letri.
<Jflðalafgreiðsla „Grettis“ er á prentsmiðj-
unni í húsi Einars Bjarnasonar, hjá frent-
ara Friðfinni Guðjónssyni, og eru nœr-
sveitamenn vinsamlegast beðnir að vitja
hans þangað.
Sami veitir móttöku ö'llttm auglýsing-
um í blaðið.
ísaiirði, Föstiidaginii, 27. Octóber
EKIvI EB, RÁÐ NEMA í TÍMA SÉ
TEKIÐ.
pað er synd að segja, að „pjóðviljinn
ungi“ láti bíða með árásir á blað vort.
í 28. tbl. sínu, rúmuin mánuði áður en
blað vort er skriðið úr egginu, fræðir hann j
lesendur sína á pví, að blaðið eigi aðverða
málgagn Ásgeirsverzlunar og bæla niður
„Kaupfélagið" og annan óvinafagnað inn-
an héraðs.
Af pví að petta eru helber ósannindi, j
gripin úr lausu lopti, auðsjáanlega í peim i
tilgangi, að alpýða manna hér vestra fái
ýmigust á blaðinu, pá skulum vér hér
með lýsa pví yfir í eitt skipti fyrir öll, að
tilgangur vor með blaðinu er engan veginn
sá, að pað eigi að verða málgagn Asgeirs-
verzlunar eða nokkurrar annarar verzlun-
ar eða að pað eigi að bæla niður
og ofsækja nokkra sál, innan héraðs eða
utan, ísfirzka kaupfélagið eða ísfirzku
kaupmennina, heldur mun pað láta alla í
friði og engan áreita að fyrra bragði. Og
eins og blað vort mun hliðra sjer sem
mest hjá pví að eiga orðakast við fanta
og sakamenn, eins mun pað heldur eigi
fara að leggja beztu menn landsins í ein-
elti með hótfyndni, upplognum áburði og
getsökum, eins og einu blaði hefir pótt
sér vel sæma. Og par sem eitt sorp-
blað hefir síðastliðin ár með sinni löngu
höggormstungu sleikt sig upp við skrílinn,
smjaðrað fyrir h'onum og dekrað við hann
á allar lundir, pá rnunum vjer forðast slíkt,
pví að oss langar eigi til að blað vort
verðskuldi að kallast skrílblað.
Aptur á möti mun blað vort, ef nauð-
syn krefur, eigi feila sjer við að taka í
hnakkadrimbið á vissri mannfýlu og dusta
hana til og vita, hvort ekki má dálitið
lægja hreykna hanakambinn, sem hún svo
drembilega hefir spókað sig. með pessi síð-
ustu árin. Vjerinunum hvorki hræðast hann
Job — pennan íslands Marat, sem und-
ir yfirskyni ættjaiðarástar og með frelsið
á vörunum hefir unnið sér pað eitt til
frægðar, að æsa fáfróða og auðtrúa alpýðu
til úlfúðar og óróa, — né hann Gideon,
bandamann hans, pennan pefvísa spor-
liund, sem er svo alræmdur fyrir aðsmíða
svo sniðug uppnefni á fólk og ganga með
róg og lygi á milli manna.
M I.
Sem sagt, pað er einlægur ásetningur
vor að vera hlutdrægnislaus, hver sem í
hlut á, hvort heldur pað eru æðri eða
lægri, og sérstaklega munum vér reyna,
eins samvizkusamlega og oss er auðið, að
láta ritstjóra „Jpjóðviljans unga“ bera úr
býtum pað, er hann frekast á skilið.
Kærumálin isíirzku.
I C-deild alp.tíð. bls. 584 má lesa svo
látandi pistil:
„Neðri deild alpingis ályktar að skora
á landstjórnina að hlutast til um, að *
settur sýslumaður og bæjarfögeti Lár-
us Kr. Bjarnason verði tafarlaust
leystur frá sýslumanns og bæjarfógeta-
störfum i ísafjarðarsýslu og kaupstað".
Undir pistlinum standa: guðsmaðurinn
sira Jens, pessi maður, sem er svo pjóð-
kunnur fyrir, hve ljóst hann liugsar, en
talar stutt og gagnort, síra Sig. Gunnars-
son, kennimaður mikill og kraptamaður,
2 Jónar og 1 Ólafur.
Pistill pessi, sem nefnir sig „Tillaga til
pingsályktunar11, er byggður á 12 kærum
úr ísafjarðarsýslu og kaupstað, er nefnd
peirri, er kosin var í málið, hafði borizt
yfir embættisfærslu setts sýslumanns og
bæjarfógeta Lárusar Bjarnason. Svo
styðst tillagan og við ýmsar vottfastar
yfirlýsingar fx’á „nafnkunnum“ mönnum.
Aður en vér víkjum að tillögu pessari,
álítum vér rétt að skýra frá, hvernig kær-
ur pessar eru undir komnar og peim að
öðru leyti varið.
Kærur pessar, sem 597 manns kvað
hafa undirskrifað, eru í fljótu bragði sagt
seinasta tilraunin til að stemma stigu fyrir
rannsókninni gegn Skúla Thoroddsen.
Fyrst var reynt með mjúku hjali og
eigi ógirnilegum tilboðum. Svo, pegar pað
hafði engan árangur, fór ,,|>jóðv. ungi“ að
syngja sinn vanalega sálm, og eptir hon-
um tóku aðrir; níðritum, skainmarbréfum
og hótunarbréfum, náttúrlega nafnlausum,
rigndi yfir Lárus sýslumann, og smánar-
auglýsingar voru á næturpeli festar upp
víðsvegar í kaupstaðnuin. pegar pað held-
ur ekki dugði, tók að gjörast eivitt fyrir
Lárus sýslumann að fara uin sýsluna, rétt-