Kvennablaðið - 21.02.1895, Blaðsíða 7

Kvennablaðið - 21.02.1895, Blaðsíða 7
7 sjerstaklega verður að gjalda varhuga við að þau lesi skröksögur, sem gera ill á- hrif á þau. (Niðurl. næst). Handavinna. Skór af fata-afgangi. Spretta skal sólanum á ónýtum morgunskóm frá yfirborðinu, og búa svo til sterkt pappírssnið af hvorutveggja. Fóðra síðan sólann með sterkum dúk, flóka eða þuimu leðri. Sólinn er svo fóðraður að innan með hlýjum ullar- dúks afklippum, og yfir jiað er sett hlýtt fóður, sem er brotið vel inn í brúnina á sólanum, og saumað fast í sólann með sterkum hörtvinna eða seglgarni. Yfirborðið er svo sniðið úr hinum fyr- nefnda fataafgangi, og látið yfir gamla yfirborðið, sem svo er fóðrað með hlýju fóðri. Sólinn og yfir- borðið er svo saumað sterklega saman, Jianuig, að sólinn er látinn ganga upp á yfirborðið. Opið á skónum er svo brytt með samsvarandi bandi eða borða. Fallegast, vænst og hlýjast væri að fóðra skóna innan með loðnu skinni, og leggja utan á breiða bryddingu af sama efni, t. a. m. lamb- skinni, kattarskinni eða hundskinni. Degar sólinn og yfirborðið er saumað saman, verður vel að gæta að því, að skórinn fái fallegt lag, því það er allt undir verkinu komið. Sje yfirborðið úr klæðisaf- gangi, má sauma dálitla blómsturgrein eða rós í það. Og þyki svo tilvinnandi, að kosta upp á silki- slaufu ofan á ristina, verða skórnir ljómandi fall- egir. Dessir skór eru mjög sterkir og hlýir, og það sem bezt er — ódýrir. Og af því mjög auðvelt er að búa þá til, er það vel tilvinnandi. Pennaþerra. Til þess er haft brúðuhöfuð, sem svo er skreytt sem hjer segir: Taka skal tvenns- konar klæði, grátt og grænt, rautt og grátt, eða hvernig sem bezt líkar. Úr þvi er svo pennaþerran gerð, en hettan að eins af öðrum litnum. Fyrst er dálítil ræma klippt af öðrum hvorum litnum, svo löng, að hún nái vel upp yfir brúðu- höfuðið og megi sauma endana saman neðan undir því. Annað sárið er svo klippt með laufum eða tungum með næmum skærum. Svo er ræman lögð tvöfóld saman og óklippta hliðin saumuð saman, Síðan er hettunni snúið við og sett upp á brúðu- höfuðið, og um leið eru laufin brotin upp á hettuna frá andlitinu. Brotið verður stærst upp á höfðinu en mjórra undir hökunni. Til að festa hettunni á hausinn er mjóu silki- bandi eða mjórri silkisnúru bundið um hálsinn og hnýtt í slaufu undir hökuna. Etst í hornið á hett- unni ofan á höfðinu er Bettur litill skúfur. Degar hettan er tilbúin er hún saumuð saman neðan undir höfðinu og það fest ofan i miðja penna- þerruna. í sjálfa pennaþerruna eru höfð 3—4 lög hvort ofan á öðru og hvort öðru minna, af hvorutveggja klæðinu. Dau eru höfð kringlótt og klippt að utan með laufum. Stærsta kringlan má vera 10—11 centimetrar að þvermáli. Lyklahald. Mjög laglegt lyklahald má gjöra af hvítri fjöl, 1 centimeter þykkri, og svo breiðri og langri sem hver vill. Utan á það er sett plyds, sem er fest aptan á með litium messingsnöglum. Bæði efri hornin eru skreytt með gylitum skraut- nöglum. Neðar en á miðri hliðinni eru skrúfaðar 6—10 litlar messingskrúfur, sem lyklarnir eru hengd- ir á. Að aptanverðu er það klætt með mislitum pappír, og á miðjuna að ofanverðu er settur lítill hringur til að hengja það upp á. Lika má kiæða framhliðina með mislitu klæði, sem lítil blómsturgrein er saumuð í, fóðra að aft- an með ljerefti eða taui og sauma saman í brún- unum. Festa svo snúru allt um kring með skúf- um í öllum hornum. Að neðanverðu á framhlið- ina á að festa nokkrar messingskrúfur fyrir lyklana. Festa svo snúru i bæði efri hornin til að hengja lyklahaldið upp með, og hafa skúf á snúrunni, þar sem hún hengist á naglann. Eld húsbálkur. „Forloren skildpadde" (skjaldbökubróðir) af kálfs- steikar-afgangi: Sker steikina i fallega bita, og hafir þú 2—3 kjötsnúða og fisksnúða, þá er gott að skera þá með, það drýgir matinn og bætir bragð- ið; brúna svo smjör og hveiti, þynn það út með góðu kjötseyði, set örlítið af cayenne-pipar í og lát jafninginn sjóða vel. Lát svo kjötið og snúðana í og lát það hitna vel í gegn. Tak svo pottinn ofan og lát í eitt glas af madeira eða sherry; sje það V

x

Kvennablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kvennablaðið
https://timarit.is/publication/152

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.