Dagskrá - 27.07.1898, Blaðsíða 4

12
(Framh. af bl. 9.)
dómi holdsveikinni útrýmt með öllti og þá yrði
þessi veglega bygging vígð til einhvers annars.
Að loknum ræðum var öllum viðstöddum
sýndur allur spítalinn uppi og niðri. Athöfnin
var hin veglegasta og fjölsótt mjög enda veður
hið besta.
Almennar frjettir.
Læknafundurinn sem boðað hafði verið til
fórst fyrir. Þrír læknar komu þó hingað í því
skyni að sækja fundinn: Þorvaldur Jónsson, Guð-
mundur Scheving og Tómas Helgason.
Laura fór hjeðan til útlanda seint að kvöldi
mánudagsog með henni Magnús Ásgeirsson læknir
Guðmundur Tómasson stúdent, kaupm. Herluf
Bryde, og Copland. Ennfr. Hovell og margir
Englendingar.
Húnvetningar hjeldu þjóðminningardag
sinn að Þingeyrum 9. þ. m. Voru þar á 2. þús-
und manns komnir saman og skemmtu menn sjer
bið besta. Veður var hreint og gott, en nokkuð
hvasst, en það hindraði ekki hátíðahaldið hið
minnsta. — Veðreiðar voru hafðar, kappleikir
ýmsir o. s. frv, — Fyrir minni íslands talaði síra
Bjarni Pálsson á Steinnesi, og fyrir minni Hún-
vetninga sjera Hálfdán Guðjónsson á Breiðaból-
stað. Kvæði voru sungin eptir Einar Benedikts-
sor> (minrii fsl) og Einar Hjörleifsson (minni Hv.)
Áflogamál Halldórs Halldórssonar frá Þóru-
stöðum hefur nú verið dæmt, og hann aðeins lát-
inn sæta 100 kr. sekt.
Hinir 5 dönsku „Odd-Fellows“ fara af stað
fimmtud. kl. 1. áleiðis norður til Húsavíkur. Fjöldi
manna úr bænum fylgir þeim á leið þar á meðal
hinir íslensku Oddfjelagar. —
Danir þessir hafa fengið hjer ágætar viðtökur
eins og þeir áttu skilið og fara hjeðan mjög glað-
ir yfir þeirri viðkynning, er þeir hafa haft af hin-
um íslenska höfuðstað.
Sýslanamenn við holdsveikraspítalann verða
þeir Guðmundur Böðvarson frá Hafnarfirði (ráðs-
maður) og Hjálmar Sigurðsson (gjaldkeri). — Sæ-
mundi Bjarnhjeðinssyni (frá Skagafirði) veitt lækn-
sembættið. Ráðskonustöðuna fær ekkjufrú Kristín
Guðmundsson, Rvík.
„Tólf bræður" alls eru nú gegnir í „Odd-fell-
ow-regluna hjer í bænum, og er það margt manna
tiltölulega eptir fólksfjölda. — Væntanlega bæt-
ast þó margir við enn.
„Brjefdúfufjelag" er nýstofnað hjer í bænum
með þeim tilgangi að senda dufur milli ýmsra
staða hjer á landi. — Fjelag þetta hefur þegar
gjört ráðstafanir til þess að kaupa sjer dúfur frá
útlöndum í þessu skyni.
Postulínsjörð óvenjulega efnisgóð er til á
nokkrum stöðum á Reykjanesi. Hefur Englend-
ingur einn, er fór þar um fyrir skömmu, ritað
langa ritgerð um þetta í enskt tímarit, og ræður
til að láta reka þessa postulínsnámu og segir, að
það sje ein hin besta, sem hann þekki til.
Guðmundur Einarsson útvegsbóndi í Nesi,
hefur, að sögn, staðráðið að byrja á botnvörpuút.
gerð á næsta vori, fyrir eigin reikning, með einu
trawlskipi.
Hr. Páll Torfason frá Flateyri er staddurhjer
í bænum þessa daga. Mun aðalerindi hanshing-
að vera að komast eptir undirtektum mannahjer
undir stofnun allsherjarfiskiveiðafjelags, sem hann
og margir merkir Vestfirðingar hafa lengi haft í
hyggju að koma á fót.
North British &
Mercantíle
Insurance
Company
Stofnað 1809.
Elzta og öflugasta
vátryggingarfélag í
Bretalöndum.
Félagssjóður yfir
270 millíónir króna.
Greið borgun á brunabótum.
Lág iðgjöld.
Allar nánari upplýsingar fást hjá:
T. G. Paterson,
aðalumboðsmanni á Islandi
og
Hannesi Ó. Magnússyni,
umboðsmanni fyrir Reykjavík og Suðurland
Allskonar fatnaður
og
tilbúin föt,
allt með ágætu verði
fæst hjá
Sturlu Jónssyni.
SUNDMAGI
kaupist
Rvík. 27. júlf 1898.
Gunnar Einarsson.
Tjarnargötu 1.
Nýjar bækur. Ódýrar bækur.
Bókasafn alþýðu II. árgangur.
1. C. Flammarion: Urania.
2. Z. Topelíus'. Sögnr Herlœknisins.
Báðar þessar bækur eru
prýddar fjöldamörgum eirstungu-
og málmsteypumyndum
og mjög' vandaóar að öllutn frágangi\
hver þessara bóka kosta í kápu: i,oo kr.,
í bandi. 1,35, 1,75, 2,50 (áskrifendaverð).
Þeir sem vilja gerast áskrifendur bóka-
safnsins geta
enn þá fengið I. árgang þess.
NOTIÐ TÆKIFÆRIÐ. I. árg.
er á förum.
Bókasajn alþýðn fœst hjá;
Arinb. Sveinbjarnarsyni.
Skólastræti 3.
Eg undirskrifuð hef í mörg árveriðsjúk
af taugaveiklun, og hef þjáðstbæði á sál og
líkama. Eptir margar árangurslausar lækna-
tilraunir, reyndi eg fyrir 2 árum „Kína-lífs-
elixír" fra hr. Waldemar PeterseníFred-
erikshavn, og þá er eg hafði neytt úr fjór-
um flöskum varð eg undir eins miklu hress-
ari. En þá hafði eg ekki föng á að kaupa
meira:
Nú er sjúkleikinn aptur að ágerast, og
má sjá af því, að batinn var hinum ágæta
bitter að þakka.
Litlu Háeyri.
Guðrún Símonardóttir.
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá flestum kaup-
mönnum á Islandi.
Til þess að vera viss um, að fá hinn ekta
Kína-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir að Ilta vel
eptir því, að standi á flöskunum í grænu
r .
lakki, og eins eptir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í hendi, firma-
rnafnið Valdemar Petersen, Frederikshavn, Dan-
mark.
Undrakrossinn.
Utdráttur af „Laufskálahátíðin" eptir Fritz Werner.
.... Þegar Eifik hafði lokið frásögu
sinní tók hinn ríki verksmiðjueigandi Fried-
lænder til máls: Herrar mínir, jeg finn það
skyldu mína að stuðla til þess að sannleikur-
inn sje viðurkenndur; því jeg hef líka tekið
eptir hinum undursamlegu áhrifum Voltakross-
ins. Þjer vitið allir hvernig jeg í mörg ár
þjáðist af taugaveiklun og brúkaði meðul, tók
böð og leitaði margskonar lækninga, en allt
árangurslaust. Svo var mjer ráðlagt að bera
Voltakrossinn og — jeg var frelsaður og
heilbrigður. En þetta urðu ekki einu afleið-
ingarnar. Jeg keypti nefnil. fleiri Voltakrossa
til þess að reyna verkanir hans á ýmsa menn
sem jeg hafði saman við að sæida. Jeg gaf
mínum gamla dyraverði einn krossinn og
hafði hann alla þá tíð, sem jeg hafði þekkt
hann, þjáðst mikið af gigtveiki. Eptir fáa
daga sagði hann mjer, frá sjer numinn
gleði, að sársaukarnir væru horfnir. Annan
kross gaf jeg einum af skrifurum mínum, sem
var mjög blóðlítiil og áður en J4 dagar voru
liðnir var hann alveg heilbrigður. Svo vann
ung stúlka í verksmiðju minni, sem þjáðist
mjög af bleiksótt og tauguveiklun. Jeg kenndi
í brjósti um vesalings stúlkuna, sem var að
vinna fyrir gamalli móður sinni, gaf henni
þessvegna Voltakrossinn og hafði hún tæp-
lega borið hann 6 vikur áður en hún varð
alveg frísk, og þannig hef jeg næstliðið á
útbýtt ekki minna en 30 Voltakrossum til
skrifstofu- og verksmiðju- fólks míns og he-
haft mikla ánægju af því. Það er sannnefnd-
ur töfrasproti fyrir alla sem þjást og enga
hjálp hafa getað fundið.
Hver ekta kross á að vera stimplaður á
öskjunum. Kejserlig kgl. Patent ella ónýt
eptirlíking. *
Voltakross þrojessor Heskiers
kostar 1 kr. 50 au. hver og fæst á eptir-
fylgjandi stöðum;
I Reykjavík hjá hr. kaupm. Birni Kristjánssyni
— — — — Gunn. Einarssyni.
Á Dýrafirði — — — N. Chr. Gram.
ísafirði hjá hr. kaupm. Slcúla Thorenoddsen
- Skagastr.------— F. H. Berndsen
^ Eyjafirði — — — Gránufjelaginu
— — — — Sigfúsi Jónssyni
— -----— Sigv. Þorsteinss.
- Húsavík — — — J. A. Jakobssyni
- Raufarhöfn------— Sveini Einarssyni f
- Seyðisfirði— — — C. Wathne
— — — — S. Stefánssyni
— — Gránufjelaginu
- Reyðarfirði-----— Fr. Wathne
- Eskifirði — — — Fr. Möller.
Einkaútsölu fyrir ísland og Færeyjar
hefur stórkaupmaður Jakob Gunnlögsson, Cort
Adelersgade 4 Kjöbenhavn K. —
Ábyrgðarmaður: Einar Benediktsson.
Prentsmiðja Dagskrár.
10
»Það er ómögulegt að treysta því áliti. Á drengurinn okkar að yerða fá-
bjáni. Þessir nafnfrægu læknar hafa opt skakkar skoðanir, og það mun sannast,
að þessi Parsons hefur hræðilega misskilið ástand litla Hals, það er jeg viss um«.
„Nei, nei Kitty. Aðrir eins menn og Parsons misskilja ekkif“ „Það er
ekki satt« sagði hún og sneri sjer að mjer. Hafið þér ekki opt vitað til þess að
slíkt kæmi fyrir?"
»Jú, jeg veit mörg dæmi til þess, frú Stanhope", svaraði jeg fljótt. — En
hún leit aptur til manns síns, eptir að hafa fengið þessa raunalegu huggun.
„Er Parsons farinn", spurði hún eptir stundarþögn. „Já", svaraði Stanhope.
„Hann gat ekkert gagn gjört með því, að dvelja lengur. — Það hryggir mig, að
hann kom hingað nokkurntíma", sagði hún allt í einu með'ákafa. „Við höfðum
ekkert gott af því einu að heyra dóminn felldan yfir syni okkar, án þess, að nokk
uð væri gjört til þess, að bjarga honum".—
„En það er þó huggun — nokkkurskonar huggun að minnsta kosti, að vita,
að barnið getur lifað, góða Kitty mín„, tók Stanhope fram í. Óræstið hann Charlie
Stanhope útilokast þó að minnsta kosti frá arfinum".—
„Hver hugsar um slíkt", sagði hún og stappaði fæti í gólfið. „Dr. Parson
er farinn, án þess að hafa gjört neitt. Dr. Halifax, getið þjer ekki ráðið til neins
sem gæti hjálpað barninu?"
„Það er hugsanlegt að Fieldman gæti gjört skurðlækning á honum", svar-
aði jeg.— »Já, Fieldman er frægur læknir; jeg hef heyrt hans getið". Augu hennar
glömpuðu af nýrri von. »Vilduð þjer að væri gjört boð eptir Fieldman dr. Halifax.
„Já“, svaraði jeg. „En Hal er á öðru máli".
Stanhope stoð upp, lagði höndina um mittið á konu sinni og sagði: „Mál-
ið er svo vaxið, Kitty, að Parsons hefur lýst því yfir, að drengnum sje nokkurn
veginn óhætt að því leyti að hann muni ekki deyja, en þar á móti muni hann
aldrei ná fullri skynsemi, en við getum nú ekki tekið neitt tillit til þess, að svo
komnu. Aðalatriðið sem mesta áherslu verður að leggja á er þetta, að drengur-
inn muni lifa. En nú þekkir Halifax skurðlæknmg,, sem mundi bjarga skyn.semi
bamsins, ef hún tækist".
„Ó, — þá verður að reyna að framkvæma það!"
„Nei, hlustaðu á mig ástin mín , sagði Stanhope. „Parsons álítur að þessi
tilraun mundi drepa drenginn, og hann vill ekki að þetta sje reynt. — Við megum
ekki tefla á þá hætts".
11
„Við verðum að gjöraþað", sagði hún. „Það getur ekki verið neitt minnsta
vafamál. —■ Þessi einasta og síðasta tilraun verður að gjörast".
„Og leggja líf barnsins í bersýnilegan voða. Hvað ertu að hugsa Kitty?"
„Kallarðu það líf að lifa á þann hátt, sem þú varst að tala um", svaraði
hún aptur, skjálfandi af geðshræring. „Jeg er móðir barnsins og jeg á ekki neitt
annað,—hann er mjer dýrmætari en allur heimurinn. En jeg vil ekki gefa honum það
líf, sem dr. Parsons talaði um. Þá vil jeg heldur, miklu heldur að hann deyi. Við
verðum að hætta á það, hvernig svo sem skurðlækningin tekst".
„Kitty, þú gleymir Charlie Stanhope, úrþvættinu".
„Já, jeg gleymi honum því jeg veit ekki af því að hann sje til. —- Jeg
þekki heldur ekki og vil ekki vita af Charterpool í þessu efni. — Drengurinn, son-
ur okkar verður að vera með fullri greind, sem honum er meðsköpuð, annaðhvort
hjer eða hjá englunum. Hal, jeg bið þig um, að þú leyfir að tilraunin sje gerð".
„Kitty, hjartað mitt; jeg get ómögulega gefið samþykki mitt til þess".
Stanhope reyndi að tala rólega, en jeg sá á honum, að hann var undir niðri á-
kafur og heitur, og jeg hafði aldrei sjeð hann svo fyr. „Halifax, viltu lofa mjer
að tala við konuna mína einslega nokkur orð" sagði hann og leit til mín. — Jeg
fór út úr herberginu og upp á lopt þangað sem drengurinn lá. Elíot sat hjá rúm-
inu. Litla marmaralíkneskið lá þar með alla limi rjetta, hreifingarlaus og þögull,
eins og hann væri högginn út í stein eptir sinni eigin mynd á minnisvarða íkirkju-
garði.
„Jeg vildi að guð hefði gefið", sagði jeg um leið og jeg leit á barnið, „að
jeg heíði tekið Fieldman með mjer. Jeg er sannfærður um, að Fieldman hefði opn-
að höfuðskelina og Ijett þrýstingnum af heilanum á þann hátt. Jeg er líka sann-
færður um, að Parsons hefur á röngu ináli að standa um það, hvar upptök blóð-
fallsins sjeu. En eins og nú er komið er Harold Stanhope orðinn hræddur og vill
ekki eiga neitt á hættu.
„Jeg er heldur ekki í neinum efa urn það, að hætttan er afar mikil",
sagði Elíot.
„En jeg er á sama máli sem móðir barnsins", svaraði jeg. — Hún vill
hætta á tilraunina og jeg dáist að henni meir, en jeg get komið orðum að." —
Jeg talaði lítið eitt meira við Elíot og for síðan út. En þegar jeg var staddur f
herbergi því, sem lá næst fyrir utan, gekk frú Stanhope fram hjá mjer, án þess
að líta á mig. Andlit hennar var nú ekki lengur hvítt — það var þrútið af
gráti. — Hún fór inn til drengsins, en jeg niður stigann.—Hvorki jeg nje Haj