Lögberg-Heimskringla - 01.09.1960, Blaðsíða 5

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 1. SEPTEMBER 1960
5
^wwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww
AHIJGAHAL
IWCNNA
Til íslenzku konunnar
Konur þær, sem komu hingað fyrst,
kunnu ei við að lúta strangri vist.
Með fullhugunum lögðu á vesturveg,
vissulega mörg ein glæsileg.
Frelsisþráin lýsti þeim á leið
til landsins fyrirheitna, er þeirra beið.
Og landnemarnir reistu bú og byggð,
sem blómgaðist við starfsins miklu dygð.
Kona mannsins kveikti í hlóðum eld
og klæði' óf í hlýjan vetrarfeld.
Með orku viljans einhuga og djörf
af alúð rækti hún lífsins skyldustörf.
Sú kona vaxtar mest hinn mikla auð,
sem milli handa hnoðar daglegt brauð,
sem kennir niðjum hreint sitt móðurmál
og mannræktina leggur þeim í sál,
sem gefur öðrum, gleymir sjálfri sér,
því guðstrúin í verkum hennar er.
Kona, móðir, ísland þakkar þér
þúsundfaldað allt sem liðið er,
fyrir alla djörfung þína og dygð
og dengskap þinn við landsins fjallabyggð,
þolinmæði þína alla og lið,
er þorpin voru að byggjast sjóinn við.
Konur, mæður, kveikið blysum á
og kallið fram það bezta er verða má;
það var og er og verður ætíð þörf
að vinna af alúð lífsins skyldustörf.
í von og trú á vegum kærleikans
verið heilladísir Isalands.
Guðrún Jóhannsdóllir frá Braularholti
Kaliforníu íslendingar hylla
r/Miss lceland 1960'
kn
íslendingadagurinn við Friðarbogann
Oft hafa íslendingar og
Danir fyrr og síðar blandazt
vel, þó ef til vill sjaldan betur
en í Sigríði Geirsdóttur, „Miss
Iceland 1960“. Það virðist sem
hún hafi fengið í vöggugjöf
hin beztu einkenni beggja
þjóðanna, sem að sumu leyti
er ólíkar enda þótt skyldar
séu. Á björtum og fögrum
sunnudegi, 21. ágúst, söfnuð-
ust saman um 250 manns, Is-
lendingar og vinir þeirra, í
einum af listigörðum Long
Beach í fínum húsakynnum,
klukkan þrjú í eftirmiðdag-
h*n. Tilgangur samkomunnar:
Til þess að sjá og heyra hina
mest umræddu íslenzku konu
austan hafs og vestan í síðastl.
þrjár vikur. Flestir Islending-
sr hér munu hafa verið með
henni í anda og sál í sjón-
varpinu ásamt milljónum af
öðru fólki. Sumi Swanson
setti samkomuna röggsamlega,
þá flutti frú Olive kona hans
snjalla ræðu til Sigríðar og
afhenti henni forkunnarfagr-
an „Oscar“ frá íslendingafé-
laginu. Stanley Ólafsson flutti
kveðjur og árnaðaróskir frá
Mr. Thor Thors og þakklæti
til Sigríðar fyrir alla hennar
frammistöðu, sem ef til vill
er óviðjafnanleg! Gary Gran-
dle, sem er dóttursonur Swan-
son hjónanna spilaði á píanó
eins og sá, sem valdið hefir,
einkum þegar hann spilaði
„Haustlaufin“. Hinar ungu og
prúðu Erlendsson systur, Erla,
Hanna og Inga, spiluðu á har-
moníkur sínar af mikilli
tækni, öllum til yndis og
ánægju; án efa munu þessár
ungu stúlkur bera hróður ís-
lands víða í framtíðinni. Sig-
ríður flutti ræðu og meðal
annars sagði hún, að nú fynd-
ist sér sem að hún væri heima
með svo mörgum Islendingum
og í raun og veru væri þetta
allt sem fagur draumur, sem
rættist!
Klukkan 5 var borinn fram
framúrskarandi góður kvöld-
matur. Frá Islandi var Guð-
rún Blöndal, er hún' dóttir
Axels læknis í Reykjavík og
Sigrúnar Jónatansdóttur Þor-
steinssonar, en hún er systir
Huldu Dunber í Long Beach,
en móðir þeirra Hulda Lax-
dal; frá Lancaster, JKaliforníu
hin glæsilegu hjón William og
Margrét Rieh, áður Athelston
frá Minneapolis og dóttir
Eins og undanfarin ár var
síðasti sunnudagurinn í júlí
(31.) hátíðlegur haldinn við
Friðarbogann á landamærum
fyrir norðan Blaine, Wash.
Tvær deildir Þjóðræknisfé-
lags Islendinga stóðu fyrir
þessari hátíð, „Ströndin“, Van-
couver og „Aldan“, Blaine,
Wash. Veðrið var gott og
margt fólk saman komið á
þessum fagra stað, sem er um-
kringdur blómagörðum og
fögrum trjám.
Kl. 2 hófst skemmtiskráin.
Stefán Eymundson var for-
seti og setti hátíðina með
snjallri ræðu og bauð áheyr-
endur sína velkomna. Ræður
fluttu þau Miss Elín Stefán-
son og Dr. Sveinn Thordar-
son, bæði frá Reykjavik, ís-
landi, en búin að vera í þessu
landi í nokkur ár. Það var
ágætt að heyra erindi þeirra.
Sveinn talaði á íslenzku, en
Elín á ensku. Ræður þeirra
voru fróðlegar og vel fluttar.
Mrs. Anna McLeod og Mrs.
Helen Anderson sungu ein-
söngva, öllum til ánægju.
Einnig var þarna ísl. karla-
kórinn „Ströndin“ frá Van-
couver og sungu þeir mörg
lög, og mér fannst þeir syngja
ágætlega. Nói Bergmann söng
„sóló“ í einu laginu og gjörði
það vel. Þessi karlakór var
stofnaður fyrir tæpu ári og
mun Mr. Steve Sölvason hafa
átt upptökin að því og stjórn-
aði hann flokknum og æfði
um tíma. En í sumar kom Mr.
Árni Arinbjarnarson frá
Reykjavík, íslandi hingað til
Vancouver. Hann er vel
menntaður í músík, bæði sem
organisti og söngstjóri. Hann
tók þá að sér að stjórna
flokknum. Nú er Árni á för-
um heim, og verður hans
saknað, því hann hefir eign-
azt hér marga vini; er prúður
og stilltur í allri framkomu.
Næstk. mánudagskvöld, 29.
ágúst, mun karlakórinn halda
þeirra Penny. Margir, sem
einu sinni áttu heima í Win-
nipeg, til dæmis Eyjólfur Sig-
urður Hilliard Olson með
konu sinni, Thóru Bardal, Ól-
öf Goodman, Mr. Fultan, áður
Burton, Mr. og Mrs. Siddan,
Miss Esther Thorlaksson frá
Las Vegas, Peter Burnson frá
Pasadena, Mrs. Georgina Cole-
man með dóttur sinni, hún er
dóttir Ásmundar dómara Ben-
son í N.D., en kona Dr. Davíðs
Coleman í Pasadena, bræð-
urnir Jónas og Birgir Krist-
insson og tveir synir Jónasar
frá Detroit, Mich., Philip Jón-
as og Sturla Jeff, Davíð La-
follette og kona hans, sem í
þessari viku fara til Islands
og Grænlands. Þetta var ein
af fjölmennustu samkomum
Islendinga hér og öllum til
sóma, sem þar koma við sögu.
Skúli G. Bjarnason
samkomu í neðri sal kirkj-
unnar ísl. og gefst fólki þá
tækifæri til að kveðja Árna.
Mér fannst Islendingadagur-
inn sérstaklega skemmtilegur
í ár. Hér í húsinu búa þau Mr.
og Mrs. Olgeir Gunnlaugsson,
og buðu þau okkur löndum
sínum hér með sér í þeirra bíl
til staðarins. Við fórum
snemma af stað og höfðum
með okkur nógan mat. Á
staðnum eru borð og bekkir,
sem fólk má nota, og einnig er
þar hús, sem í er hitað kaffi,
o. s. frv. Þar gátu allir fengið
kaffi eins og hver vildi. Við
fengum okkur strax kaffi og
brauð og svo aftur á eftir pró-
graminu; og það gjörðu marg-
ir fleiri, eða flestir gestirnir.
En auðvitað er þó skemmti-
legasti þátturinn í þessu há-
tíðahaldi sá að sjá þar og
spjalla við góða vini og ætt-
ingja, sem maður hittir aðeins
þennan eina dag á árinu.
Séra Guðmundur P. John-
son og séra Albert Kristjáns-
son fluttu stuttar kveðjur.
Miss Guðríður Jónsdóttir,
hjúkrunarkona frá Reykjavík,
Islandi, var þarna á íslenzk-
um búningi, og var hún köll-
uð upp á pallinn og flutti hún
kveðju.
Margir voru þarna saman-
komnir langt að; en þar sem
ég þekki ekki nema fáa þeirra,
get ég því miður ekki nefnt
þá alla. En þá sem ég hitti og
þekkti eru sem hér segir: Mr.
og Mrs. Don Laxdall, Mr. og
Mrs. Paul Halldorson, Mr.
Chris Anderson, Bellingham,
Wash., Mr. og Mrs. Gunnar
Matthíasson, Miss Bertha
Jones, Los Angeles, Calif., Mr.
og Mrs. K. Christopherson,
San Francisco, Calif., Mr.
Oskar Sigurdson, Seattle,
Wash., Mr. og Mrs. Soffonías
Thorkelson, Victoria, B.C.
I næsta mánuði, september,
er von á séra J. Bjarman með
myndirnar hans séra Braga
Friðrikssonar. Nánar auglýst
síðar.
Aðrir gestir, sem ég hef
frétt um á ferð hér í Vancou-
ver: Mrs. María Sívertson og
Gloría dóttir hennar frá Win-
nipeg, Mr. og Mrs. Steini Thor-
steinson í heimsókn til systur
hans, Mrs. McNey frá Winni-
peg. Systurnar Halldóra og
Sigríður Ingibjörnsdætur frá
Flankastöðum á Miðnesi, Is-
landi dvöldu hér í nokkrar
vikur hjá frænda sínum, Mr.
Agli Johnson, Lulu Is. og fjöl-
skyldu hans. Þær ferðuðust
víða í Vancouver og umhverfi,
og frændfólkið hér hélt þeim
heimboð og skemmti þeim á
alla vegu. Tveir synir þeirra
Mr. og Mrs. S. B. Olson komu
í heimsókn til foreldra sinna,
Frank frá Garden City, Michi-
gan, og Kjartan Olson og kona
iians frá Havana, Cuba. Mr.
og Mrs. Herb Turner og dæt-
ur þeirra, Peggy og Judy, frá
Winnipeg, heimsóttu Mr. og
Mrs. H. B. Johnson hér í bæn-
um. Mr. og Mrs. J. Marteins-
son og dóttir þeirra, Laurel,
frá Langruth, Man., voru
einnig hér á ferð. Ungfrú Mara
Sigurðardóttir frá Reykjavík,
íslandi dvelur í Vancouver um
óákveðinn tíma hjá frænku
sinni, Miss Önnu Eyford. Þær
frænkurnar eru nýkomnar
heim úr ferðalagi til frænda
og vina í Winnipeg, Brandon,
Silver Bay og Gimli.
Guðlaug Jóhannesson
Þvot-f-alaugarnar
meðal minjasfaða
í Reykjavík
Bæjaryfirvöldin hafa ákveð-
ið, að Þvottalaugarnar gömlu
skuli verða meðal minjastaða
í Reykjavík. — Skýrði Auður
Auðuns borgarstjóri frá þessu
á fundi bæjarráðs, er haldinn
var á þriðjudaginn.
Borgarstjóri skýrði bæjar-
ráðsfulltrúum frá því, að hún
hefði í aprílbyrjun síðastl.
óskað tillagna garðyrkjustjóra
um hvaða ráðstafanir hann
teldi rétt að gera til fegrunar
og prýðis við hinar gömlu
þvottalaugar.
Nú hefir garðyrkjustjórinn,
Hafliði Jónsson sent borgar-
stjóra tillögur sínar í málinu.
Þar er gert ráð fyrir, að högg-
myndin Þvottakonan eftir Ás-
mund Sveinsson verði reist.
Á grundvelli þessara til-
lagna ákvað bæjarráð svo að
fela minjaverði bæjarins að
sjá um framkvæmdir í mál-
inu, þar á meðal endurbætur
á gömlu laugunum og lagfær-
ingar á næsta nágrenni. Skal
hann hafa um þetta samráð
við garðyrkjustjóra og hita-
veitustjóra.
Sögufrægur staður
Frá því í fornöld hafa hús-
mæður í Reykjavík farið til
þvotta inn í Þvottalaugar. I
bók sinni „Úr bæ í borg“ seg-
ir K. Zimsen borgarstjóri frá
því að árið 1883 hafi fyrst ver-
ið reist skýli fyrir þvottakon-
urnar. Það stóð til ársins 1887,
en þá fauk það. Hinar dug-
miklu konur stóðu svo við
þvotta sína vetur og sumar,
án þess að hafa nokkurt skýli
til ársins 1917, — eða í þrjá
áratugi. Þá gekkst Thorvald-
sensfélagið fyrir því að reist
var skýli á ný.
Fram yfir aldamótin síðustu
báru konurnar allan þvott til
og frá Þvottalaugunum. í
lokakafla sínum um Þvotta-
laugarnar getur K. Zimsen
þess að notkun þeirra muni
aldrei hafa verið eins mikil og
árin 1916-21, en á þeim árum
voru kol lítt fáanleg.
Mbl.
Að tala er silfur, en að þegja
er gull.
☆
Allt tekur enda.
☆
Aldrei er gott of launað,
nema með illu sé.