Lögberg-Heimskringla - 11.07.1963, Qupperneq 5

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 11. JÚLÍ 1963
5
Mrs. Ingibjörg Thorvardson
Hjónin koma hingað fljúg- tækifæri til þess að hlusta á
andi frá Lundúnum, en ekki þennan mikla píanóleikara.
er ákveðið hversu lengi þau Enn hafa þau Þórunn ekki
standa við. Askenazy heldur skýrt opinberlega frá ákvörð-
aðra tónleika í Háskólabíói unum sínum um framtíðina,
annað hvort á sunnudag eða en Þórunn sagði í gær, að það
mánudag. Nær uppselt hafði myndu þau gera eftir tvo eða
verið á tónleikana, sem fyrr þrjá daga. Nú dveljast þau í
höfðu verið ákveðnir, og mjög Lundúnum hjá foreldrum
fáir skiluðu miðum sínum Þórunnar.
aftur enda gefst þeim nú Tíminn 4. júlí.
News from Edmonton
Margir eiga tryggum vin á
bak að sjá við fráfall frú
Ingibjargar Thorvardson er
lézt að heimili dóttur sinnar
og tengdarsonar, Mr. og Mrs.
W. J. Johannsson, að Pine
Falls, Man., 3. júlí 1963.
Ingibjörg hafði rétt aðeins
lokið fjórða aldursári yfir
áttrætt þá er dauðann bar
að, því hún var fædd 26. júní
1879, að Innri Ásláksstöðum
á Vatnsleysuströnd í Gull-
bringusýslu á íslandi. For-
eldrar hennar voru Frey-
steinn Jónsson og Kristín
Eyjólfsdóttir.
Árið 1886 fluttist Ingibjörg
með foreldi'um sínum til
Kanada. Settist fjölskyldan
að í Þingvallabyggð, í grend
við Churchbridge, Sask., og
þar ólst Ingibjörg upp, þar
til hún kornung fluttist til
Winnipeg og fór að sjá fyrir
sér sjálf. Ung giftist hún
Jónasi Thorvardson. Fluttust
þau hjón til Cavilier, N.D.,
og áttu þar hejmili um
tveggja ára skeið. Þá fluttu
þau á æskuslóðir Ingibjargar
í Þingvallabyggð og bjuggu
þar myndar búi í fimm ár,
en fluttu síðan til Winnipeg
og settust þar að.
Ingibjörg var traustur með-
limur Fyrstu lútersku kirkju
frá því hún fluttist, unglingur
til Winnipeg og starfaði
Fyrir nokkrum árum (1948)
var skýrt frá .lítilli ís-
lenzkri stúlku, Þórunni Jó-
hannsdóttur er hafði fengið
mikið lof fyrir frábæra list-
hæfileika í píanóleik. Hún
var þá átta ára, og hafði það
vakið mikla undrun í London
á Englandi, þegar hún kom
from sem sólóisti með London
Junior Orchestra 12. marz og
með London Symphony
Orchestra 13. marz í Central
Hall í Royal Academy of
Music. Ernest Reed, víðfræg-
ur hljómlistarstjóri stjórnaði
báðum þessum hljómsveitum
við þessi tækifæri.
Það er ekki heiglum hent
að leika aðalhlutverkið með
heimsfrægum Symphoníu-
hljómsveitum, en hin litla
átta ára mey var ákaft hyllt,
og lofsorði lokið á hana í
öllum blöðum á Englandi og
víðar. Ljómi af frægð hennar
lýsti um allt ísland er þess
var allstaðar getið að foreldr-
ar hennar væru íslenzk, bú-
sett í London.
Fyrir nokkrum árum fór
Þórunn til Moskvu og kynnt-
ist þar efnilegum rússnesk-
um píanóleikara Vladimir
Askenazys að nafni og giftist
honum. Hún lagði nú opin-
bera hljómleika á hilluna um
dyggilega í kvennfélagi safn-
aðarins í full fimmtíu ár. Hún
var höfðingi í lund og skör-
ungur til vinnu, skar ekki
gjafir við neglur sér, né taldi
eftir verk sín öðrum til hjálp-
ar og ánægju. Ótaldir munu
þeir vera sem um margra ára
skeið nutu innilegrar gest-
risni á heimili þeirra hjóna
á Victor St. Hún var frænd-
rækin, sleit ekki tryggðum
við vini sína en hafði yndi af
að rifja upp fornar minningar.
Ingibjörg átti við vanheilsu
að búa seinustu árin, en heim-
ili tveggja dætra stóðu henni
opin og hjá báðum naut hún
ástúðlegrar umhyggju allra
sem umgengust hana. Ham-
ingjusöm var hún seinustu
tvær vikur æfinnar þá er
dóttur-dóttir hennar, sem bú-
sett er í Vancouver kom til að
lofa henni að kynnast fjórum
smábörnum sem hún á.
Ingibjörg var jarðsungin
frá Fyrstu lútersku kirkju af
séra Kolbeini Simundson, 6.
júlí og lögð til kvíldar í
Brookside grafreitnum í Win-
nipeg. Hana syrgja tvær dæt-
ur, Kristín (Mrs. W. J. Jo-
hannsson), Pine Falls, Man.,
og Þorbjörg (Bertha) (Mrs. T.
J. Franklin Reynolds) í Win-
nipeg, einnig tvö barnabörn
og fjögur barna-barnabörn.
C.G.
skeið og eiga þau hjónin nú
son 1% árs gamlan, en maður
hennar Vladimir hefir síðan
getið sér heimsfrægð fyrir
píanóleik.
Svo sem getið var um í
L.-H. 2. maí komu þau hjónin
til London í vor og leituðu
sér dvalarleyfis þar. Vegna
þess að Sovietríkin kæra sig
ekki um að sleppa hendi af
þegnum sínum ekki sízt lista-
mönnum sínum, þótti þetta
svo miklum tíðindum sæta að
skrifað var um þessa ákvörð-
un þeirra hjóna í blöð víða
um heim. — Dvalarleyfi var
þeim veitt á Englandi, en fyr-
ir nokkrum vikum síðan
hurfu þau aftur austur fyrir
járntjaldið og lék Askenazy
þar á hljómlistarsamkomum.
Var nú getgátum að því leitt,
hvort þau myndu kyrrsett
þar eystra.
Sem betur fer, virðast þau
Askenazy hjónin frjálz ferða
sinna svo sem eftirfylgjandi
frétt frá Reykjavík ber með
sér:
Askenazy-hjónin eru vænt-
anleg til Reykjavíkur á föstu-
dagskvöld og tónleikar
Vladimirs Askenazys verða á
laugardagskvöld kl. 20,30 í
Þjóðleikhúsinu.
Miss Donna Rae Valgard-
son, a grade nine student at
Parkallen School received the
Citizenship Award Trophy
for the third consecutive year,
and this year, the Honors
Award Trophy.
* * *
Mrs. and Mrs. W. Anderson
celebrated their golden wed-
ding anniversary June 4th
with a dinner at the home of
their daughter and son-in-law,
Mr. and Mrs. Gus Roland.
* * *
Mr. and Mrs. G. Finnboga-
son of Winnipeg are visiting
their son and daughter-in-law,
Mr. and Mrs. Chris Finnboga-
son.
* * *
Mr. and Mrs. Larry
Chmelyk and their two
children of Kenwick, Wash-
ington have returned to Ed-
monton to take up permanent
residence.
* * *
Best birthday wishes to
two’of our life members who
are celebrating their birth-
days on July 15th.
Gisli Gislason — 80 years
old, and Sigurdur Sigurdson
— 83 years old, residing at
the Senior Citizens Home,
Wynyard.
Haustkvöldið
i.
Eitt hinna allra sviplegustu
slysa hér á landi varð á
Djúpavogi haustið 1872. Bát-
ur, hlaðinn glöðu fólki, lét úr
vör í góðu veðri að kvöldlagi
og átti aðeins að fara stuttan
spöl með landi fram. Hann
kom ekki fram, og í heila
viku fannst ekki annað,
hvernig sem leitað var, en
nokkrar húfur, vasabók eins
mannsins og hundur, sem ver-
ið hafði með fólkinu. Þarna
fórust fimm systkin, auk
fleira fólks af sama heimili,
og fjögur börn innan ferming-
ar voru í hópnum.
í bréfi, sem Jón Ásmunds-
son Johnsen, sýslumaður í
Suður-Múlasýslu, skrifaði
Magnúsi Eiríkssyni frá Eski-
firði rúmum mánuði síðar,
segir svo um þennan atburð:
„Mikið sorgartilfelli kom
fyrir gamla Weyvadt. Hann
missti son sinn, Níels Emil,
cand. jur., kunningja okkar,
elztu dóttur sína, mikið efni-
Mrs. Roy Johnson and her
son Craig of Riverton, Mani-
toba have been visiting at the
home of her brother and
sister-in-law, Mr. and Mrs.
Don Shaw.
* * *
Miss Margaret Gislason
stopped to visit her grand-
parents Mr. and Mrs. G. O.
Gislason on her way to spend
her holidays with her parents,
Mr. and Mrs. J. H. Gislason
of Athabasca. Margaret is a
nurse in training at the Cal-
gary General Hospital.
, * * *
Dr. and Mrs. George Drum-
mond and baby daughter
Karen attended the annual
picnic. They have returned to
Edmonton after spending a
year in the United States
where Dr. Drummond took a
post graduate course. Irene,
daughter of Mr. and Mrs. J.
Henrickson was the crowned
queen at the first Edmonton
Icelandic Society picnic.
* * *
Fusi Bodvarson and family
were evacuated from Hay
River to Fort Smith during
the recent flooding. Fusi is a
carpenter and is now work-
ing on the new college at Fort
Smith. They plan to return
to Hay River and build in the
new residential site.
víð æðarstein
lega stúlku, og þrjú yngri
börn, þar á meðal yngsta son
sinn, sem hann hélt ósköp
upp á. Þau voru að sigla að
gamni sínu, en allt í einu sökk
báturinn, og allir drukknuðu.
Auk þessara voru fimm manns
á bátnum. Ekkert af líkunum
hefur rekið upp nema elztu
dóttur Weyvadts“.
Hluttekning fólks virðist
hafa verið rík, þegar þessi
tíðindi spurðust. Gömlu verzl-
unarstjórarnir voru vissulega
harðir í horn að taka, svo að
ekki var það dæmalaust, að
kaldgeðja menn, sem orðið
höfðu fyrir barðinu á þeim,
hýrnuðu við, ef þeir urðu fyr-
ir raunum og skakkaföllum.
En Weyvadt gamli á Djúpa-
vogi var hinn merkasti mað-
ur og mannkostum gæddur:
„Það er makalaus karl í öllu
tilliti. Ég hef varla kynnzt
eins grunnærlegum og vönd-
uðum karakter. Fjandi er
hann líka gemytlegur. Yfir-
höfuð: Familían er samvalin
og sjálfsagt sú bezta eða með
þeim beztu familíum hér á
landi, sem ég þekki“.
Þetta er vitnisburður sýslu-
mannsins, og þó að varla sé
gerandi ráð fyrir því, að alltaf
og alls staðar hafi verið fag-
urlega talað um kaupmann-
inn, þá er glöggt, að Wey-
vadtsfólkið naut fyllstu vin-
semdar og virðingar í héraði
sínu. Weyvadt gamli mun oft
hafa vei’ið bjargvættur þeirra,
sem stóðu höllum fæti í bágu
árferði, og rausn þeirra hjóna
á heimili virðist hafa verið
alkunn. Víða sjást þess órækt
merki, hve fólk fann til með
þeim, þegar þau misstu börn
sín með svo snöggum og ó-
væntum hætti.
II.
Þegar verzlunareinokunin
var afnumin og eignir kon-
ungsverzlunarinnar seldar
upp úr Móðurharðindunum,
keypti danskt verzlunarfélag,
örum & Wulff, allar verzlanir
á Austurlandi. Hélt það mjög
lengi velli á Djúpavogi og
Vopnafirði. Voru verzlunar-
stjórar þess á nítjándu öld
oftar danskir menn, en þó
voru einnig þeirra á meðal
Islendingar, óg snemma á
öldinni var jafnvel kynblend-
ingur frá Vesturheimseyjum
Dana, Hans Jónatan að nafni,
verzlunarstjóri á Djúpavogi
um nokkurra ára bil. Margt
af niðjum þessa útlendu
verzlunarstjóra ílentist hér,
og á nú fjöldi íslendinga ætt
sína að rekja til þeirra.
Níels Pétur Emil Weyvadt
fæddist og ólst upp í Kaup-
mannahöfn, en faðir hans
hafði starfað í þjónustu ís-
landsverzlunarinnar og dvald-
ist mörg ár á ísafirði. Síðar
kom hann aftur hingað til
lands, en hafði hér þá aðeins
skamma dvöl. Níels Pétur var
sendur til Skagastrandar
fimmtán ára gamall vorið
1829, og þótt hann væri eftir
það suma vetur í Kaupmanna-
höfn, mun hann upp frá því
hafa verið í þjónustu íslands-
kaupmanna. Árið 1840 kom
hann til Djúpavogs, rösklega
hálfþrítugur að aldri, og
gerðist þar verzlunarstjóri.
Tók hann sér þegar ráðskonu,
og varð fyrir valinu ung
stúlka, Halldóra Sigurðardótt-
ir að nafni, er áður hafði þjón-
að sýslumanni héraðsins,
dönskum manni, og kunni því
skil á þeim háttum, er Danir
vildu hafa á heimilum sínum.
Móðir Halldóru þessarar var
sýslumannsdóttir úr Þing-
eyjarsýslu og fyrrverandi
prestmaddama frá Hálsi í
Hamarsfirði, Helga Vigfús-
dóttir. Maður hennar, séra
Árni Skaftason, hafði drukkn-
að niður um ís á Berufjarðar-
leirum, þegar Helga var hálf-
fertug. Hugðist hún halda á-
fram búskap þar í sveitinni
og fékk sér bústjórnar kvænt-
an mann, Sigurð Björnsson.
Framhald á bla. 7.
íslenzk listakona gift*
rússnezkum píanóleikara