Lögberg-Heimskringla - 04.07.1968, Blaðsíða 8

8
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 4. JÚLÍ 1968
Úr borg og byggð
17. JÚNÍ SAMKOMA
íslendingafélagsins í New
York var haldin undir beru
lofti í trjálundi við Valhalla,
í Westchesterhéraði, en þang-
að er um klukkustundarakst-
ur frá New York borg.
Sigurður Helgason formað-
ur félagsins setti samkomuna
með stuttu ávarpi en síðan var
hljóðfæraleikur og leikir ýmis
konar bæði fyrir börn og full-
orðna. Að lokum var dansað á
palli til kl. 9 um kvöldið.
Matur var framreiddur fyrir
alla, glóðarsteiktur á hlóðum.
Fyrir veitingunum stóð hinn
ágæti bryti Fleming Thorberg
en hann er jafnframt í stjórn
félagsins.
Samkoman fór hið bezta
fram og um 600 manns voru
viðstaddir. Var góður rómur
gerður að veitiilgum og
skemmtun allri.
* s|e ak
Mr. og Mrs. Felix Bardarson
frá Riverside, California komu
til borgarinnar til að vera við
útför Magnúsar Gunnlaugs-
sonar, er lézt 19. júní, en Mrs.
Bardarson — Sigurlaug og
Matthildur ekkja Magnúsar
heitins eru systur. Allt þetta
fólk er ættað frá Argyle. Þau
hjónin fara til Brandon þessa
viku, en þar á Felix eina syst-
ur Mrs. McLeod og tvo bræð-
ur. Þau leggja af stað heim-
leiðis í næstu viku.
* * *
Samkoman, sem Þjóðræknis-
deildin Frón hélt á föstudags-
kvöldið til að kveðja íslands-
faranna var vel sótt — á ann-
að hundrað manns. Forseti
Fróns, Skúli Jóhannsson og
aðalræðismaður, Grettir L.
Jóhannson fluttu ávörp og
árnuðu ferðafólkinu ánægju-
legrar ferða. Eftir það var
rabbað saman yfir kaffiboll-
um og ágætum veitingum og
skemmti fólk sér við dans
fram eftir kvöldinu.
* * *
Mrs. Helgi Stevens, Mrs. P. G.
Thompson, Mrs. Sveinn Thord
arson og Rósevelt Thompson,
öll frá Gimli eru nýkomin
heim úr þriggja vikna
skemmtiferð til íslands, sem
þau höfðu mikla ánægju af
þótt allkalt væri þar, sérstak-
lega á norðurlandi. Með þeim
kom Ingólfur N. Bjarnason,
sem dvalið hefir undanfarna
mánuði á íslandi. Er hann nú
í heimsókn hjá dætrum sínum
og fjölskyldum þeirra í Ed-
monton.
* ♦ *
Siglunes Annual Sporis Day
will be held on Sunday July
7th. There will be baseball,
fastball, races and old time
fiddling.
J. Eyford
* * *
FOR SALE
67 Model 32x8ft (Traveleze)
House Trailer De Lux Interior
Located in Noríh Gafe Trailer
Park, Old Kildonan.
Dánarfregn
Douglas Clifford Alberlson
sonur Mr. og Mrs. Stefán Al-
bertson, Húsavík Manitoba
lézt á spítalanum á Gimli 25.
júní 1968, 43 ára að aldri.
Hann var fæddur í Selkirk en
átti heima í Húsavík síðan
1932 og var jarðaður þar. Auk
foreldranna lifir hann einn
bróðir, Thorsteinn.
Leiðréíling
í greininni Demantsbrúðkaup
sem birtist í L.-H. 20. janúar
stendur undir myndinni Mr.
og Mrs. Jón Th. Danielson en
á að vera Mr. og Mrs. Jón Th.
Johnson og í greininni er sagt
„gaman að sjá þau Mr. og Mrs.
Johnson dansa ball room
dancing en á að vera Mr. og
Mrs. Daniel Johnson og síðast
í greininni er Lillian Eyford,
en á að vera Lillian Eyjólfson.
STYRKTARSJÓÐUR
LÖGBERGS-
HEIMSKRIN GLU
Örn Arnason, 17 Réne
Philippe St. Que..$10.00
Með kærri þökk,
K. W. Johannson, féhirð-
ir L.-H. 910 Palmerston
Ave., Winnipeg 10, Man.
FÉLAGSHEIMILI „FRÓNS"
Fjársöfnun til þess er nú
hafin, og mun Lögb.-Hmskr.
gera grein fyrir fjárframlög-
um eða loforðum um fjár-
framlög, jafnóðum og þau ber-
ast.
Framlög ber að stíla á
Chapter „Frón“ c/o Jochum
Ásgeirson 126 Lodge Ave.,
Winnipeg 12.
Stjórnin
Neðantaldir hafa gefið til
félagsheimilis Fróns, sem hér
segir:
Baldur H. Sigurdson $100.00
Próf. Haraldur Bessa-
son ............... $50.00
Hjálmar V. Lárusson $100.00
Heimir Thorgrimsson $50.00
Miss Karen Jóhannsson $5.00
Skúli Jóhannsson ... $100.00
Páll Hallsson ....... $50.00
Mrs. Sigrún Thorgrims-
son ............... $5.00
Fredrick E. Nordal ... 20.00
Með þökkum fyrir hönd
Fróns,
Jochum Ásgeirson, féhirðir.
Munið félagsheimili „Fróns"
GENERAL
BUILDING FUND
Ladies' Aid Unitarian
Church, Winnipeg.
In memory of our late mem-
ber, Mrs. Helga Eliasson
The Ladies' Aid of the Uni-
tarian Church ........ $10.00
Margaréi Björnson,
(Treasurer).
MESSUBOÐ
Fyrsta lúterska kirkja
Prestar:
Séra V. J. Eylands, D. D.,
Séra J. V. Arvidson, B. A.,
Sr. Laufey Olson, Djákna-
systir.
Eöskar guðþj ónustur á
hverjum sunnudegi kl. 9:45
og kl. 11.00 árdegis.
Sunnudagaskóli kl. 9:45 f.h.
Guðþjónustur á íslenzku, á
sunnudagskvöldum, sam-
kvæmt tilkynningum í viku-
blaði safnaðarins.
„ÍSLAND ORÐIÐ
ÞEKKT NAFN
í BRIDGEHEIMINUM"
Það orð fór af íslenzku
bridge sveitinni á olympíu-
mótinu í Deauville, að hún
v æ r i erfiður andstæðingur,
sem engin þjóð gat verið ör-
ugg fyrir, og í þeim vangavelt-
um, sem menn gerðu sér um
úrslit mótsins, áður en þau
urðu endanleg, var íslenzka
sveitin tekin með í reikning-
inn fram á næst síðasta dag.
„Já, víkinga-nafnið hékk við
okkur, síðan í Evrópumótinu,
og engin þjóð gat verið örugg
fyrirfram um útkomuna á
móti okkur,“ sagði Stefán
Guðjohnsen, einn íslenzku
þátttakendanna, sem í bréfum
sínum í Vísi hefur lýst að
nokkru gangi mótsins fyrir
lesendum. Hann og tveir aðrir
þátttakendur, Hjalti Elíasson
og Eggert Benónýsson, komu
heim af mótinu í fyrrakvöld og
náði blaðamaður Vísis tali af
Stefáni og Hjalta.
Af mótinu sagði Stefán, að
það hefði farið vel fram, en sá
háttur hefði verið á hafður,
að spilamennirnir hefðu sjálf-
ir þurft að skrifa niður sagnir
og hvernig spilin hefðu spil-
ast. Stórþjóðirnar höfðu þó
með sér aðstoðarmenn sérstak
lega til þess.
„Þetta tafði dálítið, en við
fengum hálftíma lengur til
þess að spila leikinn. Þetta
sparaði starfslið, en þessi stóru
mót eru orðin svo kostnaðar-
söm, að það þarf að horfa í
allt.“
Þeir létu báðir yel af ein-
stökum spilamönnum, s e m
þ e i r kynntust á mótinu.
Bjuggu þeir á sama hóteli og
Kanadamennirnir, Murray og
Kehela, sem spilað hafa fyrir
Norður-Ameríku í heims-
meistaramóti, og tókust með
þeim nokkur kynni.
„Það er nauðsynlegt, að vera
með í svona mótum, þótt ekki
sé til annars en að komast í
kynni við erlenda bridge-
menn og ná sambandi við
bridgesambönd hinna þjóð-
anna,“ sagði Hjalti. „Nauðsyn-
legust er þó þátttaka í íþrótta-
mótum í þeim íþróttagreinum,
sem við getum borið höfuðið
hátt í. Þótt við séum smáþjóð
og megum okkur lítils gegn
stórþjóðum í flestu, þá er ís-
land orðið þekkt nafn í bridge
heiminum. Þarna á þessu móti
fengum við bara töluverða
landkynningu, því okkar var
getið í mótsblaðinu, sem gefið
var út á staðnum, og menn
komu til okkar og vildu fræð-
ast um hnattlegu okkar, land
og þjóð.“
Það skeði á ólympíumótinu,
e i n s o g á Evrópumótinu í
Dublin í fyrra, að Egyptarnir
mættu ekki til leiks við ísrael
— enginn, nema Omar Sharif,
kvikmyndaleikarinn þekkti.
„Hann mætti og fékk ein-
hvern áhorfenda til þess að
spila á móti sér eitt spil, rétt
til þess að sýna, að hann hefði
ekkert á móti því að spila við
ísraelsmennina,“ sagði Hjalti.
„Annars var andrúmsloftið
vingjarnlegt á mótinu. Menn
voru hlýlegir í viðmóti, hver
í garð annars, en Norðurlanda
mennirnir voru þó sérlega al-
úðlegir í garð okkar íslend-
inganna.“
„Áhorfendur voru ekki sér-
lega margir, nema umhverfis
heimaspilamennina frönsku ..
og Omar Sharif,“ sagði Stefán.
„Það var venjulegur flokkur
af ungum stelpum við borðið
hans, sem mændu á hann, en
það er ég viss um, að margar
þeirra hafa ekki haft hunds-
vit á spilinu. Sumar þeirra á-
reiðanlega ekki þekkt kóng
frá gosa.
Mér sýndist hann sjálfur
hafa þó meiri áhuga á rúlett-
unni — þegar hann var ekki
að spila bridge — heldur en á
kvenfólkinu.
Annars gaf hann út þá yfir-
lýsingu á mótinu, að hann ætl-
aði að hætta kvikmyndaleik
eftir 44 ár, og snúa sér þá al-
gerlega að bridge.“
Vísir 22. júní
sem ég þurfti að tala við. Þeg-
ar samtalinu lauk, fylgi e§
honum fram í biðstofuna. Þa
var klukkan 10 mínútur yfír
fjögur. Þegar við komum fram
í biðstofuna, sé ég, að G. J-
situr þar, og er ,þar engin
manneskja önnur. Hún var
með hvíta prjónahúfu á höfði,
í bládroppóttum kjól og með
gleraugu, sem voru að nokkru
leyti með gullspöngum. Ég
heilsa henni strax, því að eg
var nauða kunnugur henni, og
segi: „Því miður get ég ekki
tekið á móti alveg strax. Eg
þarf að sinna tveimur sjúkl-
ingum áður, en það v e r ð u r
mjög bráðlega." Hún svarar
engu, en kinkar til mín kolli>
sem ég skildi, að væri sam-
þykki. Síðan vatt ég mér inn
í skoðunarherbergið og skoða
þessa tvo menn, sem biðu inni-
Þegar því var lokið, er klukk-
an liðlega hálffimm. Þá kalla
ég á aðstoðarstúlkuna og bið
hana að ná strax í G. J., þvl
að ég sé búinn að svíkja hana
á þeim tíma, sem ég hafði lof-
að henni.
Stúlkan fer fram, en kemur
undireins aftur og segir, a®
það sé engin lifandi sál í bið-
stofunni. Ég bregð mér fram
til að ganga úr skugga um, að
þetta sé rétt, en sé þar engaO'
Ég segi við aðstoðarstúlkuna:
„Hún hefur móðgazt og er far'
in.“ í sömu andrá kemur mað-
ur inn úr dyrunum, sem þaJ"f
að tala við mig. Það tók ör-
stutta stund. Ég fylgdi honum
fram í biðstofuna, þegar hann
fór. Þá sá ég sömu konuna
sitja á sama stólnum og na-
kvæmlega eins til fara og þeg'
ar ég sá hana fyrir rúmum
hálftíma. Ég vík mér að henni
og segi: „Þér eruð komnar aft'
ur.“
Hún svarar: „Ég var að
koma rétt í þessu.“
Ég fer með hana inn og segi-
„Ég sá yður á biðstofunni fyr'
ir rúmum hálftíma.“
„Það er misskilningur,“ svar
ar hún. „Ég ætlaði að koma
þá, en þá kom til mín gestur-
Það vakti hjá mér nokkra
umhugsun, að svipur hennar
skyldi kinka til mín kolli, en
ekki hún sjálf.
(Ritað eftir frásögn KristjánS
Hannessonar læknis 3. marZ
SVIPUR
LIFANDI KONU
í byrjum desembermánaðar
1960 hringir til mín kona, sem
ég kalla hér G. J„ og biður
mig að skoða sig sama dag,
ef ég geti. Ég svara henni og
segi: „Komdu til mín klukk-
an hálftvö í dag.“ En hún seg-
ist ekki geta komið á þeim
tíma. Þá svara ég: „Geturðu
komið klukkan fjögur?“ Hún
játar því.
Þennan sama dag var tölu-
vert mikið að gera hjá mér
hérna á stofunni, svo ég
gleymi þessu samtali. Þegar
klukkuna vantar kvart í fjög-
ur kemur til mín sjúklingur,
1961.)
Gráskinna