Alþýðublaðið - 12.10.1960, Page 8

keiina
undan og sa^ði:
■— Æ, neVertu
draga mig út á gó
Og þar v!ð aat.
sem i
g 12. okt. 1960 — Alþýðublaðið
Önnur kýr grét sáran.
þegar kálfurinn hennar
v,ar flekinn ti] slátrunar.
Ný kýr var leidd inn í
fjós þar sem margar kýr
voru fyrir. Þær höfðu hina
nýkomnu útundan, stöng-
uðu hana og bauluðu þang-
að til hún fór að hágráta.
Prófessor Krawarik seg-
ir, að þetta sanni ekki, að
allar kýr séu svona við-
kvæmar. En hann heldur
því fram, að þroskuð dýr
hafi svipað tilfinningalíf
og fólk.
ÞETTA eru aðaiieikendurnir í kvikmynd þeirri, sem gera á eftir bók Sagan,
GEÐJAST YÐUR AÐ BRAHMS. — Frá vingtiri: Perkins, Bergman, Montand.
ÁSTRALSKU.R vísinda-
maður hefur nú komizt að
raun um hina veiku hlið
---kúnna. — Þær gráta, —
þegar þær ,hafa heiinþrá
eða eru leiðar á einn eða
annan hátt.
Ludwig Krawarik segir,
að kenni'ng hans um a'ð kýr
grái(i á sama hátt og menn,
— ef þær mæta mikluna
mófblæstri, hafi verið sönn
uð með ýmsum tilraunum.
11 ára gömul kýr var
flutt á nýjan bás, — en ung
kvíga sett á gamla básinn.
' Gamla kýrin grét í marga
daga.
SAGAN BlÐUR
úr góðum bókum en góðum
DAUÐHRÆDD
FRANCOISE SAGAN,
einn vinsælasti skáldsagna
höfundur Frakka, ótltast
nú, að henni verði varpað
í fangelsi vegna undir-
skriftar hennar undir skjal
— þar sem mótmælt var
stefnu frönsku stjórnarinn-
ar í Alsírmálinu og tekin
afstaða með þeim frönsku
hermönnum, sem neita að
stríða i Alsír.
Skjal þettþ var undirrit-
að af ýmsum þekktustu
bókmenntamónnúm Frakk
lands, leikurum, málurum,
menntamörinum og öðru
mikilsmetnu fólki. Fjöldi
þessa fólks hefúr nú vérið
handtekið og varpað í fang
elsi, ásakað um aðgerðir
gegn stjórn landsins.
Sagan óttastl nú að verða
iyrir sömu örlögum og aðr
ir, — en hún dvelur um
þessar mundir á sveitasetri
sínu í 'Normandy. Þar bíð-
ur hún þess skjálfandi í
hnjáliðunum, að lögreglan
knúi að dyrum hjá henr.i,
— en á meðan hún er frjáls
— notar hún tímann og tek
ur á móti blaðamönnum.
„Vi'ka í fangelsi gæti ver
ið skemmtileg og þrosk-
andi“, segir hún, „en að
sviptþ mig heilu ári af
ævi minni — það væri
hræðilegt. Ég get ekki
hugsað mér að missa ár
núna. Til þess er of margt
skemmtilegt að gerast, og
nú í fyrsta sinni á ævi
minni, er líf mitt happa-
sælt. Ég hef nú nýlokið
leikriffi og bók, sem hlotið
hafa góða dóma, — ég er
hamingjusöm í einkalífi
FRANCOISE SAGAN
sinni — góð mynd“.
Sagan á hér við kvik-
mynd, sem verið er að gera
um bók hennar — Geðjast
yður iað Brahms. Aðalhlut-
verkin eru í höndum Ing-
rid Bergman, Yves Mont-
sem skilji', hvað hún eigi
við. „Ég held, að hann geri
listjilega mynd um bók
mína“.
„Ég skrifa bækur, sem
erfitt er að gera kvikmynd
ir eftir. Ég legg meira upp
kvikmyndum, af því, að ég
vil fremur- hafa áhrif á
hugann en augun. Kvik-
myndi'n er verk Litvak og
Eartha móðg
annarra, — en bókin er
mínu. AUt gengur veb Ég and og Anthony Perkins.
held jafnvel, að myndin, Stjórnandi myndarinnar er
sem þeir eru að gera eftir Anatole Litvak, sem Sagan
bók minni' verði — í fyrsta lýsir sem góðum manni, —
persónuleg.
Hún fjallar um ein-
manaleika roskinnar konu.
Ég skrifa oft um einmana-
leikann, af því að ég veit,
að flestir eru einmana. —
Það er hægt að vera innan
um fólk, — en samt ein-
mana. Þú getur jafnvel
verið einmana í örmum
ástarinnar þi'nnar. — Ein-
manaleikinn hefst með
fæðingunni og heldur á-
fram að vera til fram í
dauðann. Það er alheinis-
-'ögmál.
Ég hef ekki áhuga á
stjórnmálum yfirleitt, —
ég hef áhuga fyrir fólki,
sem ég þekki og, sem þjá-
ist í styrjöldinni. Ég átti
góðan vin, sem féll í Alsír,
og ég á aðra vini, sem geta
fallið í stjríðinu.
Þáð var vegna þess, sem
ég skrifaði undir skjalið,
— það var af persónulegum
ástæðum, — það var af til-
finningum.— Það er mik-
jlvægt að vera tilfinninga-
ríkur.
Þetta samsæri skemmtir
mér ekki, — það setur í
mig óttahroll, — en af því
að ég ann Frakklandi, fann
ég, að ég varð að flaka af-
stöðu í málinu“.
aði Bretann
iiliega
BAiRTHA KITT móðgaði
Breta meira en líti'ð um
daginn. Að undanförnu hef
ur hún skemmt í London
og eftir nokkurra daga dvöl
þar lýstj hún því opinber-
lega yfir, að Bretar kynnu
alls ekki að dansa.
ir þeir, sem eru gó?
menn séu danskenr
Það var þegar í stað tek-
ið til umræðna, hvernig
æ|ti að sannfæra Earthu
um, að sumir a.m.k. kynnu
að dansa ög fá hana til að
taka orð sín aftur.
Henni vár sýndur ei'nn
riiésti dánsskóli borgarinn-
ar og dansmeistarinn bauð
henni að .þreyta við sig
cha-cha-eha
Eiginmaður Eart
heldur ekki að dan
ar hún vildi
riokkur
undan og
— Þetta var ágætt, ját-
aði Eartha að loknum
dansi.
Þetta sagði Sagan við
enskan blaðamann, sem
heimsótti hana á sveita-
setrið í Normandy.
Þá bauð annar danskenn
ari hénni upp í hraða
rúmbu, og að henni lokinni
— sagði hún við dansmeist
arann: — Lærisveinar þín-
ir eru ágætir. Svo bætti
hún við:
— Jæja, allt í lagi, — ég
mun ekki segja, að eng-
inn Breti kunni að dansa.
— En svo virðist, sem all-
ALLIR þekkja
stóru myndinni' h
neðan, en fæstir
enn við fallegu
lenzku stúlkuna h{
hliðina, en hún e:
verða allt að því e:
og Margrét prinse
ljósmyndarinn hei
Anthony Armstror
(sem Bretar segja s
sé lítill, ljótur og
Austurlandastúlkai
Hin veika
sagt engin önnur e
Chan, ljósmyndaf
og leikkona. Hún '
sinni góð vinkom
og voru' þau orðr
hlið kúnna
við annað, en si