Alþýðublaðið - 03.11.1960, Blaðsíða 11

Ritstjóri: Örn Eiðsson
Norræna sundkeppnin:
Átta þúsund fleiri
syntu nú en síðast
EINS og fram kom í fréttum
blaðsins í gær sigruðu Norð-
menn í norrænu sundkeppn-
inni að þessu sinni ög' unnu
bikar forseta íslands.
Þó tæp 8 þús. fleiri syntu liér
nú en síðast þegar norræna
sundkeppnin fór fram : 1957,
urðu íslendingar síðastir. Þær
reglur, sem keppt var eftir nú
voru mjög óhagstæðar i fyrir
okkur. Sundsamband íslands
mótmælti þeim og kom með til-
lögu um annáð fyrirkomulag,
sem ekki náði samþykki. —
Tékkarnir
koma i kvöld
Tékkneska handknatt-
leiksliðið T. J. Gottvaldov
kemur hingað til Reykja-
víkur í kvöhl. AIIs koma
hingað sextán leikmenn
og fjórir fararstjórar, þar
af einn þjálfari. Fyrsti leik
urinn fer svo fram annað-
kvöld gegn Víking — gest
gjöfunum, sem styrkt hafa
lið s»tt.
jþrótfafréttir
I STUTTU MÁLI
Þýzki spretthlauparinn fyrr-
verandi, Heinz Fiitterer mun
fara til Tyrklands eftir næstu
áramót. Hann dvelur þar á veg-
um tyrkneska frjálsíþrótta-
sambandsins og mun þjálfa
spretthlaupara landsins.
Rússneskur úrvalsflokkur
karla og kvenna í fimléikum
dvelst um þessar mimdir í
Bandaríkjunum og képpir í
nokkrum stórborgum. — Alls
eru sex konur og sex karlar í
' flokknum, þ. á m. Larissá Lát-
ynia 0g Boris Sjachlin, en þau
urðia plympíumeistarar í Róm.
Keppnin hófst 15. maí, en lauk
15. sept.
800 ÞÚS. GESTIR
SUNDSTAÐA.
Aðaltilgangur keppni þessar-
ar er að fá almenning til að iðka
hina hollu sundíþrótt og segja
má að á því sviði höfum við
unnig sigur að þessu sinni, því
að sjaldan hefur verig eins
mikill sundáhugi hér og nú. —
sem dæmi má nefna það, að
reiknað er með að alls muni
fjöldi baðgesta á sundstöðum
landsins ná 800 þús. á þessu ári,
en það samsvarar því, að hver
íslendingur hafi farið að jafn-
aði 5 sinnum í sundlaug á ár-
inu. í þessari tölu er þó ekki
fjöldi sundiðkenda skólanna. —
Sundnámskeið á vegum skóla
og sundstaða urðu fleiri á
sumrinu en nokkurntíma áður
og þátttakendafjöldinn hvað
mestur. Segja má því að keppn-
in hafi í öll þau skipti, sem
hún hefur farið fram örvað
þjóðina til sundiðkana, en það
er aðaltakmark hennar eins og
fyrr segir.
Ýmsir hafa lagt fram mikið
starf til þess að sem beztur á-
rangur næðiat og er landsnefnd
keppninnar öllum þakklát. sem
það gerðu. í nefndinni áttu
sæti Þorst. Einarss.. Erling-
ur Pálsson, Kristján L. Gests-
son, Þorgeir Sveinbjarnarson
og Þorgils Guðmundsson.
Billy Wright
landsþjálfari
•+C HINN kunni knattspyrnu-
kappi, Billy Wright, fyrrver-
andi fyrirliði enska landsliðs-
ins hefur nú tekið lað sér að
verða framkvæmdastjóri og
þjálfari enska ungaliðsins. —
Billy hefur leikið festa lands- ^
leiki allra í knattspyrnu fyrr j
og síðar.
Heims-
meistarinn
Floyd Patterson heims-
meistari í hnefaleik, —
þunga vigt — ferðaðist
töluvert um Evrópu í
haust og sýndi hnefaleika.
— Á myndinni er hann
umkringdur aðdáendum,
sem eru að biðja um eigin
handaráritun.

Guðm. Þórarinsson 10
/ I /
ÞAÐ er ein spurning,
sem oft kemur upp meðal
íþróttamanna og íþrótta-
unnanda en hún er: Er
þörf fyrir þjálfara, eða eru
þjálfarar nauðsynlegir?
Og til þess að draga úr
gildi þjálfarans við íþrótt
irnar benda margir á
cinstaka íþróttamenn og
segja sem svo: Þetta gat
(eða getur) liann án þess
að sjá nokkurn tíma frarn
an í þjálfara.
Það er ekki rétt að líta
á íþróttleg vandamál frá
aðeins einum sjónarhól,
þjálfarans, Iþrclttainanns-
ins, félagsins eða íþrótta
leiðtogans. Til þess að
góður árangur náist þarf
mjög góða samvinnu milli
þessara 3—4 sjónarmiða.
Verk þjálfarans á ekki að
eins að vera það að kenna,
að þjálfa íþróttamanninn
heldur á liann að reyna
að halda við, auka og
bæfa bá íþrótfaihennihgú,
sem fyrir er, en til henn
ar teljast einnig tækni og
þjálfunarspursmál.
—0—
Sumir íþróttamenn eiga
mjög auðvelt með að
Iæra og tileinka sér hin
teknisku atriði íþróttar
sinnar, og notfæra sér þau
síðan án þess að þurfa að
hugsa um hvernig þau
skuli framkvæd. íþrótta-
maðjirinn getur því beint
allri athygli sinni að öðr
um mikilvægum atriðum.
Tökum til dæmis kna+t-
spyrnumann. Hann lærir
hvernig hann skal í á-
kveðnum tilfellurn leika á
andstæðinginn, hlaupa und
an og reka hnöttinn með
fæti, læri, brjósti, höfði,
o. s. frv. og þegar að því
kemur að hann þarf að
brjótast í gegn um vörn
mótheTjans, þá verður
það aðalatriðið, það sem
hugurinn snýst um, en
tæknin við það, er oröin
sjálfsögð og krefst ekfci
umhugsunar.
Á líkan máta lærir
íþróttamaður, að
vald á sínum íþrótta-greín
. um.
Iþróttamaðurinn kann
þá sinn hlut, þ. e. hvern
ig hann æfir og fram-
kvæmir þá. ■— Hann get
ur því kennt hvernig hann
hleypur, stekkur eða kast-
ar sjálfur og sýnt það, en
oft veit hann ekki hvers
vegna hann gerir þeíta
eða hitt.
—0—
Miklum árangri í íþrótt
um er ekki hægt að »á
með kraft æfingum einaJir>
saman. Honum nær í-
þróittamaðurinn aðeins,
hafi hann hæfileikana t«í
þess, viljann til~að Iegg|a
á sig erfiðið Og góða
kennslu. Fyrst og
er það undir íþróttamama
inunx sjálfum komið, hæfj
leikum hans og viljanuaw
til þess að verða eitthval!.
Það er hægt að leiða mama
í skólann— en að kemta
honum að hugsa án vilja
framlags hans
hverjum manni ofraun.
Hversu gott orð sem
inn hefði á sér, þá
ekki mikið verða lært
Alþýðublaðið — 3. nóv; 1960 |H