Alþýðublaðið - 22.01.1961, Page 2

C?Í*U J. Aatþórsaon (Sb.) og aenedlkt Gróndal. _ FuUtrúar rM-
UHdcnar: Sisvaldl HJíiraarsson og Indriði G. Þorstelnsson. — Fréttastjðn:
:BfOr*vtn GuBmundsson. — Simar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasimi-:
,11 >M. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfia-
Snt* I—10. — Aakriftargjald: kr. 45,00 á mánuði. í iausasiSlu kr. 3.00 eint
ðtMafcsdl: AlþýðuJiokkurtaa. — Framkvramdatrtjórii Sverxir KJartansaon.
Dæmalausit fóstbræður
VEIT EKKI hvert mannsmarn í landinu, að sá
. er kaupir einhvern hlut, verður að greiða apd-
virði hans? Hefur ekki hver fjárráða maður
.. reynt, að sé hl-utur fenginn „uppá krít“ þarf hann
. engu síður að borgast?
; Svo virðist, sem forustumenn sjórnarandstöð-
: unnar skilji ekki þessar staðreyndilr. Þegar þeir
i voru sjálfir í ráðherrastólum vinstri stjórnarinn
. ar ásamt Alþýðufiokknum, var stofnað til stór-..
felldra skipakaupa, keyp’tir tappatogarar óg rhik-
i ill fjöldi vél'báta, Síðan hélt Alþýðuflókksstjórnin
áfram á sömu braut,,.og keypti auk þess nokkra
, nýja togara, sefn vinstri stjórnin vanrækti að gera.
Enn bættust við þetta ný kaupskip að ógleymd-
um flugvélum.
' Þegar þessi tæki voru keypt, var mönnum full’'1
i .komnlega Ijóst, að þau yrðu að greiðast í bein-
/hörðum gjaldeyri á fáum árum. Það lá fyrir, að
' 1959 yrði verðmæti þéssara nýju tækja 320 mill-
. jónir og 1960 samtals 500 milljónir. Skýrar upp-
i lýsingar sýndu, að greiðslubyrðin yrði þyngst
í 1960—62.
Nú láta forsvarsmenn framsóknar og kommun
ista sem greiðslumar komi þeim á óvart. Þeir
íala eins og þessar upphæðir í greiðslujöfnuði þjóð
arinnar sýni ,,hrun:' hjá ríkisstjóminni. Eysteinn
og Lúðvík vilja sem sagt láta hæla sér fyrir að
hafa keypt bátana, en skamma ríkisstjórnina fyr-
ir að borga þá. Eru þeir ekki dæmalausir, þessir
I fóstbræður að austan?
KynslóB Kennedys
RÆÐA SÚ, sem hinn ungi forseti Bandaríkj-
! anna, John F. Kennedy, .flutti, er hann sór em-
; bættiíseið sinn, var stórbrotin hugvekja, sem vek-
; ur vonir um bjartari framtíð fyrir allan heiminn.
: Kyndillinn hefur vissulega verið fenginn nýrri
i kynslóð í hendur, og ræðan gefur tilefni til að
vona, að sú kynslóð mundi sýna meiri þrótt, meiri
j víðsýni, meiri festu og meiri skilning á vandamál
< um atómaldarinnar en þeir menn, sem voru fædd
ir og uppáldir á tímum hestvagna.
Kynslóð Kennedys víðs vegar um hinn frjálsa
heim tekur undir með honxun, er hann segir:
Byrjum því að nýju — og munum háðir ,að kurt-
eisi er ekki merki veikleika og einlægnina þai*f
alltaf að sanna. Semjum aldrei vegna ótta. En
óttumst aldrei að semja.
ýý. Barátta hafin fyrir
nýjum hugsjónum.
Stéttaskipting er
sjálfsögð.
•fe Menntafólk á ekki að
umgangast vinnandi
fólk.
ýý Út í bylinn með það!
VIKAN BIRTIR aldarfars-
mynd úr Menntaskólanum.
Hún kemur fram í v.iðtali, sem
ritstjóri blaðsins, Gísli Sig-
urðsson, hefur átt við Mennta-
skólastúlku. Myndin er skýr.
Sjálfsagt er að birta hana, enda
heimild fyrir framtíðina og
dæmisaga um skólann, eða skól
ana, skipulag fræðslumálanna
og ávöxtinn af sáningu þjóð-
félagsheildarinnar. Blaðið er
ekki ámælisvert fyrir birtingu
viðtalsins, en skoðanirnar,
sem þar koma fram af vörum
ungu stúlkunnar, eru eins og
boð um eldsvoða.
EIN AF GÖFUGUSTU hug-
sjónum okkar mannanna er að
skapa stéttlaust þjóðfélag, þar
sem frjáls verkamaðurinn til
sjós og lands nýtur ávaxtanna
af stritj sínu og frjáls mennta-
maðurinn er, cins og' vinnandi
fólkið, aðeins tæki í hendi
þjóðfélagsheildarinnar í lífs-
baráttu hennar við öflun gæð-
anna úr skauti þeirrar náttúru,
sem hún á við að búa. — Við
íslendingar þykjumst hafa
komist þjóða lengst í áttina að
stéttlausu þjóðfélagi á þennan
hátt og við þreytumst aldrei á
að stæra okkur af því, enda
finnst erlendum mönnum,
verkamönnum eins og mennta-
mönnum einmitt þetta vera
helzta aðalsmerki íslenzkrar
þjóðar. — Ekkert myndum við
álita eins varhugavert og
hættulegt eins og að gil mynd-
aðist milli starfsstétta og svo-
kallaðra menntastétta. Sam-
starf og sameining milli þeirra
hlýtur að vera höfuðnauðsyn.
Það er jafn nauðsynlegt, að
maður njóti virðingar og viður-
kenningar fyrir vel unnin störf,
ekki vegna þess hvaða stétt
hann skipar, heldur vegna á-
^tundunar sinnar, trúmennsku i
og framkomu við þau störf,
sem hann leysir af hendi, hver
sem þau eru.
ÐOKTOR SAMDI mikla rit-
gerð. Vísindi lians voru þau,
að börn vinnandi stétta væru
verr gefin en börn embættis-
manna. Þetta r.eiknaðj hann út
í prósentum. Starf hans við
samningu ritgerðarinnar og
útgáfu bókarinnar, kostaði upp
undir hálfa aðra milljón króna.
Menntamálaráðuneytið gaf
bókina út fyrir nokkrum árum.
Ég náði í eitt eintak. Ég las
það og gerði niðurstöðurnar að
umtalsefni í útvarpinu. Út úr
ummælum mínum varð mikill
úlfaþytur, Bókin fæst hvergi.
Það virðist farið með hana eins
og leyniskjal. Upplagið virðist
hafa lent í dyflissu.
EN MENNTASKÖLA-stúlk-
an, þetta eintak úr nemenda-
hópnum, virðist, án þess að
hafa beitt „vísindalegum að-
ferðum“ eins og doktorinn þyk-
ist hafa gert, hafa komist að
sömu niðurstöðu. Hún er bólg-
in af menntahroka, yfirstéttar-
gorgeir og þó mun faðir hennar
aðeins vera einn af „launa-
þrælum“- ríkisvaldsins, ef svo
má að orði komast. Ummæli
hennar í nefndu viðtali í Vik-
unnj eru meðal annars þessi:
„Það hefur komist á stétta-
skipting meðal unga fólksins
. . . Hún er raunverulega kom-
in á, en hún er svo laus í reip-
unum, að það veldur árekstrum
Það er ómögulegt, að allir sérn
á sama bás . . . Útkoman verð-
ur bara sú, að allir verða jafn-
ir í lágkúrunni og lubbaskapn-
um . . . Við skulum segja, affi
ég eigi kunningja úr hópi
skólafóiks og aðra úr, hinumi
hópnum og svo býð ég í partý.
Þá er eins og þetta fólk geti
ekki sameinast og útkoman
verður vandræði og leiðindi,
Ég held að stéttaskipting sá
nauðsyn og mér finnst allí
benda til þess að þessi aðgrein-
ing verffi mun skýrari þegai?
fram líffa stundir . . .“ ,
ÞANNIG MÆLIR þetta ein-
og leiffindum eins og t, d. þegar
strákm og stelpa fara aff vera
saman, sem eru sitt úr hvora
umhverfi og ekkj með sömu
menntun . . . Kannski eiga
skólarnir einhvern þátt í þró-
uninni . . . Stelpurnar í Mennta
skólanum, sem ég þekki beztp
umgangast alls ekki stelpura
sem farnar eru að vinna . á
Strákarnir geta frekar veriffi
félagar, þótt þeir séu sinn af
hvorri sort. En það byggist þá
helzt á því aff drekka samaffi
effa fara á kvennafar . . Þaffl
er þá kannski helzt að skóla-
strákar líti niffur á stelpurs
sem farnar eru aff vinna . «
Þaff þykir skrítiff og óviðeig-
andi aff fólk úr ólíkum stéttum
giftist . . . Mér finnst (stétta-
skipting) sjálfsögð og eðiiieg.
tak. En ekki virffist unga stúlk-
an vera alveg ánægð í sínum
hóp, Þaff er eittvhað heilbrigi
Framhald á 14. síðu.
Honduras Mahogni, kants'k,
1“ — 1!4“ — \V-2.“
Oregon Pine, kantsk
3!4“ — 5!4” — 61/4“ i
Brenni
•1“ __ 114“ 114“ _ 2“ !
Eik 1
1“ — 1Ví“ — 1%“ — 2‘*
honðuras mahogni
Nýkomið:
2 22. jan. 1961 — Alþýöublaðið