Alþýðublaðið - 25.02.1961, Qupperneq 2

Ritstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulitrúar rit-
stjómar: Sigvaldi Hjálmarsson og Indriði G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri:
Björgvin Guðmundsson. — Símar: 14 900 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími
14 906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins Hverfis-
götu 8—10. — Askriftargjald: kr. 45,00 á mánuði. f^lausasölu kr. 3,00 eint.
tJtgefandi: Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Sverrir Kjartansson.
HUGMYNDALEYSI POSí-
M———WBWWBM.WI liil JiUWEBBMM——MWBB——BBBafl g«aWBP—M
MÁLASTJÓRNARINNAR
En þá kastar fyrst tólfun*
um, ef á að fara gefa út aftur
merki með mynd af þessia
gamla, ljóta, danska fangelsi
og kynna það út um allan
heim enn á ný sem aðsetur
æðstu stjórnar íslenzka ríkis*
ins. j
Frímerkjasafnari. ,
Þetfa kaila beir hlutleysi
IZVESTIA, eitt af stórblöðum Sovétríkjanna,
; hefur ráðizt mjög harkalega að sænskum ráðherr-
| um og sænskum jafnaðarmönnum fyrir að styðja
| Dag Hammarskjöld í Kongómálinu og neita að
! íhjálpa Rússum til að víkja honum úr starfi. Seg-
j ir hið rússneska blaö, að þessi afs^aða sé gersam-
; lega ósamrýmanleg hlutleysi Svíþjóðar!
Af þessari átás Izvestia verður enn einu sinni
i Ijóst, hvað kommúnistar eiga við með „hlutleysi“.
; Þeir telja hlutlausu ríkin í sinni fylkingu í heims
j étökunum, og þeim finnst sjálfsagt, að „hlutlaus-
), ar“ þjóðir takil jafnan afstöðu með Sovétríkjunum
;á alþjóða vettvangi.
'I Hér á landi börðust kommúnistar til skamms
tíma fyrir brottför varnarliðsins. Síðan notuðu
j þeir hentugan tíma til að breyta þessu og bæta
j hlutleysi íslands við. Fjöldi af Framsóknarmönn
ö,] um og öðrum bersandstæðingum létu þetta gott
1 heita, skrifaði imdir, þrammaði á fundi og ráð-
' stefnur. En gerðu þessir menn sér ljóst, hvert
kommúnistar stefna með „blutleysi“? Hafa þessir
menn áttað sig á því, að „hlutleysi” það, sem
kommúnistar berjast fyrir, þýðir að skipa íslandi
algerlega í sveit hinna kommúnistísku ríkja aust
an tjalds?
Við erum aflögufærir
NORÐURLANDARÁÐ hefur á fundi sínum í
I Kaupmannahöfn rætt tillögu frá dönsku stjórninni
! um sameiginlegt átak norrænu þjóðanna til að
• styrkja hin vanþróuðu og fátæku lönd heimsjns.
J Hér er góð hugmynd og raunhæf á ferð. Mætti
•*! safna miklu fé hjá almenningi, en hið opinbera
legði framlög á móti úr ríkissjóðum. Safnfé ætti
e]h að nota til að auka menntun þjóða, sem skemmzt
! eru á veg komnar.
íj Hinn þekkti, sænski hagfræðingur Gunnar
1 Mýrdal segir í bók sinni, „Handan við velferðarrík
'! ið“, að hlnar auðugu þjóðir heims (þar’á' meðal
• eru öll Norðurlöndt''’séÚ aÁeíns sjöHi hluti mann-
A Js^^asins,' én peUa litla brot fái % af allri fram-
! leiðslu heimsins og 9/10 af allri fjárfestingu. Við
! ættum að vera aflögufærir.
Undanfarna áratugi hefur sú hugsun verið að
: vinna almennt fylgi, að innan hvers þjóðfélags
• verði að jafna tekjur milli ríkra og fátækra. Þetta
er gert á margvíslegan hátt. Nú verður að beita
sömu hugsun milli ríkra þjóða og fátækra í heim
inum. Það er ef til vill mikilsverðasta verkefni
' hinna frjálsu þjóða í dag.
NÚ Á NÆSTUNNI koma út
tvö ný, íslenzk frímerki. Merk
in verða með mynd af Stjórn-
arráðskofanum við Lækjar-
torg. Árið 1958 komu einnig
út frímerki með sömu mvnd
einnig tvö merki.
Það er gamall og leiðinleg-
ur siður hjá íslenzku Póst-
málastjórninni (Póst- og síma
málastjóra) að gefa út sömu
,,mótívin“ aftur og aftur með
nýjum verðgildum.
Þetta er mjög sjaldgæfur
siður erlendis og í mörgum
löndum alveg óþekkt. í hvert
skipti, sem ný frímerki koma
út koma auðvitað líka ný
„mótív“. Flest lönd, sérstak-
lega smáþjóðir, reyna að gefa
út sem fallegust merki í land-
kynningarskyni. Mótívin á
merkjunum er oft úr atvinnu
mönnum og skáldum. Mjög
lífi viðkomandi þjóðar, einnig ,
koma oft út myndir af lista-
mikið er gefið út af íþrótta-
merkjum, flugmerkjum og
dýramerkjum.
íslenzka Póstmálastjórnin
hefur verið frekar seinheppin
í vali mótíva, Einstaka merki
hafa verið ágæt t. d. Fálkinn,
Blómasettin bæði.
Lang lélegasta mótiv sem
Póstmálastjórnin hefur valið
í ru Stjórnarráðsmerkin og 25
kr. merkið af Bessastöðum. —
Það er harla lítil landkynning
að senda myndir af þessum
gömlu dönsku kofum út um
allan heim. Það er varla hægt
að búast við því að útlending-
ar sem engar aðrar myndir
hafa séð frá íslandi, en þær,
sem birzt hafa á frímerkjum,
geri*sér háar hugmyndir um
húsakost okkar
SJÓLOKOV
VAR SÁ
ÞRETTÁNDI
Ungvcrjar lesa mikið.
HAMBORG (IP). Liðin
eru 4 ár síðan að út kom I
•Búdapest tímarit sem fjallaf
um erlendar bókmenntir. —«
Það var gefið út vegna ítrek-
aðra krafa frá ungverskum
lesendum og félagi rithöf-
unda þar í landi. í átta ár, frá
1948—1956 var ekkert tíma-
rit gefið út á ungversku, þar
sem ungverskir áhugamenn
um erlendar bókmenntir gátu
fengið upplýsingar um vest-
rænar bókmenntir, jafnvel
þótt þær væru alveg ópóli-
Framhald á 11. síðu.
H a n n es
h
o r n i n u
★ Annar bankamaður
skrifar mér bréf.
★ Tekur mig á hné sér.
★ Dæmi af gefnu til-
efni.
★ Hendinni stungið inn
í mauraþúfu.
ANNAR bankamaður skrifar
mér eftirfarandi bréf af tilefni
pistils míns á miðvikudaginn:
„Þú segir í pistli þínum, að þú
hafir leitað upplýsinga hjá
kunningja þínum í banka um
það hvað bankinn, sem'hann
starfar lijá hafi tapað miklu á
lánveitingum s. 1. tvo áratugi
og að það hafi .reynst miklu
minni uppljæð en þú hafðir bú-
ist við. Énnfremur segir þú að
samkvæmt þessum sömu upp-
lýsingum hafi bankinn ekki tap
að neinu á „smáfólkinu“, og
virðist þú þá eiga við þá, sem
fá eða biðja um 5000—20 þús.
króna víxla.
EKKI SKRIFA ég þér til þess
að mótmæla þessum niðurstöð-
um. En mér virðist af skrifum
þínum, að þú álítir að bankarnir
eigi fyrst og fremst að lána
,,smáfólkinu“ eins og þú nefn-
ir svo. En hvað eru bankar? —
Þeir taka við sparifé fólks og
eiga að skila því aftur með vöxt
um. Hvernig eiga þeir að ávaxta
þetta fé? Þeir eiga að ávaxta
það með því að, styðja atvinnu-
vegi landsmanna svo að atvinn
an verði örugg og lífvænleg fyr
ir alla þjóðfélagsþegnana.
ÞETTA er fyrst og fremst hlut
verk bankanna. Næsta hlutverk
þeirra er að lána einstaklingum
fé þegar þeir þurfa á því að
halda til þess, sem ekki er bein-
línis hægt að telja til uppbygg-
ingar atvinnuveganna, en þar
verða bankastjórar að gjalda
varhuga við. Ég veit að þú munt
svara, að sjálfsagt sé að lána fé
til þess að fullgera íbúðir, því
að vitanlega er það óarðbært
fyrir þjóðfélagið, að láta hús
standa ónotuð og ófullgerð. Þá
fyrst fer húsnæðið að bera arð,
eða réttara sagt, að koma að
gagni, þegar sá, sem hefur ráð-
ist í að byggja það, getur flutt
í það og tekið það í notkun.“
ÉG ÞAKKA bréfið og lexíuna.
Annars var alveg óþarfi að taka
mig á hné sér, því að þetta vissi
ég allt saman, þó að bréfritara
þyki það ótrúlegt. Ástæðan til
þess að ég skrifaði pistil minn
á miðvikudaginn, var ekki sú,
að ég hefði ástæðu til að gagn-
rýna útlánastarfsemi til atvinnu
veganna, Hins vegar þekki ég
það eins og aðrir, að ekki eru
allir jafnir í móttökustofum
bankastjóranna. Það er ekkert
leyndarmál, þó að það sé heldur
ljótt mál. Og mismunurinn staf-
ar ekki af efnum, heldur ekki
af tryggingum fyrir smávíxlum,
Það stafar fyrst og fremst a|
„ástæðum",
ÉG GÆTI nefnt fjölda mörg
dæmi um þetta, en geri þa<3
ekki, enda listinn það langur ag
hann kæmist ekki fyrir í nokkr-
um pistlum á borð við mina. Ers
minnisstæðast er mér dæmiS
um smábraskarann, son mektar-
bokka, sem fékk fyrst 110 þús.
króna vixil til þess að kaupai
skúrfjanda, og aíðan 60 þúsund
króna víxil til þess að innréttaí
skúrfjandann, sem hann leigðil
síðan á okurleigu. En á samai
tíma var mönnum neitað uml
smálán til þess að kaupa hurð-
ir fyrir hús sitt svo að hægi
væri að flytja í það.
\
HVAÐ er mikið af peningumi
liggjandi í óreiðulánum allskon-
ar braskara? Það er ekk^ búia
að tapa því fé, að minnsta kostS
ekki búið að færa það á tap-
reikninga hjá bönkunum Era
•hvers virði eru veðin? — Ég
drap á stórmál á miðvikudaginn,
Mér er það ljóst, að ég stakk
hendinni inn í mauraþúfu. Þa3
getur vel verið að ég kippi hennií
út blóðugri og bitinni, en það
gerir þá ekkert til.
Hannes á horninu.
í
KLÚBBURINN >
B
*
Opið í hádeginu. — J|
Skandinaviskt kalt borð ■
— einnig valið Um 50 *
heita og kalda sérrétti. j[
B
KLÚBBURINN j
Lækjarteig 2 - Síini 35355*
B
WBBBWBBBBBBBBMB
2 25. febr. 1961 — Alþýðublaðið