Alþýðublaðið - 12.03.1961, Síða 12

L
C riB
Fl.UkTRN FRA FLAMtiENE,
Da det lysnet av dag bcente pumpev/er-
ket ved Themsen ned. NS var her ingen
ting á slukke med og spröytene kunne
ikke n3 fram gjennom Londons trange
gater, der 100-200 000 mennesker kjem S
pet for á redde seg og sitt ned til elva
[eller ut gjénnom portene. En mann
jtrillet töyet sitt Jbort i en tönne Bönder
jkom mn med vogner og skulte hjelpe
itil, og tusket ofte halvparten av bo-
jhavet til seg. Noen kastet i forvirnrr
igen móblene pá Themsen ,
sCNeste: Brannpamkkl
FLÓTTINN
UNÐAN
LOGUNUM:
Þegar lýsti af degi
brann dælustöðin
við Thames til grunna. Nú
var ekkert til að slökkva
eldinn með, og sprautu-
vagnarnir komust ekki eft
ir hinum þröngu götum
Lundúnaborgar, þar sem
100—200 þús. manns barð-
ist við að bjarga sér og sín
um niður að fljótinu, eða út
í gegnum ihliðin. Maður
nokkur dró fötin sín á eft-
ir sér í tunnu. Bændur
komu með vagna og ætl-
uðu að hjálpa og stálu oft
helmingnum af húsmunun
um. Nokkrir köstuðu hús-
gögnunum í Thames í ang-
ist sinni.
Getur sonur yðar virki-
lega ekki gengið?
Nei, það hefur hann aldr
ei getað.
Hvað er hann gamall
þessi ungi maður?
Þriggja vikna.
Framhald
Rógur um
Gandhi
skyldleika sinn með hin-
um snauðu ferðaðist hann
alltaf á þriðja farrými. En
hann var alltaf einn í
klefa, og klefi hans var
oftast með sérstökum loft
ræstiútbúnaði.
ÞAGGAÐ NEÐUR.
Hvers vegna eru þessar
staðreyndir um Gandhi svo
lítt kunnar ?
Koestler svarar því á
• þessa leið: „Þessi mikil-
vaigi þáttur í ævi Gandhi
er á vitorði allra þeirra,
sem höfðu náin kynni af
honum, en þeir hafa gætt
þess til hins ýtrasta að það
væri þaggað niður í Ind-
landi. Frá þessu segir í bók
eins merkasta mennta-
manns Indverja, Nirmal
Kumar Bose, sem sagði
lausri einkaritarastöðu
sinni hjá Gandhi vegna til
rauna hans með unglings-
stúlkur. Gandhisinnar létu
sér svo annt um að ekkert
væri vitað um þetta hneyk-
sli Gandhis, að hók Boses
er nú ófáanleg í Indlandi.
Hún er ekki einu sinni til
á British Museum.
Sönn ævisaga um Gan-
dhi mundi taka töluvert af
dýrlingsljóma hans, en eins
eru litlar líkur taldar á því
að slík bók verði rituð og
hreinskilin ævisaga Stal-
ins á valdatíð hans í Rúss-
landi.
Spjöiluð mey
borgar brúsann
húsi, þar sem Zígaunar eru
einu gestirnir.
— Eru brúðkaupsveizl-
urnar ekki mikil fyrirtæki?
— Þær standa venjulega
í 3—7 daga. Þá er spilað
á gítar og dansað alla há-
tíðina, etið og drukkið og
ekkert sofið. Nokkrir karl-
menn með armbönd stjórna
dansinum og segja við
hvem og einn: Þú dansar
góði, annars verður þú að
borga veizluna. Farðu og
dansaðu við hana þessa eða
dansaðu sóló. Ef þú gerir
það ekki verðurðu að
borga. Þeir syngja, borða
og dansa af hjartans lyst
þetta augnablikið — því að
Zígaunar lifa fyrir augna-
blikið.
— Fjölskyldurnar eru
gríðarstórar, oft 250—300
manns. Brúðkaupsveizlurn
ar eru því fjölmennar, —
enda er öllum boðið. Það
væri því ekkert smáræði
sem þyrfti að borga fyrir
svona veizlur.
'Við létum útrætt um Zí-
gauna og spurðmn Baltas-
ar að lokum hvernig hann
kynni við sig hér á landi.
Sagði hann að hann liti á
Island sem sitt heimili og
hér vildi hann lifa það sem
eftir væri ævinnar. Hann
mundi kannski halda sýn-
ingar austan hafs og vestan
en alltaf snúa aftur til Is-
lands. Sér hefði verið mik-
ið gleðiefni, að bróðir hans
kæmi hingað og hefði það
veitt honum mikinn and-
legan styrk. Bróðir hans,
Júan, leggur stund á nor-
rænu við háskólann og
hafa þeir ekki hitzt í þrjú
ár. Baltasar sagði, að ís-
lenzku senjóríturnar væru
með afbrigðum fallegar,
þær hefðu peningana í aug
unum og hjartað á réttum
stað. Reyndar væri hann
ekki ástfanginn ennþá, en
hann sagði, að sér væri
ekki grunnlaust um að
bróðir hans væri hrifinn af
einni.

>
s
s
s
s
s
s
s
s
s
f
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
HJÖRTU
Ný ljóðabók
eftir Jóhann
Hjálmarsson
í GÆR kom út hjá forlagi
Bókaverzlunar Eymundssonar
Malbikuð hjörtu eftir Jóhann
Hjálmarsson.
Jóhann Hjálmarsson er eitt
af yngstu skáldum landsins,
fæddur 1939. Þó eru Malbikuð
Jóhann Hjálniarsson.
hjörtu fjórða ljóðabókin, sem
hann sendir frá sér, en fyrsta
bók hans, Aungull í tímann,
kom út, þegar hann var 17
ára. Árið 1958 sendi hann svo
frá sér bókina Undarlega fiska,
og árið 1960 ljóðaþýðingar, er
hann nefndi Af greinum
trjánna. Auk þess hefur hann
skrifað allmargar greinar um
bókmenntir og listir í blöð og
tímarit. Þá hafa ljóð eftir hann
verið þýdd á dönsku og sænsku.
Jóhann Hjálmarsson er í
flokki þeirra skálda sem stöð-
ugt kannar nýjar og nýjar leið
ir í skáldskapnum. Eru því
bækur hans hver annarri ólík-
ar, og er óhætt að segja, að
þær hafi vakið athvgli meðal
Ijóðelskandi fólks.
Malbikið hjörtu er 62 bls. að
stærð, 32 ljóð misjafnlega löng.
í bókarlok skrifar höfundur
skýringar við nokkur ljóðanna.
Mynd á kápu og titilsíðu hef
ur Alfreð Flóki teiknað, en
prentun hefur annast Prent-
smiðja Jóns Helgasonar.
12 12 • marz 1961 — Alþýðublaðið