Alþýðublaðið - 22.07.1961, Blaðsíða 2

Sltsíjórar: Gisli J. Astþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrúl rit-
■tjómar: Indriði G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri: Björgvin Guðmundsson. —
Bímar: 14 900 — 14 90* — 14 903. Auglýsingasími 14 906. — Aðsetur: Alþýðu-
hisið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins Hverfisgötu 8—10. — Áskriftargjald
%r. 45,00 á manuði. í lausasölu kr. 3,00 eint. Útgefandi Alþýðuflokkurinn. —
Fra kvæmdastjóri Sverrir Kjartansson.
Skrautfjaðrir Krustjovs
Í>AÐ ER SUMAR á norðuúhveli jarðar og millj
ónir manna reyna að hrista af sér hversdagsleika
borganna til að njóta sumarleyfa í náttúrunni, en
bændur vinna uppskerustörf. Einn óvelkominn
förunautur eltir þó hvern hugsandi mann. Það er
óttinn við heimsstyrjöld.
Berlínardeilan er alvarlegri en nokkru sinni síð
an 1948, og kunnugir telja stórveldin þar ganga á
barmi vopnaviðskipta, sem skjótlega gætu orðið
að heimsátökum. Sennilega er það ekki ætlun
manna í Moskvu og alls ekki í Washington að
ihefja styrjöld. En það er djarft teflt, og á slíkum
fímum getur óhappaneisti kveikt í púðurtunn
nnni — eða kjarnorkubirgðunum.
Ætla mætti), að kommúnistaríkin með Rússland
í broddi fylkingar hefðu nóg að gera á friðsam
legum vettvangi. Lífskjör þessara þjóða eru mun
verri en hinna þróaðri lýðræðisríkja, en tæknin
foýður heim örum framförum. Það er jafnvel stór
felldur matvælaskortur austan járntjalds, sem
væri verðug’t verkefni að leysa fyrir nýtt þjóð
skipulag.
En kommúnisminn er í eðli sínu útþenslu og
■árásarstefna. Hann hefur sölsað undir sig millj
ónaþjóðir, pg getur ekki staðar numið. Þess vegna
.sækir hann stöðugt á, efnir til skæruhernaðar í
einu landi, eykur vígbúnað og heldur hersýningar
til að hræða mannkynið, og gerilr kröfur um aukin
yfirráð á stöðum eins og Berlín. Stríðshættan
stafar af þessu einu. Ef kommúnistar vildu heið
•arlega afvopnun, mundi nú hægt að stíga stór
skref í þeim málum. En í þess stað gera þeir nýjar
kröfur í Berlín og hafa í frammi hótanir, sem
kalla fram stríðshættu.
Lýðræðisríkin geta ekki látJð undan síga enda
l.aust — og þau munu ekki gera það. Þau munu
reiðubúin til viðræðna og samninga meðan nokk
ur sanngirni er í fari kommúnista. En þau hljóta
•að draga einhvers staðar línu og segja: Hingað og
ækki lengra. Það gerðu þau í elna tíð í Grikklandi
<og Tyrklandi og tókst að bjarga þeim löndum úr
felóm kommúnista. Það gerðu þau með stofnun
.HATO — og stöðvuðu framsókn kommúnismans
í Evrópu. Það gerðu þau í Kóreustyrjöldinni og
•einnig þar stöðvaðist útþensla kommúnismans.
Krústjov hefur sagt stór orð um Berlínarmálið
og hann þarf á skrautfjöðrum að halda fyrir flokks
þing í Moskvu með haustinu. Ef þær fjaðrir verða
ný helmsstyrjöld, getur engum dulizt hver kom
henni af stað. Hanri hefr áður dregið saman segl
in, þegar hann hefur sagt of mikið — og það ber
Sionum að gera nú.
Áttræður
Jón Benjamínsson
Attræður er í dag Jón Benja-
mínsson frá Neskaupstað.
Aflakóngur hefur alltaf þótt
talsvert stórt orð, og þeir sem
það heiti hafa borið hafa vakið
eftirtekt meðal fjöldans. Það
er ekki eingöngu að þeir séu
orðlagðir þorskbanar, heldur
gætir áhrifa þeirra á aðra, þá
er veiði stunda, ekki sízt hina
yngri, sem eiga þá ósk heit-
asta, að geta komizt til jafns
við þessa menn og heizt að
geta komizt feti framar. Afla-
kóngur hvetur aðr.i til dáða
beint og óbeint.
-Á fyrstu áratugum þessarar
aldar voru margir afburða dug
legir sjómenn á Norðfirði, en
ég held að engum þeirra sé
gert rangt til þótt sagt sé, að
þar fór fremstur í flokki Jón
Benjamínsson, enda bar hann
um langt skeið heitið aflakóng
ur austur þar.
Neskaupstaður á vöxt og við
gang sinn að þakka framtaks-
sömum athafnamönnum og
hörkuduglegum sjómönnum og
er hlutur hinna síðarneíndu
ekki minni, enda gerðust
margir þeirra athafnasamir út-
gerðarmenn, en sú saga verBur
ekki sögð hér. Ég vil aðeins
flytja mínum ágæta kunningja
Jóni Benjamínssyni beztu árn-
aðaróskir á áttræðisafmælinu.
Jón varð að hætta sjó-
mennsku fyrir aldur fram
vegna sjúkleika og hefur dval-
ið á heilsuhælum á þriðja
áratug •—■ Þrátt fyrir þetta
og margt annað mótlæti —
sem ekki verður rakið hér,
minnist ég þess varla, að hafa
hitt hann öðruvísi en glaðan og
reifan með sitt glettna bros á
brá. Jón Ben. hefur trúlega
fylgt og fylgir óefað ófarna
leið heilræði Hávamála: „Glað
ur og reifur skyli gumna hverr,
_unz sinn bíður bana“.
Jón dvelur í dag hjá dóttur
sinni, Miðtúni 5, Keflavík.
: Friðrik Steinsson.
HANNES
Á HORNINU
'fa Bréf úr blómaborg.
ýV Ætti að vera til fyrir
myndar.
'fe En er það ekki.
ýV Mjög slæm prentvilla.
FRA HVERAGERÐI fékk ég
eftirfarandi bréf í gær: „Nýlega
var gert að umtalsefni hjá þér
ástandið í gatnagerðum hérna í
Hveragerði. Aðallega var minnst
á það, sem kallað var hlaðið“ og
mun hafa verið átt við aðalgöt-
una þar sem verzlanirnar standa
flestar og þar sem hótelið er. —
Þetta voru orð í tíma töluð og
cngin vanþörf á að stugga við
okkar ágætu íorsjón og framá-
mönnum.
ÉG GET GLATT þig með
þeirri frétt að varla var blaðið
með pistli þínum komið út —
þegar hafizt var handa með lsg-
færingu og þeim lokið, að
minnsta kosti svo að miklar um-
bætur urðu. Þó er langt frá að
fullnægjandi sé og þarft þú að
halda málinu vakandi, því að
annars er hætt við að við þetta
verði látið standa.
f RAUN OG VERU ætti Hvera
gerði að vera til fyrirmyndar um
hreinlæti og snyrtimennsku. Þar
ættu að vera fallegar götur, sér
stakir menn til að hreinsa allt og
fága, blómareitir og blómabeð,
eða blóm í kerum meðfram göt-
unum, smátorg og þar fram eftir
götunum. — Þetta er mesta
blómaborg á íslandi og íbúarnir
lifa að mestu á blóma og aldin-
rækt. Það er því mikill bletur á
ráði þeirra hvernig þeir flestir
ganga um utan húss. Ræktunin
er nær öll innan húss.
HEFURÐU KOMIÐ í Garð- i
yrkjuskóla ríkisins? Ef ekki, þá |
ættirðu að skoða hvernig þar er
umhorfs. Þar veður allt á kviði
— og ekki aldeilis umgengnin til
fyrirmyndar fyrir þorpsbúa. —
Þó finnst rnanni einhvern veg-
inn að Garðyrkjuskólinn ætti að
vera til leiðbeiningar. Ég er sam
mála því, sem sagði í pistli þín-
um um umgengnina við Ás. Þar
er allt til mikillar fyrirmyndar,
en það hefur bara ekki nægt til
þess að kenna þorpsbúum og
virðast þeir meira fara eftir
Garðyrkjuskólanum.
ÉG ER EKKI að skrifa þér um
þetta til þess að deila á okkur
Hvergerðinga, en ég vil með
þessum orðum að eins styðja að
því, sem augsýnilega var tilgang
urinn með því sem sagt var í
pistli þínum, enda eru slík skrif
nauðsynleg til þess að reyna að
„hef ja vorn íslenzka rass af sín-
um eldhússtrompi".
ÞAÐ MÆTTI ÆRA óstöðugan
að eltast við prentvillur. En
stundum neyðist maður þó il
þess að bæta um. í bréfi Einars
Pálssonar í pistli mínum í gær
var mjög slæm villa. Setningin
átti að vera þannig: „Þeir, sem
fengu það starf að kenna Ung-
verjunum hljóta að hafa eytt í
það miklu eríiði og fyrirhöfn. —
Mun enginn öfundsverður af því
starfi sem slíku. Hins vegar er
hver maður öfundsverður, sem
fengið hefur tækifæri til þess að
hjálpa meðbræðrum sínum í
þrengingum Og það tækifæri
fengu ýmsir Reykvíkingar, þótt
við færum þeirrar ánægju á mia
að þessu sinni“.
Hannes á horninu.
31. fund-
ur S.V.K.
31. FUNDUR Sambands
vestfirzkra kvenna var hald-
inn á Suðureyri 4. og 5. júlí
sl. Á fundinum var rætt um
ráðunautastörf Kvenfélagssam
bands íslands, og heimilisiðn-
að, látinna félaga var minnzt
og kosnar voru orlofsnefndir
og sambandssvæðinu skipt I
orlofssvæði.
Sum félögin óskuðu eftir
kennara í tómstundavinnu og
mikill áhugi ríkir á sambands
svæðinu fyrir heimiilisiðnaði.
Frú Svava Þorleifsdóttir frá
Kvenfélagasambandinu sagði
fréttir af Hallveigarslaðamál
inu og starfsemi Menningar-
og minningarsjóðs kvenna. —i
Guðsteinn Þengilsson, héraðs
læknirinn á Suðureyri, flutti
erindi um offitu og megrun og
var góður rómur gerður að
máli hans.
Minnzt var þriggja látinná
kvenna, frú Þórdísar Egils-
dóttur, listakonu, frú Eagn-
hildar Pétursdóttur, Háteigi og
Guðmundu Friðbertsdóttur,
Súgandafirði. Stjórnina skipa;
Sigríður Guðmundsd., ís.f
Elízabet Hjaltad., Bol. og Unn
ur Gilsd., ís. ,
Íllll ,
liúit ihl

2, 22. júlí 1961 — Alþýðublaðið