Alþýðublaðið - 27.02.1962, Qupperneq 8
Útlærður
VIÐ upphaf 18. aldar var í
Frakklandi illræmdur ræn-
ingi, sem hét því hljómfagra
nafni. Louis Domonique Car-
touehe. Hann varð aðeins 28
ára gamall, en meðan hann
lifði lenti hann í mörgu og
varð frægur fyrir, og eignað-
ist auðvitað marga óvini, því
þeir voru margir, sem hann
hafði einhvern tíma gert ó-
leik eða prettað á einhvern
hátt.
Strax í bernsku var hann
rekinn að heiman fyrir
stráksskap og óknytti, sem
þóttu keyra fram úr öllu hófi.
Strákur hélt þá til Normandí,
þar sem hann varð félagi í
bófaflokki nokkrum og þótti
þar standa sig mjög vel —
að dómi félaganna. Nokkru
seinna lá svo leið hans til
Paradísar, þar sem hann varð
fljótt foringi bófa og ræn-
ingja, svo að enginn gat ver-
ið hultur fyrir mönnum hans,
og varð hann hrein plága í
borginni og yfirvöldin í
hreinustu vandræðum, því
honum tókst vel að hylja sig
og verja. Honum hefur
stundum verið líkt við hina
frægu bófaforingja Chicago
frá því fyrir stríð.
Að lokum var það * einn
nánustu samstarfsmanna
hans, sem sveik hann í hend-
ur lögreglunnar, vegna ein-
hverra innbyrðis deilna. Car-
touche var þá dæmdur til
dauða 1721, og er sagt, að
þungu fargi hafi verið létt af
yfirvöldunum, þegar þeim
dauðadómi hafði verið full-
nægt.
Ræningi þessi varð seinni
tíma skáldum yrkisefni og
margar sögur um hann gerð-
ar, sumar byggðar á söguleg-
um atburðum úr lífi Car-
touche og aðrar skapaðar af
ímyndunarafli skáldanna
sjálfra. Þessi frægi ræningi
hefur meira að segja orðið
hetja í mörgum skáldsögum
og leikritum.
Ein sagan um hann er á
þessa leið:
Ungur maður kom til
Cartouché og baðst inngöngu
í flokk hans.
— Ég tek enga nema, sagði
foringinn. Sá, sem kemur til
mín, verður að vera orðinn
æfður ræningi og þrjótur.
Hvað hefur þú gert?
— Ég hef unnið tvö ár hjá
lögfræðingi og hálft ár hjá
lögreglustjóranum.
— Þá ertu útlærður, sagði
Cartouche.
★ M O N T M A R T R E er frægasta „f jall“ Parísar, og frægt
fyrir margt, en þó varla fyrir vetraríþróttir, því sjaldan snjóar
í París, þótt stundum geti verið þar nístandi kalt að vetri til.
En Parísarstúlkurnar kunna ráð við öllu, og tízkan verður að
hafa sinn gang, hvort sem snjór kemur eða ekki. — Hér eru
þær komnar í vetrarfötin og skíðaföt meira að segja líka, en
verða að láta sér nægja fjallið Martre (mont = fjall). Þær
sjást hér í öllum helztu tegundum vetrarfata sem ætluð eru
stúlkum til vetrarferðalaga, og eru þau öll eftir Parísartízku.
VETUR
í
PARÍS
Þetta er vetrarbúnað-
ur í París í ár, eða
svona vilja a. m. k.
einhver tízkuhús að
hann verði, þótt ekki
sé að vita hvernig
meyjarnar í París taka
þessum fötum.
Hér að ofan sjást nokkrar
fallegar húfur úr ull, sem
kváðu vera í norskum stíl
að sögn þeirra í París. Þeim
sem vilja verjast vel nöprum
austanvindinum er ráðlagt að
bera eitthvað af þessum húf-
um og þá helzt þær, sem
verja andlitið líka, og minna
á arabiskar konur með slæðu
fyrir andliti.
Stúlkurnar hér til hliðar
eiga að vera svo hlýtt klædd
ar, að þær setji það alls ekki
f.vrir sig að fá sér kaffi með
ít út í.
Ekki er gyðingahatrið út-
dautt enn. Margt bendir til
hins gagnstæða. Samtök
bandarískra Gyðinga hafa
undanfarið látið safna gögn-
um um gyðingaofsóknir víða
um heim, og verður ekki
annað séð af þeim en gyð-
ingaofsóknir dafni enn vel
víða um heim. Sérstaklega
virðist antisemítisminn
sterkur í Rússlandi, Mar-
okkó, Argentínu, Þýzkalandi
og Bandaríkjunum, og hafa
í öllum þessum löndum átt
sér stað ofsóknir í garð gyð-
inga.
Mikið er um gyðingaof-
sóknir í löndum múhameðs-
trúarmanna í nálægum Aust-
urlöndum og Norður-Afríku,
nema í Alsír og Túnis, þar
sem Gyðingar njóta fullra
réttinda við aðra borgara og
hafa ekki orðið fyrir neinum
óþægingum vegna þjóðernis
síns, að því er segir í skýrsiu
hinna bandarísku Gyðinga.
Gyðingar hafa átt óþæg-
indum að mæta í Marokkó,
sérstaklega eftir að hinn
frjálslyndi og ágæti konung-
ur Marokkó, Múhameð V.,
lézt í fyrra. Síðan hafa gyð-
ingar t. d. ekki fengið að
flytjast þaðan til ísrael.
Ekki er langt síðan óhugn-
anlegur antisemítismi skaut
upp kollinum í Þýzkalandi,
með hakakrosskroti á bæna-
hús Gyðinga í Köln, en þá
á eftir gekk yfir alda af
ókurteisi og svívirðu í garð
gvðinga. Voru á árunum
1959—'60 t. d. málaðir haka-
krossar á yfir 400 grafir Gyð-
inga í Þýzkalandi, en sú alda
hefur nú liðið hjá, eftir að
yfirvöldin og almennings-
álitið hafði fordæmt þessa
svívirðu.
í Bandaríkjunum voru ár-
ið 1960 skráð 180 tilfelli um
ofsóknir á hendur Gyðingum.
Árið áður voru þau 600, svo
um mikla lækkun er að ræða,
en samt eru tilfellin sex sinn-
um fleiri en þau voru að
meðaltali á árunum 1938 —
1950. Flést þessara tilfella
áttu uppruna sinn í New
Vork, Florida og Kaliforníu.
Þar hafa ungir ofstækis-
menn kastað sprengjum og
múrsteinum á stofnanir og
verzlanir Gyðinga og málað
hakakrossa og andgyðingleg
siflgoi'ð í skjóli náttmyrkurs.
Kalifornía hefur verið sér-
staklega slæm í þessu efni.
í fyrra var þar t. d. metár
í gyðingaofsóknum. Þar voru
hakakrossar brenndir á hús-
veggi gyðinga og þeir málað-
ir á grassteina þeirra.
í Rússlandi virðist svo sem
Gyðingar þar í landi, sem eru
um 3 milljónir talsi
nú við meiri andst
nokkru sinni síðan á
tímabilinu. í fyrra v
háttsettir leiðtogar
handteknir, nokkrum
húsum lokað og eii
inglegu veitingastof
Moskvu var lokað. R
blöð héldu því fri
bænahúsum Gyðinga '
ið lokað vegna þess,
hafi verið notuð sem
miðstöðvar fyrir bai
og ísraelska agenta.
Nokkuð hefur ve
andgyðinglega starf:
Argentínu og víðar í
Ameríku, sérstaklega
ff
Sagan af uppreis:
,,Bounty“ hefur verii
notuð af rithöfund
kvikmyndaframleiðen
en ffestar aðrar sög
skeð hafa á sjó. Á þ
eru 175 ár síðan „
lagði úr höfu í Spi
Englandi í því sli
flytja með skipinu
aldintré frá eyjum
hafsins til Vestur-Inc
ávöxtum þess lifðu þ
að mestu, ,cem unnu
ekrunum i Vestur-In
Skipstjórinn á „
hét Blight, og lenti í
mannraunum, eftir
reisn hafði verið gerí
inu. Sumir telja þó
erfiðleikar Blight h£
litlir rniðað við þá ei
Cemal Gúrse
leiðtogi Tyrkla
ir byltinguna
sagSur maður
orðheppinn
mai-gt eftir
haft, sem þy
lega heimi
tWMWVWHVtWH
atn
g 27. febrúar 1962 - Alþýðublaðið