Alþýðublaðið - 19.04.1962, Blaðsíða 15

ung hjón, sem komast að því
eftir þriggja ára hjónaband, að
hjónaband þeirra hefur aldrei
verið löglegt. Robert Montgo-
mery, eiginmaðurinn, vill bæta
fyrir þetta með því að giftast
Carole upp á nýtt, en hún held-
ur ekki og snýr sér að féiaga
lians, Gene Raymond í fyrstu og
leyfir eiginmanninum að eltast
hæfilega mikið við sig.
• Það var eitt sprenghlægilegt
atriði, þar sem Carole átti að
raka Robert Montgomery með
gamaldags rakhníf. Hún lærði
það lijá rakara en það róaði Sob
ekki, því Carole sprakk hvað
eftir annað af hlátri meðan á
rakstfinum stóð.
„Eg héld að ég myndi enda
neflaus," sagði hann.
Á meðan á mynöatökunni
stóð, átti Bucket hárgreiðslu-
konan afmæli. Og Carole hélt
henni veizlu, og eins og venju-
lega lék hún alls kyns skrípa-
brögð. Hún bað um ís í formi
lianda öllum, skemmti sér svo
við að setja þeyttan kaldan
rjóma í stað íssins og tók svo
myndir af andlitum vina sinna
þegar þeir brögðuðu á ísnum.
Alfred Hitchock leikur alltaf
í kvikmyndum sínum. Það er að
segja, hann birtist einhvers stað
ar á hvíta tjaldinu, annað hvort
gengur hann yfir götu eða er
einn af hópnum sem horfir á.
í „Herra og frú Smith" ákvað
hann að birtast fyrir framan í-
búðarhúsið, lyfta hatti sínum,
þegar hann mætti Robert Mont-
gomery og bjóða honum góðan
daginn. Carole narraði hann til
að leyfa sér að stjórna atriðinu.
Og af því að það var hún,
gerði hún eins mikið úr þessu
og henni var unnt og Hitchock
skildi of seint í hvað hann hafði
liætt sér. Carole lagði mikla á-
herzlu á þetta. atriði, hún gagn-
rýndi förðun Hitchocks, rödd
hans og göngulag. I-Iún lét taka
atriðið hvað eftir annað, áður
en hún sagðist vera ánægð. —
Þessi saga komst í blöðin og
Life birti stóra mynd af henni.
Leikararnir og aðrir sem
unnu að myndatökunni skemmtu
sér svo vel, að einn þeirra s'agði
þegar töku myndarinnar var lok
ið: „Mér finnst andstyggilegt að
þetta skuli vera búið. Eg hef
aldrei skemmt mér jafnvel og
aldrei hlegið jafn mikið.“
Clark var alltaf óþolinmóð-
ur, þegar vinna hans neyddi
hann til að taka ekki þátt í
byrjun veiðitímans, þannig var
það nú. Hann lauk við að leika
í „Félagi X“ áður en Carole
hafði lokið leik sínum hjá RKO
og hann gekk eirðarlaus um —
glataður án hennar.
„Flýttu þér nú, Ma,“ sagði
hann einn morguninn, þegar
hún var að leggja af stað. „Við
verður að fara að leggja af
stað.“
„Um hvað ertu að hugsa, Pa?“
spurði Carole.
„Um endur“ sagði Clark og
glotti.
10.
Veiðiferðin til La Grulla þetta
haust var skemmtileg. Clark,
Carole og Fleichmann hjónin
komu í bíl Clarks. Buster Coll-
ins og kona hans Stevie óku líka
þangað, sömuleiðis Eddie Man
nox. Phil Berg og kona hans
Leila flugu hins vegar í lítiili
flugvél, sem Phil hafði tekið á
leigu og var að hugsa Ujn að
kaupa.
Þau fengu engar endur við La
Grulla svo þau ákváðu að fara
upp í fjöllin til Laguna Han-
son. Flugvél Phils var of lítil
til að rúma þau öll og Carole
harðbannaði Clark að fljúga því
hún sagði, að Phil hefði srrert
trjákrónúrnar á leið sinni'til La
Grulla.
„Við skulum ná í Paul,“ sagði
Clark. „Hann fiýgur með okkur
þangað.”
Hann hringdi til gamals vinar
síns Paul Mantz og Paul flaug
og sótti þau til La Grulla og
lagði svo af stað með þau að
Laguna Hanson.
Þau komust að því að þau
voru eina fólkið við vatnið og
settust að í gömlum veiðikofa.
Þau settu upp ofninn sinn og
suðu sjálf mat sinn og skemmtu
sér vel við að veiða og fiska.
Á nóttunni sváfu þau undir beru
lofti í svefnpokum sínum.
„Clark og Carole voru yndis
legar manneskjur og mér fannst
gaman að vera með þeim,“ seg-
ir Paul. „Þau létu ekki eins cg
kvikmjmdastijamum ’hæítir til
og ég hafði yndi af að umgang-
ast þau.“
. Þegar þau fóru gekk Paul illa
að hefja sig til flugs því vatnið
var lítið og umkringt trjám.
„Það var slétt eins og spegill”,
segir Paul, „svo ég keyrði í
hringi til að ýfa vatnið. Við vor-
um með tvo kassa af skotfærum
og þunga rafgeyma og þegar ég
var að leggja af stað upp í loftið
mistókst mér og við urðuin að
byrja á nýtt“.
„í þetta skipti losuðum við
okkur við skotfærin og rafgeym-
ana og Clárk sagðist ætla að
senda jeppa eftir þeim. Ég geri
ráð fyrir að ég sé óvenjulega
varkár en ef til vill get ég erui
flogið vegna þessarar varkárni
minnar. Okkur tókst að komast á
loft í næstu tilraun".
„Það var óskaplega spenn-
andi“, segir Nan, „því flugvélin
straukst við trjákrónurnar.
Carole sem ekki var hrædd við
neitt varð náföl og sagði við
Clark: „Við skulum aldrei fara
í sitt hvorri flugvél. Þegar ég
flýg vil ég hafa þig hjá mér”.
Carole varð fyrir mýflugna-
biti og eitrun af eiturgrasi og
hún varð að leggjast í rúmið
þegar heim kom. Jessie elda-
buskan fór upp til hennar. Þcg
ar hún sá Carol liggja þarna í
hvítum náttkjól og með andlit,
háls og handleggi þakið í hvítum
smyrslum þá setti hún svuntuna
fyrir andlitið og veinaði og
vældi.
„Hættu þessu væli Jessie“,
sagði Carole‘ „Það er ég sem
ætU að gráta”.
„Ó, frú Gable, þú ert alveg
eins og afturganga“, svaraði Jess
ie. „Ég er hrædd við afturgöng
ur“.
„Ég skal ganga aftur og of-
sækja þig ef þú hættir ekki að
væla“, svaraði Carole.
Um leið og Carole náði sér
lögðum við upp í jólainnkaup-
in.
Clark var alltaf að vinna við
bílinn sinn. Það virtist alltaf eitt
hvað vera að honum og hann
var eilíflega að kvarta yfir hon
um.
„Mér finnst gaman að þessu“
sagði Carole þegar við vorum að
aka til borgarinnar dag nokk-
urn. „Hann heldur að hann leiki
á mig en ég veit að hann er að
þessu til að fá sér nýjan bíl.
1941 gerðin er komin og hann
hvílist ekki fyrr en hann fær
slíkan bíl“.
Og hún hafði á réttu að
standa. Innan viku ákvað Clark
að eina leiðin væri að skipta á
garrjla bílnum fyrir nýjan. Car-
ole samþykkti alvarleg á svip
að þetta væri eina leiðin.
„Veiztu hvað Jenie“, sagði
hún við mig þegar við vorum
, eftir Jean Carceau
orðnar einar, „þetta er ein und
irstaðan í skapgerð Clarks —
þessi ótti við að eyða pening-
um, óttinn við að verða peninga
laus. Til að réttlæta nýja bílinn
varð hann að sannfæra sjálfan
sig um að hann yrði að kaupa
hann“.
„Félagi” var frumsýnd í des-
ember. Gagnrýnendurnir sögðu
að þetta væri léleg stæling á
„Ninotehka" og að aðeins per
sónuleg hylli Clarks myndi fá
fólk til að sjá myndina. Þeir
sögðu að hann hefði ekki leik
ið í góðri kvikmynd síðan hann
lék í „Á hverfanda hveli“ og
veltu því fyrir sér hve áhrif
þessar miðlungskvikmyndir
myndu hafa á framtíð hans.
Carole hafði að venju fjöl-
skylduna í heimsókn á jólunum.
Þetta ár gáfu þau mér fagurt
platínu og demants armband
með nafni þeirra greiptu á bak
hliðina og að venju háa ávís-
un. Clark gaf Carole fallegan
liring settan rúbínum og demönt
um og minkapels. Hún gaf hon-
um nýja veiðistöng og ensk stíg
vél.
Clark var sjaldan veikur og þó
hann kvartaði aldrei vissum við
öll að honum leið oft illa í öxl
inni sem hann hafði meiðzt í þeg-
ar hann lék í San Francisco" ár-
ið 1936.
Carole sem vissi að erfitt
yrði fyrir hann að leita til lækn
is í Hollywood án þess að það
kæmist í blöðin taldi hann á
að ifera til John Hopkins í Baltt
more. ‘
Þau fóru skömmu eftir jóÚai
aeð lest. Þeim tókst að sleppa ir }
og inn í bargina án alltof mik- ’
illar eftirtektar þó Carole ^sgSi.
að hjúkrunarkonurnar hjá Johnf
Hopkins hefðu ætlað að sleppa
sér þegar þær sáu Clark. \
Læknirinn ráðlagði nudd og-
vissar æfihgar sem Clark lagðí
sig allan fram við. Annars-
fannst ekkert að honum. Corale-
hringdi til mín og sagði méi?!
fréttirnar og hún var í sjöunda
himni af hamingjusemi því húö.
hafði haft áhyggjur af heilsu
hans.
Þegar öxlin var úr sögunni bjó
Carfele sig undir að skemmtá'
sér. Hún hafði aldrei komið tiÞ
Washington og þau heimsóttu
The Capitol, Hvíta húsið, Lin-
voln minnisvarðann og Washing
ton minnisvarðann. Ég fékk fjöi
mörg pástkort frá henni sem á#
stóð „Skemmti mér vel, vijdL
að þú værir hér“.
Fréttirnar um dvöl þeirra í
borginni komust til eyrna forsét"
ans. Roosvelt forseti ætlaði að,
fara að halda einn af sínum
frægu útvarpsþáttum og hann
bauð Clark og Carole ásamt
fleiri gestum að vera í bókaher-
bergi hans meðan upptakan fór".
fram. Þetta var stór stund 1 ;
lífi þeirra beggja. ' l
Eftir að upptökunni var lokið
bauð forsetinn þeim að dvelja
hjá sér um stund og spurði þau
Barnafatnaður
Kjólar — Blússur — Peysur.
Pils — Sokkabuxur.
Ungbarnafatnaður — Sængurgjafir.
Gleðilegt sumar!
'j
Verzlunin
i i
Laugavegi 70.
Páska-
blóm
Afskorin blóm í úrvali.
Gróðurhúsið er fullt af grænum og blómstrandi
pottaplöntum. (
Lítið inn yfir páskahelgina. — Munið hringakst-
urinn uim gróðrastöðina. ;
Ævisaga CLARK GABLE
Gróðrastöðin við Miklatorg. Símar: 22822 og 19775
Útsalan að Laugavegi 91 er opin á laugardag.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 19. apríl 1962 15