Alþýðublaðið - 27.07.1962, Qupperneq 12

LEMMY
JE6 6IDEZ ALVO!
ER DER FULDT
HUS DERUDB ? ,
XT DE
6LDER,
FLHT - St IAD MLÉP HJÆLPE DEM
AAED AT UDHYTTE DERES FRITIO!
SEJL MI6 DEROVER ^
DET ER DER HVER AFTEN - EH
MASSE MEHNESKER 6L0R P&
HLHANDEN 06 FoRS/KRSR,
AT DE MORER SL6,„ HVAD
/AORSOMT DER s£ KAN VÆRE
Áttu jafn annríkt og þú reynir að láta
líta út fyrir? Eg bíð eftir nokkrum gest-
um, sem eiga að koma út í skipið. Ágætt.
þinn vel. Fcrjaðu mig um borð. Að þú
skulir nenna þessu.
Eg er ólatur. Það virðist vera heilmik-
kvöldi. Fjöldi fólks glápir hvert á annað
og telur sér trú um að það skemmti sér.
En ég get nú ekki séð, hvað er skemmti-
Eg get þá hjálpað þér að nota frítíma ið um að vera. Svona er það á hverju
legt við það.
FYRIR-tótA FÓLKIÐ GRANNARNIR
---------- ------------a—
Fátæki Jói og
hundur hans
V-
Pabba batnaði jekki eins fljótt og Jói bjóst við.
3?að leið-msBuður eftir mánuð, en brotið á hand-
legg hans viidijekki gróa, og það, sem meira var.
■Hann virtist hafa fengið slíkt áfall við slysið, að
hann yfirgaf ekki rúmið nokkurn tíma.
Smám saman vahdist Jói því að sofa á abreið-
unni framan við arininn, án þess að hugsa um það,
að ef til vill yrði þetta í síðasta skipti.
Nýja starfið hans varð fljótlega það gamla og
þannig liðu dagarnir, unz komið var ár. Hvolpur-
inn hans var nú orðinn fallegur hundur, sízt ljót-
ari en tíkin, móðir hans. En J.ói hhgsaði alltaf um
hann sem hvolpinn, þó ekki væri nema til að skilja
á einhvern hátt á milli þeirra.
Gamli hundurinn lá oftast innan dyra framan
• við arininn eða þá úti í sólinni, en hvolpurinn
fylgdi Jóa daglega, þegar hann fór til starfa og
var honum stöðugt gleðiefni.
Frá því að Jói fékk starf skógarhöggsmanns-
ins hafði hann haldið sig úti í skógi og ekki komið
— Hvað fær maður mikið, ef manni tekst að láta bjölluna
hringja ?
nær borginni, en í kofa yfirskógarvarðarins í skóg
arjaðrinum. '
Þangað kom hann snemma að morgni fyrsta
dags hvers mánaðar, og oft hitti hann svo á, að
hjá skógarverðinum var falleg þjónustustúlka úr
höllinni, sem hét Betty, það var svo sem auðséð,
að hún hafði gaman af því að taka sér göngu í
morgundögginni, áður en hún hóf morgunverkin.
Lemnitzer
Framhald aí 4. síðu.
an, er óvinirnir urðu þeirra varir
Síðar sá Lemnitzer um að. koma
7. hernum um borð í skip, er inn
rósin á Sikiley skyldi hefjast. Síð
ar varð hann vara-herráðsforingi
brezka hershöfðingjans Alexand-
ers. Kann fór með Allan Ðulles
leyniförina til Sviss, sem endaði
með uppgjöf þýzku herjanna á
Ítalíu.
Áður en liann fengi að taka við
her í upphafi Kóreustríðsins varð
hann, 51 árs að aldri, að fará á
erfitt námskeið fyrir íallhlífaher
menn. Hann féltk í Kóreu silfur
stjörnuna, eitt æðsta heiðurs-
merki Bandaríkjamanna og snbri
síðan aftur til Kóreu, sem hers-
höfðingi þar 1955.
1957 varð hann vara-forseti her
ráðs. hersins undir Taylor og tók
síðan við þeim störfum af honum
Hann varð forseti herráðsins 1960
— Lemnitzer giftist stúlku frá
heimaborg sinni 1923 og eiga þau
tvö börn.
Norstad
Framhald af 4 síðu.
fljótlega látinn fara að vinna við
skrifborð í stað ílugvélamæla-
borðs.
Hann var 36 ára gamall, er
hann 1943 fékk fyrstu hershöfð
ingjastjörnu sína og gerði m.a.
áætlanir um loftárásir Breta og
Bandaríkjamanna frá stöðvum í
Norður-Afríku. Síðan vann hánn
sig fljótt upp eftir hershöfðingja
stiganum og var búinn að ná
æðstu hershöfðingjatign 1952.
Norstad er nú 55 ára að alcjri,
en fjöldi manns hefur sagt, að
hann gæti verið tíu árum yngri
Hann er hár og grannur með
furðulega slétta húð og yfir-
mennskugragð, svo að enginn vill
ist á því hver yfirmaðurinn er.
þó að hann sé umkringdur all-
miklu eldri mönnum. Hann fókk
hjartaslag á sl. ári og hefur þess
vegna orðið'að draga nokkuð ur
líkamlegri áreynslu sinni.
MINNING -
Framhald af 7. síðu.
í lund og hrókur alls fagnaðar
'í ’hópi vina og-kunningja, iivort
sem hann var heima eða heiman.
Hann var greiðvikinn með af-
brigðum og vildi hvers manns
vanda leysa, er til hans leitaði.
Ég vil með kveðjuorðum þess
um þakka stutta en ánægjulega
samleið, er ég mun' ávallt mmn-
ast. Þá eiga þau einnig að votta
konu hans og börnum, öldruðum
foreldrum hans og ástvinum öðr-
um, mina innilegustu samúð.
pjörgvin Árnason
Oti- og
innihandrið
úr járni
VÉLSMIÐJAN
SIRKILL
Hringbraut 121.
Simar 24912 og 34449.
1.9 27. júlí 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ